Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.1983, Blaðsíða 13

DV. FIMMTUDAGUR 28. JUU 1983.'
Margar þær hækkanir, sem nú dynja
yfir fólk eru vissulega afleiðingar
gamalla synda. Þær eru afleiðingar
þess að árum saman hefur það veríö
dulið fyrir fólki hvernig ástandið
raunverulega hefur verið. Þær eru af-
leiðingar þess aö stjómmálamenn
vildu ekki viðurkenna fyrir fólki að
kjör þjóðarinnar færu síversnandi,
þeir þorðu ekki að koma fram fyrir
fólk og segja því eins og var. Spam-
aður í ríkisrekstri var bannorð, í skjóli
síendurtekinna slagorða um að verið
væri aö berjast gegn atvinnuleysi, var
rammfölsku atvinnustigi haldið uppi.
Þegar ríkisstofnanir römbuöu á barmi
gjaldþrots var þeim bannað að selja þá
þjónustu sem þær veittu á sannvirði,
hvaö þá heldur að farið væri ofan í
saumana á rekstri þeirra, heldur vom
þær látnar taka erlend eyðslulán til
þess aö sjónarspilið gæti haldið áfram.
Þegar þurft hefði að draga saman
ríkisrekstur til þess að mæta þeim
erfiðleikum, sem við blöstu, voru ný
ríkisfyrirtæki stofnuð með fjölmennu
starfsliði.
Þetta em allt saman staðreyndir
sem við blasa, en hinn almenna laun-
þega varðar sáralítið um. Það sem
hann varðar um er þaö að á meðan
hann vissulega leggur sitt lóð nokkurn
veginn möglunarlaust á vogarskálina
svo að eitthvert jafnvægi náist í efna-
hagsmálunum að því honum er sagt,
dynja yfir hann nýjar og nýjar kröfur
ríkisins í formi síhækkaðra þjónustu-
gjalda ríkisfyrirtækja. Og það sem
kannski er verst — enginn virðist hafa
áhuga á því að tala við hann og segja
honum eins og er. Hann hefur enga
ástæðu til þess að trúa því að þær
hækkanir, sem nú dynja yfir hann, séu
þær síðustu i bili, hann veit að jarlamir
í ríkisfyrirtækjunum hafa aðeins í bili
stungið frekari hækkunarkröfum niður
í skúffu og þær verða ekki látnar ryk-
falla þar. 20% nú, 15% næst, 12% svo,
þetta er gangurinn, og svo koma 40% í
lokin, þegar allt er sprungið. En að
nokkuö sé dregið úr rekstrinum — nei
takk, bara eitthvert röfl um að selja
ríkisfyrirtæki!
Orkudraugurinn
magnaðastur
Einn er sá málaflokkur, sem undar-
leg þögn er um í allri umræðunni um
efnahagsmálin. Það eru orkumálin.
Skyldi maður þó ætla að einhver vildi
fá skýringu á því öngþveiti sem þar
ríkir á meðan orkuhækkanir dynja lát-
laust yfir landslýð og orkuverð er að
verða óbærilegur baggi á flestu fólki
utan höfuðborgarsvæðisins. En það er
eins og enginn fáist til að tala um þau
mál af neinni hreinskilni. Angi af sann-
leikanum togaðist að visu út úr forsæt-
isráðherranum i sjónvarpsþætti fyrir
nokkrum vikum, en þar við sat. Þá
sagði hann þann beiska sannleika aö
orkuverð okkar væru hvergi nærri
samkeppnisfært við orkuverð sumra
þjóða í nágrenni okkar. Þær bjóða stór-
iðjufyrirtækjum miklu betri k jör en við
getum gert án stóraukinnar skatt-
lagningar á hinn almenna borgara.
Við höfum lengi stært okkur af
ódýrri orku og talið orkugjafa okkar í
jörðu og á eina okkar dýrmætustu
auðlind. En sannleikurinn er sá að allt
slíkt tal er orðið falskt kjaftæði, eins og
á málum hefur verið haldið. Nær allar
okkar nýju orkuveitur hafa verið
byggöar fyrir erlent lánsfé, sem þarf
að endurgreiða, og sumt af því með
óhagstæðum kjörum. I óðagotinu hefur
hvert lánið eftir annað verið tekið
undir því yfirskini að það borgi sig svo
dæmalaust vel að virkja, að allar þess-
ar skuldir séu gulltryggðar.
Sé til langs tima litið kann aö vera að
þetta sé rétt. Einhvern tímann í óræðri
framtíð kunna þessar virkjanir að
mala okkur gull, en um langan tima
verða þær þungur baggi á herðum
okkar. Um það þarf ekki að deila, því
að þær sitja þar nú þegar. Þetta átti að
segja fóDd miklu fyrr, en enginn fxrði
að gera það. Þama eiga allir stjóm-
málaflokkar sök og allir sérfræðing-
arnir að auki, þess vegna verður þögn-
in svona d júp.
Það er ekki nóg með það að allar
virkjanirnar hafi verið byggðar í
skuld, heldur hefur verið ráðist í gífur-
legar framkvæmdir í orkudreifingu aö
auki, sem ekkert fjármagn var til
fyrir. Það skyldi enginn halda að Guð,
Gunnar og Hjörleifur hafi látið
byggðalínum rigna yfir landiö til þess
að flytja rafmagnið um það, svona rétt
sem umbun fyrír það aö fólkið bjó þar.
Þaö eru erlendir bankar og lánastofn-
anir aðrar sem hafa fjármagnað þetta
allt og vilja nú fá nokkuð fyrir sinn
snúð. Þá vakna neytendur upp við
þann vonda draum að þetta kostar allt
gífurlega peninga, sem ekki verða að
lokum sóttir annað en í þeirra vasa. Þá
er gott fyrir ábyrgðarlausa stjórn-
málamenn að æpa um álver og auð-
hringa, en þeir sem í ráðherrastólum
sitja eiga ekki annars úrkosti en að
láta neytendur borga að lokum.
Nú standa yfir samningar við auð-
hringinn Alusuisse um orkuverð til ál-
versins í Straumsvík. Vonandi ná
okkar samningamenn þar fram um-
talsverðri hækkun, svo að draga megi
úr hinum óhóflegu byrðum, sem orku-
flan undanfarinna ára hefur lagt á
okkar herðar. Engu að síður er óhjá-
kvæmilegt fyrir okkur að fara okkur
hægt á þessu sviði á næstunni, nema
því aðeins að þjóðin vilji taka á sig enn
frekari kjaraskerðingu í von um hátt
olíuverð um aldamótin.
Magnús Bjarnfreðsson.
„... það er engu líkara en núverandi
ríkisstjórn hafi ekki kunnað við þann
mikla meðbyr sem hún fékk. í það minnsta
virðist hún staðráðin í því að reyna eins og
mögulega er unnt á þolrif hins almenna borg-
ara, ef hún og sérfræðingar hennar vita þá um
að slíkir hópar manna eru til.”
ar svo hún geti haldið leiknum áfram!
Hvaöa alvara halda menn að hafi
búiö á bak við gagnrýnina? Nákvæm-
lega engin.
„Bláa bókin" týnda
Þurfa menn frekari vitna við? Gott
ogvel:
Hvar er úttektin, sem átti aö gera og
birta um hinn voðalega viðskilnað frá-
farandi ríkisstjórnar? „Bláa bókin”
um hrunið? Enginn hefur séð hana.
Morgunblaðið er löngu hætt að minn-
A „í áhöfninni á ríkisstjórnarfleyinu eru
fleiri sjálfstæðismenn en framsóknar-
menn. Berti bryti er íhald og Geiri loftskeyta-
maður, Sverrir í vélinni, Matti messagutti og
Matti hinn og skipsjómfrúin er úr Hvöt. En
skipstjórinn er framsóknarmaður og SÍS gerir
út. Hver ræður þá ferðinni og hver verkar afl-
ann?”
ast á hana. Eina „Bláa bókin”, sem
þar hefur sést, er viðhafnaruppsetning
á grein Gunnars Thoroddsens um
ævintýralegan árangur og skrautlega
sigra fráfarandi ríkisstjórnar.
Ef einhver alvara hefði búið á bak
við og ef til hefði staðið aö gera slíka
úttekt og gefa hana út: Hver skyldi þá
eiga að annast það í nafni ríkis-
stjómarinnar? Hver annar en for-
sætisráðuneytið! Ráðuneyti Stein-
grims!
Hvemig hlæja menn hæðnishlátri á
prenti?
Fleiri vitnisburði? Sjálfsagt:
Meðal trúaratriöa Sjálfstæðisflokks-
ins í tíu ár hefur verið að leggja starf-
semi Framkvæmdastofnunarinnar
niður. Hverjum fól ríkisstjómin að
stjóma verkinu? Tómasi Arnasyni.
Man nokkur slagorðið „Báknið
burt”? Nú er komin nefnd í málið.
Hvernig er hún skipuð? Þrír
framsóknarmenn, tveir sjálfstæðis-
menn. Hver stjórnar? Eiríkur Tómas-
son.
Hver fer með samráð ríkisstjórnar-
innar við aðila vinnumarkaðarins?
Framsóknarflokkurinn og utanríkis-
ráðuneytið (sic!)
Hver rasður samkomutima Alþingis?
Framsóknarf lokkurinn!
Hver fékk á silfurfati stöðvunarvald
í kjördæmamálinu? Framsóknar-
flokkurinn!
Völdin í hendur
Framsóknarf lokksins!
Fyrir kosningar gagnrýndi
Sjálfstæðisflokkurínn ríkisstjórn
Gunnars Thoroddsens fyrir ægivald
það sem Framsóknarflokkurinn og
kommúnistar höfðu þar. Eftir kosn-
ingar jók Sjálfstæöisflokkurinn völd
Framsóknar: VÖLDIN I HENDUR
FRAMSÖKNARFLOKKSINS - X D.
I síðustu ríkisstjóm fór sjálfstæðis-
maður með verkstjóm og haföi síöasta
orðið. Nú er það framsóknarmaður.
I síðustu ríkisstjórn var sjálfstæðis-
maður andlit ríkisstjórnarinnar inn á
við og út á við. Nú er það framsóknar-
maöur.
1 síöustu ríkisstjórn vom sjálfstæðis-
menn verkstjórar nefnda og ráða sem
vegna mikilvægis störfuðu í umboði
rikisstjórnarinnar allrar. Nú verk-
stýra framsóknarmenn.
I síöustu ríkisstjórn gat
Framsóknarflokkurinn ekki ráðið
gangi kjördæmamálsins. Nú hefur
hannverkstjómina!
Hver verkar
aflann?
Það má rétt vera að í áhöfninni á
ríkisstjómarfleyinu séu fleiri sjálf-
stæöismenn en framsóknarmenn.
Berti bryti er íhald og sömuleiðis
Geiri loftskeytamaður, Sverrir í vél-
inni, Matti messagutti og Matti hinn og
skips jómfrúin er úr Sjálfstæðiskvenna-
félaginu Hvöt. En skipstjórinn er úr
Framsóknarflokknum og SIS gerir út.
Hver ræður þá ferðinni og í hvers
þágu er siglt? Hver skyldi verka afl-
ann? Þaðerlóðið!
Var það þetta sem kjósendur Sjálf-
stæðisflokksins báðu um meö atkvæði
sínu? Já, svarar flokksforystan með
verkum sínum. Hver ju svarar þú?
Sighvatur Björgvinsson.