Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.1984, Page 7
DV. LAUGARDAGUR 27. OKTOBER1984.
43
■
Vidtal:
Sigurður G.
Valgeirsson
í galleríum og þaö sem er skrifað um.
Gildran er hins vegar sú aö þegar við
tileinkum okkur eitthvað upp úr tíma-
ritum þá höfum við ekki náð tökum á
því tímabili fyrr en það er orðið kalt.
Ég tel að ef myndlistarmenn ætla að
koma sér eitthvað áfram þá verði þeir
að halda sig við það sem þeirra
karakter snýst um og vona að þeirra
tími komi. Það getur gerst innan fimm
ára og eftir fimmtíu ár aö markaður
myndist fyrir verk þeirra.”
Skrölt
— Myndirðu vera sáttur við að
halda áfram í fimmtíu ár og það mynd-
ist aldrei markaður?
„Éghefengar áhyggjur af því. Þeg-
ar ég nota hugtak eins og markaður þá
er það frekar í þeim skilningi að verk
ákveðinna myndlistarmanna verði ein-
hver þungamiðja. Þó svo að þær
myndir, sem ég geri, verði aldrei
„inn” í þeim skilningi þá er ég viss um
aö ég kem alltaf til með að geta skrölt á
mínum my ndum. ”
— Manni hefur sýnst aö Islendingar
séu alltaf aö reyna að grípa einhverjar
nýjarstefnur?
„Já, ég veit ekki hvort við eigum
svona auðvelt með aö tileinka okkur
nýja hluti, eða hvort þaö er bara
áhrifagimi. En það er mjög eðlilegt, að
það fólk, sem er að koma úr skólum
núna, taki upp nýja málverkið, meðan
ég og mín kynslóð startaði í konsept-
inu. Meðan við erum að mótast þá
fylgjum við straumnum og dettum
síðan út í þær greinar sem hver jum og
einum henta. Nýja málverkiö hentar
okkur, það er einnig sláttur í okkur. Og
það var tilfaliandi að sumir okkar
manna dyttu inn í það, hins vegar eru
þó nokkrir illilega utangátta og skiptu
klaufalega um föt, því öllu
þessu fylgja yfirlýsingar.”
— Þú átt þér enga uppáhaldsmenn á
myndlistarsviðinu?
„Nei, það er fullt af mönnum sem
hafa haft áhrif á mig en ekki neinn
einn.”
— En hvaöa standard finnst þér
vera á íslenskri myndlist?
,,Aaa,”stynur Jón. „Það ermikiðaf
millibilskúnst eða hönnun þar sem
menn taka upp stæl annarra og gera að
sínum — ný útsetning á verkum
annarra. En það er þó nokkuð af
mönnum hér sem mér finnast mjög
góðir.
— Námsferill?
„Eg fór í Myndlista- og handíða-
skólann eftir stúdentspróf, þótti
leiðinlegt og missti áhugann. Eftir það
tók við tvegg ja ára skeið á dagblöðum.
Ég hef unnið nokkuð stöðugt við
myndlist frá tvítugsaldri en mér hefur
aldrei fundist ég hafa verið búinn aö ná
þeim þroska fyrr en núna að sýna verk
mín almenningi.”
— En skólinn úti. Þú gerðir þaö
nokkuð gott, var það ekki?
Jón tekur því ekki fjarri. Hann var
einn tíu nemenda í skólanum sem fékk
heiðursútskrift, og auk þess fékk hann
1. verðlaun skólans, 1000 dollara, sem
veitt eru árlega við útskrift. Engin
furða að hann segir: „Eg er mjög
sáttur við veru mína í skólanum.”