Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.1989, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 10. FEBRÚAR 1989.
Spumingin
Fer veðurfarið í taugarnar
áþér?
Fjölnir Ásbjörnsson nemi: Já, mér
finnst að það ætti að vera sól og hiti.
Kristján Kristjánsson nemi: Já, alveg
hræðiiega - strætó situr fastur og
ekkert stenst áætlun.
Auður Sigurðardóttir sölumaður: Já,
mér finnst rigningin og rokiö alveg
hræðilega leiðinlegt.
Gunnar Elíasson bilamálari: Já, frek-
ar. Það er alltaf ófærð og rigning.
Sæmundur Björnsson flugumsjónar-
maður: Nei, vetur er vetur og við
verðum að sætta okkur við það. Við
höfum haft það svo gott undanfama
vetur.
Hendrik Stören læknanemi: Já, ég er
Norðmaður og við erum ekki vanir
svona umhleypingum. Þetta eru
mjög dramatískar sveiflur í veðrinu.
Lesendur
Staðsetning sorp-
eyðingarstöðvar
Önnur rök voru þau að „þetta væri
nú einu sinni það sem væri inni í
eldhússkáp á hverju heimili"! Fárán-
legt er að leggja að jöfnu einn poka
af nýtilföllnu sorpi og 500 (fimm
hundruð) tonn af margra daga göml-
um úrgangi sem er áætluð losun á
dag!
Einnig var því lofað að lyktin bær-
ist ekki yfir lóðamörk sorpstöðvar-
innar. Með þessu er það viðurkennt,
sem aliir vissu, að lykt (og hún vond)
er af sorpi en erfitt er að trúa því að
hún viti hvar lóðamörkin eru. Lykt
berst víöa um í okkar vindasömu
veðráttu. - Vel að merkja: Ríkjandi
vindátt á svæðinu er austlæg, frá
stöðinni og yfir hverfið.
Viðbrögð borgarstjóra eftir fund-
inn voru frekar óljós. Hann talaði
um meiri kynningu. Það er svo sem
gott og blessað. En það er ekki nóg
að kynna mál, fá almenn mótmæli,
en halda svo sínu striki.
Ef einhveijum finnast Árbæingar
vera að gera veður út af litlu þá bið
ég fólk aö spyija sig sjálft: Vildi það
fá sorpgreiningar- og pökkunarstöð
fyrir hálfa þjóðina í 300 metra fjar-
lægð frá heimili sínu? Taka má sem
dæmi að um 300 metrar eru frá Lækj-
artorgi að Þjóðleikhúsinu. - Ef svarið
er já er sá hinn sami vinsamlegast
beðinn aö láta borgarverkfræðing
vita af þeim staðsetningarmöguleika.
En við Árbæingar segjum NEI.
Árbæingur skrifar:
Á fundi, sem haldinn var í Félags-
miðstöðinni Árseli 30. jan. sl. um fyr-
irhugaða sorpgreiningar- og pökkun-
arstöð fyrir höfuðborgarsvæðið,
troðfylltu Árbæingar húsið þrátt fyr-
ir aftakaveður og ófærö. Á þessum
fundi kom skýrt fram hversu haldiít-
il rök borgaryfirvöld hafa gegn mót-
mælum hverfisbúa vegna staðsetn-
ingar þessarar stöðvar, nánast á
bæjarhlaðinu hjá þeim.
Þama var talað um að „pakka ætti
inn lyktinni“. Vel getur verið að fýl-
an verði minni af sorpinu eflir inn-
pökkun en hún verður óhjákvæmi-
legur fylgifiskur þegar úrgangurinn
kemur á staðinn í tonnatali.
Arbæingar á fjölmennum fundi um sorpeyðingarmál.
Fyrirtæki knésett meö sköttum:
Allt að sigla í strand
Þorsteinn Sigurðsson hringdi:
Nú er ailt útlit fyrir að hér sé fram-
undan sú mesta kreppa og eignaupp-
taka sem nokkru sinni hefur blasað
við. Nú á aideiiis að sauma að fyrir-
tækjunum, þessum bölvöldum ís-
lenskrar efnahagsstefnu! Það á að
skattleggja öll fyrirtæki til viðbótar
því sem áður var ráðgert, setja sér-
stakan og aukinn skatt á verslunar-
og skrifstofuhúsnæði. - En síðan á
að heimila þessum fyrirtækjum að
taka erlend lán til að geta staðið und-
ir greiðslum á sköttunum til hins
opinbera!
Loksins á svo Seðlabankinn að fá
vald og nú til að framkvæma stefnu
ríkisstjómarinnar. Nú má hann, sem
aldrei hefur mátt minnast á við ráð-
herranana tvo sem þeystu um landið
til að ná í samskotafé í bauka sína
af landsbyggðarfólki, taka til hend-
inni.
Þegar gengið hefur verið fellt, nú
um 2,5%, segir svo einn ráðherrann
(sjávarútvegsráðherra) að ekki hafi
verið gengið nógu langt í gengisfell-
ingunni til þess að rétta hag fyrir-
tækja í sjávarútvegi. Hverju á maður
að trúa í þessu öllu? Það eina sem
maður sér er að stöðvim virðist vera
framundan á öllum sviðum þjóðlífs-
ins. Daglegu lífi er samt haldið gang-
andi með nýjum og nýjum ráðstöfun-
um og reynt að láta svo líta út sem
þetta sé allt í fóstum skorðum. Meira
að segja ætla verkalýðsfélögin að
halda vana sínum og krefjast við-
ræðna við vinnuveitendur um launa-
hækkanir og kjarabætur ýmiskonar!
Skuldastaða einstaklinga svo og
þjóðarbúsins við útlönd er óhugnan-
leg og verðbólga er á hraðri uppleið.
- Það er líklega sannast mála að eins
og nú er komið málum munu margir
ráðherranna vilja komast úr ríkis-
stjóm sem allra fyrst en að því frá-
gengnu koma af sér vissum mála-
flokkum í ráðuneytum sínum. -
Kannski fá þau Aðalheiður og Óli
Þ. að sjá um afgangsembætti þau sem
ráðherrar vilja losna við. -- Það mun
hins vegar ekki breyta því að hér er
allt að sigla í strand hverju nafni sem
nefnist.
„Þagað gat ég þá með sann“
Sigurjón Jónsson skrifar:
Kristján Benediktsson var nýlega
að kvarta yfir því í lesendadálkum
DV að tveir fréttamenn, þeir Ólafur
Friðriksson og Kristján Már Unn-
arsson, hefðu verið aðgagngsharðir
við forsætisráðherra í sjónvarps-
þaetti.
Ég vil hins vegar segja að þótt
þessir fféttamenn stæðu sig þama
ágætlega hefðu þeir gjaman mátt
vera aögangsharðari og tannhvass-
ari. Eða því skyldi hlífa þeim „þjóð-
arleiðtoga“ sem verið hefur nær
tvo áratugi á þingi og mestallan
tímann í ríkissfjóm með þeim
hroðalegu afleiðingum að nú hggur
við þjóðargjaldþroti samkvæmt
mati þessa sama þjóðarleiðtoga.
Og víst em þjóðargjaldþrotin
mörg. Og þegar hinn sami þjóðar-
leiðtogi talaði í fyrra um að Róm
brynni mætti ætla að nú stæði allur
Ítalíuskaginn í björtu báli!
Nei, leiðtogum, sem standa sig
ekki betur en þetta, á ekki að hlífa.
Því þama er svipað ástatt og hjá
kerlingunni austur í sveitum forð-
um er mælti af munni fram hinar
frægu ljóðlínur:
Þagað gat ég þá með sann
þegar hún Skálholtskirkja brann.

FF.RDAFÉIAC. ÍSUNDS
1927 1977

Isiensk frímerki eru mörg falleg - en límið á þeim er ákaflega bragðvont,
svo ekki sé meira sagt.
Obragð af frímerkjum
Eiríkur skrifar:
Eins og flestir gera sem þurfa að setja
frímerki á bréf nota ég gamla háttinn
og sleiki frímerkið eða frímerkin og
smelli svo á bréfið. Þessi aðferð held
ég að gildi hjá mörgum sem ekki
senda nema örfá bréf enda er fólk
yfirleitt ekki með votan frímerkja-
svamp við höndina dagsdaglega.
Gallinn við þessa aðferð álímingar
er hins vegar sá að bragðið af lím-
inu, sem er á íslenskum frímerkjum,
er svo slæmt að maður er lengi að
ná sér eftir þessa fremur ógeðfelldu
framkvæmd. Þetta væri nú ekki svo
slæmt ef annað og geðfelldara bragð
væri í þessu blessuðu lími á merkj-
unum. Því sting ég upp á því að fund-
ið verði ráð til þess að setja í límið
eitthvert það bragð sem fólk getur
sætt sig við, t.d. súkkulaðibragð, app-
elsínubragð eða þ.h. - Nú, eða þá að
límið sé algjörlega hlutlaust að
bragði til.
Það hljóta mörg kíló af lími að fara
á íslensk frímerki á hveiju ári svo
að það er ekki úr vegi að þessu máli
sé frekar sinnt af viðkomandi aðil-
um. Það mundi gera margan bréfrit-
arann ánægðari.
Vltni vantar
lyar Gunnarsson skrifar: hálfiiinm sunnudagiim 5. februar
Mig langar til að koma eförfarandi sl. í Álmgeröi, milli Hlyngerðis og
á framfreri í leaendadálki ÐV. Vitni Furugeröis. - Þðir sem einhverjar
vantar aö árekstri milli hvítrar upplýsingar geta gefið eru teðnir
Toyots. Corolla. bifreiöar og hvítrar aö hafa samband við ívar í síma
Fiat Pöndu bifreiðar. 31413 eða 79397,
Areksturinn áttí sér staö um 1U.