Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1984, Blaðsíða 10

10
DV. MIÐVIKUDAGUR 22. AGUST1984.
Otgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaðurog útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EÍNARSSON.
Ritstjórar: JÖNAS KRlsTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aöstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON.
Fréttastjórar: JÓNAS HAPALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjórn: SÍÐUMÚLA 12—14. SÍMI 684611. Auglýsingar: SÍÐUMÚLA 33. SÍMI
27022.
Afgreiðsla, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI11. SÍMI 27022.
Sími ritstjórnar: 686611.
Setning, umbrot, mynda-og plötugerð: HILMIR HF., SÍÐUMÚLA 12.
Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 1».
Áskriftarverð.á mánuöi 275 kr. Verð í lausasölu 25 kr. Helgarblað28,)<r. ■
Framleiðsluráð rotnunarinnar
Komið hafa í ljós óeðlileg hagsmunatengsl á vegum
Framleiðsluráðs landbúnaðarins, þeirrar stofnunar, sem
miðstýrir landbúnaðinum og ráðskast meðal annars með
sjóði og millifærslur í því skyni. Eitt dæmi af þessu tagi
var rakið hér í blaðinu nýlega.
Gísli Andrésson og sonur hans, Jón Gíslason, eru bænd-
ur á jörðinni Hálsi í Kjós. Þeir standa í miklum fram-
kvæmdum viö að auka framleiöslu býlisins, þótt Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins þykist vera að reyna að koma
upp kvótakerfi til að draga úr offramleiðslunni.
Samt situr Gísli í Framleiðsluráði og þar á ofan í fram-
kvæmdanefnd þess, æðsta ráðinu. I Framleiösluráði út-
hlutar hann meðal annars lánum og styrkjum úr Kjarn-
fóðursjóði. Þessi úthlutun er fræg fyrir, að hennar njóta
einkum skjólstæðingar Framleiðsluráðs.
Gísli er einn af stofnendum fuglasláturhússins Hreiðurs
hf. (Isfugl), sem hefur fengið 3,3 milljón króna lán úr
Kjarnfóðursjóði á núgildandi verðlagi. Til samanburðar
hefur fuglasláturhúsið Dímon, sem afkastar meiru, feng-
ið 1,3 milljón króna lán úr þessum sjóði.
Stærsti hluthafi Hreiðurs hf. er Sláturfélag Suðurlands.
Það á líka fulltrúa í Framleiðsluráði landbúnaðarins,
sem úthlutaði láninu. Sláturfélagið tekur þannig þátt í að
úthluta sér fjármagni umfram aðra. I öðrum greinum
væri þetta talin stórfelld spilling.
Hagsmunaflækjan er ekki fyllilega rakin enn. Jón á
Hálsi er formaður Sambands eggjaframleiðenda, sem
hefur reist eggjadreifingarstöð fyrir 4 milljón króna styrk
úr Kjarnfóðursjóöi, sem kallaður er lán til að byrja með.
Öðrum hefur verið neitað um slíkt.
Og nú hefur Sláturfélag Suðurlands bréflega sagt upp
viðskiptum við alla eggjabændur, sem ekki leggja inn hjá
Isegg, eggjadreifingarstöð Jóns og Sambands eggjafram-
leiðenda. Þannig lokast hagsmunahringur Sláturfélags-
ins, Framleiðsluráðs og Hálsbænda.
Rotnunin í Framleiðsluráði landbúnaðarins og um-
hverfis það mun halda áfram, af því að ráðið nýtur sér-
stakrar verndar Framsóknarflokksins, ekki bara hluta
hans, sem er í Framsóknarflokknum, heldur líka hins,
sem er í Sjálfstæðisflokknum og öðrum flokkum.
Kjarnfóðursjóður er ekki eina illræmda stofnunin á
vegum Framleiðsluráðs landbúnaðarins. Ráðið gerir líka
út Grænmetisverzlun landbúnaðarins, verst ræmdu ein-
okunarstofnun landsins, sem hefur hvað eftir annaö verið
staðin að ofbeldi gagnvart neytendum.
Nú síðast er Framleiðsluráð landbúnaðarins að reyna
að tefja fyrir, að einstakir kartöflubændur selji afurð sína
beint til stórverzlana. Það svarar ekki leyfisbeiðnum til
að vinna tíma fyrir Grænmetisverzlunina til að setja
dreifikerfi sitt fyrst í gang.
Framleiðendur og neytendur eiga enga vörn í hinu póli-
tíska kerfi, sem hefur slegið skjaldborg um spillinguna í
Framleiðsluráði landbúnaöarins. En neytendur eiga þó
einn mótleik í stöðunni, ef þeir hafa siðferðilegan styrk til
að fara í stríð við kerfið.
Neytendur geta neitað að skipta við gæludýr Fram-
leiðsluráðs. Þeir geta skipt við óháða framleiðendur, sem
ekki selja undir merkjum Isfugls, Iseggs og Grænmetis-
verzlunar landbúnaðarins. Þeir geta sprengt kerfið, ef
þeir viljaog þora.
„A/menna reg/an er sú að þegar /jóst er að lögreglumaður er barnshafandi er hann færður til istarfi og lát-
inn stunda dagvinnu eða önnur störfsem ekki ógna öryggi hans."
Gleymdist að gera ráð
fyrir bamshafandi
lögreglumönnum?
Áriö 1974 var stigiö stórt skref í jafn-
réttisátt þegar fyrstu tvær konurnar
voru ráönar í lögregluna í Reykjavík. I
kjölfarið komu síöan fleiri konur til
starfa og eru nú konur starfandi sem
fullgildir lögreglumenn hjá þremur
lögregluembættum hér á landi. Á þeim
tíu árum sem liöin eru frá því konur
hófu störf í lögreglunni hafa þær sann-
aö svo ekki verður um vilist aö þær eru
fullfærar um aö takast á viö þau verk-
efni, sem starfiö býöur upp á, enda
gerðar til þeirra nákvæmlega sömu
kröfur og karlmanna innan stéttar-
innar. Launakjör eru þau sömu, jafnt
og önnur hlunnindi, sem starfinu
fylgja. En þeir sem málefnum lögregl-
unnar stýra viröast þó ekki hafa gert
ráö fyrir þeirri líffræðilegu staöreynd
aö viö konur göngum meö og fæöum
börn þessa lands. Þar eru konur innan
lögreglunnar engin undantekning.
Lögreglumenn búa við þá sérstööu
fram aö fæðingu. Almenna reglan er
því sú aö þegar ljóst er að lögreglu-
maöur er barnshafandi er hann færöur
til í starfi og látinn stunda dagvinnu
eöa önnur störf sem ekki ógna öryggi
hans. Oft er hér ekki um að ræða lög-
gæslustörf og er þá um fátt annað að
ræöa en almenn skrifstofustörf.
Aukagreiðslur
Nú er það svo aö laun lögreglu-
manna byggjast aö miklum hluta til
upp á ýmsum aukagreiðslum s.s.
vaktaálagi og aukavinnu. (Enda eru
lögreglumenn aukavinnuskyldir ef svo
ber undir.) Sé lögreglumaður síöan
skyndilega færöur til í starfi, vegna
tímabundins ástands, missir hann oft á
tíðum þessar föstu greiöslur og lækka
þá laun hans verulega, oft allt að helm-
ingi. Breyting þessi á sér jafnan staö
þegar nokkuö er liöiö á meðgöngu og
Ragnheiður
Davíðsdóttir
A „Dæmið sem ég rakti hér er þó sönnun
þess að heildarlausn til frambúðar verður
að finnast á málefnum barnshafandi lögreglu-
manna og verður eitt yfir alla að ganga, hvar
sem þeir kunna að starfa á landinu.”
aö geta ekki öryggis síns vegna stund-
aö venjubundin löggæslustörf á meöan
á meögöngu stendur. Konur, í flestum
ef ekki öllum störfum, geta ef heilsa
þeirra leyfir stundað sína vinnu nokk-
uö fram á meðgöngutímann, jafnvel
eru því laun viökomandi verulega
skert síðustu mánuöi meðgöngu-
tímans. Og þá er komið aö óréttlætinu:
Þegar hinn þungaöi lögreglumaöur
fæðir barn sitt, og byrjar þar með sitt
barnsburðarleyfi, er samkvæmt gild-
andi reglugerö reiknaö meöaltal af
aukavinnu síðustu sex mánaöa fyrir
fæðingu. Slíkt meöaltal hlýtur aö vera
óraunhæft meö öllu þar sem viðkom-
andi hafði á þeim tíma enga aukavinnu
og ekkert vaktaálag þar sem einungis
var um dagvinnu aö ræöa.
Meö öörum orðum, ef hinn þungaði
lögreglumaöur heföi getaö starfað aö
óbreyttu viö sín reglubundnu störf ailt
fram á síðasta dag meögöngunnar,
heföi hann í barnsburðarleyfi sínu
fengiö greitt í samræmi við þaö. Þess í
stað er honum refsað launalega fyrir
það aö vera barnshafandi.
Eins og upplýstir menn vita berst
Sjálfstæðisflokkurinn ákaflega fyrir
frelsi og nánast öilu því er til frjáls-
lyndis horfir í samskiptum manna. Það
er því kannski aö bera í bakkafullan
lækinn að minna á þessa sjálfstæðis-
stefnu, en á tímum forsjárhyggju er
okkur skylt aö minnast hennar sem afl-
gjafa frelsis og valddreifingar.
Vextirnir
Þegar þakka ber Sjáifstæöisflokkn-
um fyrir frjálslynda stjóm á síðustu
misserum kemur fyrst upp í hugann
vaxtafrelsið, þessi „róttækasta upp-
stokkun sem gerð hefur veriö í 25 ár”.
En þrátt fyrir þetta vaxtafrelsi hefur
Sjálfstæðisflokkurinn, með þá gull-
vægu reglu í huga að frelsi eins
takmarkist af frelsi annars, gefið
Seðlabankanum frelsi til aö ráöa hve
vextirnir megi vera háir og líka hve
lágir þeir megi vera. En samkvæmt
venju hefur hinn frjálsi Seðlabanki
frjáís samráð við hina frjálsu ríkis-
stjóm um hámark og lágmark hinna
frjálsuvaxta.
Grænmetið
Sjáifstæðisflokkurinn berst víöar
fyrir frelsi. Þegar viö bandalagsmenn
Kjallarinn
STEFÁN
BENEDIKTSSON
ALÞINGISMAÐUR Í
BANDALAGI JAFNAÐARMANNA
lögðum það til ásamt alþýöuflokks-
mönnum aö einokunarverslun meö
grænmeti yröi aflétt stóö Sjálfstæðis-
flokkurinn gegn þeirri tillögu. Þegar
betur var að gáö höfðu sjálfstæðis-
menn nokkuð til síns máls, einkum
meö hliösjón af frelsinu. Meö frjálsum
innflutningi var grænmetisversluninni
náttúrlega ekki lengur frjálst að sjá
um allan innflutning. Sem ábyrgt
stjórnmálaafl vildi Sjálfstæöisflokkur-
inn auðvitaö ekki rasa um ráö fram og
afnema einokun með einu pennastriki.
Þess vegna var tekinn sá kosturinn aö
skella málinu í frjálsa nefnd þar sem
það veröur afgreitt meö frjálsum
hætti einhvern tíma fyrir aldamót.
Bjórinn
Þegar taka átti afstööu til þess á Al-
þingi hvort leyfa ætti fólki að ráöa því
sjálft hvort það drykki bjór eöa ekki
rann ýmsum blóöiö til skyldunnar.
Þegar hugmyndin var drepin réð af-
staöa hinna frjálslyndu sjálfstæðis-
manna úrslitum. Meö einurð og festu,
Jónas Kristjánsson.