Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1985, Side 17

17
DV. LAUGARDAGUR14. DESEMBER1985.
Slæm læri
- Ég heyrði einu sinni sögu af konu
sem fór til læknis og sagðist vera svo
slæm í lærunum en góð þar á milli.
Eins er um skrif Jónasar Kristjáns-
sonar um mat.
Þessu var látið ósvarað.
- Færð þú sömu þjónustu á mat-
sölustöðunum og annað fólk?
„Líklega verð ég að mæta í dular-
gervi í næstu rispu. Ég neita því
ekki að stundum verð ég var við
taugaveiklun hjá þjónustufólki en
það skiptir ekki sköpum. Góður
kokkur þarf ekki að fara á taugum.“
- Hvað hefur þetta át þitt á 670
veitingastöðum í 27 þjóðlöndum
kostað þig í peningum?
Nú kímir Jónas og segir svo: „Þið
haldið kannski að það hefði getað
bjargað Hafskip?“ Allir hlæja og
málið er úr sögunni. Eða svo virtist
í fyrstu en nú stóð á fætur enn einn
matreiðslumeistarinn og það var
þungt í honum:
Jónas að byggja
„Ég ætla ekki að fara að segja álit
mitt á blaðamennsku DV og skrifum
Jónasar um mat þó hann láti okkur
ekki í friði. En stundum finnst mér
þetta vera tómt blaður og slúður eins
og úr kjaftakerlingu sem ferðast á
milli bæja og reynir alls staðar að
koma sér vel. Ég er viss um að ef
Jónas væri ekki svona upptekinn við
að byggja yfir sig og DV væri hann
fyrir löngu búinn að koma sér upp
eigin veitingastað sem stæðist þær
kröfur sem hann gerir til okkar
hinna. Þar yrði fiskur reiddur fram
undir gullhjálmi og kokkarnir fylgdu
honum alveg upp að Jónasi. Þar
myndu þeir lyfta hjálminum og
heilsa meistaranum eins og hers-
höfðingja. Þá yrði Jónas ánægður
en gallinn við þennan stað væri sá
einn að þangað gæti enginn farið
nema þeir sem ættu næga peninga.
Oghananú!."
„Ekki mér að kenna“
Enn stóð Jónas á fætur og benti
kokkunum á að í úclöndum hefðu
Nýju staðirnir eru ofsalega
smart; góðir til að bjóða út
stúlku. En svo kemur matur-
inn og stúlkan fer.
dagblöð og tímarit hundruð manna
til að skrifa um mat og veitingahús.
Hér á landi sinnti þessu enginn nema
hann og „...það er ekki mér að
kenna.“
Að lokum urðu menn ásúttir um
að Jónas Kristjánsson hefði gengið
af dósahnífnum dauðum og virtust
matreiðslumeistararnir ekki harma
það svo mjög. Skildu menn í sátt og
samlyndi og Jónas Kristjánsson átti
síðasta orðið: „Það hlýtur að hafa
verið snillingur sem fann upp á því
að borða.“
EIR.
I Klúbbi matreiðslumeistara
eru 35 félagar en engin
kona. 31 meistarakokkur
mætti til að hlýða á Jónas
Kristjánsson tjá sig um is-
lenska matargerðarlist.