Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.1984, Blaðsíða 13

Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.1984, Blaðsíða 13
DV. FÖSTUDAGUR 3. FEBRUAR1984. 13 verðtryggja sparifé sitt. Þegar fólk hætti að leggja inn óverötryggt sparifé urðu bankarnir aö verðtryggja lánin. Auövitað var fyrst ráðist á garðinn þar sem hann var lægstur og námslánin verðtryggð að fullu strax 1976. Á eftir fylgdu húsnæðislánin en síðast komu fjárfestingar- og afurðalán. Seölabankinn gat þó haldið áfram að úthluta gjöfum til óskabarna þjóð- arinnar, atvinnurekenda, í gegnum hið haganlega geröa sjóöakerfi, svo að út- valdir gátu eignast svo sem eins og einnskuttogara. Seðlabankinn getur nefnilega látið prenta seðla eftir þörfum og fyrir ýmsa afganga getur hann fjármagnað hið nýja ráðhús þjóðarinnar norðan í Amarhólnum. Að sögn Nordals kost- ar þetta mikla hús okkur ekki neitt og er því sannkölluð himnasending í öllum þrengingunum. Skepnan slegin af Þegar níundi áratugurinn gekk í garð var verðbólgugróðinn að mestu úr sögunni vegna verötryggingar lána og vísitölubóta á laun. Islenska verð- bólgan vann ekki á öllum erlendu lán- unum sem óskabörnin höföu tekiö til þess aö offjárfesta í virkjunum, há- spennulínum, járnblendi og skuttog- urum. Veröbólgan var oröin gagns- laus. Þá fyrst fóru peninga- og stjórn- málamenn að hugsa um þaö i fullri al- vöru að lóga skepnunni sem hafði mjólkað þeim svo vel en var nú oröin geld. Sláturkostnaðinn skyldu launþeg- arnir auðvitað greiða, þeir sömu og kostuöu mestallt fóðriö í skepnuna meðan hún var í fullri nyt. Sláturaf- uröirnar hirtu húsbændumir sjálfir. Verkalýðurinn var vitaskuld ekki spurður álits. Það var logið að honum eins og venjulega fyrir kosningar og síðan var hafist handa. Eftirleikinn þekkja menn, þó hver á sinn hátt. Eins dauði er annars brauð Sláturkostnaður verðbólgunnar því hve margar verslunarhallir standa nú nær mannlausar mestallan daginn. Margir af pennum peningafurstanna skrifa nú fullir aðdáunar um hetjuskap þess alþýðufólks sem gefur þegjandi þriðjung hýrunnar á altari verðbólgu- slátrunarinnar. Þeir þegja hins vegar um það til hvers fórnarfénu er varið. Eins hefur gleymst að rifja upp þau gömlu spakmæli að sé andskotanum réttur litli fingurinn þá tekur hann höndina alla. Var hægt að fara öðruvísi að? Það má hugsa sér aðra leið til að stöðva verðbólguna á leifturhraða. I staö þess að banna vísitölubætur á laun var hægt að bánna allar hækkanir á vöru og þjónustu. Um leið hefðu launin 'hætt að hækka en kaupmáttur haldist óbreyttur. Þessi leið heföi hins vegar skapað viss óþægindi fyrir forstjóra og fyrir- menn landsins. Þeir hefðu neyðst til þess að vanda betur til stjórnun- arinnar og gefa dálítiö af fríðindum sínurn eftir. Ráöherrar og forstjórar hefðu jafnvel orðið að fresta bíla- kaupum! Þá hefðu byröarnar raun- verulega lent á breiðu bökunum. Því miður er þessi leið ekki fær. Peningafurstarnir hafa tögl og hagldir við stjórnun þessa iands (hvað sem öllum kosningum líður) og þeir eru allt of góöir við sjálfa sig til að skerða kjör sín á þennan hátt. IMú búast menn til varnar Hinn ljúfi draumur peningafurst- anna er kannski á enda. Hann gæti endað meö martröð. Þeim launa- mönnum fjölgar sem sjá í gegnum blekkingavefinn. Þeir sjá ekki fyrir endann á kjaraskerðingunni. Þeir finna á eigin skrokki að minni verð- bólga bætir ekki kjörin eins og furst- arnir lofuöu. Þrátt fyrir dugleysi æðstu forystu verkalýðshreyfingarinnar eru sumir famir að brýna gamla verkfalis- vopnið. Senn hlýtur að draga til tíöinda. „Fiskiskipastollinn er af stór og fiskistofnarnir ofveiddir vegna þess að komin fiskiskip gefins frá launafólki og sparifjáreigendum." útgerðarkóngar hafa fengið full- „Almenningur reyndi vissulega að læra ^ listir húsbændanna. Langar biðraðir mynduðust hjá bankastjórum og þeir heppn- ustu eignuðust veglegar villur og lúxuskerrur og ferðuðust til suðrænna landa á óverðtryggð- um víxlum.” nemur nú nær þriðjungi af launum sér- hvers launamanns. Margir hafa reynt að auka við sig vinnu eða kría út einhvers konar yfirborganir en þar eiga menn mishægt um vik. Greiðslu- kort og aukin lán hafa frestað vanda margra. Menn spara í matinn, hætta að kaupa bækur, fresta viðgerðum o.s.frv. Sumir missa húskofann á nauðungaruppboði. Ekki sér fyrir end- ann á þrengingunum. Á sama tíma hefur hagur margra at- vinnurekenda batnað. Þeir hafa hækkað vörur sínar og þjónustu um tugi prósenta án þess að þurfa að hækka launagreiðslur. Svo raula menn ballöðuna um breiðu bökin. Offjárfestingarnar blómstra Fjármunir þeir sem rænt hefur verið frá launafólki síðastliðið ár fara trúlega einkum í f járfestingar og til að greiða skuldir vegna eldri fjárfestinga. Þaö er í sjálfu sér ekkert ljótt viö það að fjárfesta. Það er bara ekki sama í hverju menn fjárfesta. Fámenn stétt atvinnurekenda og forystumanna peningakerfisins ákveöur í hverju skuli fjárfest. Þeir eru trúir sér- gæskunni og fjárfesta einkum í því sem þeir halda að bæti stöðu þeirra (þjóðarbúið, það er ég!) Fiskiskipastóllinn er of stór og fiski- stofnarnir ofveiddir vegna þess að út- geröarkóngar hafa fengiö fullkomin fiskiskip gefins frá launafólki og spari- fjáreigendum. Sams konar gjafir til kaupmanna og SlS-auðvaldsins valda frjálsa íþróttastarf landsmanna óháð stjómmálum, trúarbrögðum og kyn- þáttamismun. Mestu skiptir því að málefnið, sem svo mörgum er kært, fái þá meöferð að því veröi ekki blandað inn í pólitískar deilur. Allir íþróttaunnendur hljóta aö fagna framkominni tillögu sem reyndar er eins opin og hugsast getur þannig aö í raun er aöeins verið að gefa tækifæri til aðgerða. Líklegt verður að teljast að tillögunni verði vísað til nefndar sem síðan leitar umsagnar a.m.k. ISI — UMFI og íþróttanefndar ríkisins c/o íþróttafulltrúa. Þar með væri tryggt að sjónarmið þeirra aðila sem gerst þekkja til nái fram að ganga. Þá er líklegt að ýmsir ágætir þingmenn hafi ýmislegt gott til mál- anna aðleggja. Sem formaður héraðssambands hvet ég félaga mína í öðrum landshlutum til að taka málið til meðferöar og gera þær ráðstafanir sem þeir telja réttar og nauðsynlegar málefninu til fram- dráttar. Starfsþrek og heilbrigði Með þingsályktunartillögunni fylgir alllöng greinargerð sem litill vandi væri að pr jóna við en að svo stöddu kýs ég að nefna aðeins tvo mikilvægustu þættina í starfi íþróttahreyfingarinnar sem kalla á aukinn fjárstuðning þings- ins. I fyrsta lagi er það fræðslustarfið sem nær inn á öll önnur svið og er grundvöllur árangursríks starfs í þágu allrar þjóðarinnar. I öðru lagi er um að ræöa starf að íþróttum og útivist fyrir almenning. Báðir fyrrnefndir þættir kæmu al- mennu félagsstarfi og afreksíþrótlum til góða. I lokin vil ég beina því tU þingmanna þjóðarinnar að þeir sýni gott fordæmi meö því að trimma sjálfir og byggja þannig upp aukið starfsþrek og heU- brigði til líkama og sálar. Kyrrsetu- starfið brýtur niður þrek fólks ef ekki er séð fyrir meðfæddri og líffræðUegri hreyfiþörf mannslíkamans. Stöndum saman um eflingu ung- menna- og íþróttahreyfingarinnar á Is- landi. „Mikill meirihluti barna og unglinga í landinu verður fyrir uppeldisáhrifum við leik og störf í íþróttafélögum einmitt á mikilvægu mótunarskeiði einstaklings- ins.” • „íbróttir eru almenningseign og hið frjálsa íþróttastarf landsmanna óháð stjórnmálum, trúarbrögðum og kynþáttamis- mun.” þingsályktunartUlögu sem liggur fyrir Alþingi Islendinga og hljóðar svo. Sþ. 159. Tillaga til þings- ályktunar UHl skjpulegan stuðning hins opinbera við ungmenna- og iþróiísíireyfinguna. Flm.: Helgi Seljan, Skúli Alexanders- son, Steingrímur J. Sigfússon. Alþingi ályktar að fela ríkisstjóm- inni að láta undirbúa og semja löggjöf um skipulegan stuðning hins opinbera við ungmenna- og íþróttahreyfinguna. Skal í því sambandi haft náið samband við fjöldahreyfingar á þessu sviði s.s. U.M.F.I. ogI.S.1. Meðai áhersiuáiriöa í löggjcf þessari skulu vera: 1. Sérstök rækt verði lögð við al- menningsíþróttir og hvemig laða megi sem f lesta til líkamsræktar. 2. Samstarf skðla og félagasamtaka um eflingu íþrótta verði stóraukið. 3. Hvers konar íþróttastarfsemi verði skipulega nýtt í þágu baráttunnar gegn vímuefnaneyslu. 4. Tekið verði upp ákveðnara og skipu- legra form þess fjárhagsstuðnings sem hiö opinbera veitir til íþrótta- starfsemi. 5. Tryggð verði sem best nýting þess fjármagns sem veitt er til íþrótta- hreyfingarinnar í þvi skyni að stór- | auka þátttöku almennings og þá ungs fólks alveg sérstaklega. Því miður hefur heyrst sá orðrómur (að málefnið sé gott og nauðsynlegt en vegna þess að flytjandinn, Helgi Seljan | alþingismaöur, ásamt tveim sam- flutningsmönnum, Skúla Alexanders- syni og Steingrími Sigfússyni, eru þingmenn eins flokks muni þingmenn annarra flokka vísa því frá. Slíkt sjónarmiö tel ég alveg fráleitt því að í lýðræðisþjóðfélagi eins og okkar hlýtur að vera sama hver ber fram tillögu og hvaðan gott kemur. íþróttir almenningseign Iþróttir eru almenningseign og hið

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.