Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1983, Síða 4

Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1983, Síða 4
4 DV.FIMMTUDAGUR 10. MARS1983. Surtlusystirin á Ijósaborði í húsa- kynnum Hafrannsóknastofnunar. Örin ofarlega tH hægri bendir á hænginn. Framan á fiskinum, fyrir ofan kjaftinn, sjást Ijósfærin. Agnirnar fyrir ofan hænginn teljast vera sporðurinn. DV-myndir: Bjarnleifur. Gunnar Jónsson fiskifræðingur með hinn sjaldgæfa fisk. Surtlusystir kom í vörpuna hjá Ottó N. Þorlákssyni: Sést á tönnunum að þetta er gíf urlegur ránfiskur — talið að innan við tíu slíkir f iskar haf i f undist í heiminum notar Ijós til að gabba aðra fiska upp í sig „Það sést á tönnunum að þetta hlýtur að vera gífurlegur ránfiskur,” sagði dr. Gunnar Jónsson fiski- fræöingur þegar hann sýndi DV-mönn- um koisvartan furðufisk sem togarinn Ottó N. Þorláksson fékk í vörpuna um síðustu helgi. Fiskurinn veiddist á 500 metra dýpi á Skerjadjúpi, suðvestur af Reykjanesi. Fiskurinn mun á vísindamáli heita Linophryne coronata. Á íslensku hefur hann veriðkallaðursurtlusystir. „Þetta er annar fiskur þessarar tegundar sem veiðist hér við land. Sá fy rsti veiddist á Meðallandsbugt í apríl 1969. Og ég geri ráð fyrir aö innan viö tíu fiskar af þessari tegund hafi veiðst í heiminum,” sagði Gunnar. Surtlusystir er, að sögn Gunnars, af sædjöflakyni og surtluætt. Surtla, sem einnig er sjaldgæfur fiskur, er af sömu ætt. Eins og gerist með sædjöful, sem margir hafa heyrt um, er mikill stærðarmunur á hrygnu og hæng. Hængurinn er dvergur miðað við hrygnuna. Svo skemmtilega vildi til að hængur var einmitt fastur við hrygnuna sem Ottó N. Þorláksson veiddi. Við mælingu reyndist hann vera um tveggja sentímetra langur. Hrygnan mældist hins vegar 29 sentímetra löng. „Hængurinn lifir sem sníkjudýr á hrygnunni og fær næringu í gegnum æðar frá henni. Svo lætur hann sér bara líða vel,” sagði Gunnar. Fleira er skemmtilegt við surtlu- systurina. Framan á sér hefur hún ljósfæri. „Hún gefur frá sér ljós og leiðbeinir þannig villuráfandi fiskum upp í sig,” sagði Gunnar. Hann sagöi að lítið væri vitað um þennan fisk. Hann væri einfari og teld- ist miðsævis djúpfiskur. Surtlusystir lifir í hafinu frá Islandi og langt suður í Atlantshaf. -KMU. Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði 0 Veitum Araþórí tækifærí Frá því að þeir bræður Gísli og Arnþór Helgasynir voru með út- varpsþætti fyrir Vestmannaeyinga eftir að eldur kom upp í Heimaey, hafa umsvif þeirra verið meiri en títt er um svo fatlað fólk. Fordæmi þeirra hefur jafnframt verið öðrum fötluðum mönnum hvatning um að vantreysta sér ekki til erfiðra verka. Um nokkurra ára skeið hefur Arn- þór unnið við hljóðbókasafn Blindra- félagsins og Borgarbókasafns við að hljóðrita bækur. Hann hefur sinnt þessu starfi ágæta vel og safnið hefur vaxið. Arnþór hefur gegnt þar almennum störfum og þótt sjón- depra hans hái honum þar á vissan hátt, þá vinnur hann vel fyrir kaup- inusínu. Fyrir skömmu átti aö ráða deild- arstjóra við væntanlegt Hljóðbóka- safn. Arnþór sótti um einn manna. Þá vill svo einkennilega til, að meiri- hluti stjórnarinnar óskar ekki eftir því að ráða Arnþór til starfans, held- ur vill auglýsa starfið á nýjan leik. Málið er nú í höndum menntamála- ráðherra. Afstaða safnstjórnarinnar hefur valdið mikilli reiði meðal blindra, sem telja að verið sé að setja Arnþór skör lægra með þessari framkomu. Hafa þeir beint áskorun til ráðherr- ans um að hann sinni ekki umsögn safnstjórnar, heldur skipi Arnþór í stöðuna. Á Birgir nú úr vöndu að ráða. Vitanlega stendur sjóndapur maður aldrei alsjáandi manni jafn- fætis. En það er ekki þar með sagt, að hann geti ekki sinnt störfum sin- um fullnægjandi. Og þótt menn séu fuUkomir að öUum Iíkamsburðum, þá er ekki þar meö sagt, að þeir séu æskUegir starfsmenn vegna annarra ágaUa. Arnþór er ekki albUndur, heldur getur hann lesið með hjálp lestækis. Hann yrði að fá ritaraað- stoð við viss störf, en meginhluta starfanna gæti hann innt af hendi. Sú ritaraaðstoð, sem hann yrði að fá, er ekki meiri en margir deildarstjórar fá í opinberum skrifstofum. Það má sjá þessa ritara sitja fyrir framan skrifstofur deUdastjóranna og vél- rita og svara í símann og ganga endanlega frá bréfum og öðru, sem deUdarstjórarnir gera. Á hljóðbókasafninu yrði þetta rit- arastarf vitanlega ekki fuUt starf, en vitanlega má nýta starfsmanninn tU annars á safninu, og safnið því öflugra. Út af fyrir sig er ótti meirihluta safnstjórnar eðUlegur. Til þessa dags hefur það einungis verið hjá einkafyrirtækjum, að bUndir menn stjóma rekstrinum. En ekki hefur reynslan af yfirstjórn blindra manna þar verið slík, að ástæða sé tU þess að vantreysta sjóndöprum mönnum í opinberum störfum. Menntamálaráðherra á þess vegna ekki að hlusta á meirhluta stjóraar Hljóðbókasafns. Hann á að ráða Araþór Helgason tU starfa sem deUdarstjóra Hljóðbókasafns. Hann getur vitanlega verið varkár og sett Araþór tU bráðabirgða tU þess að sjá hvort hann veldur starfinu, er það enda í samræmi viö hefö um slíkar stöður, að menn séu settir tU að byrja með. En hitt væri mikið áfaU fyrir þá, sem vUja treysta fötluðu fólki til að vinna þjóðnýt störf í þjóðfélaginu og hvetja það tU þess að sætta sig ekki við að vera eingöngu styrkþegar, ef ungur maður, sem hefur af fádæma hörku barist gegn fötlun sinni, er hafnað, án þess'að hann fái að reyna sig. Svarthöfði.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.