Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.1992, Qupperneq 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 1992.
Spumingin
Lesendur
Ertu sátt(ur) við úr-
slitin í Söngvakeppni
Sjónvarpsins?
Þorsteinn Kriiger nemi: Ég fylgdist
ekkert með keppninni.
Karl Hjálmar Jónsson verkamaður:
Já, já. Þetta var almennilegasta lagið
sem vann.
Sæmundur Gíslason sjómaður: Já, ég
tel að besta lagið hafi sigrað. Það á
örugglega eftir að gera það gott í
Svíþjóð.
Sigríður Sigurðardóttir húsmóðir:
Já, ég er mjög sátt við úrslitin. „Já
eða nei“ verður mjög ofarlega í úr-
slitakeppninni í vor.
Edda Þorsteinsdóttir, 13 ára: Já,
þetta var besta lagið sem vann.
Þorsteinn Vilmundarson verkstjóri:
Já, ég er mjög sáttur. Mér fannst „Já
eða nei“ langbesta lagið.
Ásakanir um löngu liðin illvirki:
Látum ekki blekkj-
ast, fáfróðir
Eðvarð Hinriksson. „Veröur sjálfur að hafa frumkvæði að hreinsun mann-
orðs síns,“ segir m.a. í bréfinu.
Þorsteinn Einarsson skrifar:
Eitt alvarlegasta en um leið áhuga-
verðasta mál sem fjallað hefur verið
um hér á landi lengi eru ásakanir
Wiesenthal-stofnunarinnar um að
hér á landi búi einstaklingur sem
áður fyrr hafi framið alvarlega
stríðsglæpi í Eystrasaltsríkinu Eist-
landi. - Ég segi „áhugaverðasta mál“
vegna þess að hvemig sem á er litið
vekur það áhuga manna hér á landi.
Við höfum ekki lifað í nálægð stríðs-
aðgerða að neinu ráði þótt landið
hafi verið hersetið vinveittum þjóð-
um á tímum seinni heimsstyrjaldar-
innar. Þess vegna er mál þetta ein-
mitt áhugavert og menn skiptast á
skoðunum um hvort hér geti verið
rétt með farið yfirleitt.
Menn hafa mismunandi skoðanir á
því hvort yfirleitt eigi að taka svona
mál upp að nýju. Ásakanir um löngu
liðinn atburð, jafnvel þótt um illvirki
hafi verið að ræða. Sumir segja sem
svo: „Hér er um rúmlega áttræðan
mann að ræða. Það er of seint að
hefja réttarhöld nú.“ Getur verið rétt
en getur líka verið rangt. Spumingin
stendur um það hvort ekki eigi þá
að refsa fyrir glæpi ef maður verður
nógu gamall áður en upp kemst.
Ekki er tahö óeðlilegt að refsa ung-
um bömum fyrir misgjörðir þeirra,
eftir eðli og ástæðum, óháð dómstól-
um. Foreldrum er í sjálfsvald sett hve
refsingin er hörð. Barsmíðar á böm-
um, t.d. flengingar, em líklegast af-
lagöar hér á landi. Þær em þó enn
við lýði í langflestum löndum, meira
að segja í löndum sem við köllum
vestræn menningarlönd. Agi á ung-
um bömum þar er miklu meiri en
hér tíðkast. Refsingar fyrir glæpi eru
líka harðari annars staðar.
Nú er það svo að til þess að fá úr
því skorið hvort umræddur maður
er sekur af þeim áburði sem á hann
er borinn er auðveldast aö hann fari
sjálfviljugur til Eistlands til að
hreinsa nafn sitt. Á meðan hann
dvelur hér án þess að taka einhverja
afstöðu nær hann ekki að hreinsa
nafn sitt. Ásakanimar em það þung-
ar og þannig fram settar að þær verð-
ur aö rannsaka með réttarhöldum
og vitnaleiðslum. Framburður
stuðningsmanna eru líka mikils-
verður stuðningur fyrir manninn.
Við skulum þó ekki láta blekkjast,
fáfróöir íslendingar, af öllu því sem
gerðist á stríðsámnum í flestum
löndum Evrópu.
Ríkissaksóknari eöa dómsmála-
ráöuneyti hér munu aldrei hafa dug
til að taka af skarið og hreinsa maim-
orð Eðvalds Hinrikssonar meö því
að kreíjast réttarhalda. Því verður
hann sjálfur með aðstoð fjölskyldu
sinnar að hafa frumkvæði að hreins-
un mannorðs síns. það má engan
tíma missa í þeim efnum. Að öðrum
kosti er staða hans óviöunandi og
minningin um hann sömuleiðis. Sá-
rast væri að gamall maður hyrfi héð-
an án þess að hið sanna komi í ljós.
Vonandi sakleysi.
Hafðu þakkir fyrir góðan dóm, Árni
G.Á. skrífar:
Ég var með fyrstu 'mönnum til að
kaupa bók Sveins Einarssonar um
íslenska leiklist. Ástæðan var sú að
í mínum huga var ýmsu ósvarað um
upphaf leikritunar sem gott væri að
fá svar við. Ekki síst vakti Gleðispil
Ragnars Kjartanssonar margar
spumingar því svo hraksmánarlega
voru sögulegar staðreyndir með-
höndlaðar í leikritinu.
Nú, ástæðan til bókarkaupanna
var aö fá að vita hið sanna um Sig-
urð Pétursson. Því miður svaraði
bókin engum spumingum um það
sem ég vildi vita því hún var endem-
is kjaftæði og hneisa, bæði höftmdi
og útgefanda. Siguröur Pétursson er
talinn upphafsmaður leikritunar.
Það var ekki fyrr en á síðu 200, að
mig minnir, aö minnst er á Sigurð.
Beið ég nú spenntur eftir að fjallað
væri um bókina af ritdómurum.
Sveinn kom sjálfur fram á ritvöllinn
og var óánægður og sárreiður meö
að vera ekki tilnefndur til bók-
menntaverðlauna. Svo kom dómur
Jóhanns Hjálmarssonar í Morgun-
blaðinu. En hvaö var nú á seyði? Var
ég orðinn vitlaus? spurði ég sjálfan
mig. Las ég ekki bókina - eða hafði
Jóhann Hjálmarsson ekki lesið
hana? Alla vega höfðum við ekki les-
ið sömu bók. Em Jóhann og Sveinn
í „hrósbandalagi"? Er Jóhann með
handrit að sjónvarpsleikriti?
Þá birtist dómur Áma, míns bless-
aða, Blandons, „Fjas og hnýsni", í
DV mánudaginn 17.2. Hvílíkur léttir
fyrir mig að lesa dóm eftir maim sem
augljóslega hafði lesið sömu bók og
ég hélt mig hafa lesið! Hafðu þakkir
fyrir góðan dóm, Ámi! Haltu áfram
á þessari braut. Þú er fulltrúi al-
mennrar, heilbrigðrar skynsemi,
ekki fræði- og menntamannakerfis
sem les bækur hver yfir hjá öðram
án þess aö segja nokkra sinni sann-
leikann.
Útgáfa þessarar bókar sýnir að það
var rétt að leggja Bókaútgáfu Menn-
ingarsjóðs niður. Kannski verður sú
ákvörðun til þess aö fleiri rit koma
ekki út í þessum „ritbálki" sem
Sveinn hótar svo ákaft í formála sín-
um.
Þökkum stuðning íslendinga
Frá fjölskyldu í Vilnu:
Okkur langar til að tjá þakkir okk-
ar til íslendinga og íslensku ríkis-
stjómarinnar, sem fyrst allra frjálsra
ríkja viðurkenndi ríkisstjóm lýð-
veldisins Litháen og kom á fullu og
eðlilegu stjómmálasambandi við ríki
okkar.
Við viljum einnig þakka íslensku
þjóðinni fyrir að styðja okkur í erf-
iðri baráttu fyrir sjálfstæði okkar.
Utanríkisráðherra ykkar, Jón Bald-
vin Hannibalsson, heimsótti Litháen
Mynd sem fylgdi bréfinu sýnir nýbyggt hverfi i Vilnu, höfuðborg Litháen.
wr>» r

Hringiö í síma
63 27 00
milli kl. 14 og 16
- eða skrifið
Nafn og símanr. veróur að fylsla bréfum
fyrir nokkra og við erum mjög
ánægð með þá heimsókn og vonum
að samband ríkja okkar haldist.
Við erum íjölskylda á miðjum
aldri, kennari og verkfræðingur í
Vilnu, sem langar til að komast í
samband við fjölskyldur eða ein-
staklinga, karla og konur frá íslandi.
Áhugamál okkar era m.a. ferðalög
og frímerkjasöfnun. Við gætum
hugsað okkur aö skiptast á gagn-
kvæmum heimsóknum í framtíðinni.
Getum skrifað á ensku.
Heimilisfang okkar er:
Algis Gierda,
Poste Restande
2000 Vilnius
Lithuania
Nýlega birtist á sjónvarps-
skjánum ft-amkvæmdastjóri ÍJÚ
og staðhæfði að annaðhvort yrði
að koma til gengisfelling eða
launalækkun svo að útgerðin í
landinu mætti halda vellL Mér
skildist helst aö hvort tveggja
væri þó æskilegast. - Þama kast-
ar LíU sannarlega grímunni. Þeir
hjá LÍÚ hafa alltaf staðhæft aö
gengisfelling hjálpaði ekki en nú
er öldin önnur á þeim bæ. LÍÚ
vill fá sína gengisfellingu, og það
strax.
En hvers vegna er staðan í sjáv-
arútvegi þá ekki betri en hún er?
Kann þaö e.tv. að vera vegna
þess að þeir sem þar halda um
stjómvölinn era lélegir stjóm-
endur? Það eru til útgerðarfyrir-
tæki i landinu sem er vel stjóm-
að. Látum þá líka vera í forsvari
fyrir LÍÚ.
Tíu þúsund
krónalækkun
Kristmundur hringdi:
í útvarpi var fyrír nokkra aug-
lýst mikil verðlækkun á karl-
mannafatnaöi, td. Van Gils
merki og fieirum. Staöhæft var
að um 10.000 króna afslátt væri,
að ræöa! Ég og vinnufélagar min-
ir litu hver á annan og hugðum
gott til glóöarinnar. Jú, þetta var
rétt, lækkunin var tíu þúsund
krónur.
En hvernig í ósköpunum er
skyndilega hægt að lækka verð á
karlmannafótum um heil tiu þús-
und? Hver var þá upphaflega
álagningin? En svona era nú
verslunarhættir hér. Er nokkur
furöa þótt margir farí utan til að
gera innkaup til jólanna? Álagn-
ing í smásölu og heíldsölu hér er
orðin ófyrirleitin.
Heimsreisureða
skóiagjöld
Ó.P. skrifar:
„Nú er nóg komið“ var fyrir-
sögn á grein í DV 7. febr. sl. rit-
aðri af formanni Stúdentaráðs.
Hún (formaðurinn) spyr hvort
„þetta sé það sem þjóðin vilT,
þ.e. aö Háskóhnn standi ekki
undir nafni og veröi undirmáls-
skóli vegna niöurskurðarins.
{greininni kemur fram að stúd-
entar hafni öllum hugmyndum
um skólagjöld sem ekki eru þó
nema 17.000 kr. Ekki hafa skatt-
borgarar á móti því aö styðja við
efhilega og félitla stúdenta. En
þegar hinir sömu stúdentar, sem
ekki hafa efhi á að borga litlar
17 þúsund krónur í skólagjöld,
fera svo eftir útskrift í heimsreis-
ur sera kosta hundraö þúsunda
þá segjura við „Nú er nóg kom-
iö“. - Hvar er siðgæöið?
Háiekjuskattur
Uirnur skrifar:
Ég er þess fullviss að mikiö fé
mætti fá inn í ríkissjóö meö þvi
að innheimta sérstakan hátekju-
skatt Tekjur þær sem heyrst hef-
ur að miöa ætti við, þ.e. kr. 125
þúsund á einstakling og 250 þús-
und á hjón, eru alit of lágar. Miö-
að veröur viö hátekjur sem þýðir
að ofar verður að fara, t.d. 200
þúsund hjá einstaklingi og svo
sem 350-400 þúsund hjá hjónum.
Þarfórsamkeppn-
Tryggvi Jóhannsson skrifar:
Boðað frelsi í olíusölu stóð ekki
lengi. Ráðherra viðskiptamála
hefur nú lagt fram frumvarp um
, jöfnun á flutningskostnaöi olíu-
vara“ sem skikkar öll oliufélögin
til aö hafa sama verð á bensíni
um allt land. - Þetta var nú allt
frelsið. Og þar með er samkeppn-
in einnig úr sögunni.