Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.1986, Side 6

Gylmir
50
LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 1986.
Helgaruinfjöllun um
SMÁAUGLÝSINGAR DV
MARKAÐSTORG
TÆKIFÆRANNA
Þú átt kost á aö kaupa og selja allt sem gengur kaupum og sölum. Bara aö
nefna þaö í smáauglýsingum DV, hinu ótrúlega markaöstorgi tækifæranna.
Markaöstorgiö teygir sig víöa. Þaö er sunnanlands
sem noröan, vestan sem austan, í bátum sem flug-
vélum, snjóbílum sem fólksbílum, hvarvetna er DV
lesiö.
Einkamál. Já, þaö er margt í gangi á markaöstorginu,
en um hvaö er samiö er auövitaö einkamál hvers og
eins.
Sumir borga meö fínpressuöum seðlum. Menn ný-
komnir úr banka? Þarf alls ekki aö vera. Gætu hafa
keypt straubretti á markaöstorginu daginn áöur.
Smáauglýsingar DV eru markaöur meö mikinn mátt.
Þar er allt sneisafullt af tækifærum.
Þaö er bara að grípa þau.
Þú hringir...
Vid birtum...
Það ber árangur!
Smáauglýsingadeildin er í Þverholti 11.
Opið:
Manudaga-föstudaga, 9.00-22.00,
laugardaga, 9.00-14.00,
sunnudaga, 14.00-22.00.
ER SMÁAUGLÝSINGABLAÐIÐ
Frjálst.óhaö dagblaö
Stacy Keach
Hið ljúfa líf listamannsins, ástir og
afbrýði er viðfangsefni þáttarins
Dóttir málarans sem hóf göngu sína
í vikunni. Þar koma margir þekktir
leikarar við sögu, meðal annarra þær
Stephanie Powers og Lee Remick,
að ógleymdum sjálfum Stacy Keach,
sem leikur aðalsöguhetjuna, mál-
arann Julien Mistral.
Ferill Stacy Keach hefur gegnum
tíðina verið nokkuð sérstæður. Um
hann hefur verið sagt að hann væri
„besti bandaríski Hamlet-inn“ síðan
John Barrymoore var og hét og einn-
ig að hann væri hinn „nýi Brando"
sjöunda áratugarins. En Stacy hefur
líka komið nálægt mjög lélegum
myndum. Hann hefur leikið í hrein-
ustu dellumyndum eins og marijúana
draumum Cheech og Chong og frum-
raun Piu Zadoru „The Butterfly".
Um síðarnefndu myndina hefur
Stacy sjálfur sagt að hann hafi ein-
ungis tekið að sér hlutverkið vegna
þess að þar gafst honum tækifæri til
að baða Píu.
Ákveðinn í að verða leikari
Stacy Keach er fæddur 1941, sonur
leikarahjóna. Hann ólst upp í Sa-
vanna í Georgíu. Vegna starfa
föðurins flutti fjölskyldan til Atlanta
í nokkur ár og síðan til Los Angeles.
„Umræðuefnið á heimili mínu var
ávallt leikur og leikarar. Og jafnvel
þótt foreldrar mínir legðust gegn því
voru fyrstu hugsanir mínar þær að
gerast leikari,“ segir Stacy.
„Foreldrar mínir vildu að ég yrði
lögfræðingur eða hagfræðingur en
mig dreymdi um að ganga um sviðið
í Shakespeare-fötum, baðaður flóð-
ljósum. Þegar ég sá Laurence Olivier
í Hamlet vissi ég að ég varð að verða
leikari.“
Stacy hugleiddi málið í þau fjögur
ár sem hann stundaði nám í hag-
fræði við Kalifomíuháskóla, milli
þess sem hann lék með farandleik-
húsum á sumrin. Hann innritaðist
síðan í Yale-leikskólann, en þaðan
lá leiðin til London í framhaldsnám.
Eftir eitt ár í London flutti Stacy sig
yfir til New York, þar fékk hann
aðalhlutverk Hamlet, þá tuttugu og
sex ára. Stacy sló í gegn. Honum var
lýst sem besta Hamlet-leikara
Bandaríkjanna síðan John Barry-
moore fór með þetta vandasama
hlutverk. Verðlaunin sópuðust að
honum og honum var boðin prófess-
orsstaða við Yale.
Fyrstu kvikmyndirnar
Það var ekki fyrr en 1968 sem Ke-
ach lék í sínum fyrstu kvikmyndum.
Fimm fyrstu myndunum hans er best
að gleyma í hvelli, en fyrir leik sinn
i þeirri sjöttu, Fat City, vann hann
til verðlauna á Cannes 1971. Stacý
lék þar, á ógleymanlegan hátt, af-
dankaðan hnefaleikara á hraðri leið
i rennusteininn.
í kjölfar Fat City komu hlutverkin
í röðum í myndum á borð við „The
New Centurions“ og „The life and
times of judge Roy Bean“. í þeirri
siðarnefndu lék hann hreint ógleym-
anlegt hlutverk sem Bad Bob, illvíg-
asti fantur sem sést hefur þar vestra.
Leikstjóri þeirrar myndar var John
Houston. Hann og Stacy eru miklir
vinir og um samband þeirra hefur
Stacy sagt að það sé „mjög eins og
mér finnst samband Liv Ullman og
Ingmar Bergman vera. Hann hefur
byggt upp sjálfstraust mitt meir en
nokkur annar. Hjá honum tel ég mig
hafa lært inntak leiklistar sem er
mjög persónulegt. Nokkuð sem leik-
arar eru allt sitt líf að læra. Ég lærði
að það er þróun en ekki niðurstaða."
Hlé í fjögur ár
Um miðjan áttunda áratuginn
hverfur Keach af sjónarsviðinu.
Hann eyddi fjórum árum með söng-
konunni Judy Collins, í að semja
söngva, læra píanó- og gítarleik og
dreymdi um að verða rokkstjarna
eins og besti vinur hans á þessum
tíma, sjálfur Alice Cooper. Stacy
eyddi tímanum í samskipti við Wood-
stock-kynslóðina, blómafólkið og
síðustu leifarnar af hippunum.
„Ég gerði mér það loksins ljóst að
ég gat ekki treyst því að annað fólk
kæmi og segði: Ég hef hlutverk
handa þér. Maður verður að fara
sjálfur til framleiðandans og koma
sér á framfæri. Ég gerði það.“
Árið 1980 skrifaði Stacy, ásamt
James bróður sínum, handritið að
myndinni „The Long Riders", um þá
bræður Frank og Jessie James. Þeir
bræður Stacy og James léku aðal-
hlutverkin í myndinni, en Stacy var
framleiðandi hennar. Myndin sló í
gegn.
Aftur í gang
Stacy Keach var kominn aftur á
fulla ferð. Hann lék í myndunum
„Road Games“, „Butterfly“, tveimur
„Cheech and Chong“ myndum og
„That Championship Season“ með
þeim Robert Mitchum, Martin She-
en, Bruce Dern og Paul Sorvino.
Mynd sem af mörgum er talin sú
besta sem Stacy hefur leikið í.