Dagblaðið Vísir - DV - 10.08.1990, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 1990.
Lesendur_
Háskólamenntun
- laun og lán
Spumingin
Telurðu að Bandaríkja-
menn hafi sýnt rétt
viðbrögð vegna innrásar
innar í Kuwait?
Þórgunnur Reykjalin nemi: Nei, þeir
áttu aö grípa inn í miklu fyrr.
Steinunn Óttarsdóttir nemi: Nei, alls
ekki. Þeir eiga ekki alltaf að vera
með nefið niðrí hvers manns koppi.
Þorbjörn Jóhannsson lögregluþjónn:
Já, ég held það.
Birgir Magnússon kjötiðnaðarmað-
ur: Já, verð ég ekki að segja það? Það
er alltaf spurning hvernig á að bregð-
ast við svona vitleysingjum.
Sigurður Jóhannsson verslunarm.:
Verður maður ekki að telja það? Ég
býst ekki við að þeir hefðu getað
brugðist öðruvísi við, ekki nema þá
að beita efnahagsþvingunum.
BHMR-kona skrifar:
Verkakona ein skrifaði fyrir
skömmu í lesendadálk DV og vildi
skammast út í hina hálaunuðu há-
skólamenntuðu ríkisstarfsmenn fyr-
ir heimtufrekju þeirra. Háskóla-
menn hafa að undanfómu verið út-
hrópaðir sém nánast ótíndir
skemmdarverkamenn fyrir aö krefj-
ast þess eins að staðið sé við samn-
inga. - Það er illt til þess að vita að
láglaunamenn landsins skuli eyða
kröftum sínum í innbyrðis deilur í
stað þess að standa saman því sundr-
ung launþegahreyfingarinnar er
engum í hag nema vinnuveitendum.
Mig langar einnig til að leiðrétta
þann hvimleiða misskilning að há-
skólamenn séu hálaunamenn. Sjálf
hef ég lokið 6 ára háskólanámi bæði
hér og erlendis. Mánaðarlaun mín
fyrir júlímánuð voru rétt tæpar 82
Framkvæmdastj. Jarlsins skrifar:
Sigrún og „verkakona" hafa skrif-
ast á í lesendadálkum DV að undan-
fórnu út af MacDonalds hamborgur-
um. - Flestir veitingastaðir geta
margt gott lært af MacDonalds - en
fjölmargar skoðanakannanir stað-
festa að bragögæði hamborgaranna
er ekki þeirra sterkasta hlið.
Þau okkar hjá Jarlinum sem höfum
haft tækifæri til þess að bera saman
okkar hamborgara og þeirra unum
Hans G. Magnússon skrifar:
Ég vil þakka DV fyrir kvikmynda-
síðuna sem birtist alla fóstudaga.
Hún er kærkomin heimild í þessu
myndbanda- og kvikmyndaflóði sem
nú er á íslandi. - Sjálfur er ég tíður
gestur kvikmyndahúsa Reykjavíkur
og reyni að sjá sem flestar góðar
myndir. Það er þess vegna sem kvik-
myndagagnrýnin í DV kemur að svo
góðum notum.
þús. krónur og er þaö fyrir fulla dag-
vinnu. Eins og aðrir launamenn geta
sumir háskólamenn drýgt tekjur sín-
ar með eftirvinnu en aðrir ekki og
er ég í þeim hópi. Starf, heimili og
börn bjóða ekki upp á það og verða
því launin að duga.
Þegar ég hóf starf að loknu námi
stóð ég með tvær hendur tómar og
rúmlega 2 milljóna króna námsskuld
á bakinu. Vinafólk mitt, sem hafði
ýmist farið í styttra nám eða látið
slíkt alveg vera, átti orðið íbúð og
bíl. Ég er ekki að öfundast út í það
því sérhver velur sitt ævistarf. Ég
er af verkafólki komin. Foreldrar
mínir vildu að ég stundaði langskóla-
nám. Ef til vill vonuðu þau aö ég
myndi hafa það eitthvað betra en
þau. - En raunin hefur orðið allt
önnur.
Fyrir skömmu kom til mín ungur
þeim samanburði vel. íslenska
nautakjötið er reyndar að margra
mati mun bragðmeira en kjöt af
hraðvöxnum erlendum holdanauta-
kynjum.
Við biðjum lesendadálk DV þvi hér
með fyrir sinn hvorn boðsmiöann til
þeirra Sigrúnar og „verkakonu" þar
sem þeim er boðiö að fá sér hamborg-
ara hjá Jarlinum - svona til saman-
burðar.
Ég hefl hins vegar tekið eftir því
nú undanfarið að gagnrýniþáttum
fer óðum fækkandi í DV. - Til dæmis
finnst mér ég sjá alltof fáar greinar
eftir Gísla Einarsson sem er einn al-
besti og sniöugasti gagnrýnandi í
fjölmiðlum á landinu í dag. - Endi-
lega reynið að bæta úr þessu sem
fyrst svo að bíó-áhugafólk geti fylgst
betur með.
frændi minn sem hafði nýlokið stúd-
entsprófl og var að velta fyrir sér
möguleikum til framhaldsnáms. Ég
sýndi honum launaseðilinn minn og
baö hann aö hugsa vel sinn gang
áður en hann hæfl nám í þeirri vís-
indagrein sem hugurinn stóð til.
Hann yrði að vera tilbúinn að færa
fórnir. Væri það þess virði?
Satt að segja ráðlagði ég þessum
efnilega manni eindregið frá því að
hefja námið. Hann skyldi frekar
reyna aö finna eitthvert styttra nám,
meira metið í þjóðfélaginu en þessa
erfiðu vísindagrein. Það væri lítið
gaman að leggja á sig þungt nám,
þola áralöng blankheit og safna
námsskuldum til þess eins að fá
sömu laun og hann fengi nú þegar í
verkamannavinnunni sem hann
stundaði í sumarfríinu.
Námslánin virðast ef til vill ekki
E.S. skrifar:
Ég bý í sveitarfélagi sem hefur
tæpa 600 íbúa. í þessu sveitarfélagi
eru tvær sóknir og u.þ.b. 15 mín.
akstur á milli þeirra á greiðfærri leið.
Einn prestur þjónar tveimur kirkj-
unum. - Hér er hins vegar nánast
aldrei messað nema á stórhátíðum,
hámark 6 messur á ári. Ekkert er
safnaðarstarfiö sem maður verður
var við og ekkert barnastarf er innt
af hendi, hvorki af presti né öðrum.
Nú veit ég fyrir víst að margir eru
óánægðir með þetta ástand. En þar
sem allir þekkja alla þorir enginn að
gera neitt í málinu og allra síst svo
róttækt sem það aö gagnrýna prest
sinn opinberlega undir fullu nafni. -
Það gæti vakið sárindi, jafnvel úlfúð.
Menn tala því bara sín í milli og
klykkja svo út með að segja að svona
hafi þetta alltáf verið, fólk þekki ekki
annað.
Sumir láta e.t.v. þau orð falla til
viðbótar að kannski þurfi ekki að
hafa fleiri messur (og vitna þá gjam-
an í orð safnaðarhiröisins sem segist
vera á góðri leið með aö afkristna
sóknarbörnin).
Konráð Friðfmnsson skrifar:
Nýlega var greint frá því hér í frétt-
um að breska lögreglan óttaðist að
20 ungir drengir hefðu verið myrtir
í tengslum við klámmyndaiðnaðinn.
Talið er að þetta séu mest börn frá
Suður-Ameríku þar sem mannslífið
er lítils metiö og löggæsla lítil.
Börn þessi hafa ekki í nein hús að
venda og hafast við á götum og gang-
stéttum þar sem þau eru auðveld
bráð þeirra er bjóða þeim mat og
húsaskjól. Álítur breska lögreglan
aö hér sé aöallega um tvo klám-
myndahringi að ræöa er teygi anga
sína víða um lönd. - Henni hefur að
vísu ekki tekist að sanna málið en
líkurnar eru miklar á að verknaður-
inn eigi sér stoð í veruleikanum.
Þegar maður heyrir slíkt fyllist
maöur óhugnaði. Ekki síst sökum
þess að enn einu sinni sannast hve
ógurlegt og miskunnarlaust vald
peninganna er. Þar er allt gert til að
þóknast þessum haröa húsbónda
sem best. Jafnvel þannig að búa til
klámmyndir þar sem drengir eru af-
máðir fyrir framan tökuvélamar. -
Allt til að fullnægja brengluöum
hvötum saurlífisseggja.
þungur baggi, eru vaxtalaus eins og
bent hefur vrið á, en þau eru verð-
tryggð og það þarf að greiöa af þeim.
Þau eru heldur ekki fjárfestingarlán
eins og fasteignalán - í það minnsta
eykst verðmæti þeirrar fjárfestingar
ekki í takt við annað í þjóðfélaginu.
Vinnuaflið má alltaf fá ódýrt, launa-
fólkið ber byröarnar.
Stundum, er ég virði fyrir mér bíl-
ana á götunum og húsin, sem sumir
virðast geta byggt sér, fer ekkert á
milli mála að einhvers staðar eru til
peningar. - „Launin má ekki hækka
án þess að til komi aukin þjóðarfram-
leiðsla," er sagt. En hvað um meiri
jöfnuð? Um hann má ekki ræða nema
þegar láglaunamennimir ráðast
hver á annan og bitast um molana
sem náðarsamlegast falla af borðum
þeirra sem þjóðarauðnum ráða.
Það er stundum sagt að glöggt sé
gests augað. Þegar ég flutti hingað
fyrir rúmlega 10 ámm fundust mér
þessir hlutir ómögulegir enda alin
upp við sunnudagaskóla og kirkju-
sókn og fannst hart að geta ekki veitt
börnum mínum það sama. - En ég
spyr: Hvers á maöur að gjalda? Eiga
börnin að alast upp í þeirri trú að
guð sé bara í kirkjunni á jólum og
páskum? Eru engin takmörk fyrir
því hvaö prestur getur verið lengi í
starfi án þess að sinna því skamm-
laust?
Nú þykist ég vita af starfsævi að
viðbættum lífaldri, þ.e. 95 ár, tákni
að prestur fari eða eigi kost á aö fara
á eftirlaun. En hvað ef viðkomandi
hefur verið kosinn prófastur? Þá
skilst mér að maður sitji uppi með
hann það sem eftir er! - Eru prest-
arnir í landinu höfuðlaus her? Hvað
er orðið um köllunina?
Svo mikið veit ég að sinnti ég starfi
mínu svona illa væri búiö að reka
mig fyrir löngu og það með skömm.
- Þetta vil ég láta koma fram að gefnu
tilefni.
Við skulum vera minnug þess að
menn sem sækjast eftir að kaupa
svona drasl eru í engu skárri en hin-
ir er framleiða búninginn því kaup-
endurnir halda starfseminni gang-
andi og ráða þess vegna hvort hún
lifir eða deyr og engir aðrir. Auðvítað
þarf fjármagn að vera til staðar til
flestra hluta. En er ekki sitt hvað að
hjá þjóðfélögum þar sem öll umræö-
an snýst um aö afla sér meiri tekna?
Líkt og hér á landi? Veltum þessum
hlutum fyrir okkur.
Aö lokum má benda á þekkt dæmi
varðandi áhrifamátt hins illa kóngs
og tengist kannski ofangreindu efni
meir en margur hyggur. Þaö eru at-
burðirnir í Kólumbíu. Þar í landi
heyja eiturefnabarónar nú harðvít-
uga styrjöld gegn stjórnvöldum. Sú
skálmöld snýst fyrst og fremst um
peninga. Barónarnir geta ekki til
þess hugsað að missa þann spón úr
aski sínum sem kókaínsalan er þrátt
fyrir að þeim er fullkunnugt um eyði-
leggingarmátt eitursins. Þess vegna
hika þeir ekki viö að drepa stjórn-
málamenn, dómara, blaðamenn eða
aðra þá sem standa í veginum. Þarna
tala staðreyndir sínu máli.
Br prestastéttin heilög?
Boðsmiðar á Jarlinn
Jaríínn ii £-? <j — k Jaríinn
Ilandhafa þcssa miöa cr hér incð vinsamlcgast boðið að þiggja vcíUugar fyrir - Tvo - Handhafa þcssa miða er hér með vinsamfegast boðið að þiggja vcitingar fyrir - Tv& ~
hjá JARLINUM, Sprcngisandi án cndnrgjalds. Revkjavík ^ * KFi o Veitkjgastofan JARI.INN sf., hjá JARUNTJM, Sprengisandi,S án endurgjalds. Reykjavík 19'ío Ve^íngastófan JARLINN sf., 1 —T—
ÍC-t-Z tw r-vt’ 1 y/c*. ^jj . W).
Réttir aðilar mega vitja miðanna til lesendasíðu DV.
Kærkomin
kvikmyndasíða
Óhugnanlegt vald