Dagblaðið Vísir - DV - 24.01.1987, Side 14

14
LAUGARDAGUR 24. JANÚAR 1987.

Grlæný Grafík
Vettvangsrannsókn: Þorsteinn J.Vilhjálmsson — Mynd: Gunnar V. Andrésson
Grafík hefur tekið stakkaskiptum. Afgreiðslumaður í byggingavöruverslun spilar á bassann.
Klassískt menntuð söngkona og sellóleikari er komin í stað Helga Björns.
Hljómsveitin er í ofanálag komin í hljóðver. Hvað er eiginlega að gerast?
Rannsókn fer frajn yfir kaffiboll-
um í eldhúsinu í Hljóðrita. Eld-
húsumræður að góðra alþingis-
manna sið. Allir hlutaðeigandi eru
viðstaddir, þar á meðal báðir nýju
meðlimir Grafíkur. Baldvin H. Sig-
urðsson og Andrea Gylfadóttir.
Hjörtur Howser hefur verið hálf-
partinn heimilisfastur í seinni tíð.
Rafn og Rúnar hafa aftur á móti
verið í hljómsveitinni frá ómuna-
tíð. Er það ekki?
„Þú segir nokkuð. Við erum
reyndar eina hljómsveitin sem eftir
er úr hræringunum eftir 1980. Þetta
hefur gengið með þijóskunni einni
saman. Við erum greinilega á góðri
leið með að verða elsta starfandi
tónleikaband landsins."
í Grafík hafa orðið ýmsar manna-
breytingar á þessum ferli. Þegar
haustaði í fyrra var ljóst að fylla
þyrfti skarð söngvara og bassaleik-
ara.
„Jakob Magg fór að spila með
Bubba og Helgi hafði í nógu að
snúast í leiklistinni. Það var ekki
um annað að ræða en fara af stað
og leita. Við fundum bassaleikar-
ann fljótlega í JL byggingavörum
innan um lím, flísar og fleira.“
Þung lífsreynsla
Baldvin H. Sigurðsson af-
greiðslumaður var þar með ráðinn
i hljómsveit. Hann hafði áður
plokkað bassann hjá Baraflokkn-
um meðan sú sveit var og hét.
„Eftir að flokkurinn hætti fór ég
til Akureyrar að vinna. Næsta
stopp í tónlistinni var svo að leysa
af bassaleikara Drýsils, Jón Ólafs-
son. Það var mjög sérstök lífs-
reynsla," játar Baldvin sposkur á
svip enda ekki þungarokkari í eðli
sínu. „Þetta var engu að síður gam-
an að prófa þessa músík,“ bætir
hann við.
Sem fyrr segir hitti Rafn Baldvin
að máli í JL. „Ég kýldi á Grafík
og sé ekki eftir því,“ segir af-
greiðslumaðurinn. „Það er gaman
að vera byrjaður aftur í hljóm-
sveit.“
Söngkonan vakin
Baldvin bassaleikari var þar með
kominn í örugga höfn. Öðru máli
gegndi með söngvarann. Einir átta
voru prófaðir. Ekkert gekk.
„Við vorum einhvern veginn ekki
sáttir við söng þessa fólks,“ segir
Rafn. „Þetta voru að vísu allt mjög
frambærilegir söngvarar. Við vor-
um hins vegar að leita að söngvara
sem gæfi tónlistinni sérstöðu.“
„Við vorum alltaf að leita að hinum
eina sanna tón,“ segir Rúnar á
svipinn eins og nóbelskáldið.
„Þá var mér sagt frá stúlku sem
kynni á ýmis hljóðfæri og kynni
þar að auki að syngja,“ segir Rafn.
„Ég tók upp símann og hringdi."
„Þú vaktir mig,“ skýtur Andrea
inn i enda vildi hún fá að sofa á
tilboðinu. Fáum dögum seinna kom
hún í prufu í hljóðverinu. „Hún var
ráðin eftir örfáa tóna,“ er svarið
við spurningunni um hvort hún
hafi verið sú rétta í stöðuna.
Fjölmörg tilboð
„Það var reyndar oft búið að
biðja mig að syngja í hljómsveit,
bæði rokk og jass,“ segir Andrea,
menntuð í klassískum söng og
sellóleikari frá ellefu ára aldri.
„Það kom mér því ekkert á óvart
að Rafn skyldi hringja. Það sem
gerði hins vegar útslagið í þessu
tilviki var að mér hafði alltaf litist
vel á það sem Grafík var að gera.
Vitaskuld renni ég algerlega blint
í sjóinn með þetta. En ég ákvað að
slá til.“
„Kosturinn við að fá söngkonu
var líka sá að þar með breyttum
við algerlega um,“ bæta hinir við.
„Karlsöngvari hefði til að mynda
mátt þola endalausan samanburð
við Helga. Það fer heldur enginn í
skóna hans. Söngkona er allt annar
handleggur.“
Byrjaðfyrir jól
Þá er uppruni allra kunnur.
Rannsóknin beinist næst að upp-
tökunum. „Þær byrjuðu reyndar
fyrir jól,“ upplýsa þau. „Við vorum
búin að taka upp grunna að fjórum
lögum og vorum jafnvel að hugsa
um að koma þeim út fyrir hátíðina.
Við hættum hins vegar við það og
ákváðum að gera frekar stóra
plötu.“
Ætliði þá að salta gömlu grunn-
ana?
„Nei, sú vinna stendur. Við áætl-
um að bæta við sex lögum. Við
gerum ráð fyrir að ljúka upptökum
á þeim um miðjan febrúar."
Samvinnuhreyfingin
Spurningunni um upptökurnar
var auðvitað einungis varpað fram
til að verða einhvers vísari um tón-
listina. Nýr bassaleikari og söng-
kona hljóta að hafa sín áhrif.
Hvemig hljómar Grafík núna?
„Þetta er ákveðið afturhvarf í
sándi. Við notum hljóðgervla
minna en áður,“ segir Hjörtur.
„Við erum að reyna að láta tækin
ekki stjórna músíkinni. Mér finnst
þetta að vissu leyti vera framhald
af því sem við höfum verið að fást
við. Við emm alltaf að gera betur
og vöndum okkur meira."
„Það er meiri ró yfir tónlistinni,
meiri yfirvegun," bætir Rafn við.
„Við erum búnir að hlaupa af okk-
ur hornin."
„Að minu áliti eru ekki eins mikl-
ar andstæður í músíkinni og áður,“
segir Rúnar. „Þetta er líka í fyrsta
skipti sem við vinnum saman sem
heil hljómsveit. Það hefur sín
áhrif.“
Gengur samvinnan upp?
„Já, samvinnan er góð,“ sam-
sinna öll fimm. „Við erum miklir
vinir og vinnum allt í hóp. Það
tekur lengri tíma en er þess virði."
Hvað með textana. Ém þeir líka
hópvinna?
„Við gerum allt í sameiningu,
tónlistina, textana, útsetningarn-
ar. Þannig vinnum við núna.“
„Gott popp“
Ég er í rauninni litlu nær um
hvers konar tónlist þau segjast
spila. Ég heimta skilgreiningu.
„Það er erfitt að skilgreina þetta
svo nákvæmlega," afsakar Rafn.
„Þetta er fyrst og fremst gott
popp.“ „Það er engin hljómsveit
að gera neitt svipað hér heima,“
er látið vaða. „Mér finnst þetta
bráðskemmtilegt, hvað sem þetta
nú heitir,“ segir Baldvin loks.
Svo mörg voru þau orð.
Þriðji kapítuli
Nýja Grafík hefur leikið opin-
berlega í þrjú skipti. Þau em
ánægð með tónleikana á Borginni
ög í Duus húsi. Tónabæjartónleik-
arnir fóru verr. „Þar sannaðist
hversu erfitt er að koma fram með
algerlega nýtt efni. Líklega voru
unglingamir að bíða eftir rigning-
unni allan tímann. Á hinum tón-
leikunum fengum við mun betri
undirtektir. Þar vorum við ekki
undir þeirri pressu að allir væntu
þess að við spiluðum eldra efni.
Þetta á vafalaust eftir að breytast
þegar platan kemur út og fólk fer
að þekkja lögin.“
Grafík hefur sem sagt ekki hugs-
að sér að spila Tangóinn, Húsið eða
Himnalagið. Frumherjarnir i
hljómsveitinni, Rúnar og Rafn, tala
um kaflaskipti. „Þriðji kapítuli er
hafinn. Við höfum gert fjórar plöt-
ur. Annar kaflinn byrjaði með Get
ég tekið sjens. Það var mjög erfitt
að fylgja þeirri plötu eftir þar sem
fólk hafði gert sér ákveðna hug-
mynd um hvernig tónlistin ætti að
hljóma.
Núna hafa aftur átt sér stað
breytingar í hljómsveitinni og það
markar nýtt upphaf. Sá ferskleiki
sem sjensinn bar með sér er til stað-
ar á ný, aðeins í annarri mynd.“
Leitin að eldinum
Hver fj. er þetta. Við höfum fram
að þessu farið í kringum aðal um-
ræðuefnið, tónlistina, eins og börn
sem forðast eldinn. Hvern andsk.
er Grafík eiginlega að spila?
í stað þess að klofa yfir hvers-
dagslega meðalhegðun, brjálast
eða bölva, bið ég kurteislega um
að fá að heyra nokkur sýnishom.
Það sem Sigurður Bjóla spilar í
stjórnherbergi Hljóðrita segir
reyndar ekki nema hálfa sögu. Ég
get að minnsta kosti fullyrt að
Grafi'k hljómar ekki eins og Grafík.
Yfirbragð tónlistarinnar er annað
og söngur Andreu útilokar nánast
allan samanburð.
Rannsóknin leiddi svo mikið í
ljós. Endanleg niðurstaða fæst ekki
fyrr en platan sjálf kemur út í mars.