Dagur - Tíminn Akureyri - 01.08.1997, Blaðsíða 12

24 - Föstudagur 1. ágúst 1997

Skin söngkona
Skunk An-
ansie. Vinsæld-
ir hennar og
félaga á íslandi
vekja athygli í
Bretlandi.
Til marks um hversu vort litla land, ís-
land, er í mikilli tfsku í Bretlandi þessa
dagana, má segja frá því að ýmis virt
rit þar í landi eru farin að nefna okkur
sérstaklega þegar vinsældir einstakra
tónlistarmanna eru annars vegar. Það
þykir tii að mynda fréttnæmt í bresku
rokkpressunni í síðustu viku, að Skunk
Anansie er ein vinsælasta ef ekki sú
allra vinsælasta hljdmsveitin á íslandi
um þessar mundir. Plata sveitarinnar,
Stoosh og smáskífulagið Brezer (Weep)
hafi bæði náð á toppinn, sem væri
merkilegt. Er gaman að þessu, en svip-
aða sögu er reyndar líka að segja víðar
í Evrópu hvað vinsældir Skin og félaga
snertir. Hefur Stoosh t.d. náð gullplötu-
sölu í Noregi, Danmörku, á Ítalíu og
Hollandi auk að sjálfsögðu hérlendis. í
um samtals 10 evrópulöndum er platan
svo ennþá meðal þeirra 30 mestseldu.
Heima á Bretlandi hefur platan síðan
líka gengið vel, selst í vel rúmlega
300.000 eintökum. Það má annars
segja um vinsældir Skunk á íslandi, að
þær hafa byggst upp jafnt og þétt frá
útgáfu fyrri plötu sveitarinnar, par-
anoid & sunburned 1994, til Stoosh,
sem kom út seinni hluta árs 1996 og
náð svo vissu hámarki með tónleikun-
um í Laugardalshöllinni fyrr í sumar.
Tókust þeir sem kunnugt er mjög vel,
þannig að flest hefur lagst á eitt Skunk
Anansie í hag á íslandi.
Upprisa
Ein af þeim sveitum sem tvímælalaust
áttu sinn þátt í að móta rymrokkbylgj-
una, sem að mestu hefur verið tengd og
kennd við Seattle, var Jane’s Addiction
með hinn furðulega en jafnframt bráð-
sniðuga söngvara, Perry Farrell í farar-
broddi. Hún kom frá Los Ange-
les og gerði garðinn frægan á
árunum 1984 til 1990 með
stórmerkum plötum á borð við
Nothings shocking og Ritual de
lo habitual. Auk Farells, sem
frá því Jane s Adicction hætti
um 1991 hefur starfrækt aðra
góða sveit, Porno for Pyros,
skartaði sveitin um tíma Dave
Navarro, er síðar varð og er
enn eftir því sem best er vitað,
gítarleikari í Red hot chili
peppers. Nú berast þær fregnir
að Farrell, Navarro og fólagar í
JA, hafi í hyggju að koma fram
að nýju. Er stór og mikil tón-
leikaferð um heim allan í bí-
gerð í haust og mun ekki loku
fyrir það skotið að einhvers
lags útgáfa fylgi í kjölfarið. Á
sama tíma og þetta gerist ger-
ast háværar þær raddir að Red
hot chili peppers sé að liðast í
sundur. Það að bassaleikari
sveitarinnar og félagi Navar-
ros, Flea, muni að öllum lík-
indum verða með á tónleika-
ferð JA, þykir auka líkurnar
enn frekar á að svo fari. Þetta er hins
vegar ekki í fyrsta skipti sem slíkt enda-
lokstal kemur upp um pönkrokkarana
vinsælu, þannig að of snemmt er að full-
yrða neitt um hvað verður.
Jane’s Addiction aftur að komast á kreik.
Umsjónarmaður
Magnús Geir Guðmundsson
©agur-Œímhm
Island, Evrópa
og Skunk Anansie
Sómarokk frá Soma
Nú í sumar hafa í það minnsta
litið dagsins ljós tvær fram-
sæknar og kraftmiklar
rokkplötur, sem eiga það sam-
eiginlegt að vera með bráðung-
um hljómsveitum. Þar er ann-
ars vegar átt við Crippled playt-
hing með hinni akureyrsku
sveit Gimp, en sú sveit hefur
aðeins verið til í um hálft ár og
hefur verið fjallað um hana hér
á síðunni fyrr. Hins vegar er
hér um að ræða hina sunn-
lenskættuðu sexmannasveit,
Soma, sem aðeins hefur verið
til í um ár og gaf út sína fyrstu
plötu, Föl, fyrir nokkrum vik-
um. Sveitina skipa Guðmundur
Árnason söngvari og gítarleik-
ari, Snorri Gunnarsson stefgít-
arleikari, Jónas Vilhelmsson
trommari, Kristinn Arnarsson
bassaleikari, Þorlákur Lúðvíks-
son hljómborðsleikari og Hall-
dór Hrafnsson taktgítarleikari.
Nokkuð íjölmenn af nútíma-
rokksveit að vera, en nýtir sín
ekkert verr fyrir það. Kjarnríkt,
stundum af „jaðarsætt", (alt-
ernative) stundum með pönk-
ívafi eða jafnvel fönktilbrigðum,
er á nokkurn hátt hægt að lýsa
því sem platan, Föl, hefur að
geyma. Samtals eru lögin 13,
allt saman frumsamdar smíðar
og með ÍSLENSKUM textum,
sem ekki er svo algengt hvað
þessa tegund tónlistar áhrærir.
Eru þessir textar bara bærileg-
ir, draga upp litlar lífsmyndir
sumir hverjir, en flestir eiga
það sameiginlegt að vera held-
ur dökkir. En hvað sem því líð-
ur má segja um sexmenningana
í Soma, að þeir hafa skapað
glettilega góða hluti á ekki
lengri starfstíma, sem rísa vel
yfir meðallag
Soma gerir góða hluti á sinni fyrstu plötu, Föl, og er ungur aldur þar ekki greinanlegur.
Rappseiður
Þeir eru margir sem óska þess í
tónlistarheiminum, að rapp-
ið/hip hopið og þá sérstaklega
sá angi þess sem nefndur hefur
verið ribbaldarapp (Gangsters
rap) líði sem fyrst undir lok. Og
e.t.v. ekki að ástæðulausu í ljósi
morða sem tengjast því á boð-
berum þess, Tupac Shakur og
Notorious B.I.G. Rappið heldur
samt áfram velli, en með nokk-
uð mýkri ásýnd. Þar spilar helst
inn í að „austurstrandarrappið"
svonefnda, aðallega kennt við
New York hefur átt vaxandi byr
að fagna, en jafnframt því að
vera viðmótsþýðara, er það
nokkuð melódískara en ribb-
aldarappið, sem miðstöð hefur
haft á Los Angelessvæðinu. Eitt
besta dæmið um vöxt og við-
gang austurstrandarrappsins
nú er Fugees, en líka má nefna
ungherjann NAS m.a. Meðal
brautryðjendanna eru hins veg-
ar fyrirbæri á borð við De la so-
ul, A tribe called quest og síðast
en ekki síst, Junglc Brothers.
Komu þessar sveitir fram fyrir
um tíu árum og kallaðist þessi
rappbylgja, Native tongue mo-
vement, eins og frægt er orðið.
Jungle brothers hafa ekki um
nokkra hríð látið á sér kræla,
en nú nýverið sendu þeir frá
sér nýja plötu, Raw deluxe, sem
tíðindum þykir sæta. Þarna eru
Mike G. og félagar, á fornum
slóðum, en njóta krafta við end-
urhljóðblandanir m.a. yngri
hetja á borð við Sterio MC's. Úr
verður seiðandi rappréttur, sem
hefur sína ádeilumynd, en er
ekki ofbeldishvetjandi né frá-
hrindandi.
Jungle brothers sýna gamla takta
á nýju plötunni, Raw deluxe.
rJ » I. H T A l
tXMItl? C&Iim