Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1982, Blaðsíða 6

Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1982, Blaðsíða 6
DV. ÞRIÐJUDAGUR16. NOVEMBER1982. Stórir skór og augn- „Ég er sammála því sem kona sagöi í viötali viö síöuna á dögunum. Það er vel hægt aö spara ef maöur bara kann aö neita sér um hlutina,” sagöi Eneka Kristjánsdóttir, verö- launahafinn í heimilisbókhaldinu núna i september. Enn er óbirt viðtal viö verölaunahafa ágústmánaðar. Er þaö vegna þess að sá hlutur sem hún valdi sér var ókominn í verslanir þegar afhenda átti hann. Hann var hins vegar væntanlegur og munum viö birta viðtalið þegar verölaunin hafa verið skilvíslega afhent. Eneka var svo heppinn aö hennar fyrsti upplýsingaseöUl var dreginn úr bunkanum. Hún hefur þó haldiö bókhald lengi. ,,Eg var dagmamma og skrifaði þá niöur allt sem ég eyddi.Enég varsvo óviss á því hvaö ég átti aö telja marga heimilismenn aö ég sendi aldrei inn seðil,” sagöi hún. Eneka er Bolvíkingur og bjó lengi á Isafirði. I tvö ár hefur hún hins veg- ar búiö í Reykjavík. Hún er nýgift Gunnari Má Péturssyni bifreiöar- stjóra þannig aö vinningurinn kom sem nokkurs konar brúðargjöf. Hjá þeim búa Ásthildur Linda Arnars- dóttir, dótturdóttir Eneku, og Olafur Helgi Olafsson, frændi hennar frá Isafiröi. Gaman að þessu ,^Eg held að fólk haldi aö bókhald sé miklu meiri vinna en þaö er í raun og veru. Mér finnst gaman aö þessu. Meö því veit ég líka hverju ég hef eytt í hvað en er ekki eins og sumir sem hreinlega trúa því ekki aö allir peningarnir séu búnir,” sagöi Eneka. Hún sagðist þó aldrei bera saman verö á hlutum til þess aö finna eitt- hvaö ódýrara en annað. „Ég hef séð starfsfólk í verslunum skipta um verðmiða á gömlum vörum þegar nýjar koma. Þaö þýöir því lítiö aö vera aö leita aö einhverju á gömlu verði. En ég fer mikið inn í Hagkaup og þaö veröur aö viðurkennast aö þar er verðlag lægra en í búöunum hérna í kring þó aö Hagkaup sé oftar meö nýjar sendingar. Urvaliö er lika þaö mikið að mér f innst ég ekki geta bak- aö eöa gert einhverja stóra hluti án þess aö fara fyrst í Hagkaup,” sagöi Eneka. Hún er nýbúin aö eignast frysti- kistu og síðustu mánuöir hafa veriö dýrir því verið er aö fylla hana af 'mat. „Eg notá kjöt lítið og hef því ekki fariö út í aö kaupa skrokka. En slátur tók ég lítilsháttar af. Þaö er mikil búbót. Ég hef heitan mat í hádeginu fyrir mig og börnin. Gunn- ar fær heitan mat á vinnustað. Þá hef ég mjög oft fisk. A kvöldin hef ég síö- an snarl. Hjá mér er þaö eins og hjá þeim sem voru teknir út úr heimilis- bókhaldinu hjá ykkur um daginn aö mestur hluti peninganna fer í annaö enmat. Viö erum nýbúin aö kaupa okkur þessa íbúð. Á meöan við vorum aö borgahana ogkaupa okkurheimilis- tæki þurftum við aö spara hverja krónu. Eg man eftir því að einu sinni átti ég 50 krónur til aö kaupa mat til helgarinnar fyrir. Ég keypti þá kjöt- fars fyrir 5 krónur og setti á brauö og steikti. En fyrir bragðiö gat ég keypt mér þvottavél. En ég skil ekki hvem- ig fólk fer aö því núna aö kaupa sér eöa byggja íbúðir. Þetta er orðið alveg hryllilegt. Viö tókum bara föstu lánin en afborganir af þeim eru nógar samt. Til dæmis tókum við 40 Það getur verið dýrt fyrir heimiHð efmörg böm nota gleraugu ogjafnvel foreldrarnir lika. Sjúkrasamlagið greiðir ekkert afþeim kostnaði. lækningar Helga Theódórsdóttir hringdi frá Akureyri. Lék henni forvitni á því aö vita hvers vegna ekki væri hægt aö fá í skóbúöum kvenskó númer 42 og stærri. Flestar verslanir hafa gefist upp á því að vera meö þetta stóra skó vegna þess aö aöeins fáar konur þurfa þá. Því er dýrt aö panta aðeins fá pör, svo dýrt aö konumar veigra sér oft við að kaupa skóna þegar þeir fást. Eina verslun fundum viö þó í Reykjavík sem selur kvenskó allt upp í númer 44. Einraitt er von á stórri sendingu í þessari viku eöa þeirri næstu af skóm í númeram 42— 44. Þetta er skóverslun Steinars Waage í Domus Medica. Fyrir fólk úti á landi, sem erfitt á meö að koma suður, er hægt aö panta skó símleiðis (í síma 18519) og fá þásenda. Steinar Waage sagði að flestir af þeim stóm skóm sem pantaðir væm væra mjög einfaldir aö gerð því fót-, stórar konur kærðu sig ekki um áber- andiskó. Helgu langaði einnig til aö vita hvort sjúkrasamlög greiddu fyrir augnlækningar, það er aö segja skoðun, aögeröir og gleraugu. Fyrir aögerðir, semframkvæmdar eru á stofu eða sjúkrahúsum, greiöa sjúkrasamlög algerlega. Fyrir skoö- un þurfa sjúklingar aðeins aö greiða 50 krónur, nema hvaö ellilífeyrisþeg- ar og 75% öryrkjar greiða 25 krónur. Annan kostnaö greiöa sjúkrasamlög. Fyrir gleraugu greiöa sjúkrasamlög ekkert. Tryggingastofnun ríkisins greiöir hins vegar 75—100% kostnaöar viö gleraugu sem fengin em viö sérstökum augnsjúkdómum og gleraugum fyrir börn sem verið er að laga í sjónskekkju. Til dæmis er greitt fyrir gleraugu fulloröinna sem hafa verið skomir upp á auga. Vottorð læknis þarf til aö fá slíka greiöslu á gleraugum. -DS þúsund króna húsnæöismálalán. Þegar við borguðum af því í fyrsta sinn núna var þaö komiö upp í 75 þúsund. Hvemig fólk fer aö borga af mörgum slíkum lánum hreinlega skil ég ekki.” Ótrúlegt hvað börnin þurfa „Þegar ég var dagmamma upp- götvaöi ég fyrst hvaö bömin þurfa ótrúlega mikiö aö boröa. Ég var reyndar meö böm á aldrinum 3 og 4 ára og þau em sísvöng. Þegar ég fór aö reikna út hvaö ég færi meö í mat handa þeim, í leikföng og annaö kom í ljós aö ég var aðeins meö 10—11 krónur á tímann. Og það versta var að ég var alveg bundin. Dagmamma má aldrei vera veik og hún á aldrei frí á þeim tíma sem hægt er að kom- ast í búöir. Núna er ég heima meö bömin tvö. Þaö hreinlega borgar sig ekki fyrir mig aö fara út aö vinna til dæmis hálfan daginn. En mér finnst ég fyrir bragöiö vera ansi einangruö hérna. Þaö em viöbrigöi aö vestan þar sem allir þekkja alla,” sagði Eneka. Hún bætti því viö aö hún hefði ekki getaö hugsað sér aö vera dag- mamma áfram eftir að bókhald varð skylda. ,,Ekki svo aöskilja að ég vilji ekki borga skatta af mínum tekjum. Ekkert er sjálfsagöara. En ég treysti mér ekki til aö greina í sundur hvaö fór í börnin og hvaö í f jölskylduna. ” Eg spuröi hana hvernig henni þætti aö versla hér í Reykjavík miöaö við það sem er á Bolungarvík og Isafiröi. „Þaö er ekkert svo miklu meira úr- val hér. En aftur finnst mér ég meira þurfa að leita vanti mig eitthvað. Það getur líka veriö langt aö fara og ég hika viö aö keyra héma í bænum, umferöin er svo mikil. En á ööm finn ég mikinn mun. Þaö er kostnaöurinn viö kyndingu. Svo Eneka tekur þarna upp grillið sem hún valdi sér sem vinning i heimilisbókhaldinu. Bömin Ásthildur Linda I7áral og ÓlafurHelgi (lláraj fylgjastspenntmeð. DV-mynd GVA. dæmi sé tekið borgaði ég á öllu síö- asta ári 1200 krónur bæöi fyrir raf- magn og hita. Systir mín á Isafirði borgaði hins vegar 1500 krónur fyrir olíu á einum mánuöi. Mér finnst líka mikill munur aö hér eraldrei unniö á laugardögum. Fyrir vestan er unniö alla laugardaga. Eg gæti ekki hugsaö mér aö fara aö vinna aftur á laugardögum.” Verslár vikulega Eg spuröi Eneku að síöustu hvem- ig hún hagaöi sínum innkaupum. „Eg reyni að fara alltaf í Hagkaup á föstudögum og kaupa til vikunnar. Á milli sendi ég börnin eftir því sem vantar. Mér finnst ég spara meö því. Þá kaupa þau ekki nema það sem nauðsynlega vantar. Ef ég fer sjálf hættir mér til að kaupa ýmislegt sem mig vantar ekki. Eg er alveg sam- mála því sem ég las einu sinni í ein- hverju blaði, líklega hjá ykkur, aö svöng húsmóöir á aldrei að kaupa inn. Hún freistast alltaf til að kaupa meira en annars. Einn er sá liður sem ég er alveg hætt aö veita mér. Þaö er smjör. Heföi ég þó haldið að þaö myndi ég aldrei hætta aö nota. En það er orðið svo dýrt aö mér finnst hreinlega ekki verjandi aö kaupa þaö. Þegar alltaf er líka boröað álegg ofan á brauðiö finnst enginn munur þó á því sé Alpa eða Sólblóma. Sérlega fannst mér muna mikið um peningana sem þannig spöruðust þegar ég var meö krakkana. Þau boröuðu einmitt mik- iö af brauöi,” sagði Eneka Kristjáns- dóttir. -DS Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur Verðlaunahafi septembermánaðar: „Hægt að spara meö því að neita sér um hlutína” —segir Eneka Kristjánsdóttir

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.