Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1985, Side 16

16
DV. ÞRIÐJUDAGUR18. JÚNt 1985.
Spurningin
Ert þú fylgjandi þjóðarat-
kvæðagreiðslu um bjórinn?
Guömundur Ingvarsson múrari: „Aö
sjálfsögðu er ég fylgjandi þjóöarat-
kvæðagreiöslu umbjórinn.”
Þorgeir Sæberg kjötiðnaöarmaöur:
„Já, ég vil endilega þjóðaratkvæöa-
greiðslu um bjórinn.”
Hrafnhildur Grimsdóttir skrifstofu-
kona: „Já, alveg eindregiö. Eg vil
endilega fá þessa þjóðaratkvæöa-
greiöslu.”
Guömundur B. Bergmann, á eftirlaun-
um: „Mér finnst þaö sjálfsagt mál. En
það er ekki þar meö sagt að ég sé fylgj-
andi bjórnum.”
Sigrún Edda Hrlngsdóttir húsmóðir:
„Já og það sem fyrst. Þaö er rétt aö fá
úr þessu skoriö á þennan hátt.”
Sigurlaug Elmarsdóttir, starfar i
apóteki: Já, alveg endilega. Þaö er
nauðsynlegt aö leysa þetta mál á jafn-
réttisgrundvelli.”
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Eru stúlkur sam taka þótt i fegurðarsamkeppni eins og hrútar sem dregnir eru upp á svið?
Minnimáttarkennd og grípasýningar
J.P.G. hringdi:
I gærkvöldi horföi ég á umræðu-
þátt um feguröarsamkeppni og mér
er alveg hulin ráðgáta hvers vegna
fólk er að æsa sig út af þessu. Talaö
var um aö keppni sem þessi ali á
minnimáttarkennd og sé gripa-
sýning. Hvað þá með vaxtarræktar-
keppni, hvað er hún? Hvaö minni-
máttarkenndina varðar, er þá ekki
alstaöar' alið á henni í þjóðfélaginu?
Hefur það ekki alltaf verið gert og þá
á viðurkenndan hátt, t.d. meö
prófum? Er ekki veriö aö sigta út þá
sem eru best fallnir til að læra ? Hvað
með hina sem ekki geta lært?
Það er alltaf verið að skapa fyrir-
myndir á öllum sviðum. Það hefur
alltaf verið gert en við ráðum auð-
vitað sjálf hvort við nennum eða
viljum eltast við þær. Satt að segja
þá held ég aö það þurfi ekki neina
fegurðarsamkeppni til að skapa
minnimáttarkennd hjá fólki. Við
höfum hana öll einhvem tima út af
hinum ólikustu hlutum.
Við vitum aö allir hafa sinar
sterku og veiku hliðar og við höfum
meira aö segja möguleika til að
þroska og efla þessa þætti. Sem
betur fer erum við ekki öll eins,
hvorki að andlegu né líkamlegu at-
gervi.
Bílar
framleiða
bráðum
bensín
Mjóleggur skrlfar:
Ég las í DV um sparaksturskeppni
sem blaðið hélt í samvinnu við Bif-
reiðaíþróttaklúbb Reykjavíkur. Það
var ánægjulegt aö s já hve hægt er að fá
sparsama bíla nú orðið og manni finnst
alls ekki f jarlægt að þeir fari bráðum
að framleiða bensín þessir vagnar.
Það sem manni þótti hins vegar miður
var hve fá bifreiðaumboð sendu bíla til
keppni, einungis 6 af 15, ef ég man
þetta rétt. Það er slæmt að ekki skuli
vera hægt að fá samanburð á öllum
bílategundum sem eru til sölu hér á
landi.
Brófritari er ónægður með það hvað sumir bilar eyða litlu bensini
Stöndum vörð um fálkana
Búmaður hringdl:
Fjölmiðlar hafa flutt að undan-
förnu fréttir af fálkaþjófum, fálka-
morðingjum og fuglaníðingum. Mikið
er ástandið nú slæmt. Erlendir bófar
stela óáreittir fálkaeggjum og fálka-
ungum og hafa ráð með að foröa sér og
þýfinu úr landi. Svo eru það þessir
Húsvíkingar sem hafa skotiö fálka sér
til skemmtunar og ætluöu síöan aö
stoppaþáupp.
Mér finnst að Islendingar sem koma
nálægt þessum glæpum séu ekki þess,
verðir að kallast Islendingar. Það á að
vera þjóðernisleg skylda okkar allra
aö standa vörð um íslenska fálkastofn-
inn og koma I veg fyrir að honum sé
unnið tjón. Eg hvet alla til að hafa gát
á fálkahreiðrum viti fólk af þeim i ná-
grennisínu.
Fólkar hafa mikið varið i fróttum að undanförnu og mönnum stendur akki
ó sama um þennan merka stofn rónfugla.
Skammarlegt
ástand
Garðar S veinsson hringdl:
Ég er smábátaeigandi og fyrir
nokkrum dögum ætlaöi ég að kaupa
gúmmíbjörgunarbát. Eg komst þá
að þvi að það er auðveldara að kaupa
sér myndbandstæki og flesta hluti
aðra en gúmmíbjörgunarbáta. Sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem ég
fékk þarf maður að greiða þetta
helming og upp í 3/4 hluta kaup-
verðsins út, en verð eins gúmmí-
björgunarbáts er á bilinu 40 til 60
þúsund. Eins og flestum mun
kunnugt er hægt að borga 10 þúsund
krónur út þegar maður er að kaupa
sér sjónvarp og síðan afganginn á
nokkrum mánuðum. Auk þessa
komst ég að því að fyrirtækin áttu í
fæstum tilfellum báta á lager. Maður
þarf að bíða í nokkrar vikur eftir
þeim.
Mér finnst þetta skjóta skökku
við, það er skömm að þessu.
Astandiö i þessum málum knýr
menn til aö róa án björgunarbáta;
þeir hafa ekki efni á að tryggja eigíð
öryggi.
Gallað
veggspjald
H.Æ. hringdi:
Fyrir nokkru pantaöi ég mér
veggspjald ineð mynd af Duran
Duran frá bókaverslun I Reykjavík.t
Eg bý úti á landi og þegar ég fékk
veggspjaldið, þá var þaö rifið.
Ég hef verið að velta því fyrir mér
hvort bókabúðir sendi viljandi svona
gölluð veggspjöld út á land. Það er
óneitanlega erfiðara fyrir okkur sem
þarbúumaðkvarta.