Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.1984, Side 28

36
DV. FÖSTUDAGUR 3. FEBRUAR1984.
WAYLON JENNINGS - WAYLON AND COMPANY:
DREYFBYLISTÓN-
| YES- 90125: |
ÁGÆTASTA ENDURKOMA
Já, já, einmitt, Yes eru byrjaðir aft-
ur og satt að segja byrja þeir nokkuð
vel með þessari plötu, 90125. Liðs-
skipanin er að mestu gamalkunn,
Anderson, Squire, White og Kaye
(Rick Wakeman leysti Kaye af hólmi
forðum daga) en Steve Howe heldur
sig fjarri illu heilli en í hans stað er
kominn Trevor Rabin.
Tónlistin hljómar kunnuglega oft á
tíðum þótt auðvitað megi greina vissar
breytingar. Lögin eru ívið poppaðri en
hér í eina tíö þótt kaflaskiptingar séu
allnokkrar i flestum laganna og ekki
eru þau vel danshæf nema að litlum
hluta. Lögin eru annars öll mjög fram-
bærileg og þau bestu teljast fyrsta
flokks. Þar vil ég fyrst nefna hitlagið
Owner Of a Lonely Heart en miklu
munar að hlusta á lagið í heymartækj-
um eða með öðru eyranu í rás 2. Þá má
nefna lögin Changes og City Of Love en
í þvi síðarnefnda má finna gott dæmi
um það hve oft er stutt yfir í mun
Nýjar
plötur
haröara rokk, jafnvel bárujárnskennt.
Lögin semja þeir félagar flest í sam-
einingu en mest ber þar á Anderson og
Rabin. Rabin er í mörgu ekki ósvipað-
ur gítaristi og Howe; báðir eru einkar
fingraliprir „og vaða oft upp og niður
hálsinn” eins og eitt sinn var tekið til
orða. Anderson, með sína hljómþýðu
rödd, sér að mestu um sönginn. Honum
hættir til að veröa leiðingjam ef hann
þarf alfariö að sjá um sönginn en það
er leyst með því aö gefa öðrum með-
limum færi á míkrófóninum og ferst
þeim það vel úr hendi. Annars er ekki
ástæða til að geta svo mjög um
tónlistarleik; hann er í einu orði sagt
frábær. Lítið ber þó á Kaye en því
meira á þeim Rabin, Squire og White.
90125 má því teljast ágætasta
„kombakk” þótt að sjálfsögðu sé það
af sem áður var. Yes hefur oft gert bet-
ur en þetta. Eg kysi helst af öllu að sjá
Wakeman á ný í þessum f ríða hópi.
-TT
LIST EINS OG HÚN
GETUR BEST ORÐH)
Waylon Jennings er einn af þessum
gömlu góða kúrekasöngvurum sem
alltaf fá gömlu sveitaslagarana til að
hljóma eins og nýir væru. Hann, ásamt
Willie Nelson, em hinir sannkölluðu
„útlagar” villta vestursins í dag.
Rólegir og yfirvegaöir, sama hvað
gengur á, og halda sínu striki þrátt fyr-
ir ýmsar tilhneigingar til að gera
sveitatónlistina nútímalegri.
Waylon Jennings er búinn að vera á
ferðinni um Bandaríkin í hátt á þriöja
áratug. Hann ferðaðist um með Buddy
Holly á sínum tíma en var þó alltaf
með annan fótinn í sveitatónlistinni og
hefur aldrei viljað kalla sig annað en
sveitasöngvara þótt hann einstaka
sinnum hafi tekið hliðarspor á ferli sín-
um.
unnar eins og á þeirri fyrri. 11 May Be
Used (But Baby I An’t Used Up) er
Waylon Jennings einn á ferð. Gott lag
og vel flutt. Sight For Sore Eyes og I’ll
Find It Where I Can era bæði í rólegri
kantinum. The Conversation er eitt
athyglisverðasta lagið á plötunni. Þar
eiga þeir samræður, Waylon Jennings
og Hank Williams jr., um föður þess
síðarnefnda sem var einn þekktasti
kúrekasöngvari á sínum tíma og hafði
mikil áhrif á síðari tíma menn. Waylon
spyr og Hank svarar. Platan endar á
Mason Dixie Lines þar sem Mel Tillis
tekur lagiö meö Waylon.
Waylon And Company er góö plata,
þar sem Waylon Jennings nýtur
aðstoöar hóps af góðu fólki sem ásamt
honum gerir hana eftirminnilega.
ALBERT LINPER ÁSAMT SIWFÓNIUHUÓMSVEIT GAUTABORGAR:
„STÓRDANIBLÁSANDIÁ HORN"
Nýjasta platan hans, Waylon og
Company, sver sig í ætt viö fyrri plöt-
ur hans, róleg og þægileg áhlustunar
og lögin, gömul og ný, hin ágætustu.
Það er ekki amalegt lið sem stendur
undir nafninu Company. Það er hver
stórstjarnan í sveitatónlistinni af ann-
arri sem tekur lagið með honum. Má
þar nefna meðal annarra Jerry Reed,
Hank Williams jr., Emmylou Harris,
Willie Nelson, Mel Tillis, allt nöfn sem
unnendur sveitatónlistar þekkja vel.
Einnig syngur meö honum í einu lag-
anna James Gamer sem er þekktari
fyrir að klæðast kúrekafötum fyrir
framan kvikmyndavélarnar en að
raula kúrekalög.
Platan byrjar á hinum „klassíska”
óö Hold On, I’m Comin’ og fara þeir á
kostum í laginu Waylon og Jerry Reed
og hefur þessi þekkta melódía sjaldan
hljómað betur þótt uppranalega hafi
hún verið samin með soul-söngvara í
huga. Hank Williams jr. syngur dúett
með Waylon í lagi sínu Leave Them
Boys Alone. Síðan kemur perlan á plöt-
unni. Það er söngur Emmylou Harris
og Waylons í hinu þekkta lagi, Spanish
Johnny. Sérlega fer Emmylou Harris
vel meö þetta dramatíska stef. Just to
Satisfy You og So You Want To Be A
Cowboy Singer eru frumsamin lög og
nýtur Waylon aðstoöar Tony Joe White
íseinnalaginu.
Það era fimm lög á seinni hlið plöt-
Aibert Linder, hornieikari, leikur mefl Sinfónki-
hijómsveit Gautaborgar, undir stjórn: Zdenek
Macal, Charles Dutoit og Górard Oskamp.
Verkefni: Bernard Crusell: Sinfonia Concert-
ante; Kurt Atterberg: Hornkonsert a-moll, op.
28; Hans Eklund: Hornkonsert (1979).
Tekifl upp í Göteborgs Konserthus undir stjórn
Sven Kruckenberg og Hakan Edlón.
Tœknistjóri: Michael Bergek.
Útgófa: Caprice CAP1144.
Umboð ó fslandi: Fólkinn.
Þegar rótað er í plötubunkunum í
hillum verslananna rekst maður inn á
milli allra stóru nafnanna, á plötur frá
fyrirtækjum, sem ekki hafa sama um-
fang og heimsfyrirtækin. Þó eru þessi
„litlu fyrirtæki” oft á tíðum hreint ekki
svo smá í sniöum. Eitt þeirra er til
dæmis Caprice, hljómplötuútgáfa
Svenska Rikskonserter. Einhverju
sinni heyrði ég ársútgjöld Ríkiskon-
sertanna nefnd, svelgdist á og hugsaöi
að eitthvað smáræöi mætti afreka fyrir
þá upphæð. En Rikskonsérter hafa í
mörg horn að h'ta og eitt þeirra er
Caprice.
Á umræddri plötu er sýndur þver-
skurður af því sem sænsk tónskáld
hafa ritað fyrir hom í nærri tvær aldir,
og byrjað með Sinfonia Concertante
eftir Bernhard Crusell. Æviferill
Berndts Henrics, eða Bemhards Crusell
er ævintýri líkastur. Hann ólst upp i fá-
tækt í Pori, eða Bjamarborg. Þrettán ára
gamail hlýddi hann á virkisblásarana í
Sveaborg, varð gjörsamlega heillaður
af og var áður en langt um leið einn af
þeim. Og hann átti eftir að ná lengra.
Um fjöratíu ára bil var hann hirð-
músíkant, virtur og dáöur. A Parísar-
reisu var honum boðin staða klarín-
ettuleikara viö Itöisku óperuna í París,
en hann hafði skyldum að gegna við
konung og þjóð og sneri heim til sinna
starfa. Undir áhrifum af Parísardvöl-
■inni samdi hann Sinfonia Concertante,
sem telja má öllu fremúr tríókonsert. 1
upphafi nítjándu aldar áttu Svíar sem
sé við konungshirðina ljómandi tón-
skáld sem htt er munað eða þekkt utan
heimaiandsins.
Með Linder blása þeir Olle Schill
klarínettuleikari og Arne Niison fag-
ottleikari einleiksraddirnar í Sinfonia
Concertante. Undir stjórn Zdenek
Macal leikur hljómsveitin dálaglega.
Það ér að segja; eitthvað pinuhtiö
meira en með þessum gegnumheila
ofurvandaöa, en ósköp htið spennandi
blæ sem svo ríkur er hjá sænskum
hljómsveitum. Sá velþekkti blær fær
svo aftur aö rikja á hinni hlið
plötunnar, í konsertum Atterbergs og
Eklunds. En þá er það einleikur
Alberts Linder sem málum bjargar.
Og maður spyr sjáhan sig, hvers
vegna þessi f irnagóði blásari leiki akk-
úrat með þessari hljómsveit?, horn-
leikari sem gæti valið um stööur á
heimsmarkaði. I konsertum Atter-
bergs og Eklunds koma yfirburðir
Linders skýrt í ljós og einleikur hans er
eiginlega það eina sem virkilega er
hlustandi á. Annars er hinn síðróman-
tíski konsert Atterbergs að mörgu leyti
athyglisverð smíð. Atterberg var raf-
magnsverkfræðingur að mennt. Hann
taldist á sinum yngri árum dálitið
framúrstefnulegur, en það eltist af
honum. Hann var, og er hkast til enn,
eitt þekktasta tónskáld Svía út á við og
barðist, líkt og Jón Leifs, fyrir rétt-
indum tónskálda og var einn stofnenda
ISCM.
Hans Eklund samdi homkonsert
sinn árið sjötíu og níu að beiðni Riks-
konserter og þó að ekki sé þess sér-
staklega getið hygg ég að upptakan sé
frá frumflutningi verksins. Homist-
anum era veitt blessunarlega rík
tækifæri til að sýna fæmi sína, og Ek-
lund hefur eyra fyrir sönghæfni homs-
ins en er meira og minna þræil sinnar
theoríu. Albert Linder kvittar fyrir
tækifærin meö ghmrandi leik. Fæddur
í Danmörku, blásandi í Svíaríki og
orðinn þarlendur borgari, en metinn að
verðleikum meðai blásara í öllum
löndum og aufúsugestur í hverri tón-
leikahöll, er og veröur Albert Linder
ætið það sem einn mætur blásari sagði
eitt sinn um hann, — ,,Stór-Dani, blás-
andiáhorn”.
BRONCO
1982
sem nýr.
Þessi glæsivagn er til sýnis
og sölu á Bílasölunni Skeif-
unni, símar 84848 — 35035.
Hjúkrunarfræðingar
Sjúkrahús Siglufjarðar óskar að ráða hjúkrunarfræðing í
fast starf sem fyrst eða eftir nánara samkomulagi. Einnig
hjúkrunarfræðinga til vetrar- og sumarafleysinga.
Nánari upplýsingar gefa hjúkrunarforstjóri og fram-
kvæmdastjóri í síma 96-7166.
Sjúkrahús Siglufjarðar.