Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1988, Síða 39

LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1988.
55
Ferðamál
í Rio, hafa úr miklu að moða því í
borginni er fjöldinn allur af söfnum
helgaður þessu viðfangsefni. Saga
Rio er rakin á Sögusafni borgarinnar
og í Leikhúsasafninu, hinu eina
sinnar tegundar í Brasilíu, er hægt
að fræðast mn leik- og sönghst, ball-
ett og fleiri hstgreinar. Tveir þekktir
brasihskir tónhstarmenn eiga einnig
sín minningarsöfn, söngkonan
Carmen Miranda og tónskáldið Villa
Lobos.
Svartamarkaðsbrask
Kjötkveðjuhátíðin hefur orðið til
þess að hróður sömbutónlistarinnar
hefur horist út um ahan heim, og um
leið hefur verið settur samnefnari
milli h§nnar og borgarinnar. Rio
hefur hins vegar lönginn verið ein
helsta miðstöð dægurtónhstarinnar
í Brasilíu, jafnvel áður en samban
öðlaðist núverandi vinsældir á fjórða
áratugnum. Afleiðingin er sú að mjög
auðvelt er að finna þar góða tónlist
th að hlýða á, hvort sem er á hótel-
börum eða skemmtistöðum. Áhuga-
menn um sömbuna ættu að bregða
sér í einn sömbuskólanna og fylgjast
með æfingum sem haldnar eru um
hveija helgi frá því í september og
fram að kjötkveðjuhátíðinni.
Ferðamenn í verslunarhugleiðing-
um geta gert góð kaup í ýmsum
munum í Rio, þar sem verðghdi
gjaldmiðils landsmanna, cruzado,
hefur lækkað um 80% gagnvart
Bandaríkjadal síðastliðin tvö ár. Og
th að gjaideyririnn dugi sem best er
algengara en hitt að útlendingar
skipti aurunum sínum á svarta
markaðinum, þar sem þeir fá að jafn-
aði 25% fleiri cruzados en í bönkun-
um. Svartamarkaðsgengið er meira
að segja skráð á forsíðum flestra dag-
blaðanna og viðskiptin fara fram í
því sem heimamenn kalla „cases de
gambio“.
Narrað á Hippamarkaði
Sá varningur, sem flestir ferða-
menn með einhver auraráð festa
kaup á, er eðalsteinar af ýmsum teg-
undum, en af þeim er Brasiha auðugt
land. Annaö sem ferðamaðurinn
girnist eru leirmunir margs konar
og annað handverk, svo og minja-
gripir á borð við knattspymutreyjur,
bíkini frá Ipanema og leðurvörur.
Á sunnudögum eru haldnir í borg-
inni tveir markaðir sem vert að
skoða. Annar þeirra er svokallaður
Hippamarkaður í Praca General Os-
ório. Alla jafna er þessi markaður
aðeins th að narra peninga út úr
ferðamönnum en innan um má þó
finna ýmsa skemmthega hluti. Hinn
er Norðausturmarkaðurinn í Campo
do Sao Cristovao í Zona Norte hverf-
inu. Þar kemur hinn almenni Riobúi
th að versla. Ferðamönnum er ráð-
lagt að vera ekkert að klæða sig upp
fyrir ferð þangað og áhs ekki veifa
seölabúntunum í kringum sig. Ef
þeim ráðleggingum er fylgt ætti öh-
um að vera óhætt, og skemmtunin
er ósvikin. Á markaði þessum er
hægt að kaupa allt frá ódýrum hengi-
rúmum og knipplingum og yfir í
furðulegan súrsaðan mat í
glerkrukkum.
Gúmmíæði í Manaus
Amazonfrumskógurinn þekur
meira en helming ahrar Brashíu og
þar er að finna þúsundir dýra- og
plöntutegunda. Um fimmtungur ahs
súrefnis á jörðinni á uppruna sinn á
þessu svæði.
Árnar á Amazonsvæðinu eru líf-
æðar fólksins sem þar hýr. Þær hafa
um langan aldur verið helsta sam-
gönguleiðin þar sem vegalengdir
mihi þorpa og bæja eru svo miklar.
Gnægð fiskjar er og í ánum og þang-
að hafa íbúarair sótt fæðu sína að
töluverðu leyti.
Heimsókn th Amazonsvæðisins er
nauðsyn öllum Brasihuförum og
flestir hefia hana í Manaus, höfuð-
borg Amazonfylkisins. Borgin, sem
stendur við bakka Negroárinnar, var
gerð að fríverslunarsvæði árið 1967
th að hressa upp á efnahagslíf hér-
aðsins með sölu á innfluttum vörum.
Manaus er því draumastaður þeirra
sem eru í verslunarhugleiðingum:
Manaus var stofnsett árið 1669 og
aUt fram yfir miðja 19. öldina var þar
aðeins sofandalegur hitabeltisbær.
Þá varö hærinn helsti framleiðandi
gúmmís sem hið nýiðnvædda norð-
urhvel jarðar sóttist mjög eftir.
Margar byggingar í borgarinnar eru
frá tímum gúmmíæðisins, eins og
óperuhúsið, tollheimtan og markaðs-
torgið, sem hafði hinn fræga markað
Les Halles í París að fyrirmynd. Frá
Manaus er farið í siglingu um ár
Amazonsvæðisins.
Flogið yfir fossana
Annað náttúrufyrirbæri er það
sem margir ferðalangar til Brashíu
skoða. Það eru Iguassu fossamir, 275
stykki, í krikanum þar sem landa-
mæri BrasiUu, Argentínu og Paragu-
ay mætast. Fossarnir eru hluti af
Iguassu þjóðgarðiniun, sem er sá
stærsti í Suður-Ameríku, stofnaður
árið 1930. Dýralíf í þjóðgarðinum er
fiölskrúðugt með afbrigðum. Þar eru
kynstrin öh af því sem íslendingar
nefna einu nafni páfagauka, auk
krókódha, jagúara og beltisdýra, svo
fáein séu nefnd.
Fossana má skoða frá ýmsum sjón-
arhomum. Mörg gistihúsanna við þá
bjóða upp á gott útsýni, þyrlur fljúga
með ferðamenn yfir beljandi vatnið,
og þeir sem það kjósa geta farið í sigl-
ingu að „Djöfulsins hálsi“, þaðan
sem góö heildarsýn er yfir vatnsfóll-
in.
Afsprengi draumanna
Loks skal getið sjálfs höfuðstaðar
landsins, Brashíu, splunkunýrrar
borgar sem „tekin var í notkun“ árið
1960. Borgin er í mið-vesturhluta
landsins, þar sem áður voru frum-
skógar einir. Hún er afsprengi stórra
drauma Juscelino Kubitschek, for-
seta landsins, arkitektsins Oscars
Niemeyer og borgarskipuleggjand-
ans Lucio Costa. Svo fagrar og vel
heppnaðar þykja byggingar þessarar
nýju höfuðborgar að menningar- og
framfarastofnun Sameinuðu þjóð-
anna, UNESCO, hefur lýst hana
hluta af menningararfleifð mann-
kynsins og nýtur hún þar af leiðandi
sérstakrar verndar.
Brasilía er í laginu eins og flugvél.
Vængir hennar hggja frá noröri th
suðurs og þar eru íbúöahverfi borg-
arinnar. Stjórnarráðsbyggingar eru
í stað flugstjómarklefans og í sæti
flugstjórans situr hin glæshega Itam-
arati höh þar sem utanríkisráðu-
neyti landsins er th húsa.
Og eins og íslendingar stæra íbúar
Brasihuborgar sig svo af hreinu lofti
og heitu uppsprettuvatni í hótel-
sundlaugunum.
-gb
Baðstrendur vlð Rio eru samtals 90 km langar, sjórinn blár og sandurinn
hvitur.
jmm
::s. -
V.
■sífSssö
■ ■saíASr’i'S
Flamengogarðurinn i Rio de Janeiro. í baksýn er viöskiptahverfi borgarinnar.

rMiðuní^
hraða
ávallt við
aðstæður
IFERÐAR