Dagur - 17.04.1999, Blaðsíða 18

34 ' - iÁUGARDÁGUR 17. APRÍl1 999

Örlítjð
UR
Magnús Eirfksson. Einn þeirra sem verið hafa gestir Isnálarinnar á Rás 2.
Eitt af því sem á að vera í öndvegi í íslensku
tónlistarútvarpi, er að sjálfsögðu íslensk tón-
Iist og umQöllun um hana. A því hefur verið
allur gangur eftir að útvarpsrekstur var gef-
inn frjáls fyrir rúmum áratug og satt best að
segja hefur þessi frjálsræðisviðurkenning
ekki verið jafn mikilvæg fyrir vöxt og viðgang
í íslensku tónlistarlífi eins og a.m.k. sá sem
þetta ritar vonaðist eftir. En auðvitað er
hægt að finna góð dæmi um annað og það á
t.d. við um rás ríkisútvarpsins númer tvö
þessar vikurnar. Frá því skömmu eftir ára-
mót hafa verið í gangi á rásinni þættir sem
kallast ísnálin, þar sem einn ákveðinn tón-
listarmaður/hljómsveit hafa verið til umfjöll-
unar og síðan verið í brennidepli alla næstu
viku, sem Tónlistarmenn vikunnar. Semsagt
hinir ágætustu þættir síðdegis á sunnudög-
um í umsjón þess góðkunna fréttamanns As-
geirs Tómassonar, sem einnig er löngu
þekktur fyrir tónlistarskrif sín og þáttagerð
t.d. um blús í fínum þáttum sl. vetur. Gott
og nokkuð íjölbreytt val tónlistarmanna hef-
ur framan af verið í þáttunum, fólk á borð
við Þorvald Bjarna Todmobilemann og
„Evrovisionskáld11 nú um stundir (og getið er
um hér annars staðar á síðunni), Hljóma,
Björn Jörund úr Ný dönsk, EHen Kristjáns-
dóttur söngkonu og jöfurinn Magnús Eiríks-
son, seim eins og menn muna fékk sérstaka
og mjög svo verðskuldaða viðurkenningu á
íslensku tónlistarverðlaununum fyrir sitt
mikla framlag til íslenskrar tónlistarmenn-
ingar. Góður hópur sem ásamt fleirum sem
við sögu hafa komið, hefur sett sterkan svip
á íslenskt popplíf og átt sameiginlegt að hafa
í stórum dráttum haft tónlistina að helsta
starfi. Gefið sig fýrst og fremst út fyrir að
vera tónlistarfólk. I tveimur síðustu þáttun-
um hefur hins vegar brugðið svo við, að við-
komandi gestir hafa ekki verið alveg af því
taginu, heldur einstaklingar sem vart hafa
gefið sig út fyrir annað en að vera tónlistar-
menn í hjáverkum. Þarna er um að ræða
þau Guðrúnu Gunnars, sem landsmenn
heyra (ef þeir kjósa svo) hvern virkan dag í
útvarpsstörfum á Bylgjunni, en hún hefur
sem kunnugt er getið sér gott orð sem söng-
kona m.a. á plötum annarra og á sviði og
Þórhall Sigurðsson, Ladda, sem ekki þarf að
kynna fyrir þjóðinni. Hefur Laddi gert út á
grínið í fjöldamörg ár, þar sem tónlist hefur
vissulega komið við sögu hjá honum, bæði
með bróður hans Halla o.fl. og eins á nafhi
hans sjálfs, auk þess sem kappinn hefur fyrr
á tíð verið í nokkrum hljómsveitum. Þessi
ágætu einstaklingar eru semsagt alls góðs
maklegir og hafa vissulega verið í tónlistinni,
en manni finnst það svolítið gagnrýnivert að
þeim sé gert svo hátt undir höfði til jafns við
aðra sem miklu meira hafa lagt til. Guðrún
sleppur reyndar fýrir horn, ef svo má segja,
hún er vissulega starfandi að hluta sem
söngkona, en erfitt er að skilja þetta val með
Ladda. Nú eiga einhveijir þættir enn eftir að
fylgja sem innihalda verðuga fulltrúa, en
ekki komast allir að hér frekar en í öðrum
slíkum þáttum og hefði þá einhver sem þar
kemst ekki að átt það meira skilið að fá slíka
umfjöllun en „tónlistarmaðurinn“ Laddi.
„Höfuötónlist"
Þegar gítarleikarinn og aðal-
lagahöfundurinn Bernard
Butler ákvað að segja skilið við
hljómsveitina sína Suede, fyrir
hálfum áratug eða svo, ætluðu
margir að þar með væru dagar
hennar taldir. Butler var nánast
allt í öllu. En eins og þeir vita
sem vel fylgjast með í poppinu
varð raunin heldur betur önn-
ur. Platan sem var í bígerð þeg-
ar Butler gekk út (raunar hætti
hann í miðjum upptökum) en
hans starf gekk það vel og
vinna hinna strákanna við að
fylgja henni eftir, að engin
ástæða var tii að hætta. Með
þriðju plötunni staðfestist það
svo endanlega, að Suede kæm-
ist af án Butlers. Hún gekk
gríðarvel, seldist i milljónum
eintaka og treysti sveitina enn
frekar í sessi sem eina af far-
sælli gítarpoppsveitum Bret-
lands. Nú er svo komið að enn
einni plötunni í útgáfu og nefn-
Suede: Ný plata.
ist hún Head music. Forsmekk-
urinn af henni er búinn að
heyrast um nokkurt skeið, El-
ectrisity, þokkalegasta lag, sem
gefur bara hin bærilegustu fyr-
irheit um plötuna í heild. Bem-
ard Butler hefur gengið svona
upp og niður með sín verk m.a.
með söngvaranum McAlmont
og einn á báti, en ekki eins og
kannski vænta mátti. Að sama
skapi hefur Suede heldur betur
staðið sig betur en búist var við
og verður væntanlega ekkert lát
á nú með nýju plötunni.
,_______________________________t
Fyrir réttri viku blésu fram-
haldsskólarnir í landinu enn
einn ganginn til leiks í söng-
keppni sinni. Fór keppnin eins
og undanfarin ár fram í Laugar-
dalshöllinni, enda vart annar
staður til sem rúmar hana og
umfang hennar. I keppninni á
síðasta ári var nokkurt kvenna-
ríki, sem lengstum hafði verið
rofið er nokkrir söngelskir piltar
úr Hamrahlíð sigruðu og strákur
úr Hafnarfirði varð númer tvö. I
ár tóku hins vegar stelpurnar
„aftur völdin", urðu í fyrsta og
þriðja sæti. I þriðja sæti í
keppninni að þessu sinni urðu
þijár myndarlegar sprundir úr
Menntaskólanum í Reykjavfk,
sem kölluðu sig Juicy systur.
Sungu þær slagarann gamal-
kunna, Java jive, með skemmti-
legri raddbeitingu. í öðru sæti
varð drengur úr Menntaskólan-
um við Sund, Þorvaldur Þor-
valdsson, sem söng hið sígilda
Summertime eftir Gershwin.
Geta Norðlendingar verið sér-
staklega hressir með pilt, hann
er sonur Þorvaldar Halldórsson-
ar, sem svo lengi söng með Ingi-
mar Eydal og hljómsveit og upp-
runninn er frá Siglufirði, ef rétt
er munað. Að þessu sinni fór
sigurinn til Hafnarfjarðar. Guð-
rún Árný Karlsdóttir heitir
stúlkan sem um ræðir úr Flens-
Guðrún Árný. Kom sá og sigraði í
söngkeppni framhaldsskólanna.
borg. Söng hún Celine Dionlag-
ið To love you more af mikilli
innlifun og sigraði bara nokkuð
verðskuldað. Reyndar örlaði
nokkuð á tilhneigingu til að
beita röddinni sem líkast Dion
hjá Guðrúnu, sem kann að
markast af því, að hún er víst
þessa dagana að syngja á Broad-
way í Divuuppsetningu, þar sem
Celine Dion, Marriah Carey og
fleiri söngkonur eiga í hlut.
Fyrir tilstilli þess margbrotna
plötusala og tónleikahaldara
með meiru Kristins Sæmunds-
sonar, Kidda í Hljómalind, verð-
ur blásið til mikillar tónleikarað-
ar hérlendis innan skamms.
Verður þar mikið um dýrðir og
býsna þekkt nöfn á ferðinni. Lít-
ur áætlunin þannig út.
27. apríl Fugazi
7. maf Pavement
20.-22. maí Wise guys
20.-22. maí (með Whies guys)
Les rythmes bdigigales
29. maí Jon Spencer Blues
Explotion
8. júní Shellac (í hljómsveit-
inni er m.a. hinn frægi upp-
tökustjóri Steve Aldini)
Meiningin er að allir tónleik-
arnir verði í húsnæði RÚV að
Efstaleiti, í Saumastofunni, þar
verður þeim síðan útvarpað
beint á Rás 2. Áhugasömum
tónleikagestum er að sjálfsögðu
heimilt að mæta meðan húsrúm
leyfir.
Þeir sem þekkja vel til í rokk-
inu vita að nöfn á borð við Pa-
vement, Fugazi og Jon Spencer
blues Explotion eru ekkert smá,
Wise guys þekkja svo dansá-
hugamenn mætavel enda hafa
þeir komið allavega tvisvar til Is-
lands. Verður væntanlega meira
fjallað um þetta þegar nær dreg-
ur og farið einhverjum orðum
um hljómsveitirnar. Um rokkar-
ana í Fugazi má þó nefna nú, að
sveitin, sem verið hefur á ferð-
inni í yfir áratug, gefið út plötur
sem jafnan hafa vakið athygli
sérstaklega hjá plötupælurum
og var býsna framarlega í
„Grungebyltingunni" án þess að
þjóna markaðinum meir en svo,
að hafa ekki gefið út eitt einasta
myndband, er nú búin að senda
frá sér nýja plötu, Instru-
ment/Times soundtrack. Annars
er rétt að benda áhugasömum á
að hringja eða kíkja við í
Hljómalind til að kynnast og fá
að heyra ofannefndar sveitir og
fræðast frekar um tónleikana.