Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.1988, Blaðsíða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 15. MARS 1988.
Spumingin
Lesendur
Hvað finnst þér um hækk-
un bifreiðatrygginga?
Þorsteinn Þórsson: Mér fmnst þær
of dýrar, slaga hátt upp í bílverð.
Tómas Gíslason: Mér flnnst hún bara
allt of mikil.
Sigurgeir Sveinsson: Mér fmnst hún
bara hæfileg miðað viö bílaæði
landsmanna.
Kristjana Ingibergsdóttir: Þetta á
ekki að geta skeð.
Sigurður Guðmundsson: Trygging-
arnar þurfa að fá sitt, en þetta er of
hátt.
Torfi Sverrisson: Hún kom mér á
óvart.
Síðasta úrræðið:
Að leggjast í spamað - og siglingar
Þetta er kannski ekki svo galið?
Ól. Guðbjörnsson skrifar:
Eftir að útséð er um að ríkisstjórn-
in geri fleiri ráðstafanir, eins og fram
kemur í dálkinum Stjórnmál í DV í
gær(10. þ.m.), þegar rætt er við fjár-
málaráðherra, þá er bara að setjast
niður og hugsa, og hugsa djúpt.
„Ríkisstjórnin greip til sinna ráð-
stafana eins og hún hafði sagt fyrir,“
sagði íjármálaráðherra m.a. Iðnaðar-
ráðherra segir í þessum sama pistli
að engin ástæða sé til sérstakra að-
gerða nú enda ekki á dagskrá, þegar
hann er spurður hvað ríkisstjórnin
ætli að gera þegar kjarasamningar
hafa víðast verið felldir. Það má líka
kannski segja að þetta sé svo sem
satt og rétt og var það ekki einmitt
þetta sem ríkisstjórnin boðaði með
komu sinni; að koma þenslunni nið-
ur og gera tilraun til aö kenna
almenningi að fara með fé, spara?
Ég sé ekki betur en að henni sé að
takast það fyrrnefnda. Þenslan er að
detta niöur, þótt einstaka maður sé
enn á hlaupum úti um allan bæ að
gá hvort ekki sé enn til þvottvél á
„gamla verðinu" eða hvort hann eigi
að staðfesta sólarlandaferðina strax
með staðgreiðslu. Því í sólarlanda-
ferð eða alla vega utanlandsferð
fórum við, hvað svo sem það kostar.
Og hér er ég kominn að kjarnanum
í því sem ég ætlaði að segja í sem
fæstum orðum, þótt það sé of seint
héðan af. Það er nú komiö þannig
málum að enginn hlutur er hér ódýr
lengur, hvorki matur né þjónusta.
Og enginn skyldi halda að það lagist
eitthvað þótt verkföll verði hér til
vors og ríflegar kauphækkanir komi
tll.
Við þessar aðstæður tel ég eftirfar-
andi ráðleggingar koma öllum vel.
Að hætta að kaupa hvaðeina sem
mest maður má, hvort sem það er til
hnífs eða skeiðar, að nú ekki sé talað
um til drykkjar, endá vatnið best og
hollast eins og heilbrigðisráðherra
hefur kveðið upp úr með. Að leggja
á sig þol og þröng frá „dags dato“ og
alveg til vors, jafnvel fram að sólstöð-
um, kaupa sem minnst og aðeins það
allra brýnasta, þ.m.t. fyrir blessaðan
heimilisvininn, bílinn. Með öðrum
orðum: leggjast í sparnað.
Síðan, að þessu loknu, eða eftir
hentugleikum hvers og eins, þá legg-
ist menn í siglingar og sumarferðalög
til útlanda, vopnaðir þeim sjóði í er-
lendum gjaldeyri sem þeir hafa
sparað saman með hóflegu líferni.
Margir munu undrast hve digur sá
sjóður getur orðið.
Síðan geta menn bara lifað í vel-
lystingum praktuglega erlendis alit
til hausts, ef menn vilja þá koma aft-
ur. Það að dvelja erlendis í sumar-
húsum, litlum íbúðum eða hjólhýs-
um, sem alls staöar má fá á mjög
góðu verði, ásamt því að kaupa mat
og aðrar nauðsynjar er margfalt
ódýrara en aö vera hér, jafnvel þegar
ferðalagið sjálft er meðtalið. Enginn
sími, enginn rafmagns- eða hita-
kostnaður, engin útgjöld vegna bíls
og síðast en ekki síst engir himinháir
matar- eða heimilisreikningar. Farið
nú bara að reikna og þið komist að
undraverðri niðurstöðu. Þetta er
spamaður sem segir sex, fyrir okk-
ur, fyrir þjóðarbúið!
Umferðarlögin:
„Níð“ að vera þeim
ekki sammála?
Bréfritari vill verja heiður síns hverfis, Breiðholtsins.
Vegna ummæla frú Biyndísar Schram:
Kona, lítið yður nær
Göngu-Hrólfur skrifar:
í viötalsþætti á Bylgjunni helgina,
5. eða 6. þ.m. lét umferðarráöunautur
nokkur þá skoðun í ljós að það mætti
flokka undir „níð“ ef menn væru
ekki meðmæltir hinum nýju um-
ferðarlögum í einu og öllu. Þá höfum
við það, meirihluti þjóðarinnar (þ.
m.t. hinn þögli meirihluti) sem
venjulega lætur sér fátt um finnast.
Það er sem sé ekki vel séð að vera
á móti því sem þröngvað er upp á
landsmenn af örfáum og ofstækis-
fullum ,,umferðarséníum“. Við
eigum kannski von á sektum af því
einu að vera á móti nokkrum atrið-
um í þessum nýju lögum?
Væri nú ekki nær fyrir þessa um-
ferðarpostula að aka um borgina og
þá Reykjavíkursvæðið allt og sam-
ræma stillingár götuljósa en þau mál
eru í hir.um mesta ólestri. Til að taka
dæmi: í sumum tilfellum er „göngu-
karls-myndin" á umferðarljósunum
stillt þannig að snögglega eftir að
„karlinn" breytist í rautt þá kemur
rautt ljós eiginlega strax og er þá
nokkuö auðvelt að átta sig á að rautt
stoppljós sé í vændum. í öðrum til-
fellum, þegar rautt ljós kviknar í
karlinum, líöur langur tími áður en
rauðu ljósin koma á að nýju og því
ekki eins auðvelt að átta sig. Væri
ekki ráð að samræma þessi ljós?
Svo er annað sem er alveg forkast-
anlegt í umferðarmálum okkar og
raunar einkennilegt að „séníin“
skuli ekki hafa lagfært fyrir löngu.
Það eru merkingar á götum sem eru
í viðgerð. Merkingarnar hafa í sum-
um tilvikum engan aödraganda,
meira að segja ekki á aðalumferða-
ræðum hér á höfuðborgarsvæðinu.
Svona atriði, eins og dæmi hafa
veriö tekin af hér, ætti auðveldlega
að vera hægt að lagfæra. Þetta.eru
miklar slysagildrur eins og hver
maður sér. Hinn þögli meirihluti
ætti að taka höndum saman og senda
inn kærur á Umferðarráð ef þessum
málum verður ekki kippt í lag. Og
sérstaklega ef menn lenda í árekstr-
um vegna þessa.
Ný ogbreytt umferðarlög ein og sér
eiga lítið erindi í samfélag þar sem
enn hafa ekki verið samræmdar ein-
faldar og sjálfsagöar umferðarreglur
fyrir hinn almenna borgara. Byrja
hefði átt að útiloka allan þann urmul
af slysagildrum sem hér finnast í
umferðinni og taka svo til við að
endurskipuleggja umferðarlögin.
Bryndís Jónasdóttir skrifar:
Eg ofanrituð bý í Breiöholtshverfi,
„villingah\erfi“, að mati háæru-
verðugrar frúar, Bryndísar Schram.
Tel ég mig mæla fyrir ótal marga
íbúa í Breiðholtshverfi. Hvernig má
það vera að þér, frú Bryndís, leyfið
yður að fella slíkan dóm yfir ftmum
Breiðholtshverfis? - Kona, lítið yöur
nær!
Ýmislegt hefur verið á seyði þar
sem þér búið. Dæmi: Skothríð á bíl
- hnífstungur á Vesturgötu (að
hugsa sér!) - logandi kínverja kastað
ofan í barnavagn! Ekki dytti mér í
hug að kalla vesturbæinn „vill-
ingabæ" eftir að hafa lesið slíkar
fréttir. En mennirnir eru ákaflega
misjafnir, sem betur fer.
Ástæðan fyrir því að ég tek mér
penna í hönd er sú að mér hreinlega
oíbauð. Ég heyrði yður og sá í sjón-
varpinu er þér kynntuð fegurðar-
samkeppni karla. - Þér kynntuð
þann sem varð sigurvegari í keppn-
inni, hr. Diego, en hann er, vesalings
maðurinn, úr þessu „villingahverfi".
En vann samt!
Einnig áunnuð þér yður lófaklapp
og húrrahróp norður á Akureyri er
þér iýstúð því yfir hve Reykjavík
væri „skítug borg“. En er ekki
Reykjavík höfuðborg allra lands-
manna? Það eru vinsamleg tilmæli
til yðar að gæta orða yðar í fjölmiðl-
um.
Bréfritari telur m.a. nauðsyn á samræmingu umferðarljósa.
Hrífunesmálið
Við undirrituð viljum koma á
framfæri athugasemd vegna fréttar
í DV laugardaginn 5. mars 1988
undir fyrirsögninni Hrífunesmál,
þar sem segir: „Miklar deilur hafa'
risið upp í Staftártungu í kjölfar
þessa máls, umboðið sem hefur
valdiö þessum deilum hljóðar
svo...“ - tilvitnun lýkur.
Vegna þessa teljum við okkur
undirrituð, hreppstjóri, hrepps-
nefnd og varahreppsnefnd í Skaft-
ártunguhreppi tilneydd að taka
fram eftirfarandi: Okkur er ekki
kunnugt um neinar deilur í Skaft-
ártunguhreppi vegna máls þessa
og lítum þessa frétt sem staðlausa
stafi. Enginn hefur efast um eign-
arrétt Árna Jónssonar á lögbýlinu
Hrífunesi, né eignarrétt systkina
Árna á smábýlinu Hrífunesi eða
Jóns Kjartanssonar á Söluskálan-
um Hrífunesi og rétt þessara aðila
til að ráðstafa eigum sinum. - Ráð-
stafanir Árna vegna eigna sinna
teljum við fullkomlega eðlilegar
miðað við aðstæður. Viö teljum
blaðaskrif um þetta mál siðlaus og
höfum ekki hug á að taka frekar
þátt í slíku.
Helga Bjarnadóttir, Valur Odd-
steinsson, Gísli Vigfússon, Árni
Jóhannesson, Oddsteinn Sæ-
mundsson, Ólafur Björnsson,
Bergdís Jóhannsdóttir.