Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.1984, Blaðsíða 4

4
*-í úT'tPprnj'q' . *
DV. MANUDAGUR 20. FEBRÚAR1984.
Höfrungur
- næsta þyrla
Gæslunnar?
Dauphin eöa Höfrungur veröur
liklegast næsta björgunarþyrla
Islendinga. Þyrlunefnd sem for-
stjóri Landhelgisgæslunnar skipaöi
telur aö SA 365N Dauphin sé hag-
stæöasti kosturinn.
Dauphin er framleidd af Aeor-
spatiale í Frakklandi, sama fyrir-
tæki og tók þátt í smíöi Concorde-
þotunnar hljóöfráu og Airbus,
evrópsku breiöþotunnar. Umboös-
maður á Islandi er Gunnar
Ásgeirsson.
„Eg er bara meö þyrlumar og
litlar flugvélar,” sagði Gunnar
Asgeirsson í samtali viö DV.
Hann kvaðst hafa verið meö
umboðið frá því í aprílmánuði í
fyrra. Þá hefði komið hingaö for-
stjóri frá fyrirtækinu í tengslum
við komu Pumaþyrlanna, sem
einnig eru frá Aeorspatiale.
„Fyrirtækið vantaöi tengiliö.
Eg tók þetta aö mér. Eg hef þetta
nánastsemhobbý.”
DV spuröi Gunnar hvaö hann
fengi umboðslaun fyrir aö selja
þyrlur hérlendis: „Því get ég ekki
svarað. Eg veit þaö ekki,” svarði
hann.
Dauphin fiaug fyrst áriö 1978.
Lítil reynsla er komin á N-gerð
þyrlunnar, sem Gæslan sækist
eftir. N-geröin er hins vegar þróuö
af C-gerðinni, sem er mikið flogin,
þó þriöjungi minna en Sikorsky S-
76.
Þyrlunefnd I-andhelgisgæslunn-
ar lagöi mikla áherslu á aö afla
slysaskýrslna um þær fjórar þyrlu-
tegundir sem mest voru athug-
aöar: Dauphin, Sikorsky, Westland
og Agusta Bell.
Helsta einkenni Dauphin er stélið.
Stélskrúfa hennar er frábrugðin
öðrum á þann hátt að hún er byggö
inn í stélið og virkar eins og vifta.
Þykir þaö stór kostur viö Dauphin
áð ef stélskrúfan bilar þarf ekki aö
nauölenda þyrlunni samstundis
heldur er hægt aö fljúga henni til
næsta flugvallar, hafi hún verið á
iágmarkshraöa þegar bilunin varð.
Áöur hefur komiö fram aö Land-
helgisgæslan vill að tvær þyrlur
veröi keyptar til aö fá aukið
rekstraröryggi. Fjárveitingar-
valdiö hefur síðasta orðiö um það.
Alþingi hefur þegar samþykkt
heimild tii að taka lán vegna kaupa
á einni björgunarþyrlu.
-KMU.
i'
Keppendur í skíöagöngukeppni Skíðafélags Reykjavíkur og DV ræstir é Miklatúni í gær. Gangan tókst með ágætum, enda var blíðskaparveður. DV-myndGVA.
Skíðagöngukeppni DV ogSkíðafélags Reykjavíkur:
HEPPNAÐIST MEÐ AGÆTUM
Skíöagöngukeppni Skíöafélags
Reykjavíkur og DV fór fram í
blíöskaparveöri á Miklatúni í gærdag.
Keppt var í þremur aldursflokkum
pilta og stúlkna 14 ára og yngri og voru
þátttakendur 24 alls.
Keppnin hófst klukkan 14 og voru
tveir og tveir keppendur ræstir í einu.
Genginn var tveggja kílómetra hring-
urá Miklatúninu.
I flokki stúlkna tíu ára og yngri
sigraði Sigríöur Pétursdóttir en hún
gekk tvo kílómetrana á 10.41 mínútu.
önnur varö Lísa Kristjánsdóttir á
tímanum 11.10 mínútum. Engin þriöju
verölaun voru veitt í þessum aldurs-
flokki stúlkna þar sem keppendur voru
aöeins tveir.
I flokki stúlkna 11—12 ára sigraöi
Hildur Hjörleifsdóttir á tímanum 10.11
mínútur en önnur varö Þórdís Þor-
steinsdóttir á tímanum 10.18 mínútur.
Sama varö upp á teningnum í þessum
flokki og yngri flokknum, aðeins tveir
keppendur.
Engin stúlka var skráð til keppni í
13—14 ára flokki og einungis fimm
drengir. Sigurvegari varö Þórir Olafs-
son á tímanum 6.58 mínútur, annar
varö Már Erlingsson á tímanum 7.04
minútur og þriöji varö Kristbjörn Guö-
mundsson á 8.17 mínútum.
I flokki drengja 11—12 ára sigraði
Sveinn Matthiasson á 8.04 mínútum,
annar varö Hannes Högni Vilhjálms-
son á 8.17 mínútum og þriöji varö
Sveinn Ingi Andrésson á 8.44 mínútum.
Og í yngsta flokki drengja, flokki tíu
ára og yngri sigraði Andrés Jón Fjell-
heim á 8.19 mínútum, annar varð
Einar Sigurðsson á 9.00 mínútum og
þriöji varö Steinar Páll Landru á 9.02
mínútum.
Verölaunin voru verðlaunapeningar
sem DV gaf til keppninnar.
-SþS.
Bruni að Rútsstöðum i Svínadal:
UM HUNDRAÐ GRIPIR DRAPUST
Tugir kinda, nautgripir og hænsni
drápust er eldur kom upp í f jósi á Rúts-
stööum í Svínadal um hádegisbil á
laugardag. Rútsstaöir er fremsti bær í
Svínadal og um þrjátíu kílómetra frá
Blönduósi.
Þegar slökkviliöiö á Blönduósi kom á
staðinn voru bændur úr nágrenninu
komnir og björgunarstarf hafiö. Eldur
logaði í fjósi og tveimur hlööum sem
standa hvor sínum megin viö þaö.
Greiðlega gekk aö slökkva eldinn og
uröu ekki miklar skemmdir á mann-
virkjum. Þrír nautgripir sem voru í
fjósinu og 10 hænsni drápust og tals-
vert brann af heyi í hlööum.
Reykinn af eldinum lagöi í fjárhús
vestan viö hlööumar og fjósiö og drap
um níutíu af um 300 kindum sem þar
voru. I gær voru líkur taldar á aö fleiri
kindur ættu eftir að drepast af völdum
reykeitrunar.
Taliö er sennilegt að kviknaö hafi í út
frá rafmagni en þaö er ekki fullkannað
ennþá.
-SGV.
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
íslenska krónan eftirsóttur ránsfengur
Islendingar eru ekki þjófóttir. Þeir
hafa heldur ekki verið þjófhræddir.
Satt aö segja fer engum sögum af
ránum hér á landi, síðan Kambsrán
var framið í tíð Þuríðar formanns,
og þykir sá atburöur reyndar svo
merkilegur, að hans er getið í sér-
stökum kafla í íslandssögunni, og
hefur verið hafinn yfir pólitískar
deilur um sögukennslu. Hvorki Eiður
Guðnason né Guðrún Helgadóttir
hafa gert tillögu um að Kambsrán
verði máð úr íslandssögunni og get-
ur sú frásögn þó varla flokkast undir
það trúboð sem felst í þeirri sögu-
kennslu að efla „trú á landiö”.
Yfirleitt þykja það stórtíðindi hér
heima, þegar íslendingar eru rændir
erlendis. Þannig voru það forsíðu-
fréttir þegar portúgalskt ferða-
mannahótel var rænt í fyrrahaust og
greipar látnar sópa um eignir
islenskra ferðamanna, sem þar
bjuggu þjófunum aö óvörum.
Sömuleiðis reka tslendingar upp
stór augu, þegar handtöskur eru
rifnar af löndum þeirra á götum New
York borgar og verst eru óþokka-
brögðin, þegar það spyrst aö
tslendingar séu rændir aleigunni,
fvrir haft pfo J-*-'
r.V Víll
du uena i almennilegt
fyllirí á næturbúllum stórborganna.
Allt eru þetta þjófnaðir, sem vekja
undrun og reiði hér á landi, og taldir
bera vott um lágt menningarstig og
lítið velsæmi þjófa.
En nú bregður svo við, aö tvö
meiriháttar rán eru framin í Reykja-
vík með stuttu millibili. Fyrst labbar
sig maður inn í útibú Iönaðarbank-
ans, af öllum bönkum, og treður inn
á sig tæplega fjögur hundruö
þúsund krónum meðan starfsfólk
semur útlitslýsingu á gestinum. Það
þykir flestum nokkuð fyndið og það
þá sérstaklega fyrir þá sök, aö
þjófurinn skýldi andliti sinu með
lambhúshettu og var tekinn fyrir
sendil.
tslendingar bera respekt fyrir
svona sniðugum innbrotum og naga
sig aðallega í handarbökin yfir aö
hafa ekki sjálfir látiö sér detta þaö
sama í hug.
Annað mál er þaö þegar vopnað
rán er framið og það á miöjum
Laugaveginum og tveim milljónum
stolið á gangstéttinni. Þá er alvara á
ferðum.
Fór þar salan úr Áfenginu á
LÍnHarffKh.~-‘ c
____0u,uuui i emu vetfangi og má
Ríkið sjálfu sér um kenna. Heldur
hefðl ránsfengurinn orðið rýrari í
hor/1 ---L "
tasn et áfengisverslunum
hefði ekki verið bannað að taka við
ávísunum. Þá hefði gúmmíið verið
litllu 1 •
______ i uunaum þjófsins, sem nú
getur hróðugur talið peningaseðlana,
sem fóru í brennivínskaupin um
helgina.
Einhver kann að segja að farið hafi
fé betra. Rikissjóður eigi hvort sem
er engan rétt á því að græða á
brennivínsdrykkju. Ríkisstjórninni
sé líka gott mátulegt, að auka svo
verðmæti íslensku krónunnar, að
hún er orðin freisting fyrir þjófa.
Þegar verðbólgan var og hét, hefði
engum manni dottið í hug, að vaða
um Laugaveginn með haglabyssu og
hóta vegfarendum lífláti, til þess
eins að stela verðlausum peningum
upp á tvær milljónir.
Ekki er því að neita, að kenningin
um að efla trú á landið, hefur fengið
nýja merkingu, þegar í ljós kemur að
févana menn hafa öðlast svo mikla
trú á verðgildi krónunnar, að þeir
sparka leigubilstjórum út úr bílum
sinum í Nauthólsvikinni og heimta
peningana eða lífið uppi á Lauga-
vegi.
Nýr kafli hefur verið skrifaður í
tslandssöguna og það áður en Al-
þingi hefur ákveðið hvað skuli
standa í henni. Þetta kemur mönn-
um í onnn - - ■••
..__uajtuuu. iviætu ekki næst
biðja ræningjana að gera vart við sig
fyrirfram, svo enginn meiðist eða
móðgist aðóþörfu?!
Dagfari.