Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.1984, Síða 31
mi HATjHaa^ .t-s huoagtjtsoh .va
DV. FÖSTUDAGUR 24. FEBRUAR1984.
nr
Tíðarandinn Tíðarandinn Tíðarandinn
þar að lútandi og veita almenningi
nauðsynlega uppfræðslu um þsr að-
gerðir sem að gagni mættu koma til
þess að verja líf og eignir.
Sjónbaldur á hurðum
Eg hygg að mörgum fari eins og mér
að þeir minnist Grétars fyrst á þessum
vettvangi að vorlagi 1975 — þá gekk í
borginni okkar lausum hala ótrúlega
ófyrirleitinn innbrotsþjófur sem vílaði
bókstaflega ekkert f yrir sér.
Hann svaf á daginn þegar aðrir
vöktu, en þegar borgin gekk til náða
fór hann á stjá til þess að læöast um og
laumast að fólki sofandi, stela þar fé
og lausum munum og var með hrein-
um ólíkindum hvaö þessi bífræfni
glæpamaður komst upp með áður en
hann var að lokum handsamaður.
Það var þá sem Grétar Norðfjörð
kom fram í fréttatíma sjónvarps og
gerði ítarlega grein fyrir þeim vörnum
sem almenningur á völ á til þess að
halda sínum hlut fyrir glæpamönnum.
Og þá uröu margir Reykvíkingar
hissa. Til voru þeir kaupmenn sem
töldu innbrot og þjófnaði úr verslunum
næsta sjálfsagðan hlut og bæri að
flokka undir eðlilega rýrnun í bókhaldi
fyrirtækisins. En nú skildu þessir
kaupmenn að þeim var í lófa lagið að
efla vamir og gera glæpamönnum
erfitt um vik að athafna sig í verslun-
um þeirra.
Almennir borgarar skildu einnig að
þeir gátu fest kaup á margskonar ein-
földum búnaði, sem til þess var fallinn
að hefta för illmenna og girða fyrir inn-
brot í íbúðir þeirra. Þá fóru að tíðkast
krókar á svaladyrum, keðja fyrir djT-
um og sjónbaldur á hurðum.
Helgarnar eru gœftatími
innbrotsþjófa og liggja til
þess nokkuð augljósar or-
sakir. Mánudagurinn rís
hœst, vegna þess ad oft er
ekki tilkynnt um innbrot
helgarinnar fyrr en á
mánudegi. Myndin stydst
vid medaltalstölur innbrota
á síðasta ári.
Varnarstarf ber árangur
Og nú er komið aö niðurstöðum þessa
pistils. Hver er afrakstur hins mikla
fræðslu- og forvamarstarfs? Hafa
glæpamenn sótt í sig veðriö eða halda
borgararsínu?
Svörin liggja fyrir og ég hygg að þau
birtist nú íslenskum almenningi í
fyrsta sinn — Grétar Norðfjörð hefur
góðfúslega veitt okkur heimild til þess
að sýna hér yfiriit um tíðni innbrota á
liðnum áratug í Reykjavík.
Þetta yfirlit sannar að varnarstarf-
ið ber mikinn árangur og innbrotum
hefur fækkað jafnt og þétt í höfuðborg-
inni.
Vitaskuld eru fleiri glæpir iökaðir í
borginni en þjófnaöir úr húsum, en þaö
er annar handleggur og verður að
f jalla um sérstaklega.
VORIÐER
VONDUR TÍMI
— Þá fer afbrotaæskan á kreik ogfer ræningjahöndum
um eigur annarra
Margir Islendingar glottu við tönn
þegar bíræfinn þjófur hafði 400.000
krónur af grandvöm starfsfólki Iðnað-
arbankans og sumum varð á að kíma
þegar stórhættulegur glæpamaöur
réðst meö skotvopni að vamarlausum
drengjum og rændi af þeim tveim
milljónumkróna.
Svo rík er hún ennþá, hin hefð-
bundna samúð íslensku þjóðarinnar
með glæpalýð og rumpuhyski að ævin-
lega verða einhverjir til þess aö hafa
svona atburði í flimtingum og skensa
þá sem verða fyrir barðinu á ofríkis-
mönnunum.
En skyldu þessir sömu menn verða
svo broshýrir á svip ef þeir yrðu sjálfir
fyrir vopnaöri árás?Og hversu innileg-
ur yrðl hlátur þeirra ef svo illa tækist
til aö einhver alsaklaus vegfarandi eða
jafnvel kunningi þeirra við skyldustörf
sin hlyti af varanleg örkumi eða
dauða?
Þeir hlæja heldur ekki dátt, sém
koma til heimkynna sinna eftir stutta
fjarveru og finna þar allt á rúi og stúi,
dýrmætar eigur horfnar og aðrar
skemmdar.
Grétar Norðfjörð greindi mér stutt-
lega frá nokkmm dæmigerðum lög-
regluskýrslum varðandi innbrot í
Reykjavík og það var hörmulegur
fyrirlestur þótt skammur væri.
Ein skýrslan segir f rá innbroti í íbúð
í þríbýli. Fjölskyldan brá sér af bæ að
kvöldlagi frá klukkan átta til ellefu og
þegar hún kom heim var sjónvarps-
tækið horfið, ljósmyndavél af dýrustu
tegund, hljómplötusafnið sem fjöl-
skyldan hafði komiö sér upp með
spamaöi og elju, peningar úr seðla-
veski og áfengi úr hillusamstæðu.
Það gerir sér víst enginn ljóst, sem
ekki þekkir til af eigin reynslu, hvílíkt
áfall það er að koma að heimili sínu í
slíku ástandi. Heyrt hef ég frá sann-
orðum mönnum að það sem leggist
þyngst á þetta fólk sé ekki sjálfurfjár-
munamissirinn, heldur miklu heldur
sá missir sem er í því fólginn að sjá á
bak kærkomnum gripum — gripum
sem fjölskyldan hefur unnið sér fyrir
meö erfiðismunum og tengjast oft og
tíðum innilegum minningum.
Brotleg æska
Fleiri skýrslur rakti Grétar fyrir
mér en þessi eina verður að nægja
enda segir hún næga sögu þeim sem á
annaö borð vilja skilja hvað um er að
tefla.
Það eru mikil mistök að henda gam-
an aö afbrotum, hversu listilega sem
að þeim kann aö vera staðið. Það eru
yfirleitt mikil mistök að gera lítið úr
glæpum og þjáningum þeirra, sem
verða að þola ofríki og yfirgang, en
mest eru kannski þau mistök manna
að hylma yfir með óbótamönnum og
gera ekki lögreglunni viðvart um ferð-
irþeirra.
En það vill gjaman verða svo í nú-
tíma þjóðfélagi að hver og einn vill
sitja að sínu og lætur sig afdrif ann-
arralitluvarða.
Þær yfirlitsmyndir sem DV hefur
látið gera um tíðni innbrota eftir viku-
dögum, árum og mánuðum, segir
margt um eðli þeirra og gefur vissa
vísbendingu um orsakir þeirra.
Um það bil 70% af þeim, sem staðnir
eru að innbrotum, eru innan við 20 ára
aldur. Og helmingur þessara ung-
mennaeryngrien 16ára.
Tíðni innbrota
Við sjáum af einni skýringarmynd-
inni að innbrotum fækkar yfir sumar-
mánuðina þegar hin breysku ung-
menni eru úti við og afla sér tekna í
sveita síns andlits í borginni eða úti á
landi.
Um haustið setjast mörg þeirra á
skólabekk en njóta ennþá góðs af eftir-
tekju sumarsins.
Þegar líður á veturinn reyna þau að
drýgja framlög foreldranna með inn-
brotumoghnupli.
I janúar-mánuöi hrapar innbrota-
tíðnin vegna þess að margir hafa feng-
ið glaöning um jólin eða náð aö vinna
sér inn skilding í jólaösinni.
Vorið er þessum ungmennum vond-
ur tími. Auraleysið kreppir að þeim og
þau fara á stúfana til þess að rupla eig-
um annarra.
Yfirleitt reyna innbrotsþjófar að
komast yfir fé og ýmsa þá lausamuni,
sem auðvelt er að selja ókvalráðum
mönnum — sjónvarpstæki, mynd-
bandatæki, ljósmyndavélar, hljóm-
flutningstæki, heimilistölvur og þess
háttar.
Um helgamar fjölgar'innbrotum í
fyrirtæki, en innbrotatíðni mánudags-
ins segir ekki alveg rétta sögu, vegna
þess að mörg fyrirtæki og jafnvel íbúð-
ir standa mannlausar frá föstudags-
kvöldi fram á mánudagsmorgun, og
þau innbrot, sem verða á þessu tíma-
bili, eru oftlega ekki tilkynnt fyrr en á
mánudaginn.
Yfirlitsmyndin um tíðni afbrota á
síðustu níu árum tekur af tvímælin um
að hið virka varnarstarf lögreglu og
borgara er farið að bera árangur.
Allur sá margvíslegi öryggisbúnað-
ur sem völ er á um þessar mundir ger-
ir hinum þjófóttu erfitt um vik aö auðg-
ast á þennan hátt og þeir leita á önnur
mið og fengsælli.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Alftamýri 30, þingl. eign Baldurs Skaptasonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri mánudaginn 27.
febrúar 1984 kl. 11.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 91., 94. og 99. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Karfavogi 54, þingi. eign Sigurðar Ámundasonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar i Reykjavík og Skúla J. Pálmasonar hrl. á eigninni
sjálfri mánudaginn 27. febrúar 1984 kl. 10.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Ljósheimum 14A, þingl. eign Lúðvíks Bjarnasonar o. fl., fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavik á eigninni sjálfri mánudaginn 27.
febrúar 1984 kl. 11.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á Kvista-
landi 19, þingl. eign Elísabetar Gunnarsdóttur, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri mánudaginn 27.
febrúar 1984 kl. 16.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á Langa-
gerði 40, þingl. eign Péturs Karls Andréssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík, Guðjóns Á. Jónssonar hdl., Olafs
Ragnarssonar hrl. og Árna Einarssonar hdl. á eigninni sjálfri
mánudaginn 27. febrúar 1984 kl. 16.15.
Borgarfógetaembættið i Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Hverfisgötu 50, þingl. eign Þórhildar Jensdóttur, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri mánudaginn 27.
febrúar 1984 kl. 15.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Hvcrfisgötu 50, þingl. eign Victors J. Jacobsen o. fl., fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavík á eigninni sjálfri mánudaginn 27.
febrúar 1984 kl. 14.45.
Borgarf ógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta i
Grettisgötu 71, bingl. eign Jakobs V. Guðmundssonar o. fl., fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavik og Árna Guðjónssonar hrl. á
eigninni sjálfri mánudaginn 27. febrúar 1984 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 97., 101. og 104. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á Grettis-
götu 40 B, þingl. eign Magnúsar Skarphéðinssonar, fer fram eftir kröfu
Olafs Axelssonar hrl. á eigninni sjálfri mánudaginn 27. febrúar 1984 kl.
13.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 97., 101. og 104. tbl. Lögbirtingabiaðs 1983 á hluta í
Ljósheimum 12 A, tal. eign Þráins Ö. Svansson, fer fram eftir kröfu
Iðnlánasjóðs á eigninni sjálfri mánudaginn 27. febrúar 1984 kl. 11.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 98., 101. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Marklandi 10, þingl. eign Einars Friðrikssonar, fer fram eftir kröfu
Iðnaðarbanka íslands hf., Guðjóns Á. Jónssonar hdl. og Gísla Baldurs
Garðarssonar hdl. á eigninni sjálfri mánudaginn 27. febrúar kl. 16.00.
Borgarfógetaembættið i Reykjavík.