Dagblaðið Vísir - DV - 11.01.1984, Blaðsíða 4

4
DV. MIÐVDCUDAGUR11. JANOAR1984.

Jógvan Asbjörn Skaale kom tH íslands að læra af reynslu íslenskra sjónvarpsmanna; Jógvan tíl hægri og
Pétur Guðfinnsson, framkvæmdastjóri sjónvarps, til vinstri. DV-mynd Bj. Bj.
Kafteinninn á sjóræn-
ingjaskútunni
verður skipstjóri
á flaggskipinu!
Samtal við Jógvan Asbjörn Skaale, sjónvarpsstjóra
íFæreyjum
„Eg hef alls ekki vonda samvisku —
þaö var ekki um neina fjármuni aö
tefla, heldur vorum viö aö ögra og
knýja fram ákvöröun um færeyskt
sjónvarp og viö sáum okkur ekki aöra
Ieið færa. Hvaö Danina áhrærir, þá
töpuöu þeir engu og ég held aö viö
höfum sýnt fyllstu sanngirni,” sagöi
Jógvan Asbjörn Skaale, kennarinn
sem stjórnaöi ólöglegri sjónvarpsstöð í
Færeyjum en tekur nú innan skamms
viö stjórnartaumum hins nýja, fær-
eyska Ríkissjónvarps.
Sú hin ólöglega stöð, sem Jógvan
stýröi, var stofnuö í Þórshöfn áriö 1979.
Hún lét sendimenn sína í Kaupmanna-
höfn taka upp á VHS-snældur efni
danska sjónvarpsins, koma þeim
áleiöis til Þórshafnar með skipum eöa
flugvélum og þar völdu Færeyingarnir
úr þaö besta til sýningar hjá sjálfum
sér.
Fljótlega tóku aðrir eyjarskeggjar
höndum saman viö hina framtaks-
sömu Þórshafnarbúa mn útsendingu
hins danska sjónvarpsefnis og nú má
telja að nærri 80% íbúa Færeyja njóti
góös af.
Aö sjálfsögöu er þessi starfsemi kol-
ólögleg eins og aö framan greinir og á
þaö hefur Jógvan ekki dregiö neina
dul. Forvígismönnum danska
sjónvarpsins er vel kunnugt um starf-
semina en hafa séö í gegnum fingur viö
syndarana í trausti þess aö viðunandi
lausn yröi fundin mnan tíöar.
Og nú er lausnin sem sagt fundin —
spánný, opinber færeysk sjónvarps-
stöö tekur til starfa meö pomp og prakt
þann 1. apríl næstkomandi og fyrrver-
andi kafteinn sjóræningjaskútunnar
veröur skipstjóri á þessu glæsilega.
flaggskipi færeyskrar fjölmiölunar.
Forstjóri sauma-
stofu og sjónvarps
Jógvan Asbjörn Skaale er 37 ára aö
aldri, léttur í skapi og glaövær í allri
framgöngu. Hann er kennari aö mennt
en auk kennslunnar hefur hann ástund-
aö margt um dagana, malbikaö götur í
Þórshöfn, stritað á hafnarbakkanum,
tekiö til hendinni í frystihúsum, málaö
listaverk, snúið plötum á diskótekum
og einu sinni lék hann á sviði — þaö var
hlutverk forstjórans í Saumastofunni,
eftir Kjartan Ragnarsson.
„Þaö eru margskonar tæknilegir
örðugleikar fyrirsjáanlegir, en viö
skulum sigrast á þeim,” segir Jógvan
meö einbeitni.
„Viö viljum til dæmis sýna allt nor-
rænt efni ótextað, en komi það frá
danska sjónvarpinu er það því miður
meö dönskum texta og því viljum viö
skiljanlega ekki una. Viö veröum þess
vegna einhvern veginn að komast í
bein tengsl við norrænu stöövarnar og
fá efnið þaöan milliliöalaust.
Bandarískar bíómyndir viljum viö
sýna textaöar á færeysku en ekki
dönsku og þaö er líka vandkvæöum,
bundiö. Þetta veröur erfitt en Róm var
ekki byggð á einum degi! ”
— Hvers konar efni íslensku sækistu
einkum eftir?
„Fréttum og fræösluefni sem Island
varöar — og ekki meö dönskum
texta!”
— En varla ætliö þiö Færeyingar aö
(styöjast við útlenda dagskrárliði ein-
'göngu? Hafiö þiö ekki í hyggju aö
framleiða eitthvaö sjálfir?
„Jú, þaö stendur til. Við ætlum að
byrja með ýmiskonar færeyskt frétta-
efni og svo sjónvarpsþætti fyrir börn
sérstaklega. En þaö tekur sinn tíma aö
koma því öllu í gang. Viö verðum bara
þrír fastráönir og afnotagjöldin munu
svo skera úr um hversu mikið fé viö
fáum til þess aö ráöa menn til hinna
ýmsu verka.”
Gamanið kárnar
Jógvan Asbjörn Skaale og kappar
hans á sjóræningjastööinni færeysku
hafa vissulega starfaö handan laga og
Jógvan Asbjörn Skaale lók forðum
forstjórann i Saumastofunni eftír
Kjartan Ragnarsson en nú er hann
orðinn forstjóri færeyska sjón-
varpsins.
DV-myndBj. Bj.
réttar en þó aö slíku fyrirkomulagi
fylgi ýmiskonar amstur og jafnvel
áhætta þá hafa þeir notiö frelsis og
sjálfræöis sem nú mun óhjákvæmilega
hverfa úr sögunni. Ríkissjónvarpið
færeyska veröur aö lúta pólitísku ráði,
rétt eins og íslenska sjónvarpið og
kann þá að kárna gamaniö á stundum.
Fyrst í stað mun stööin senda út efni
4 kvöld í viku en ekki er afráðið hvaöa
kvöld veröa sjónvarpslaus.
Þaö vakti vissa kátínu íslenskra
sjónvarpsáhorfenda, þegar greint var
í fréttatímanum frá heimsókn Jógvans
og þeim lærdómi sem hann myndi
draga af starfsemi íslenska sjón-
varpsins aö þá uröu einhver mistök í
útsendingunni svo að viðtaliö fór úr-
skeiöis.
Ég færði þetta kátlega atvik í tal viö
Jógvan og spuröi hann hvort honum
fyndist ekki nauðsynlegt aö kynnast
vítunum einnig hér á landi svo aö hann
gæti varast þau sjálfur heima viö, en
þessu gráa glensi tók hann með ljúf-
mannlegum hlátri, rúllaði sér vindling
og svaraöi eftir dálitla umhugsun:
„Danska sjónvarpið er nýlega búiö að
koma sér upp nýju, rándýru stúdiói en
þeim veröa á mistök í útsendingu
nánast hvert einasta kvöld. Islend-
ingar gera sín mistök og eins veröur
ekki hjá því komist aö Færeyingar
munu gera ærin mistök þegar þar aö
kemur!”
-BH
Idagmælir Dagfari
I dagmælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Brotnar tennur og gat á haus
Við, sem ekki iökum aörar íþróttir
en þær aö hlusta á Jónínu í morgun-
leikfimi og Hemma Gunn, ásamt því
að horfa stundum á Bjarna Fel og
Ingólf, eigum erfitt með að skilja
hvað rekur menn til keppni í íþrótt-
um. Dagfarsprúðir menn birtast
stilltir og rólegir á sjónvarpsskerm-
inum, ganga hægt að einhverri járn-
stöng og umhverfast á augabragði
þá þeir snerta jámið. Fyrst er rumið
og þrútnað, stunið og blásið, uns
skyndilega er rekið upp ægilegt
stríðsöskur þá lóðunum er lyft. Eftir
þessa tilkomumiklu athöfn er lóðun-
um grýtt í gólfið og jafnskjótt rennur
af móðurinn. Er engu líkara en járn-
stangir þessar séu gæddar þeim
mætti, aö hver sem kemst í snertingu
viö þær umturnist og losni ekki úr
álögunum fyrr en hann hefur sleppt
hönd af stöng. Afrekin eru svo mæld
og vegin með tilliti til fyrri æðis-
kasta.
Mættum við pappirsbúkar þá
fremur biðja um hina lokkandi rödd
Jónínuíútvarpinuámorgnana. Sagt
er að hún örvi marga til að grípa í
það sem hendi er næst þegar fólk er í
svefnrofunum og taka nokkrar léttar
morgunsveiflur. Næst þá holl og
ánægjuleg hreyfing þótt ekki fylgi
mikið öskur þá lyftingunni er náð.
En það er þetta með keppnis-
mennina. Ekki er annað að sjá og
heyra en margir þeirra megi þakka
fyrir að sleppa með beinbrot og aðr-
ar skrokkskjóður því lifshættan er
greinilega mikil. Iþróttasíður blaða
eru fullar af hrollvekjandi frásögn-
um af meiðslum keppnismanna og
þeim Iæknisaðgerðum sem þarf að
fremja á lemstruðum búkum íþrótta-
manna.
I vikublaði sem gefið er út á Vest-
fjörðum mátti á dögunum lesa viötal
við kunnan knattspymukappa. Yms-
ar kárinur hefur sá góði maður mátt
þola. Eða eins og sagði orðrétt í blaö-
inu: „Hann hefur ristarbrotnað,
puttabrotnað, brotið tennur, fengið
gat á hausinn, meiðst á öxl, verið
skorinn upp i hné, legiö 8 mánuði
bakveikur, fyrir utan annað smott-
erí. Samt er engan bilbug á honum
að finna.” Þetta getur maður nú
kallað að fórna sér i þágu góðs mál-
staðar, enda er góð íþrótt gulli betri,
eins og allir vita.
Það þýðir hins vegar lítið fyrir
okkur sófamenn að benda á stað-
reyndir og vara við hættunni sem er
samfara íþróttaiðkunum. Fleiri og
fleiri ánetjast heilsuæðinu sem felst í
hlaupum og stökkum, lyftingum og
kýlingum með bolta. Ymsir máls-
metandi menn hafa þó komið til liðs
við okkur sófamenn. Nægir þar að
nefna Sigga komiðisæl, sem segist í
bók sinni vera á móti öllum íþróttum,
svo sem gönguferðum og skíðaferð-
um. Samt heldur fólk áfram að þyrp-
ast í skíðalöndin og streyma á kapp-
leiki.
Ekki bætir það úr skák, að ýmsir
forystumenn í þjóðfélaginu eru svo
ósvífnir að ræða það opinberlega
hversu hollt og heilnæmt sé að
stunda laugarnar. Þetta megum við
hafa og kunnum ekki önnur ráð en
herða okkur við reykingarnar því
rikiskassinn verður að hafa sitt til að
standa straum af læknisaðgerðum
þeim er óhjákvæmilega fylgja
íþróttaæðinu.
Það er líka gustuk að hjálpa Al-
bert sem alltaf er að hjálpa öðrum.
Nú síðast er komið á daginn, að það
var fyrir tilstilli Alberts sem Jón
dómsmála frá Seglbúöum lét sleppa
konu nokkurri úr steininum áður en
hún hafði lokið við að sitja af sér
hundasekt. Svona getur íþróttaand-
inn náð að blása á lög og reglugerðir,
enda er aldrei að vita hvar hundur er
fyrir í fleti.
Þótt við andíþróttamenn séum
vist komnir í stóran minnihluta
meðal þjóðarinnar þá látum við ekki
deigan síga og höldum okkur við
morgunleikfimina hennar Jónínu.
Dagfari