Dagur - 20.01.2001, Blaðsíða 4

y
4 - LAUGARDAGUR 20. JANÚAR 2001
JJggur
Sniglaveislan
Miðasalan opin alla virka daga,
nema mánudaga, frá kl. 13:00-
17:00 og fram að sýningu,
sýningardaga.
Sími 462 1400.
www.leikfelag.is
Ólaf Jóhann Ólafsson
Leikstjórn:
Sigurður Sigurjónsson.
Leikmynd og búningar: Elín
Edda Árnadóttir
Tónlist:
Hilmar Örn Hilmarsson
Lýsing:
Halldór Örn óskarsson
Aðstoðarleikstjórn:
Randver Þorláksson
Leikendur:
Gunnar Eyólfsson, Sigþór
Albert Heimisson, Sunna
Borg og Hrefna
Hallgrímsdóttir.
Samstarfssýning við
Leikfélag íslands.
Frumsýning:
föstud. 02.02.kl.20.
örfá sæti laus
2. sýning: laugard.
03.02.kl.20. örfá sæti laus
3. sýning: sunnud.
04.02.kl.20
Takmarkaður
sýningafjöldí á
Akureyri
Kortasalan
í fullum gangi!
B
Lil. Ill dtAfiil irJii.M ;;iiul7,lLI
IPlDlnlliiÉfJÍðihriÉ.ilfriinTnl
Sjóteii.rBa
LhlKFELAG AKuRtYRAR
eftir:
Ljóðræn bardagamynd
KVIK-
MYNDIR
Skríðandi tígur,
dreki í leynum
Leikstjóri: Ang
Lee.
Helstu leikarar:
Yun-Fat Chow,
Michelle Yeoh,
Ziyi Zhang og
Chen Chang.
Sýningarstaður:
Regnboginn.
Kvikmyndin
Skríðandi tígur, dreki í ieynum var
sýnd á kvikmyndahátíð Reykjavík-
ur síðastliðið haust og vakti þá
mikla athygli, enda tvímælalaust
ein af bestu myndum hátíðarinn-
ar. Regnboginn hefur nú hafið al-
mennar sýningar á henni og gefa
þeim sem misstu af henni í haust
tækifæri til þess að skoða þessa
sérstöku mynd.
Ang Lee hefur sýnt það að áður
að hann er afbragðs kvikmynda-
leikstjóri. Gamanmyndin hans,
Brúðkaupsveislan, var hreint
óborganleg og árekstur kínversku
og bandarísku menningar-
heimanna settur fram af hlýju og
skilningi. Nokkru síðar gerði Ang
Lee hinni ofurbresku skáldsögu
Jane Austin Sense and Sensibility
svo góð skil að ljóst varð að þess-
um manni voru allir vegir færir í
kvikmyndagerð.
Það staðfestir hann ótvírætt
Aðalhetja myndarinnar vippar sér á milli bambustrjánna eins og ekkert sé.
með Skríðandi tígri, dreka í leyn-
um, sem er hrein veisla fyrir aug-
að. Þessi mynd getur varla talist lík
neinu sem sést hefur í bíó. Hún
minnir að sumu leyti á bardaga-
myndir af ýmsu tagi, gömlu kara-
temyndirnar þar sem hetjurnar
berjast af nánast yfírnáttúrlegum
þrótti og snerpu við skúrka, sem
gæddir eru nánast yfírnáttúrlegri
illsku.
Söguþráðurinn er í sjálfu sér
álíka einfaldur og í flestum bar-
dagamyndum, en munurinn er sá
að þarna er ótvíræður listamaður
að verki. Persónusköpun er stór-
brotin og býður upp á óteljandi
túlkunarmöguleika. Auk þess er
höfundur svo vinsamlegur að láta
áhorfendum eftir að ákveða hvort
myndin endar vel eða illa.
Sagan hverfist um tvö pör, þar
sem ástin kemur mjög við sögu
eins og hæfir í góðum ævintýrum.
Eldra parið, Li Mu Bai og Lu Zhu
Lien, er þrautþjálfað í bardagalist
og hefur öðlast dijúga lífsvisku. Sú
viska nægir þeim þó ekki til þess
að ráða við tilfínningar sínar, þan-
nig að hvorugt þeirra hefur
nokkru sinni þorað að játa hinu
ást sfna. Yngra parið, Jen og Lo, er
mun fjörugra og samskipti þeirra á
köflum afburða íyndin.
Sagan snýst í aðra röndina um
forláta sverð, „Grænu örlögin",
sem gætt er miklum töframætti. Li
Mu Bai hefur ekki fyrr gefið Irá
sér þetta sverð í þeirri von að geta
sagt skilið við líf bardagamanns-
ins, en því er stolið frá nýja eig-
andaniim. Li Mu Bai neyðist því
til þess að hefja leit að sverðinu.
Bardagaatriðin eru engu lík, og
oftast meira f ætt við dansatriði
heldur en eittbvað sem kalla
mætti bardaga. Það er ekki einu
sinni reynt að gera þau raunsæis-
lega úr garði, menn stökkva ekki
aðeins hæð sína í Ioft upp og snúa
sér í ótal hringi í leiðinni, heldur
hlaupa menn upp húsveggi eins
og ekkert sé, svífa langar leiðir í
loftinu og spranga um á trjátopp-
um. Til þess eru notaðar brellur,
sem munu alvanalegar í austur-
lenskum bardagamyndum en
koma Vesturlandabúum undar-
lega fyrir sjónir í fyrstu. Einnig er
frekar óvenjulegt að sjá konur í að-
alhlutverki í öllum bardagaatrið-
unum.
Bardagalist er í þessari mynd
auk þess eitthvað allt annað og
miklu meira en það sem venjulega
er átt við með því orði. Þau fræði
eru djúp og mikil og veita mönn-
um ekki aðeins lífsvisku heldur
bókstaflega yfirnáttúrlega krafta.
Aðalpersónur myndarinnar eru á
köflum vart af holdi og blóði, held-
ur minna helst á þjóðsagnaverur á
borð við nornir eða vampýrur.
Fyrst og fremst er þessi mynd þó
ægifögur og afar óvenjuleg, með
tilvísanir út um allt í kvikmynda-
og menningarsögunni. Og fín
skemmtun að auld.
krimmar eða kjánar, en að því
kemst Ragna yfirleitt ekki fý'rr en
of seint, enda virðist hún oft hafa
verið lygilega grunlaus um eðli
þeirra og urn raunverulega stöðu
mála. Hún lendir í margháttuðum
vandræðum og erfiðleikum, og er
að eigin sögn djúpt sokkin á sál og
líkama þegar henni tekst loksins
að komast aftur til íslands.
niður á botn.“
Segja má að hiy'ggjarstykkið í bók-
inni sé lýsing á líferni Rögnu árin
sem hún dvaldi í Afríku á áttunda
áratugnum. En vandræðum henn-
ar var engan veginn lokið þótt hún
kæmist aftur heim. Hún fann sér
að vísu nýjan starfsvettvang, fyrst f
Danmörku og svo hér á Iandi, en
var jafnglámskyggn og áður á karl-
mennina sem hún valdi sem föru-
nauta. I lok bókarinnar er sá þátt-
ur í lífí hennar rakinn, en þá
hraktist hún oft f Kvennaathvarfíð
vegna ofbeldis sem hún bar beitt.
Oddnýju Sen tekst ágætlega að
segja frá þessu óhefðbundnu lífs-
hlaupi. Eins og hún tekur skýrt
fram í upphafi bókarinnar er sag-
an sögð frá sjónarhóli Rögnu. Hér
er því ekki Ieitast við að fá skýring-
ar þeirra manna sem óneitanlega
eru sýndir í afar ncikvæðu Ijósi.
Um það er söguhetjan ein til frá-
sagnar.
Ragna dregur eftirfarandi álykt-
un í bókarlokin: „Ég er sannfærð
um að hefði ég ekki farið alveg nið-
ur á botn hefði ég ekki lært jafn-
mikið um sjálfa mig“ (bls. 237).
Uni það geta aðrir ckki dæmt, en
auðvitað er engin ástæða til að
sökkva sér „niður á botn“ til að
læra að þekkja sjálfan sig.
ÚR SÓL OG ELDI ... LEIÐIN
FRÁ KAMP KNOX.
Ilöfundur: Oddný Sen.
Útgefandi: lðunn.
Ragna Bachmann að skemmta á næturklúbbi.
Virðist eiginmaðurinn hafa verið
helsti hvatamaður að ferðinni, en
honum er Iýst hér sem rasista sem
vildi fyrir hvern mun komast til
Suður-Afríku, þar sem aðskilnað-
arstefna kynþáttana var knúin
fram af ríkisvaldi hvíta minnihlut-
ans, enda gerðist hann málaliði í
her þeirra. Þar með hófst nokk-
urra ára dvöl Rögnu í Afríku þar
sem hún vann fyrir sér með ýms-
um hætti, en einkum þó f spilavít-
um (Iöglegum sem ólöglegum).
Eru lýsingar hennar á ýmsum því
sem fyrir hana bar í á þessum
árum ansi skrautlegar.
Hjónabandið entist ekki lengi
þarna suðurfrá, en við tóku sam-
bönd við ýmsa karlmcnn næstu
árin. Flestir virðast þeir hafa verið
Leikfélag
Húsavíkur
frumsýnir
Fröken
Nitouche
í leikstjórn Sigurðar
Hallmarssonar
Föstudag
19. janúar kl. 20.30
Laugardag
20. janúar kl. 17.00
Miðasala í síma
464 1129
símsvari allan
sólarhringinn
Margir íslending-
ar hafa verið og
eru haldnir mik-
illi útrásarþrá -
vilja fá að kynnast
framandi löndum
og þjóðum.
Nokkrir lang-
förulir ferða-
menn lyTri tfma
skráðu það sem
bar fyrir augu og
eyru og veittu
löndum sínum
þannig innsýn í lífshætti og um-
hverfí fjarlæga þjóða, en sögðu um
leið frá ýmsum mannraunum og
ævintýrum sem þeir lentu í.
Hin síðari ár hafa hins vegar
jafnvel fjarlægustu afkimar jarðar-
innar færst inn í stofu hjá almenn-
ingi hér á landi fyrir milligöngu al-
þjóðlegra sjónvarpsstöðva. Það er
einnig langt síðan það þótti til-
tökumál að fara til útlanda; nú er
undantekning frekar en regla ef ls-
lendingar fara ekki yfír hafíð þegar
á barnsaldri. Og ferðalög um það
sem áður voru afskekktari heims-
álfur frá sjónarhóli norðurbúans
eru hversdagslegir viðburðir.
Óvenjuleg lífsreynsla
Venjulega er það því ekki efni í
meira en blaða- eða tímaritsgrein
þótt einhver taki sig til og haldi til
Afríku og lifi þar í nokkur ár, eins
og Ragna Bachmann, söguhetja
bókarinnar Ur sól og eldi sem
Oddný Sen skráði og út kom fyrir
síðustu jól. En lífsreynsla Rögnu
er um margt óvenjuleg og vekur í
senn áhuga og furðu Iesandans.
Ragna, sem fæddist árið 1952,
ólst að hluta upp í braggahverfinu
Kamp Knox. Arið 1974 skildi hún
við fjölskyldu si'na hér heima, þar
á meðal sex ára dóttur, og fór með
manni sínum til Ródesíu sem þá
laut stjórn hvíta minnihlutans.
BÓKA-
HILLAN
Elías Snæland
Jónsson
ritstjóri
Óhefðbundið líf