Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
ÞRIÐJUDAGUR 4. FEBRÚAR 1992.
Skiptir þú um
tryggingafélag?
Kristján Finnbogason bensínafgrm.:
Nei, það er svo góð þjónusta hjá
Sjóvá-Almennum.
Sigurrós Gunnarsdóttir, húsm. og
nemi: Nei, við erum áfram hjá sama.
Einar Ragnarsson bifvélav.: Nei, mér
líkar vel hjá VÍS.
örvar Þór Einarsson nemi: Nei, ég
ætla ekki að skipta. Ég kann vel við
VÍS.
Heimir Magnússon nemi: Nei, ég vil
láta koma meiri reynslu á Skandia.
Runólfur Sigurðsson borgari: Nei,
Abyrgð er ágætis félag.
Lesendur
GATT-umræðan og
uggandi bændur
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Umræðan um GATT-samninginn
heldur áfram. Bændur eru uggandi
um sinn hag og margir álíta að með
framkvæmd hans sjái þeir loks sína
sæng endanlega upp reidda. En
gjömingur þessi gerir ráð fyrir að
veruleg aukning verði á innflutningi
búvara til landsins.
Háttvirtur utanríkisráðherra var
nýlega á gandreið um landið og hélt
hvem fundinn eftir annan um þessi
mál. Sums staðar hefur hann fengið
vægast sagt óblíðar móttökur hjá
vinum vorum, bændum.
En þessi ráðherra þarf ekki að
undrast þótt bændur þessa lands
kunni að þykja eitthvað við hann,
og nefni jafnvel miður gerða hrúta í
höfuð honum. Vegna þess að ráð-
herrann hefur sjálfur, og það þrá-
sinnis, látið hafa eftir sér baeði óvið-
eigandi og ósmekklegt orðbragð í
garð bændastéttarinnar. Sannarlega
vona ég þó að menn ræðist málefna-
lega við og með gagnkvæmri virð-
ingu hvorir fyrir öðrum. - Annað
sæmir varla skynsömum mönnum.
Hér er tvímælalaust um mikið hita-
mál að ræða og er ofur eðlilegt að
bændur sjái fram á dökka daga. Ég
tel að fáist öll aðildarríki GATT ekki
til að afnema útflutningsbætur sínar
á t.d. sveitaafurðum sé það út í bláinn
fyrir íslendinga að ljá máls á frekari
samningaumræðum. Það hlýtur að
vera sú skilyrðislausa og afdráttar-
lausa krafa sem fram verður sett af
þeim er um máhð fjalla, eigi þátttaka
yfirleitt að koma til greina af okkar
hálfu. Slík kröfugerð af hendi ís-
lenskra stjómvalda, ef af verður, er
enda fullkomnlega rökrétt og eðlileg.
Nái þessi réttláta krafa hins vegar
eyrum viðsemjendanna, sem er ali-
sendis óvíst að muni gerast, bendi
ég á að óvíst er hvort innfluttar bú-
vörar muni þrengja svo mjög að af-
komu hérlendra sveitaheimila. Fyrir
utan það að vafasamt er hvort af
þessum aðflutningi verður, einmitt
vegna stórhækkaðs verðs erlendis. -
Ég stend því með landbúnaðarráð-
herra, enda maðurinn starfi sínu
vaxinn. Einnig trúi ég því aö hann
muni standa með íslenskum búand-
mönnum í því máli er hér ræðir og
flana ekki að neinu.
Bændur á fundi meö utanríkisráðherra. -
hitamál að ræða... “ segir bréfritari.
„Hér er tvímælalaust um mikið
Svörtum hættir til að of gera
H.H. skrifar:
Tvö mál hafa komið upp nýverið
þar sem blökkumenn á íslandi telja
að sér vegið af því að þeir séu svart-
ir. Það er víst ámælisvert og refsi-
vert að láta sem maður taki eftir því
hvemig annar maður er á htinn, eða
úthti hans almennt. - Einu sinni var
það sagt varða refsingu að segja að
maður væri sköllóttur! Ég hef ekkert
út á svertingja að setja vegna litar-
háttar þeirra. Ég hef hins vegar ekki
góð kynni af þeim með tilhti til þess
hvemig þeir ota sínum tota í krafti
htarháttar.
Ég minnist morguns eins fyrir um
aldarfjórðungi. Hjá mér kvaddi
svartur maður dyra og bar sig upp
við mig: Loftleiðir hefðu týnt öhum
farangri hans og nú ætti hann voða
bágt, hvort ég vildi leyfa honum að
hggja í vistarveru sem ég vissulega
hafði ráð á um þær mundir - og að
hlaupa undir bagga með honum í
beinhörðum peningxun tímabundið,
þar th greiddist úr málum hans.
Mér kom þetta á óvart og hringdi
til að kanna máhð. Hjá Loftleiðum
þekktu menn kauða. Hann hafði
skráð sig til flugs með eina htla tuðru
vestra en þóttist við komuna hingað
hafa verið með býsn af farangri sem
flugfélagið hefði nú týnt fyrir sér.
Og það var svo sem viðbúið að það
þrætti fyrir það, sagði hann, af því
að hann væri svartur.
Ég sagði manninum hvaða fréttir
ég hefði frá Loftleiðum. Hann sagði
þá að þetta væru þeirra orö gegn sín-
um og auövitað tryði ég þeim en ekki
honum því að hann væri svartur.
Ég reiddist þessu og bað manninn
að koma sér burtu, hann skyldi ekki
með þessu rasistarausi reyna að hafa
neitt af mér. Þá var ég auðvitað enn
meiri rasisti. - Síðar frétti ég að hann
hefði farið hér víðar með sömu sögu
og æ lengdist hsti þeirra sem hann
hafði leitað til en voru þvíhkir rasist-
ar að þeir vhdu ekki ganga undir
honum.
Nú vilja svartir ekki una því að fá
ekki að fara inn á thtekna krá og
staðhæfa að það sé af því aö vertinn
sé rasisti. Löggumaður í Keflavík
sem var að stríða svörtum kumpána
sínum, otaði að honum mynd af
þremur kú klúx klan mönnum og
sagði dimmraddaður: „They are
coming to take you away, ha ha!“ var
umsvifalaust kærður fyrir rasisma!
Ef nokkuð er th þess að búa th ras-
isma og viðhalda honum er það þessi
thfmningasemi svartra og thhneig-
ing th að hrópa ahtaf „rasismi, ras-
ismi,“ um leið og einhver er ekki
sáttur við hegðun þeirra.
Losum okkur við bréfin
Haraldur Sigurðsson skrifar:
Sú hugmynd að leggja skatt á spari-
fé landsmanna hefur nú náð inn í
raðir þeirra sem sitja í núverandi
ríkisstjóra af hálfu Sjálfstæðis-
flokksins. Hvemig á aö veija þá hug-
mynd að skattleggja fjármagnstekjur
af sparifé, vitandi að þeir sem spara
fé í innlánsstofhunum eru eflaust
meirihluti vinnandi fólks í landinu?
Fólks sem er þegar yfirhlaðið skött-
um og stendur undir þjóðarbúskapn-
um að verulegu leyti? - Halda þessir
menn að þeir fái kannski atkvæði
þessa fólks ef þeim tekst að lögleiöa
skattlagningu fjármagnstekna?
Sjá menn ekki í hendi sér hvemig
fara myndi ef þessi skattlagning yrði
Hringið í síma
milli kl. 14 og 16
- eóa skriíiö
Nafn og simanr. verður aÓ fylgja bréfum
2.0 Jí
WBir-tí

„Ríkisskuldabréf eða ekki rikisskuldabréf, allt verður þetta verðlaust innan
skamms."
að lögum? Sparifjáreigendur myndu
einfaldlega taka út sitt sparifé í bönk-
um og nota það th eigin þarfa. - Lík-
lega þá í síðasta sinn og kannski ekki
seinna vænna!
Og hvað með ríkisskuldabréfin,
sem nú eru auglýst skattfijáls? Varla
verða þau undantekning frá lögun-
um þegar þar að kemur. - Ég legg
nú th að sem flestir fari að huga að
því að losa sig við bréf sín sem allra
fyrst, áður en verðghdi þeirra hrap-
ar, Ríkisskuldabréf, eða ekki ríkis-
skuldabréf, aht verður þetta verð-
laust innan skamms. Innlendur
spamaður í formi lausafjár eða
„verð“-bréfa verður fyrir bí með lög-
unum um skattlagningu fiármagns-
tekna. Skattfrelsi spariíjár var það
eina sem gaf íslenskum gjaldmiðh
eitthvert vægi þótt það jafnaðist aldr-
ei á við aðra gjaldmiöla.
Jóhann Jónasson skrifar:
Nú eru nýyrðasmiðimir konm-
ir í feitt. Það gera allar teikni-
myndaþýðimgamar. Hiö forljóta
xog hla gnmdaða orð „stökkbreyt-
hl" kemirn t.d. aftur og aftur fyrir
í hinni geysivinsælu teikni-
myndasögu, Skjaldbökumar. ís-
lensk böm vita að visu merkingu
orðsins, en skyldi höfundur orðs-
ins hafa hugleitt hvers konar
kluður þetta orð er?
Ég bendi á orðið „stökkbrigði"
í stað stökkbreytils. Ef.Iitið er á
hhðstæður í íslensku kemur
maður strax að orðinu „fyrir-
brigði" (ekki fyrirbreytih) - svo
ljót og klúr er sú íslenska ekki
sem íorfeöurhir skhdu eftir okk-
ur th handa. Að lokum þetta:
Hugsum okkur að oröið „af-
brigði“, og þá „afbrigöih"! -
Vissulega ljótt og gæti einungis
kallast orðskrímsh.
Er Háskólahapp-
drættið að blekkja?
Guðrún Guðmundsdóttir hringdi:
Happdrætti Háskólans hefur
veriö I umræðunni að undan-
fömu. Mér finnst eins og skýr
svör viö ýmsum spumingum
hggi ekki ljós fyrir og því bæti
ég enn yið spumingum: - Með
hvaða hætti skyldar HHÍ fólk th
aö greiða miða út áriö, hreppi þaö
vinning? - Er það ekki blekking
aö auglýsa tinningsupphæð án
þess að draga frá þessa „skyldu-
greiðslu"? -Lægsti vinningur, 14
þús. kr. í janúar sL varð í raun
nærri helmingi lægri, þ.e, kr. 7
þúsund, þegar HHÍ hefur hirt
endurnýjunarkostnað miðans út
árið, hvort sem kaupandi vhl eöa
ekki. - Stenst þetta yfirleitt lög?
BjörnGrétarog
■ | ji ■ r
Garðar Guðmundsson skrifar:
í sjónvarpsviðtah sl. fimmtu-
dagskvöld var rætt við þá Sverri
Hermannsson bankastjóra og
Bjöm Grétar Sveinsson, formann
Verkamannasambandsins. Éggat
ekki betur heyrt en bankastjór-
irni hefði vinninginn í stuöningi
sínum við hinn almenna laun-
þega þessalands.
Bjöm var talsmaöur vaxta-
lækkana. Heimilin bæru svo
þunga vaxtabyrði, sagöi hann.
Veit Bjöm ekki aö margir laun-
þegar haia önglaö saman sparifé
gegnum árin? Vih Björn verka-
lýðsleiðtogi fremur standa með
vaxta- og skuldakóngum þessa
lands en þeim sem hafa sparað?
Ólöf Rún á heimsvísu
Sigurður Gunnarsson hringdi:
Mig langar til að hrósa Ólöfu
Rún Skúladóttur fyrir frábæra
og lýtalausa framkomu á sjón-
varpsskerminum. Hún er ein
frambærilegasta fréttakona og
þulur sem lengi hefur komið þar
við sögu. - Hún er ávallt vel
klædd og sömuleiðis óaðfmnan-
lega snyrt, hefur góðan framburð
og les skýrt og skihnerkhega.
Ölöf stendur starfssystrum sin-
um víöa um heim íyhhega á
sporði. Og þaö er keppikefh
flestra sjónvarpsstööva að vanda
val þeirra sem fram koma sem
andlit þessara áhrifamikiu Qöl-
miðla.
P.H. hringdi:
Ég hef á tilfinningunni að
vaxtaútsph Búnaðarbankans sé
af pólitískum toga í þetta sinn.
Með lækkun vaxta þar nú rýrir
hann svigrúm annarra banka th
að bjóða vaxtalækkun í tengslum
við kjarasamningana. - Ef aðrir
bankar fylgja strax fordæmi Bún-
aðarbankans sem þeir eru neydd-
ir til að gera nú þegar.