Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.1989, Blaðsíða 16

16
MIÐVIKUDAGUR 15. MARS 1989.
Spumingin
Finnst þér að leyfa
ætti innflutning
á landbúnaðarafurðum?
Hanna Ólafsdóttir skrifstofustúlka:
Nei, alls ekki. Viö eigum að styrkja
okkar eigin landbúnaöarframleiðslu.
Sigurður Ó. Kolbeinsson hreinsunar-
maður: Nei, á meöan er hægt að
framleiða þetta hér er óþarfi að flytja
það inn.
Jarþrúður Vilhjálmsdóttir verslun-
armaður: Nei, við eigiun að styrkja
okkur sjálf og auk þess stafar smit-
hætta af innfluttum landbúnaðar-
vörum.
Árni Már Árnason smiður: Nei, aUs
ekki. Við eigum að vera sjálfum okk-
ur nóg í þeim efnum sem öðrum.
Anna Guðmundsdóttir húsmóðir:
Nei, við framleiðum nóg. Við eigum
frekar að greiða niður eigin vörur
en annarra.
ur: Nei, meðan hér er offramleiðsla
verðum við að styrkja okkar eigin
afurðir.
Lesendur dv
Hefur Síglufjörður flust til í hugum heimamanna?
Siglufjörður fluttur
Norðri skrifar: Mig langar dl að nefna eitt nýlegt er í umræddri handbók, þótt vera sem sé fluttur, a.m.k. í hugum
Það er býsna merkilegt, sem dæmi um það hvernig kjördæma- kunni óviljandi, að flokka Siglu- sumra heimamanna. - Rétt kann
væntanlega fleiri hafa veitt athygíi skipanin hefur áhrif á staðhátta- fjörð til eystri hlutans. að vera sem fregnritari bendir á
en ég, hversu mjög kjördæmaskip- skyn manna. Það er úr frétt í DV Siglufjöröur hefur jú frá fomu að margir landsmenn þekki betur
anin frá 1959 er að verða ráðandi í síðustu viku. - Fregnritari blaðs- fari talist byggðarlag við Eyjafjörð. staðháttu i sólarlöndum en f sínu
landshlutaskipting í hugum þjóð- ins á Sigluflrði skrifar og segir að Hvanneyrarhreppur (og þar áður heimalandi. Erfitt væri líka að
arinnar.ruglarmennjaihvelirimi. i handbók, svoneftidri Gulu bók Sigluvíkurhreppur) töldust til henda reiöur á héraðaskiptingu á
Leiðigjamt er þetta sífellda tal um sem gefin er út i Reykjavík, sé Eyjafjarðarsýslu áður en Siglu- íslandiefhúnbreyttistmeðhverj-
Norðurland eystra og vestra, svo Siglufjörður talinn til „Norður- fjörður öðlaðist kaupstaöarréttindi um kosningalögum.
dærai sé tekiö. lands eystra“ sem er reginfirra. fyrir sjötiu árum. Það vildi svo til Það hefði þótt saga til næsta bæj-
Menn viröast hópa sig eftir kjör- Rétt er aö Siglufjörður flokkast fyrir 30 árum að Siglufjarðarkjör- arhéráárumáðurefNorðlending-
dæraaskipan í staö þess að notast til þeirrar reikningseiningar kosn- dæmi var lagt undir Noröurlands- ar heföu ekki vitað hvetjir teldust
við fom og töm heiti fjórðunga og ingalaganna er nefnist Norður- kjördæmi vestra. Eyfirðingaroghvetjir Skagfirðing-
héraða. Vonandi halda menn landskjördæmi vestra. Ef nú á að Ef marka má orð fregnritarans ar. - Nú virðist þetta eitthvað vera
áfram að tala um Skagafjörð og fara aö skipta Norðlendingafjórð- hefurþaðpennastrikhaftþauáhrif farið að vefjast fyrir Siglfirðingum.
Eyjafjörö, löngu eftir að núgildandi ungi ( vestari og eystri helraing, aöSiglfirðingarteljanúbyggðarlag
kjördæraaskipting er aflögð, því sem mér finnst of rfk tflhneiging sitt í Skagafirði sera áður taldist til
vart verður hún eilif. til, finnst mér réttara eins og gert byggða Eyjafjarðar. Siglufjörður er
Tónlistargagnrýni í DV Fálkaorða
Ásgeir Sigurgestsson skrifar:
Eg get ekki orða bundist vegna pist-
ils um tónhst sem Sigurður Þór Guö-
jónsson ritar í DV þriðjudaginn 7.
mars sl. Tflefni hans er tónleikar sem
haldnir vom á vegum íslensku
hljómsveitarinnar í Geröubergi
skömmu áður en þar léku Sigurður
I. Snorrason og Ánna Guðný Guð-
mundsdóttir saman á klarinett og
píanó.
Um það bil helmingur greinarinnar
fjallar á geðvonskulegan hátt um
tónleikana og er svo sem ekkert viö
því að segja að tónlistargagnrýnend-
ur séu í fúlu skapi; til þess hafa þeir
auðvitað fullan rétt eins og aðrir
þótt þeir ættu e.t.v. að bíða með að
skrifa pistla sína þar til betur stendur
á ftjá þeim.
Ég blanda mér a.ö.l. ekki í umfjöll-
un Sigurðar um tónleikana, þar hef-
ur hver sína skoðun. Hins vegar snú-
ast skrif Siguröar í síðari hluta pist-
ilsins upp í kvenfyrirlitningu og for-
dóma sem koma tónleikunum ekkert
við og eiga sér tæpast hliðstæðu á
prenti í seinni tíð.
Hér verður ekki fjallaö um inni-
hald þessara skrifa Sigurðar, það er
tilgangslaust að eiga orðastað um þá
afstöðu sem þar kemur fram. Ég tel
hins vegar rétt aö benda DV á aö það
er fyrir neöan virðingu blaðsins aö
birta slík skrif. Enda þótt þau séu
vitanlega á ábyrgð höfundar er þarna
á ferðinni tónhstargagnrýni.
Ábyrgðin er að því leyti blaösins. -
Og þetta er eina umfjöhun blaðsins
um tónleika sem skipuleggjendur og
flytjendur hafa lagt ómælda vinnu í
og ber að taka alvarlega.
Má ég biðja ritsfjóm DV að lesa
aftur umræddan pistil og taka efni
hans til íhugunar. Það verður að gera
þá kröfu til eins af skærustu fjölmiðl-
um þjóðarinnar, sem á a.ö.l. hrós
skihð fyrir lofsvert framtak við að
sýna menningunni fulla virðingu, að
hann taki tónhstarlífið í landinu al-
varlega með því að sjá th þess að um
þaö sé fjallað af reisn en ekki lág-
kúru.
Helgi B. Ágústsson skrifar:
Oft hefur verið rætt um fálkaorð-
una sem að öðru jöfnu ráðamenn
þjóðarinnar (sem engu hafa skilað
nema eymd og volæöi) eða þá aldnir
hstamenn (sem einir hagnast á eigin
verkum) era sæmdir.
Mér og áreiðanlega miklu fleirum
Of „hart“
Þóra hringdi:
Sódavatn frá Agh hefur verið selt
hér svo áram skiptir. Ég veit ekki
hvort þetta er drykkur sem almennt
er keyptur, en þó held ég að svo s'é
ekki, a.m.k. sér maður fólk ekki bein-
hnis þamba þennan drykk yfir búð-
arboröið eins og venjulegan gos-
drykk.
Ég er ein þeirra sem hef keypt og
drukkið sódavatn nokkuð lengi og tel
að það sé talsvert hehsusanhegt.
Þannig líður mér ahtaf betur þegar
ég hef lokið við að drekka sódavat-
nið, en það geri ég nú ekki alltaf á
sama tíma dags. Á minu heimih eru
svo fleiri famir að dreka þennan
drykk, nefnhega tveir stálpaöir ungl-
ingar, en myndu gera það oftar ef
bragðið væri ekki svona „gallhart".
Og þá er komiö aö því sem ég vhdi
svo gjaman segja í örstuttu máh en
get þó ekki. - Sódavatniö íslenska er
ahtof „hart“ á bragðið. Veit ekki
hvemig ég á að lýsa því öðravísi. Ég
finnst aö veita ætti Siguijóni Óskars-
syni og áhöfn hans þessa orðu og
jafnvel þótt meira væri. - Maðurinn
er búinn að bjarga fjölda manna og
það verður að flokka undir annað og
meira en hstaverk og ringulreið í
þjóðfélaginu.
sódavatn
er þess hins vegar fuhviss að ef sóda-
vatnið okkar væri mhdað aðeins -
ekki mikið - þá væri þessi drykkur
mun meira keyptur. Það era nefni-
lega rajög margir sem era alveg frá-
bitnir gosdrykkjunum, þótt gott sé
að grípa th þeirra en myndu mjög
gjaman vhja fá á markaðinn sóda-
vatn sem nota má th drykkjar eitt
sér og einnig með máltíðum. Líkar
tegundir era á boöstólum í úrvali í
flestum löndum nema hér.
Nú spyr ég: er hægt að búast við
breytingu á þessari vörategund eða
möguleikar á annarri sem er mhdari
en hið klassíska íslenska sódavatn?
Lesendasíða DV hafði samband við
Ölgerð Eghs Skahagrímssonar hf. og
tóku þeir mjög vel í að gefa umsögn
sína um þennan umrædda drykk og
munum við birta hana hér á síðunum
fljótlega. - Haldið því áfram að fylgj-
ast með þjóðmálaumræðunni á les-
sendasíðum og víðar í DV.
Næturferðir strætisvagna
H.S. skrifar:
Aðgerðir í orðsins fyhstu merkingu
era eitthvað framandi fyrir íslend-
inga. Nýlegasta dæmið þar um er
herferö Áfengisvarnaráðs og fleiri
aðila gegn ölvun við akstur. - Stóram
fjárfúlgum er varið í rándýrar aug-
lýsingaherferðir í sjónvarpi og fleiri
miðlum „th fræðslu".
Meirihluti þjóðarinnar gerir sér
skýra grein fyrir hættum ölvunar-
aksturs, nema fólk sé því heimskara
en þá hggur beinast viö að taka á
framkvæmdahhðinni. Sú er að koma
með beinum aðgerðum á móts við
fólk sem er að fá sér í glas.
Hvernig væri nú að berjast fyrir
raunverulega fyrirbyggjandi aögerð-
um og byrja með strætisvagnaferð-
um á klukkustundarfresti, frá mið-
borginni út í stærstu úthverfin á
fóstudags- og laugardagsnóttum?
Frá strætisvagnastöðvum ættu síð-
an alhr tök á að „ganga heim“ síð-
asta spottann en ekki aöeins mið-
bæjarbúar. - Það era raunhæfar að-
geröir.
Hringið í síma 27022
miUi kl. 10 og 12 eða skrifið