Alþýðublaðið - 03.02.1967, Blaðsíða 16

rja
ŒD^£EOtS>
FRIÐUR Á TUNGLINU
Einhvern tíma birtist einhvers
staðar í einni af hinum ótalmörgu
ævisögum, sem út hafa verið gefn
ar á íslandi, frásögn af lítilsgild
tim og vitgrönnum vinnumanni,
sem hafði of háar hugmyndir um
sjálfan sig. Á umræddum bæ sætti
vinnufólkið á stundum illri með-
ferð, eins og títt var í gamla daga.
Einhverju sinni, þegar keyrði úr
hófi fram í þessum efnum, reis
vinnumaðurinn vitgranni upp á aft
urlappirnar og strengdi þess heit
að þegar hann væri orðinn hús
bóndi á sínu heimili, skyldi eng
inn vinnumaður verða barinn. Að
sjálfsögðu var mikið hlegið að þess
ari yfirlýsingu vinnumannsins, af
t>ví að öllum var ijóst, að loforðið
atarna mundi hann aldrei þurfa að
efna.
Baksíðunni datt þessi saga í
íiug núna um daginn, þegar blöð
<n birtu ítarlegar fregnir af sam
komulagi, þess efnis, að ekki yrðu
eettar upp herstöðvar á tunglinu
Við íslendingar lofuðum þessu líka
hátíðlega og eitt blaðið birti meira
að segja myndir af fulltrúum okk
*r, sem rituðu nöfn sín fagurlega
undir þetta merkilega plagg.
Ekki er ráð nema í tíma sé tek
ið og það ber ekki allt upp á
eama daginn segja máltækin —.
en eins og flestir vita er öll speki
og vitneskja veraldar einmitt sam
an komin í þeim. Og í biblíunni
stendur víst líka einhversstaðar,
að hinir síðustu munu verða fyrst
ir. Þrátt fyrir allt þetta gat bak
SÍðan ekki varist brosi, þegar hún
las fréttina um friðinn á tunglinu
|
:
t ■
i
•
»
r
* ■
i
!
Vr-
r
i
r
r
r
:
Tvísýn keppni
Kópavogsbúar og Akureyringar keppa
um íbúafjölda þessara staða,
enda bætist í barnahópinn stöðugt
hjá báðum tveim með vaxandi liraða.
Kópavogsbúar unnu léttilega
á liðnu ári í fyrsta sinhi.
En Akureyringar munu hyggja á hefndir
og herða sóknina í mannfjölguninni.
Keppnin er hafin, menn leiða getur og líkur
að lokastöðunni í tölvum og reiknum.
Að líkindum verður sjónvarpað .seinni hálfleik
og Sigurði falin skýring á leiknum.
Það stafar kannski af því, að baksíð
an er svo illa innrætt og ómerki
leg og hefur aldrei öðlast „trú“ á
landið, frekar en forsætisráðherr
ann í áramótasendingu sjónvarps
ins.
En öllu gamni fylgir nokkur al-
vara og kom það enda fljótt á dag
inn. Sumir nútímamenn, sem viður
kenna yfirburði vísindanna á öld
tunglflauga — blóta á laun og eru
svolítið rómantískir í hjarta sínu
upp á gamla móðinn, án þess að
segja nokkrum lifandi manni frá
því.. Þessir menn eiga tunglið að
vini og kinka kolli til þess hvenær
sem þeir sjá það. Og tunglið hef
ur ævinlega respekterað þessi
kumpánlegheit og tekið hlýlega
undir kveðjuna. ,
Nú er viðhorfið gjörbreytt. Bak
síðan varð þess áþreifanlega vör
fryir nokkru. Tunglið tók að vísu
undir kveðju þess — en það glotti
ógurlega og hefði áreiðanlega hleg
ið ef það hefði getað.
Auðvitað stafar þetta af þess
ari bannsettu yfirlýsingu ,sem við
skrifuðum undir. Sennilega erum
við núorðið ekki hærra skrifaðir
hjá tunglinu en vinnumaðurinn
vitgranni, var hjá félögum sínum
Hann hafði nefnilega of háar hug
myndir um sjálfan sig.
sPd(jg
!
Eg er lnæddur um að þér séuð ekki alveg á réttum stað með
bifreiðina yðar
VH) FLYTJUM ANNAÐ.
Augl. frá Sendibílastöðinni.
Skyldi Blóðbankinn ekki
vera eini bankinu, sem borg
arstjórinn hefur ekki átt við
skipti við — þar til í fyrra
dag?

Kallinn hætti við sígarett-
urnar og fór yfir í pípuna
um áramótin. Þegar hann sá
sjónvarpið í fyrradag var
hann hæstánægður og sagði:
— Ég vissi það alltaf, að það
væri tóm tjara að vera að
reykja þessar sígarettur....
Eg þori ekki fyrir mitt litla
líf að verða veik Maður get-
ur átt á liættu a'ð fá blóð úr
einhverju bannsettu karl-
mannsóféti....