Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1982, Blaðsíða 32

Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1982, Blaðsíða 32
32 DV. ÞRIÐJUDAGUR16. NOVEMBER1982. Menning Menning Menning Menning Leikfélag Hornafjaröar: Skáld-Rósa eftir Birgi Sigurðsson. Leikstjóri: Jón Sigurbjörnsson. Þaö var lærdómsríkt og reglulega gaman aö sjá Hornfirðinga á föstu- daginn leika leikrit Birgis Sigurös- sonar um Skáld-Rósu í Kópavogs- leikhúsinu. Skáld-Rósa varð vinsæl og vellátin sýning í Iönó fyrir fáum árum, og væri auðvitað öröugt og kannski að endingu ósanngjarnt aö bera hom- firsku sýninguna saman viö hana. Samt sem áður fannst mér í Kópa- vogi sem leikurinn nyti ýmissa sinna bestu kosta ekki síður og jafnvel betur í sýningu Leikfélags Homa- fjarðar en Leikfélags Reykjavíkur um árið. Það lærdómsríka við sýn- inguna var að sjá hve vel þetta leik- efni hentaði óskóluöu áhugafólki um leiklist. Skemmtileg varð hún fyrst og fremst vegna sinna eigin verð- leika, ágætrar frammistööu leikenda í nokkmm helstu hlutverkunum og þeirrar alúðar sem lögð var í efnið í sviðsetningu Jóns Sigurbjömssonar. Skáld-Rósa sver sig í eina megin- ætt íslenskrar leiklistar og leikrita- gerðar, þjóölegu leikhefðina sem svo má kalla og er þannig séð einhver síðasti sproti á miklum frásagna- meiði í bókmenntum og á leiksviði. Og - þjóðlegu leikritin, allt frá Skugga-Sveini til Islandsklukkuim- ar, F jalla-Eyvindi til Gullna hliðsins, öll samin til handa leikhúsi höfuöstaðarins á hverjum tíma, eiga viðgang sinn á sviði á meðal annars að þakka alþýðlegum hljómgranni sem þau hafa hlotið og notið, jafnharðan tekin til leiks hvarvetna þar sem við ieiklist var fengist út um byggðir lands. I þessum leikjum er jafnan teflt fram dramatískri lýsingu, frásögn sterkra og stórbrot- inna einstaklinga í umgerð þjóðlífs- lýsingar í náinni líkingu við það sem á sama eða svipuðum tíma viðgengst í skáldsögum. Þar fer einatt saman raunsæisleg umgerö, aöferö aö frá- sagnarefninu og rómantísk sjón og skilningur söguefnis hverju sinni. I Skáld-Rósu er aðalefnið að vísu lýsing Rósu sjálfrar, og veltur mest á því í sýningu að á sé að skipa leik- konu í hið stóra og kröfuharða hlut- verk. Ingunn Jensdóttir hafði aö vísu ekki til að bera þá hreinu og beinu líkamlegu útgeislun sem Rósa þarf að njóta, svo vel sé í leiknum, einkum framan af honum. En mér fannst hún sýna með sannfærandi hætti fram á kjarna máls í lýsingu Rósu, uppistöðu mannlýsingarinnar. Umfram allt verður Rósa að vera trúveröugur kvenmaður í samhengi raunsæislegrar frásagnar af fólki og atburðum, ung stúlka sem í leiknum veröur fullþroska kona. Þetta fannst mér Ingunni farast vel í leiknum — atriði með Páli Melsteð í fyrsta þætti, Natan heima á Lækjamóti í öörum þætti, Blöndal sýslumanni og Natan í upphafi þriöja þáttar, til dæmis. Og á þessu efni hennar og leiksins í heild veltur um síðir tilætluð myndræn merking máls í leiknum. Því aö Rósa er þannig lagaður kvenmaður sem aldrei bognar þótt hún eigi á hættu að brotna í sviptivindum öriaga sinna, og stendur uppi um síöir eöa á að standa sem einhverskonar táknlegt kerlingu í öðram og þriöja þætti og Gísla Arason: Ásbjöm förumann í fyrsta og þriðja þætti — allt hlutverk þar sem tókst að gera uppistöðu hefðbundinna manngerða trúverðug skil á sviðinu, gæða þau raunsæis- móti, auðkennum einstaklinga og rómilifandifólks. Þannig var þaö efnisfesta leiksins innan þjóðlegrar leikhefðar, hefö- bundinna raunsæislegra frásagnar- efna og leikmáta sem best gafst í sýningunni. I hennar skjóli tókst leik- endum líka að vekja og viöhalda áhuga manns á fólki og atburöum, frásagnarefninu í leiknum frá upp- hafi til enda. Henni var ekki fisjað saman. Lítið pláss, langt íburtu Það er ekki alltaf jafngaman í Kópavogsleikhúsinu. En oft fróðlegt að koma þangað. Undanfariö hefur Leikfélag Kópavogs einkum gefið sig aö fomum farsaleikjum, Þorláki þreytta og Leynimel 13, en leikur hversdags um þessar mundir tvítugan amerískan hlátursleik, Hlauptu af þér horain eftir Neil Simon. Ekki gott að segja hvernig á þessu efnisvali stendur, líkast til ein- hverskonar slysni eða óhapp . Og lík- lega er þetta eitthvert ólánlegasta aldursskeið á farsa, sem þá er öldungis úrsérgenginn sem tískuleik- ur, en getur varla enn farið að gera sér von um f ramhaldslíf í líkingu við það sem fyrmefndir leikir hafa hreppt í áhugaleikhúsinu hér á landi. Leikfélag Kópavogs kemur manni í seinni tíð einkum á óvart meö því að láta eins og það sé niðurkomið ein- hverstaðar víðsfjarri höfuöstaðnum, leikhúsum hans og skemmtana- og félagslífi. Og það er vísast að Hlauptu af þér homin, sem Guðrún Stephensen hefur sviðsett, þætti alveg frambærileg leiksýning í nógu litlu plássi nógu langt í burtu. Þar er ein nokkuð reynd leikkona í plássinu og bregst ekki að hún veki kátinu á sviðinu: Helga Haröardóttir í gervi frú Baker. Ásamt henni tekur þátt í leiknum ungt fólk í þorpinu, óvanara við leiki þótt það sé mannvænlegt og geti sjálfsagt með tímanum komið til. Skúli Rúnar og Eiríkur Hilmars- synir leika Bakers-bræður að reyna aö brjótast undan valdi sinnar frú móður og beggja foreldra, en Júlía Jóhannesson og Kristín Atladóttir ungar stúlkur sem þeir stíga í væng- inn við. Verða þá ýmis skrýtin uppá- tæki og uppákomur og afkáralegir brandarar eins og vera ber þar sem leiksýningar era sjaldgæfar og fátt umskemmtanir. En þá mega þeir Kópavogsmenn vera hollir leikfélagi sínu ef þeir láta sér þessa skemmtun næg ja í leikhúsi staðarins. Þar sem það er í raun og vera niðurkomið í hinum súrrealíska miðbæíKópavogi. Ólafur Jónsson Ingunn Jensdóttir: sýnir með sannfærandi hætti fram á kjaraa máls í lýsingu Rósu, uppistöðu mannlýsingarinnar, skrifar Ólafur Jónsson. DV-mynd: Einar Ólason. Ekki fisjað saman ígildi „lífsins sjálfs”. Hvorki meira néminna. Fyrsti þátturinn í Skáld-Rósu held ég að sé eitthvað það sem Birgir Sigurðsson hefur skrifaö best, og staðfestist vel að merkja í þeirri trú á sýningu Homfirðinga. I hlut- verkum Rósu, sýslumanns og önnu Sigríðar konu hans er fyrir að fara dramatískum efniviö mannlýs- inga og átaka ásamt með eða undir niðri hinu beina frásagnarefni í þættinum, og þar fara raunsæisleg og ljóðræn efni ræðunnar miklu nánar saman í rithættinum en síöar verður. Þar kemur í rauninni fram allt meginefnið í lýsingu Rósu. I fyrsta þætti er yrkisefniö ástir Rósu og Páls sýslumanns Melsteðs. I seinni þáttunum er á hinn bóginn greint frá frægustu atburðunum á ævi Rósu, ástum þeirra Natans Ketilssonar og afdrifum Natans. Og þar skiptir leikurinn um eðli um leið og efni, verður miklu hreinræktaðri leikræn frásögn, endursögn atburöa sem þarf svo vel sé að styðjast við áhuga áhorfandans og helst þekk- ingu fyrirfram á frásagnarefninu. Eins og tíðkast í leikgerðum skáld- sagna þar sem hin þjóölega leikhefð í seinni tíð einkum ávaxtar sig. Og það var að vísu rétt og slétt frá- sagnarefnið í leiknum, raunsæisleg uppistaöa mannlýsinga, sannsögu- legur kjami atburöa sem best gafst leikendum í sýningu Leikfélags Homafjarðar. Leikritið er f jölskipað en mörg hlutverkin lítil, atburðarás- in fjölskipt og leikatriði einatt stutt. Það sýndi sig að Leikfélag Homa- Gisli Arason og Sigrún Eiríksdóttir sem alþýðufólk: tókst að gæða persónurnar raunsæismóti, auðkennum einstaklinga og rómi lifandi fólks. fjarðar hafði mannskap á aö skipa sem megnaöi að sýna með fullnægj- andi hætti fram á þetta fólk og þjóðlíf og gerði raunar einstökum hlut- verkum furðugóö skil í samhengi sýningarinnar. Af hlutverkunum skipta Natan Ketilsson og Ölafur maður Rósu mestu máli. Olafur er aö stofni til alveg venjubundinn búri og kjáni, og skýrast má sjá í skiptum þeirra N atans í öðrum þætti, hættan í meðförum hans að gera hann að ein- dregnu skrípi. Mér fannst Haukur Þorvaldsson áskilja hlutverkinu alla þá samúð sem auöiö var og á þarf aö halda. Birgir Sigurðsson hefur ekki frekar en aðrir ráðið fram úr Natan Ketilssyni, örðugt ef ekki ógerlegt að samsama í einni manrúysingu mótsagnir hlutverksins. En Halldór Tjörvi Einarsson er gervilegur maður og tókst það sem kannski skiptir mestu: að sýna fram á æsku- legt þrek og þokka hans, sjálft lífs- fjör mannsins. Af öðram leikendum og hlutverkum nefni ég af handahófi Sigtrygg Karlsson: Pál Melsteð í fyrsta þætti, Sigrúnu Eiríksdóttur: Guðrúnu í fyrsta, Boggu í þriðja þætti, Erlu Sigurbjörnsdóttur: kot- Leiklist Nýr Datsun Sunny kynntur Um helgina kom á markaðinn nýr vél og sjálfskiptingu kostar kr. og breyttur Datsun-Sunny. I tilefni af 152.000,- því hélt Ingvar Helgason hf. svo- kallaða Sunny-hátíð. Var þar sýndur Á Sunny-hátíðina komu sýningar- hinn nýi Datsun Sunny sem hlotiö stúlkur frá Módel 79 sem undir stjórn hefur nýtt útlit auk nýrrar vélar og Sóleyjar Jóhannsdóttur sýndu pelsa framhjóladrifs. Hann er fáanlegur 4ra frá versluninni Pelsinn, Kirkjuhvoli og og 2ja dyra sem „station” og skartgripi frá Módelskartgripum, „coupé”. 4ra dyra fólksbíll með 1500cc Mikilaösóknvaraðsýningunni. Fjöldi manna kom á bílasýninguna og fókk tiskusýningu i kaupbæti. DV-mynd S. L.' 4 jfiwwaM JL .; \ e i ii # ” y— •| | \ , $ ■' i. f-‘ JÍM IÉÉp 5?: ; ^ Í

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.