Dagur - Tíminn Akureyri - 01.08.1997, Blaðsíða 11
ílagur-tEmrám
Föstudagur 1. ágúst 1997 - 23
+ .4..M I
ur leir í
plastið
Hulda Ágústsdóttir
hefur lifað af því að
hanna og búa til
skartgripi í tvö ár.
Svo vel hefur grip-
unum verið tekið að
í haust verður farið
að selja þá í New
York og Gamla
Stan í Stokkhólmi.
Mér finnst að skartgripur
eigi að vera litskrúðug-
ur og stór og passa við
litarhátt fólks, lyfta því
svolítið upp og gera eitt-
hvað fyrir það. Skart-
gripur getur allt eins
verið punkturinn yfir
i-ið í útliti fólks eins
og jakki eða blússa. Ég
prófa allt á sjálfri mér
heima. Ég hætti við hug
mynd ef hún er ekki áhuga-
verð. Ég fæ fullt af hugmynd-
um sem ég nota ekki,“ segir
Hulda Ágústsdóttir skartgripa-
hönnuður.
Huida lærði myndlist og mál-
un í Frakklandi í íjögur ár og
var svo eitt ár í nýlistadeild
Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands. Hún ætlaði alltaf að
verða málari en varð að fara í
níu til fimm vinnu eftir námið
til að hafa ofan í sig og á. Fyrir
tíu eða tólf árum fór hún að
búa til og selja skartgripi
samhliða vinnunni. í
dag hefur hún lifað á
þvf í tvö ár að búa til
skartgripi úr plast-
slöngum, vírum, poly-
ester resin, pappírs-
massa, glerperlum, pall-
íettum, sjávarfangi og ótal
fleiri efnum.
Karfahreistur
í „steinunum“
„Ég byrjaði á því að vinna
skartgripi í leir. Síðan þróaðist
það áfram. Eftir að ég hætti í
leirnum fór ég að vinna úr vír-
um og pappamassa, síðan þró-
aðist það yfir í plastslöngur. Ég
fór að leika mér með þær, setja
silki inn í þær og á endanum
að mála þær með pensli að inn-
an. Þannig geri ég það oftast í
dag,“ segir Hulda.
Hún gerir stór og áberandi
hálsmen úr plasthólkum, ýmist
með boltum á milli eða plast-
„Mér finnst að skartgripur eigi að vera litskrúðugur og stór og passa við
litarhátt fólks, lyfta því svolítið upp og gera eitthvað fyrir það,“ segir
Hulda. Hún prófar allt á sjálfri sér fyrst.
Hulda Ágústsdóttir býr til mjög sérstaka og áberandi skartgripi úr plasthólkum og vírum og selur í Kirsuberja-
trénu við Vesturgötu. Hún býr til hálsmen úr plasthólkunum og segir að allir taki þeim með opnum huga. Mynd-.E.a
hólkum límdum inn í stóru
hólkana. Hún steypir líka stóra
hringi úr polyester-efni úti á
svölum hjá sér og notar alls
kyns efni inn í „steinana“ til að
mynda mynstur, til dæmis litað
karfahreistur. Sem mót notar
hún leikfangakubba
mæliskeiðar og þess
háttar. Svo setur hún
herði eða litarefni
út í, hrærir og lætur
storkna. Stundum
gerir hún líka skart-
gripi úr sjávarfangi,
til dæmis þangi, kuð-
ungum eða hörpuskel.
„Mér finnst allt spenn-
andi. Það er ekkert eitt sem
heillar mig. Ég er mjög mikið
að gramsa í búðum eða úti í
náttúrunni og leita að hinu og
þessu. Ef ég sé að ég get gert
eitthvað sniðugt úr
einhverju efni þá
kaupi ég það. Ég sé
ekkert endilega al-
veg strax hvað ég
ætla að gera við
það. Ég bíð þá
bara og bý svo
kannski eitthvað til
úr því eftir tvö ár.
Þannig var ég til dæmis
búin að vera með þessa
hólka inni í hillu í tvö ár,“ segir
hún.
Fólk er
opið fyrir gripunum
Skartgripagerðin fer algjörlega
eftir því í hvernig skapi Hulda
er, hvort hún hefur gripina
sína litla og einfalda eða stóra
og litríka, hvort held-
ur það er um
hálsmen,
hringa eða
eyrnalokka
að ræða.
Hún fær oft
bestu hug
myndirnar þeg-
ar hún er að vinna og
þá er um ákveðna þróun
að ræða. Að undanförnu hef-
ur hún verið að gera einfalt
hálsmen úr lituðum plasthólk-
um sem tengdir eru saman
með minni plasthólkum en nú
langar hana að búa til marg-
falt hálsmen úr plast-
hólkum, kannski
svolítið svipað
og marg-
földu háls-
menin
sem kon-
ur í Afríku _
bera.
Það er margt
að gerast hjá Huldu,
hún verður með sýningu í
Listasafni ASÍ í haust og fer í
Kjarvalsstofu í París á næsta
ári. Tvær konur hafa haft sam-
band við hana og beðið um að
fá að koma gripunum hennar á
framfæri, önnur í New York og
hin ætlar að selja þá í búðinni
sinni á besta stað í Gamla Stan
í Stokkhólmi. En hvernig
skyldi þessum
óvenjulegu grip-
um vera tekið?
„Mér finnst fólk
vera opið fyrir
óvenjulegum skartgrip-
um. Þegar ég fór að
framleiða fyrir búðina þurfti
ég að minnka gripina, ég mátti
ekki bara vera með risastóra
hluti. Þeir þurfa að vera í mis-
munandi stærðum. Svo tekur
tíma að láta fólk vita af sér.
Mér finnst ég finna að áhuginn
er að aukast. Fólk er farið að
vita af þessu,“ svarar hún.
-GHS
Síðan er unnin í sam-
ráði við Handverk og
hönnun.
Hulda steypir hringi í
leikfangakubbum og
mæliskeiðum og svo setur
hún gjarnan eitthvað inn í „stein-
inn“, til dæmis litað karfahreistur.