Dagblaðið Vísir - DV - 27.12.1989, Side 4

4
C M U!KÍ ([ - <r rnqw!!/
MIÐVIKUDAGUR 27. DESEMBER 1989.
Fréttir
Kaup Landsbanka á Samvinnubanka:
Bjartsýni að málinu
Ijúki fyrir áramót
- segir Sverrir Hermannsson bankastjóri
Sverrir Hermannsson, banka-
stjóri Landsbankans, segir aö það
væri mikil bjartsýni aö ætla aö
búiö verði að ganga frá kaupum
Landsbanka á hlut Sambandsins í
Samvinnubankanum fyrir áramót.
„Engu að síður tel ég mjög mikil-
vægt að niðurstaða um málið fáist
fyrir 1. janúar. Það þarf að eyða
allri óvissu."
Sverrir vildi ekki greina ná-
kvæmlega frá þeim viðræðum sem
nú ættu sér stað á milli hans og
Guðjóns B. Ólafssonar, forstjóra
Sambandsins, um kaupin.
„Menn eru að bera saman bækur
sínar og fara yfir einstaka fyrir-
vara.“
- Nú er rætt um að þið viljið lækka
kaupverðiö nokkuö vegna fyrir-
vara, meðal annars um töpuð útlán
Samvinnubanka og lífeyrisgreiðsl-
ur hans í því samkomulagi sem
gert var í haust en á móti séu Sam-
bandsmenn mjög harðir á því að
lítiö sé hvikað frá þeim 828 milljón-
um sem um var samið. Ber mikið
á milh í viðræðum ykkar Guðjóns?
„Það álít ég ekki.“
Sverrir segir ennfremur að þessir
fyrirvarar hafi augljóslega verið
settir til að tryggja hag Lands-
bankans og að hann kaupi ekki
köttinn í sekknum.
- Hvað með skýrslu þá sem Ólafur
Nilsson, löggiltur endurskoðandi,
er að vinna fyrir ykkur um fjár-
hagsstöðu Sambandsins?
„Hann er að vinna þessa skýrslu
ennþá. Þetta er meira verk en ætlað
var og ég efast um að hún verði
tilbúin um áramótin."
- En hanga ekki kaupin á Sam-
vinnubankanum á niðurstöðu út-
tektar Ólafs Nilssonar á Samband-
inu?
„Ég tel hægt að klára Samvinnu-
bankamálið þótt skýrsla Ólafs liggi
ekki fyrir.“
-JGH
Norðurá í Borgarfirði lækkar í verði og þykir mörgum veiðimanninum kom-
inn tími til eftir hækkun á hverju ári. En spurningin er, kemur laxinn í rík-
ari mæli? eftir því bíða allir. Glímt við lax í Norðurá og haft betur.
DV-mynd G.Bender
Dýrasti dagurinn í
Laxá í Leirársveit
kominn í 46 þúsund
- hefur hækkað um 220% á tveimur árum
„Það er gaman að sjá að Norðurá,
mín á, hefur ekki hækkað neitt, frek-
ar lækkað. Þetta hefur ekki gerst í
mörg ár, líka kominn tími til, verðið
á laxinum lækkar kannski eitthvað
á sumari komanda, veiðist eitthvað
betur í henni en í sumar,“ sagði einn
af félagsmönnunum í Stangaveiðifé-
lagi Reykjavíkur í gærdag en jóla-
glaðningurinn til félagsmanna í ár
var nokkuð lægra verö í nokkrum
ám félagsins.
Við skulum kíkja nánar á þetta. í
Elliðaánum verður hálfur dagurinn
á 6250, var á 5000 í fyrra. Brynjudalsá
verður frá 4500 til 10.900, var dýrust
í fyrra 8900. Laxá í Leirársveit er frá
18.500 upp í 46 þúsund dýrast, var
dýrust í fyrra 36.000 þúsund. Gljú-
furá í Borgarfirði er frá 6300 upp í
12.200, var dýrust í fyrra 11.800.
Langá á Mýrum, það sem Stanga-
veiðifélagið ræður yfir, er frá 12.000
þúsund upp í 29.500 fyrir landi Ána-
brekku. Svo hafa þeir á fjallinu í
Langá og kostar það frá 3000 upp í
17.500. Noröurá í Borgarfirði er frá
7000 þúsund upp í 29.000 þúsund,
dýrasti tíminn lækkar úr 31.000.
Miðá í Dölum verður frá 2500 upp í
10.400, var dýrust í fyrra 8500.
Flekkudalsá í Dölum er frá 10.800 upp
í 20.800, var dýrust 16.500 í fyrra.
Svartá í Húnavatnssýslu er frá 9000
upp í 23.500, var dýrust í fyrra 19.000
þúsund. Breiðdalsá í Breiðdal er frá
1800 í laxinum uppí 6300, var 6000
dýrast í fyrra. Verð á svæðum í Sog-
inu er misjafnt frá 3000 ódýrast á
Bíldfellssvæði og dýrast 12.400 á Ás-
garðssvæðinu, Sogið var dýrast
10.800 í fyrra. Stórá Laxá í Hreppum
er frá 6200 upp í 10.000, var dýrust
7200 í fyrra.
Vísitöluhækkun virðist hafa ráðið
hækkunum í mörgum ár eins og
Brynjudalsá, Miðá og Svartá. En
hækkun í Stóru Laxá í Hreppum er
samt nokkuð mikil miðað við veiði-
von í ánni.
G.Bender
Eftirlýstur sendiherra
Skömmu fyrir jólahátíðina gerð-
ust þeir stóratburðir úti í heimi,
að Bandaríkj amenn réðust inn í
Panama og leituðu uppi Noriega
og Rúmenar gerðu gagnbyltingu og
hröktu Ceausesco á flótta. Þetta eru
auðvitaö heimsviðburðir í hveiju
upplýstu landi og helsta umræðu-
efiú manna í milli. Hins vegar brá
svo við á hinu háa Alþingi, að það
var hvorki rætt um Rúmeníu né
Panama, hvorki Ceausesco né
Noriega, heldur kvöddu mennn sér
hljóðs út af þriðja útlendingnum,
sem hafði brotiö miklu alvarlegra
af sér í augum íslenskra alþingis-
manna. Þessi útlendingur var
bandaríski sendiherrann, Charles
Cobb að nafni, sem hafði lent í því
slysi að láta hafa við sig viðhafnar-
viðtal í Morgunblaðinu. Þetta við-
tal fór svo fyrir brjóstið á sumum
alþingismönnum að aðrir atburðir
hurfu í skuggann.
Cobb sendiherra varð það á að
hafa skoöanir. Sendiherrar eru
ekki vanir að hafa skoðanir, nema
þá helst íslenskir sendiherrar á
borð við Hannes Jónsson og Bene-
dikt Gröndal. Bensi fékk stöðu-
hækkun út á sínar skoðanir en
Hannes var rekinn. Ekki er gott að
vita hvað verður um Cobb þennan
en ljóst er að hann hefur tekið
miklu meira upp í sig heldur en
bæði Hannes og Benedikt ef marka
má uppþotið í þinginu af hans völd-
um.
Bandaríski sendiherrann talaði
aðaliega um að íslenska væri erf-
iðari en golfið. Hann talaði líka ögn
um veðráttuna og fegurðina og
greindina í íslendmgum og ekkert
var þetta talið brot á edikettunni,
heldur hitt að sendiherrann gat
þess í framhjáhlaupi að íslendingar
ættu að koma sér upp Varaflug-
velli. Þetta mega sendiherrar ekki
segja allsgáðir og alls ekki upphátt
og allra síst í Morgunblaðinu, sem
lesið er af öllum landsmönnum.
Nú hafði að vísu heil vika liðið
frá því viðtalið birtist og þar til
Hjörleifur Guttormsson sá ástæðu
til að taka það upp á þingi, svo sá
grunur læðist að Dagfara, aö þing-
menn séu seinir til lestrar og lesi
kannski ekki nærri allir Moggann
sem skyldi. Það var nefnilega skoð-
un Hjörleifs og raunar forsætisráö-
herra sömuleiðis að skoðun sendi-
herrans á varaflugvellinum væri
gróf afskipti af innanríkismálúm
Islendinga og brot á Vínarsamn-
ingnum.
Charles Cobb er gamall grindar-
hlaupari og keppti meðal annars á
ólympíuleikunum fyrir Bandaríkin
og hefur því haft öðrum hnöppum
að hneppa heldur en að lesa Vínar-
samninginn. Hann er ekki búinn
að vera sendiherra nema í nokkra
mánuði og hefur verið upptekinn
viö að kynnast íslendingum og hef-
ur sjálfsagt haldið að hann væri í
fijálsu landi þar sem menn væru
sæmilega fijálsir að því að hafa
skoðanir. En það er nú heldur bet-
ur ekki. Það getur vel verið að fólk-
ið í Rúmeníu sé að hrinda ein-
valdinum af höndum sér til að fá
frelsi til að tala og það getur vel
verið að Bandaríkjamenn séu að
leita uppi Noriega til að leyfa Pa-
namabúum um fijálst höfuð áð
stijúka.
En öðru máli gegnir um Charles
Cobb uppi á íslandi. Hann veit ekki
um Vínarsamninginn og hann var
ekki búinn að kynnast Hjörleifi
Guttormssyni né heldur forsætis-
ráðherra sem báðir hafa vökul
augu á því hvað menn mega segja
og hvað ekki. Þeir líða erlendum
sendiherrum ekki að snakka um
það í Moggaviðtölum að hér eigi
að byggja varaflugvöll eða reisa
álverksmiðjur. Útlendingar eiga
ekkert með það að bjóða fram að-
stoð sína við slík póhtísk viö-
kvæmnismál.
Þeir Ceausesco og Noriega hafa
greinilega ekki vitað um Vínar-
samninginn frekar en Cobb. Þá
heíðu þeir getað bent löndum sín-
um í Rúmeníu og Bandaríkjaher á
það, að samkvæmt Vínarsamn-
ingnum væri engum leyfilegt að
skipta sér af innanríkismálum eða
hafa aðrar skoðanir en ráðandi rík-
isstjóm. Nú er ekki annað að gera
fyrir Hjörleif og Steingrím en að
auglýsa opinberlega eftir Cobb.
Sendiherrann var nefnilega stung-
inn af úr landinu þegar Hjörleifur
var búinn að lesa Moggann. Það á
að draga þennan eftirlýsta sendi-
herra fyrir alþýðusdómstóhnn og
hegna honum fyrir að misnota
málfrelsið. Ná honum til landsins,
dead or alive!
Dagfari