Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.1988, Side 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 12. APRÍL 1988.
Frjálst.óháÖ dagblaö
Útgáfufélag: FRJALS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÖNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 700 kr.
Verð í lausasölu virka daga 65 kr. - Helgarblað 80 kr.
Ofbeldi fylgir trúarofsa
Flugræningjarnir, sem undanfarna daga hafa verið
að misþyrma farþegum og drepa á vegum guðs síns,
segjast stefna að sigri eða píslarvættisdauða fyrir Allah.
Þéir eru félagar í vopnuðum ofsatrúarflokki í Líbanon,
sem fylgir trúarsjónarmiðum Kómeinis klerks í Persíu.
Múhameðstrúarmenn, einkum af sérgrein sjíta,
standa framarlega í trúarofstæki, sem hefur einkennt
heimsbyggðina síðustu áratugi. Þeir eru sámt ekki einir
um hituna. Menn af öllum helztu trúarbrögðum heims
standa fyrir hryðjuverkum ogstyrjöldum í nafni guðs.
Kristnir menn á Norður-írlandi skipast í ofheldis-
sveitir eftir sértrúarskoðunum rómversku og skozku
kirkjunnar og drepa hver annan úr launsátri. Undir
hatrinu kynda klerkar á borð við Ian Paisley, sem þar
gegnir eins konar hlutverki Kómeinis í röðum and-
pápista.
í þessum heimi trúarofbeldis hefur tiltölulega verald-
legur félagsskapur á borð við Palestínusamtökin PLO
ekki vakið athygli fyrir hryðjuverk á síðustu árum. Þau
hafa þvert á móti gerzt friðsamari með tímanum og
reyna núna jafnvel að hafa vit fyrir flugræningjunum.
Margir þeir, sem vilja ekki, að utanríkisráðherra
okkar tali við Arafat eða aðra fulltrúa samtaka Palest-
ínumanna, láta sér í léttu rúmi liggja, að við höfum
stjórnmálasamband við afar herskátt ofsatrúarríki,
ísrael, sem er að verða æxli á Miðausturlöndum.
Um langt árabil hafá stjórnendur ísraels verið gamlir
hryðjuverkamenn á borð við Begin og Shamir. í vetur
hafa þeir látið herinn stunda skipuleg hryðjuverk á
arabiskum unghngum, ákaft hvattir af hálftrylltum
klerkum, sem ráða stjórnarmyndunum á þingi ísraels.
Á sama tíma hafa kristnir Armenar og múhameðskir
Azerbadsjar verið að slátra hver öðrum í Kákasusíjöll-
um Sovétríkjanna. Reynt hefur verið að breiða yfir
fréttirnar, en ljóst er, að hin verstu fólskuverk hafa
verið unnin í nafni tveggja höfuðtrúarbragða heims.
í Indlandi ganga hryðjuverkin í þríhyrning. Þar
stendur stríðið milli hindúa, múhameðstrúarmanna og
sikka. í nágrannaríkinu Sri Lanka eru hryðjuverkin enn
stórkarlalegri, þar sem eigast við tamílar og sinhalar,
það er að segja hindúar og búddistar.
í Afríkuríkinu Súdan ríkir blóðbað milli kristinna
Dinka í suðurhlutanum og múhameðskra valdhafa í
norðurhlutanum og höfuðborginni Kartúm. Á Fihpps-
eyjum er taflið öfugt. Þar berjast múhameðskir Moros
á úteyjum við kristna valdhafa í höfuðborginni Manila.
Trúarbragðasagan er blóði drifin. Þegar frumkristnir
menn komust til valda í Rómaveldi, fóru þeir strax að
kvelja og myrða heiðið fólk. Síðan skiptust þeir í fylgis-
menn biskupanna Aríanusar og Aþaníasar, steiktu hver
annan á víxl og stunduðu útrýmingarherferðir.
Kunnugt er aldagamalt blóðbað kaþólskra í Róm og
orþódoxra í Miklagarði og síðar þrjátíu ára stríð kaþ-
ólskrá og mótmælendatrúarmanna norðan Alpafjalla,
svo og rannsóknarrétturinn á Spáni. Ahs staðar voru
klerkar í fararbroddi ofstækis, ofbeldis og hryðjuverka.
Hið erna, sem kemst í samjöfnuð við trúarbrögð ann-
ars heims í að baka mannkyni þjáningar, eru trúarbrögð
þessa heims, svo sem í Sovétríkjum Stalíns og í
Kambodsíu Pols Pots. Á síðustu árum hafa shk hryðju-
verk þó vikið fyrir hryðjuverkum í nafni annars heims.
íslenzk kirkja ætti að hvetja kristna klerká um heim
allan til að leita samstarfs við klerka annarra trúar-
bragða um andóf gegn ofbeldishneigðu trúarofstæki.
Jónas Kristjánsson
„Að gera eitthvað við viðskiptahallanum! -
„Ein almennileg gengisfelling". Lausnarorð ugluspegla?"
íslendingar hafa lengi verið ginn-
keyptir fyrir einföldum lausnum
sem eru meira í ætt viö barnalega
trúgirni en hversdagslegan raun-
veruleika. Fyrir nokkrum árum
var t.d. stór hluti landsmanna
sannfærður um að kaupa mætti úti
í Bandaríkjunum vél fyrir lítið sem
hægt væri að setjast upp á og aka
hringinn í kringum landiö á einu
sumri þanhig að eftir stæði beinn
og breiður vegur.
Menn firrtust við og urðu reiðir
þegar einhverjir „fræöingar" af
kontórum Vegagerðar ríkisins
mölduðu í móinn og reyndu aö
vekja fólk til umhugsunar um
hvort íslenzkur leirruddi og mýra-
mold væru varanlegt íblöndunar-
efni í steinsteypu. Svo hart og ákaft
var málið sótt að þekkingin beið
skipbrot, afsalaði sér heils árs
framlagi til rannsókna í vegamál-
um á íjárlögum svo hægt væri að
leigja þetta undratæki og heíja
blöndun á staðnum.
En svo undarlega brá þá við að
þegar menn loks eftir langa og
stranga baráttu gátu barið krafta-
verkið augum þá gufaöi baráttu-
fylkingin upp eins og dögg fyrir
sólu og þrátt fyrir ítarlega eftir-
grennslan finnst nú ekki nokkur
maður lengur sem fæst til þess að
viðurkenna að hafa trúað á „amer-
íska drauminn“.
Séu gamlar baráttugreinar eða
ræður dregnar fram í dagsljósið
verða höfundarnir sauöslegir í
framan og muna skyndilega eftir
því að þeir þurfa endilega að flýta
sér á einhvern allt annan stað.
ísland er gósenland fyrir uglu-
spegla.
Líka í pólitíkinni
Þessir ugluspeglar eru auðvitað í
pólitíkinni ekkert síður en þeir
hafa verið í vegagerð, brunavarna-
eftirliti úti á landi sællar minning-
ar og í bisnissnum með farsíma og
fótanuddtæki. Þegar. ríkisstjórnir
eru að gera einhverjar ráðstafanir,
sem ekki rúmast í einni setningu,
stíga þeir ábúðarmikhr fram á völl-
inn með sína afskaplega einfóldu
allra-meina-bót svo fréttamenn
standa alveg á öndinni.
Þessum ugluspeglum nægir oft-
ast að segja eitthvað sísona, að
þessar aðgerðir ríkisstjórnarinnar
séu allt of takmarkaðar og gangi
langtum of skammt, eins og sjá
megi t.d. af því að ekkert sé hreyft
við viðskiptahallanum. Út á þessa
einu setningu fá ugluspeglar upp-
slátt og einkaviðtöl eins og meiri-
háttar mannvitsbrekkur og þessir
upplýstu fjölmiðlastrákar sjá auð-
vitað ekkert ósamræmi í því að
þessir sömu ugluspeglar skuli svo
greiða atkvæði gegn þessum „tak-
mörkuðu ráðstöfunum ríkisstjóm-
arinnar" á Alþingi því þær gangi
allt of nærri fólkinu og bæti svo
við að ef ríkisstjórnin ætli aö halda
áfram á þessari braut þá muni þeir
barasta gera stjórnarsht.
Nei, þá væri nú vitið meira að
gera eitthvað við viðskiptahallan-
um!
Og flölmiðlungar stara meö opinn
munninn á dýrð þessa og dásemd
og segja ekki múkk - því þeir hafa
ekki hugmynd um hvað þeir ættu
helst að segja.
Lík börn leika best, það er nefni-
lega það.
Gengið og gengið
Þessi einföldu lausnarorð uglu-
speglanna hafa fengið því áorkað
að jafnvel forystumenn launafólks
komi útflutningsatvinnuvegunum
aö varanlegu haldi er að sjá svo
um að áhrif hennar komi ekki fram
í kostnaðarhækkunum innan-
lands, m.a. þannig að launafólkið
veröi að bera þessa „almennilegu
gengisfellingu" óbætta?
En þetta er kannski of flókið fyr-
ir töfraformúluna. Miklu einfald-
ara að skrækja bara; gengisfelhng,
meiri gengisfelling, með ugluspegl-
unum - og víkja svo nokkrum
orðum að viðskiptahallanum sem
bráðnauðsynlegt er að takast á við
en þó ekki þannig að það komi við
hagsmuni nokkurs lifandi manns!
Eg legg til að áður en langt um
hður verði íslenzkum ugluspeglum
reistur minnisvarði á viðeigandi
stað. Ég hef mína skoðun á því
hvar sá staður á að vera, hveijum
verði sérstaklega boöið til þess að
vera við vígsluathöfnina og hver
fenginn verði til þess að afhjúpa
styttuna.
„Þar mun verða veislunni
margtí," svo maður vitni nú i þjóð-
skáldin.
Sighvatur Björgvinsson
eru farnir að orða það að það eina
sem bjargaö geti undirstöðuat-
vinnuvegunum og landsbyggðinni
sé „ein almennheg gengisfelling"
en ekki þetta bévítans kákl ríkis-
stjórnarinnar við gengið.
Ja, hjálpi mér! Maður, sem fylgst
hefur með póhtík frá fyrri hluta 7da
áratugarins, getur átt á ýmsu von
- en að heyra frá sumum forvígis-
mönnum verkafólks að haldbesta
úrræðið til þess að tryggja hag
undirstöðuatvinnuveganna og
hinna vinnandi stétta kunni að
vera aö hafa gengisfelhnguna nógu
stóra er svo ótrúlegt, að það getur
ekki verið satt nema af því að það
er satt.
Dettur þessum mönnum virki-
lega ekki í hug að einasta leiðin til
þess að tryggja að gengisfelling
KjaUariiui
Sighvatur Björgvinsson
alþingismaður
„Og fj ölmiðlungar stara með opinn
munninn á dýrð þessa og dásemd og
segja ekki múkk - því þeir hafa ekki
hugmynd um hvað þeir ættu helst að
segja.“
A< ..Wl..
r-ma mmp^mmm
speglum