Dagur - Tíminn Akureyri - 01.08.1997, Blaðsíða 4

16 - Föstudagur 1. ágúst 1997
3i.tgur-Œmtimt
UMBUÐALAUST
Þá hló marbendill
lllugi
Jökulsson
skrifar
Mikið grín á sér nú stað
þessa dagana og snýst
um blaðaútgáfu á ís-
landi. Mætti kannski halda því
fram að ekki væri vanþörf á,
þar sem íslensk blöð hafa sjald-
an verið beinlínis aðframkomin
af kímnigáfu, og því skyldi mað-
ur ætla að ekki sakaði svolítill
húmor og grfn. Nú er það að
vísu svo að einn helsti þátturinn
í þessu blaðaútgáfugríni felst í
því að leggja niður einmitt það
blað þar sem helst hefur orðið
vart við dálitla kímnigáfu síð-
ustu árin, en það er Alþýðu-
blaðið. Alþýðublaðið er nú að
deyja drottni sínum, ásamt
Vikublaði Alþýðubandalagsins,
og grínið felst í því að okkur er
tjáð að blöðin séu að renna
saman við Dag-Tímann og ætl-
unin sé að úr verði nýtt og öíl-
ugt dagblað félagshyggju- og
samvinnufólks, eins og það er
orðað af grínistunum. Síðast í
ellefufréttum Sjónvarpsins í
gærkvöldi birtist grínistinn Sig-
hvatur Björgvinsson og fór með
gamanmál af þessu tilefni;
hann sagði sem svo að samruni
blaðanna væri hvorki meira né
minna en merkasti atburðurinn
í samrunasögu vinstri hreyfing-
arinnar í landinu. Og þá hló
marbendill bæði hátt og lengi,
en því miður var grínið svo
djúpt að ég er ekki viss um að
allir aðrir hafi almennilega skil-
ið það. Einna verstur var grun-
urinn um að kannski skildi háð-
fuglinn Sighvatur ekki alveg
sjálfur þau gamanmál sem
hann fór þarna með.
Sannleikurinn virðist vera sá
að engan veginn er verið að
sameina einhver blöð á vinstri
vængnum, eins og látið hefur
verið í veðri vaka. Pað sem er
að gerast er einfaldlega það að
bæði Alþýðuflokkurinn og Al-
þýðubandalagið hafa samþykkt
að leggja niður þau blöð sem
flokkarnir hafa staðið að til
þessa. í staðinn fyrir að láta
blöð sín deyja fá flokkarnir dá-
lítið af peningum frá Frjálsi
fjölmiðlun, fyrirtæki Sveins R.
Eyjólfssonar og fleiri, og vænan
skammt af loforðum um að
Dagur-Tíminn verði efldur
verulega í kjölfarið. Engin önn-
ur merking virðist vera í öllu
því tali um svokallaðan „sam-
runa“ blaðanna á vinstri
vængnum sem helst hefur yfir
oss síðustu daga.
Sighvatur og Margrét
Frímannsdóttir eins
og lítil börn
Verði Dagur-Tíminn öflugri og
markvissari íjölmiðill en fram
að þessu - því nokkuð hefur
háð honum óvissa í framsetn-
ingu og reikul markmið, þrátt
fyrir ágæta spretti - þá er ekk-
ert nema gott um það að segja.
Það er heldur ekkert nema gott
um það að segja, í sjálfu sér, að
þeir Sveinn R. Eyjólfsson, Eyj-
ólfur sonur hans og aðrir for-
kólfar Frjálsrar ijölmiðlunar
skuli reyna að skapa Degi-Tím-
anum öruggari
rekstrargrundvöll.
Það er í alla staði
eðlilegt sjónarmið
þeirra að losa Dag-
Tímann við keppi-
nautana Alþýðu-
blaðið og Viku-
blaðið, því þótt
hvorugt blaðið hafi
beinlínis haft
fjöldaútbreiöslu
munar þó um
kaupendur þeirra,
ef þeir fara nú að
kaupa Dag- Tím-
ann allir sem einn.
Og vonandi er auð-
vitað að þeim feðg-
um lánist að
styrkja Dag-Tím-
ann; það hefur svo
sem flest orðið að
gulli sem þeir
koma nálægt nú
þegar.
En hitt er óneit-
anlega dálítið
fyndið að sjá bæði
Sighvat Björgvins-
son og Margréti
Frímannsdóttur
koma fram í ljöl-
miðlum eins og lítil börn, sem
fullorðna fólkið hefur leikið á,
og halda því fram að nú eigi sér
stað samruni blaðanna á vinstri
vængnum. Og ég get einhvern
veginn ekki varist þeirri til-
hugsun að ef það er stórkost-
legasti atburðurinn í sögu
væntanlegrar sameiningar á
vinstri væng stjórnmálanna að
tveir flokkar leggi niður blöðin
sín til þess að auðvelda Sveini
R. Eyjólfssyni og syni hans að
græða peninga á sínu blaði, þá
muni sú saga hvorki verða ýkja
löng né glæsileg. Kannski flokk-
arnir ætli þá næst að biðja eitt-
hvert stórgróðafyrirtæki úti í
bæ um að stofna fyrir sig
stjórnmálahreyfingu félags-
hyggju- og samvinnufólks, úr
því þeim hefur mistekist næst-
um jafn illilega í atkvæðaveið-
um og blaðaútgáfu.
Vonandi græða
Sveinn og Eyjólfur
fullt af peningum!
Það kann reyndar að vera að
þessi síðasta hugmynd hafi nú
þegar hvarílað að einhverjum,
og þyki hreint ekki fráleit, en
látum það liggja milli hluta í
bili. Bæði Sighvatur og Margrét
koma alveg bláeyg fram í sjón-
varpsviðtölum og þylja þá
kennisetningu sína og nútímans
að flokkar eigi ekki að koma
nálægt blaðaútgáfu og því selji
nú flokkarnir blöðin sín, og þau
gera meira að segja enga kröfu
um að fá neitt í staðinn, annað
en velvilja Sveins og Eyjólfs og
loforð þeirra um að Dagur-
Tíminn verði nú öflugt mótvægi
á vinstrivængnum við ofurefli
hægri pressunnar - en ætli DV
verði ekki að teljast til hennar,
þótt það hlaupi nú reyndar út
undan sér í allar áttir ef svo ber
undir. DV er eins og allir vita
helsta flaggskip þeirra Sveins
og Eyjólfs munu því tefla við
sjálfa sig að
verulegu leyti í
þeirri framsókn
félagshyggju- og
samvinnumanna
á blaðamark-
aðnum, sem nú
er boðuð.
Vitaskuld er
það rétt í sjálfu
sér að stjórn-
málaflokkar eigi
ekki að vasast
um of í blaðaút-
gáfu. Þar eiga
fagleg sjónarmið
að ráða, eins og
bæði Sighvatur
og Margrét eru
búin að læra
utanbókar. Og þótt eftirsjá verði
að Alþýðublaðinu verð ég ein-
faldlega að vona að fagleg sjón-
armið fái að ráða á Degi-Tím-
anum og það muni nægja þeim
Sveini og Eyjólfi til þess að
græða fullt af peningum. En
reyndar eru nú þegar blikur á
lofti.
Því þótt það sé mjög skiljan-
leg afstaða hjá Frjálsri Ijölmiðl-
un í voru markaðsþjóðfélagi að
kaupa af sér keppinauta þegar
fyrirtækið ætlar að leggja end-
anlega undir sig markaðinn fyr-
ir svokallaða vinstri blaða-
mennsku, þá á ég erfitt með að
kalla þær aðfarir beinlínis fag-
legar, eða eigi mikið skylt við
frjálsa samkeppni. Og svo er
annað sem Frjáls fjölmiðlun er
líka að dunda sér við þessa
dagana, um leið og Alþýðu-
flokknum og Alþýðubandalag-
inu er mútað með nokkrum
milljónum til að leggja niður
blöðin sín svo fleiri kaupi Dag-
Tímann og þetta er kallaður
samruni - það er annað sem
fyrirtækið er líka að fást við og
það er einmitt hinn þátturinn í
því blaðagríni sem nú stendur
sem hæst. Og sé fyndnin í sam-
bandi við dauða Alþýðublaðsins
og Vikublaðsins nokkuð blend-
in, þá er hún beinlínis hrás-
lagaleg í sambandi við Helgar-
póstinn.
Sitt er hvað: frjáls
fjölmiðlun og Frjáls
fjölmiðlun
Helgarpósturinn hefur verið
býsna umdeildur þennan vetur-
inn og aflað sér öflugra óvina
en fárra vina. Raunar er það
svo að ég heyri ótrúlegustu
menn hlakka yfir erfiðleikum
hans og virðast furðu margir
eiga sér það persónulega
kappsmál að hann hætti að
koma út. Ritstjóri Helgarpósts-
ins myndi efiaust segja sem svo
að nú væri Jón Ólafsson að
sýna klærnar eftir að blaðið
hefur gagnrýnt hann vægðarlít-
ið síðasta misserið og sé sú
raunin virðist nokkuð til í því
hjá blaðinu að Jón sé kominn
með áhrif á hinum óvæntustu
stöðum. Hitt er óumdeilt að Jón
á hlut í Frjálsri ijölmiðlun
þeirra Sveins og Eyjólfs en það
fyrirtæki hefur nú beitt sér með
ansi einkennilegum hætti til
þess að koma Helgarpóstinum
fyrir kattarnef. Þeir sem nú eru
að leggja niður blöðin sín fyrir
Svein og Eyjólf í trausti þess að
þeir séu talsmenn hinnar
óskeikulu fagmennsku í Ijöl-
miðlun, þeir
mættu aðeins
Kannski flokkam- hugleiða hvaða
fagmennska er
í því fólgin að
kaupa hlut í
blaði eins og
Helgarpóstin-
um og afhenda
þann hlut síðan
Ámunda
Ámundasyni.
Með fullri og
djúpri virðingu
fyrir Ámunda
Ámundasyni og
hans margvís-
legu hæfileik-
um, sem vafa-
laust eru ein-
hverjir, þá get ég nú ekki talið
þennan hráskinnaleik, sem
snýst augljóslega um það eitt að
keyra Helgarpóstinn um koll, til
merkis um mikla fagmennsku.
Ég á að vísu erfitt með að trúa
því að þeir feðgar Sveinn og
Eyjólfur séu taglhnýtingar Jóns
Ólafssonar, en hvað vakir fyrir
þeim með aðförinni að Helgar-
póstinum veit ég ekki. Sé Helg-
arpósturinn í erfiðleikum ætti
hann að fá að vinna sig út úr
þeim sjálfur, eða ella fara heið-
arlega á hausinn. Framferði
þeirra feðga nú, með því að
kalla til af öllum mönnum
Ámunda Ámundason, get ég
ekki talið með nokkru móti fag-
mennsku, né heldur djúpa virð-
ingu fyrir frjálsri samkeppni, og
það sem verst er - þetta mun
ekki verða frjálsri Ijölmiölun,
með litlum staf, til framdráttar
þó Frjáls Ijölmiðlun, með stór-
um staf, kunni að gera ein-
hvern bissniss.
ir cetli þd ncest að
biðja eitthvert stór■
gróðafyrirtceki úti.
bce um að stofna
fyrir sig stjórn-
mdlahreyfingu fé-
lagshyggju- og
samvinnufólks.
Pistill Illuga var fluttur í
morgunútvarpi Rásar 2 í gœr.
„Ég get ekki varist þeirri tilhugsun að ef það er
stórkostlegasti atburðurinn í sögu væntanlegrar
sameiningar á vinstri væng stjórnmálanna að tveir
flokkar leggi niður blöðin sín til þess að auðvelda
Sveini R. Eyjólfssyni og syni hans að græða pen-
inga á sínu blaði, þá muni sú saga hvorki verða
ýkja löng né glæsileg."