Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.1989, Blaðsíða 12

12

FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1989.
Aðalbjörg Ólafsdóttir: Já, mér fmnst
hún góð. Hún höföar til mín.
Þórhildur Kristjánsdóttir: Ég hef
aldrei heyrt hana néfnda.
Drífa Guðmundsdóttir: Nei, en ég hef
heyrt hana auglýsta.
Ingibjörg Hilmarsdóttir: Nei, hvað
spilar hún?
Ragnar Bragason: Já, ég hef hlustað
á hana. Hún er mjög róleg en útsend-
ingin er óskýr.
Ámi Unnsteinsson: Nei, ef ég myndi
hlusta á hana þá yrði það mjög tak-
markað.
Eflum heil-
brigði barna
K.J. hringdi:
Það er mikið ritað og rætt um
skólamál nú á dögum og er þaö
vel. Skólamál eru mál allra tíma.
Æskan er indæl og hefltr alltaf
verið. í dag þykir sjálfsagt aö
kenna öllum nemendura á tölvur
og er það gott svo langt sem þaö
naer. ,
Ég hef hins vegar eftir yflr-
manni skóla nokkurs aö tölvan
sé ekki undirstaða alls enda þótt
hún sé riauðsynleg að mörgu
leyti. - Manneskjan er á bak við
tölvuna í öllum tilfellum, tölvan
er aðeins vél.
Hvaö varðar böm og unglinga
er undirstaðan næring, svefh og
hvíld. En þegar rætt er um skóla-
mál er þessum þáttum þó oft
sleppt. Væri ekki ráð að gera
skoðanakönnun á þvi hvorffólk
álíti heilbrigðiseftirht með böro-
um og unglingum fullnægjandi í
landinu?
Margt ungviðið er jremur
óhraustlegt þrátt fyrir nægan
mat á íslandi. Mættu aöstandend-
ur barna, kennarar og skóla-
læknar, taka höndum saman til
að efla heilbrigði æskunnar. Ekki
'með hörku því æskan í dag er
þjóðin á morgun. Góð vísa er
aldrei of oft kveðin. - Einnig
mætti efla kurteisi hjá æskunni
og landsmönnum öllum.
Það væri óskandi aö minna
væri af rógi og illmælgi í fjölmiðl-
unum en því meiri kjami. Við
erum öll á sama báti og þurfum
að teysta forsjóninni. Við eigum
aö þakka fyrir unóangengin afla-
ár og hversu okkur hefur veriö
hlift við flestu illu. - Tökum öll
höndum saman til góðs.
Viðkunnanleg Aðalstöö:
Hrós fyrir
tóniist
Vilborg hringdi f.h. fleiri:
Við viljum hrósa hinni nýju
útvarpsstöð, Aöalstöðinni, fyrir
sérstaklega vél heppnaða dag-
skrá. Einkum tónlistina sem er
þægileg og létt og hentar vel sem
það sem við köllum vinnustaða-
tónlist. Sú tegund tónlistar virðist
ekki hafa átt upp á pallborðiö á
öðrum útvarpsstöðvum svo við
vitum.
En þaö eru líka aðrir þættir á
Aðalstöðinni en tónlistin ein. Þar
má heyra viðtöl við fólk og kynn-
ingu á ýmsum þáttum þjóðlífsins,
eöa lesið upp úr bókum eitthvað
sem gaman er aö hlýða á þegar
tónlistinni sleppir en hún er þó
alltaf nálægt sem eölilegt er því
þetta er fyrst og fremst tónlistar-
stöð, að við höldum.
Við erum mjög fegin að geta
hlýtt á þá tegund tónlistar sem
þessi útvarpsstöð sendir frá sér.
Hún er allt annars eðlis en sú sí-
bylja sem manni hefur hingaö til
veriö boðið upp á í flestum stöðv-
unum. - Við fögnum Aðalstöðinni
og vonum aö hún haldi velh eins
og hún er.
Athugsemd vegna
lesendabréfs 23. 10.:
Læknar á lands-
byggðinni
Foreldrar skrifa:
Að gefnu tilefni vifja foreldrar
viðkomandi sjúklings, sem til
umræðu var í ofangreindu les-
endabréfi, láta koma fram aö það
var ekki í þeirra þökk né sjúkl-
ingsins að slík grein, sem var full
af rangtúlkunum og ósannind-
um, birtist.
Foreldrunum þykir sem bréf-
ritari hafi að ástæöulausu ráðist
að læknum ísafjarðar og Bolung-
arvíkur og aö betra heföi veriö
aö sá sem ritáði grein þessa heföi
leitað upplýsinga og leyfis hjá for-
eldrum sjúklingsins. .
Lesendur
Fóstur fjölmenntu fyrir framan alþingishúsið til að mótmæla. - Ungbörn voru til aðstoðar með spjöldin.
Fóstrur mótmæla frumvarpi:
Beita börnum
fyrir vagninn
Elín skrifar:
Nú eru fóstrúr í sviösljósinu eina
ferðina enn. Þær eru það að jafnaði
einu sinni á ári, ýmist vegna launa-
mála eða vegna þess aö þeim finnst
menntun þeirra ekki vera metin að
verðleikum. - Og stundum hefur „að-
staöa“ þeirra á vinnustað gefið þeim
tilefni fil að láta ljós sitt skína.
Nú er það hins vegar frumvarp fé-
lagsmálaráðherra um félagslega
þjónustu sveitarfélaga sem gefur
fóstrum tilefni til aö leggja í ’ann á
ný. Þær telja að dagvistunarmál eigi
að falla.undir menntamálaráðuneyt-
ið en ekki félagsmálaráöuneytiö.
Auðvitað skiptir þetta engu máli og
almenningi er líklega nákvæmlega
sama. Ríkið hefur sárasjaldan haft
afskipti af dagvistunarmálum, held-
ur sveitarfélögin, þ.m.t. Reykjavík-
urborg.
En hér er þaö „menntunin" sem
þær fóstrur setja á oddinn. Þær telja
sem sé að þær gegni líku hlutverki
og kennarar og rökstyðja það með
sínu lagi. Fóstrur efndu til fundar
fyrir utan alþingishúsið sl. mánudag
til að mótmæla hugmyndum félags-
málaráðherra um flutning málefna
dagvistunar frá menníamálaráðu-
neyti yfir í félagsmálaráðuneytið. -
Ekki er nú meiri samstaða í röðum
kvenna en það að fóstrur vilja miklu
heldur vera undir handaijaðri karl-
en kvenráðherra!
En það er eitt sem fer afskaplega
illa í mig og áreiðanlega marga fleiri.
Þaö er að fóstur skuh beita bömum
fyrir vagninn, ef svo má segja, í bar-
áttu sinni fyrir framgangi sinna
mála. Þær komu með hóp bama til
fundarins (vonandi sín eigin en ekki
af dagvistarstofnunum) og létu þau
halda á kröfu- og áróðursspjöldum
með hinum ýmsu slagorðum. Þar
mátti m.a. lesa „Leikur er vinna og
nám“. Bregður nú mörgum í brún,
ef fara á að flokka leik ungbarna
undir „vinnu“ eða eitthvert sérstakt
„nám“. - Enda þótt fóstrur gangist
upp í vinnu sinni og vilji kenna
barnapösun viö nám, þá er vonandi
langt í land að íslenskar mæður vilji
láta börn sín, varía talandi eða gang-
andi, á dagheimih til vinnu. Hún
byrjar nógu fljótt.
í það heila tekið finnst mér þessi
barátta fóstra afar óviðkunnanleg,
sérstaklega aö því er tekur til barn-
anna sem virðast vera notuð sem
baráttutæki og eiga ausýnilega að
vekja samúð hjá þeim er utan við
standa.
Um farmiðasölu til íslands:
Ófullnægjandi upplýsingar
Eirika A. Friðriksdóttir skrifar:
Á ári hveiju fæ ég bréf frá vinum
mínum erlendis sem skrifa að ein-
hver vinur þeirra, stundum náms-
maður, sé að koma til íslands. Hann
þekki engan hér og vilji því gjaman
hafa samband við mig.
Ég hefi tekið eftir að þeim er óljóst
hvaða flugfarmiða þeir eru með í
höndunum og ef til vill hefði verið
hægt að fá ódýrara far. - Þeir eru
einnig oft með ódýra miða til Lond-
on, jafnvel Þýskalands, og ákveða þá
að nota tækifærið og koma hingað.
Síðasti feröamaðurinn í þessum
hópi, sem kom til mín, var stúdent
frá Canberra (frá Australian Natio-
nal University, en þar kenndi ég í
nokkur ár). Hann hafði keypt miða
í London og fékk ódýran „pex“ eða
„apex“-miða. Hann skiidi aö hann
ætti að vera hér helgi - en skildi
ekki að hann hafði, um leið og hann
keypti miðann - einnig ákveðið hve-
nær hann hafði pantað far til baka
héðan til London.
Mig langar þvi að leggja til aö bæði
flugfélögin, Flugleiðir hf. og Amar-
flug, hafi ávallt tiltækar skriflegar
skýringar, þ.m.t. takmarkanir á far-
gjöldum þeim sem.boðin eru hveiju
sinni, og aíhendi væntanlegum far-
þegum eintak af þeim til þess að
koma í veg fyrir hugsanleg leiðindi
og einnig slæmt orðspor síöar meir.
Því miður er ekki einu sinni hægt
að fá samdægurs sömu verö gefin
upp hér á íslandi og því er nauðsyn-
legt að fá svör frá fleiri ferðaskrif-
stofum og þá einnig skrifstofu við-
komandi flugfélags.
Nóg er af ferðabæklingunum. - Kannski vantar einn til viðbótar með skýr-
ingum á fargjöldum og takmörkunum á þeim.