Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MÁNUDAGUR 27. JÚLÍ 1992.
Grillar þú oft?
Auðunn Atlason fríþenkjari: Þegar
stórt er spurt verður fátt um svör.
Hins vegar er ljóst að á þessu stigi
málsins hafa fæst orð minnsta
ábyrgð.
Gerður Ólafsdóttir hjúkrunarfræð-
ingur: Já, mjög oft, og þá helst lamba-
kjöt.
Dögg Káradóttir félagsráðgjafi: Nei,
ekkert sérstaklega oft.
Sigríður Erna Sverrisdóttir fóstra:
Ég grilla aldrei, ég læt manninn
minn um það.
Kolbrún Guðmundsdóttir húsmóðir:
Já, og þá yfirleitt lambakjöt.
Magnús Fríðrik Ólafsson garðyrkju-
maður: Fjölskyldan hefur einu sinni
grtilað í sumar. Viö grilluðum pyls-
ur.
Lesendur
Ég og gullkálf urinn
Úlfar Guðmundsson, prestur á Eyr-
arbakka, skrifar:
Einhverjum Einari Vilhjálmssyni er
myrkrahöfðingixm tamastur á tungu
er hann hefur sett mál sitt í DV (21.7.
92). Kýs hann enda greinilega að
þjóna honum. Hann skrökvar því
upp á mig að ég hafi eytt minni ævi
í dans í kringum gullkálfinn undir
stjóm biskups og Reykholtsprests. -
Þeir hafa hvorugur stjórnað mínum
verkum svo heitið geti.
Með þessum ummælum, þótt ekki
kæmi annað til, hefur Einar Vil-
hjálmsson brotið áttunda boðorðið
og auglýst sig sem rógbera. DV er
síðan svo smekklegt að birta með
þessum óhróðri mynd þar sem
prestastéttin er í kröfugöngu fyrir
Drottinn og kirkju hans og kallar til
helgra tíða.
Hvar er þessi gullkálfur sem ég hef
dansað í kringum? Staðan er þannig
að ég er eignalaus maður á sextugs-
aldri með brotið heimili en á tvö böm
í framhaldsnámi og þá von helsta að
geta sloppið skuldlaus á eliiheimiii
eftir ævistarf hjá ríkinu í einni og
hálfri stöðu sem prestur og kennari.
- Ég hef aldrei séð þennan gullkálf
og konan mín sá hann víst ekki held-
ur eða bömin. Gullkálfar eru hins
vegar til en fara því miður fram hjá
fleirum en okkur.
Einar skrökvar því hins vegar upp
á mig að ég hafi ekki viljað leggja
þeim lið sem hafa tekjur undir fram-
færslukostnaði. Þeir hafa ýmsir ver-
ið í mínum prestaköllum og ég hef
greitt 1% af mínum launum til Hjálp-
arstofnunar kirkjunnar frá upphafi
og setið nærri sex ár í stjóm stofnun-
arinnar og lagt fram mín störf og
ferðakostnað án þess að taka nokkra
þóknun fyrir nokkm sinni. - Ég hefði
heldur ekki séð eftir bita í eftirlauna-
þega og sjáffum finnst mér í það síð-
asta að hljóta umbunina á himnum
„Ríkið á ekki kirkjurnar heldur sóknarbörnin sem hafa byggt þær,“ segir
m.a. í bréfinu.
en þótt þeir tækju af mér öll laun
héldi ég áfram mínum störfum.
Það er rétt að við getum oft hag-
rætt okkar vinnu en það er einnig
oft enginn sveigjanleiki til í þeim efn-
um og við verðum að sinna strax
þeim köllum sem berast. Það er líka
alveg sama álag á okkar heimili sem
á heimih annarra manna þegar pabbi
á aldrei frí, þegar bömin eiga frí í
skóla eða mamman frí í sinni vinnu.
Við höfum aldrei skorast undan því
að axla byrðar eins og aðrir og fómm
ekki fram á neitt annað en að við
fáum að sitja til borðs með venjuleg-
um Jónum þótt við séum séra Jónar.
Breyta mætti fyrirkomulagi á
aukaverkagreiðslum fyrir mér <pg
flestir hafa af þeim litlar tekjur. Ég
hef t.d. oft fermt eitt barn á útkirkju
og ekið vegna þess 600-700 km og
unnið svona 60 klst. en fyrir það
mætti ég taka 4500 kr. - Ég veit ekki
hvort Einar Vilhjálmsson ynni slík
störf með gleði þótt ég hafi haft
ánægju af. En hvernig er það með
fostu launin hjá Jónunum? - Fyrir
hvað fá dýralæknar fost laun, svo
dæmi sé tekið? Spyr sá sem ekki veit.
Nýting kirkna er ekki afar léleg og
þú skrökvar því, Einar, að það sé
hugsanlegt að ríkið selji kirkjurnar.
Ríkið á ekki kirkjumar heldur sókn-
arbömin sem hafa byggt þær. Þjóð-
kirkjan er í eðh sínu grasrótarhreyf-
ing þar sem sóknarnefndir hafa mik-
il völd en prestamir hins vegar ekki
og fara ekki með fjármuni. Ennfrem-
ur skrökvar þú því, Einar, að kristin
fræði í skóliun séu heilaþvottur. Er
rétt að taka fram í því sambandi að
hugtakið „hlutiaus kennsla“ er rugl
manna sem ekki vita hvað þeir em
að tala um. - Kennari getur ekki
kennt neitt annað en hann sjálfur er.
Að lokum vil ég taka fram að ég
minnist þess ekki að hafa litilsvirt
kristna menn úr öðmm trúílokkum.
Auðveldasta verk í heimi er að sví-
virða það sem heilagt er. Verður það
þó varla til framdráttar eða sálu-
hjálpar.
EES - sérstaða íslands
á vinnumarkaði
Kristján Einarsson skrifar:
Ef upp kæmi sú staða, eftir að
samningurinn um EES tæki gildi, að
hingað til lands streymdu það margir
útiendingar í atvinnuleit að þaö gæti
haft slæm áhrif á vinnumarkaðinn,
hvaða ráð hafa þá yfirvöld - ef ein-
hver - til að hefta slíkan innflutning?
DV leitaði svara hjá utanríkisráðu-
neytinu:
„í samningnum em almenn örygg-
isákvæöi sem fela í sér að ef upp
koma alvarlegir erfiðleikar í efna-
hagsmálum og þjóðfélagsmálum geta
samningsaðilar gert viðeigandi ráð-
stafanir með ákveðnum skilyrðum
og á við þetta.
Vegna þess hve atvinnulífið hér á
landi er einhæft og landið stijálbýlt
létu íslendingar fylgja með sérstaka
yfirlýsingu um beitingu öryggis-
ákvæðisins. Yfirlýsingin leggur
áherslu á sérstöðu íslands til þess að
engum megi blandast hugur um að
því verði beitt ef á þarf að halda. -
Um er að ræða ef alvarleg röskun
yrði á vinnumarkaði með stórfeUd-
um flutningum vinnuafls til ákveð-
inna landshluta, í ákveðin störf eða
ákveðnar atvinnugreinar og einnig
ef alvarleg röskun veröur á fast-
eignamarkaði."
Hvalveiðar og herskylda
„Bæði Bretar og Þjóðverjar hafa opinberlega sagt hvalveiðiþjóðum fyrir
verkum,“ segir m.a. í bréfinu.
Lúðvíg Eggertsson skrífar:
Það vakti athygU i nýlegri könnun
þýskrar sjónvarpsstöðvar að meiri-
hluti Þjóðveija er andvígur
Masstrichtsamkomulaginu sem fel-
jur nánast í sér bandaríki Evrópu.
Þó er taUð víst að einmitt Þjóðveijar
myndu ráða þar mestu þegar tímar
Uðu. Valdastéttin hefur aUa burði til
þess, fjárhagurinn sterkur og nýr her
í smíðum. Hinn almenni borgari,
þjóðin í landinu, sem hefur látið
teyma sig út í tvær heimsstyijaldir,
viU ekki heUa blóði sínu í hinni
þriðju. . ^
Bæði Þjóðveijar og Bretar hafa
opinberlega sagt hvalveiðiþjóðunum
fyrir verkum, einnig EB sjálft sem
haft hefur í hótunum við Norðmenn
og okkur íslendinga. - EB-löndin vUja
nýta aðUndir okkar og fái þau það
DV áskilur sér rétt
til aö stytfa aðsend
lesendabréf.
ekki þá að banna okkur sjálfum að
nýta þær. - Viö stöndum þó utan sam-
takanna ennþá, bæði EB og EES.
En hvers er þá að vænta ef við gerð-
umst aðtiar? - Þættust þessi ríki þá
ekki eiga í futiu tré við okkur? Gæti
t.d. EB krafist þess að við tækjum
upp herskyldu í landinu? - Myndi
hún þá samrýmast stjómarskránni?
Þessu beini ég tti utanríkisráðuneyt-
isins.
Lesendasíðan hefur haft samband
við utanríkisráðuneytið sem mun
fiatia um síðastnefnda atriðið fljót-
lega.
Eg er reykingamaður og hef
dvatist á Landspitalanura en þai-
er baimað að reykja innand>Ta
og ekki einu sinni afdrep í skoti
eða geymslu fyrir mig og mína
Uka til aö svala reykingaþörfinm.
Þetta reykingabann veldur mér
óþægindum og er orðíð óþoiandi.
Þama verður að taka frá herbergi
eða afdrep þar sem má reykja og
reyknum er ekki þvingað upp á
aðra. Ég skora á þá sem eru sama
sinnis aö taka undir meö mér.
Haukur Haraldsson hríngdi:
Fyrir stuttu uppgötvaði ég
óvenjulegt en vel skipulegt tjald-
stæði í Vaðlaheiðinni, gegnt Ak-
ureyri. Svæðið, sem neinist Háa-
brekka, býður góða þjónustu, svo
sem þvottaaðstaðu, salemi og böð
og verslun er á svæðinu. Ég hygg
að fair vití af þessum staö og því
vil ég koma þessu á framfæri fyr-
ir þá sem þarna fara um og eru
aö leita að áningarstaö.
Landverðir
Það er ekki nóg með að land-
verðir séu oi'önir pottmimi og
pannan í gegndarlausri gagnrýni
á hvers konar framkvæmdir sem
við þurftim á að halda á öræfum
landsins jafnt og annars staðar,
þeir eru nú farnir að gagnrýna
hvemig Vegagerðin stendur að
verki í sveitum landsins. Orða-
nota
þeir um framkvæmd vegageröar-
manna. - Ég held að þjóðin ætti
ekki að láta sér bregða þótt land-
verðir biýni röddina, þeir hafa
lítið gert annað en tefia fram-
kværadir á öræfum landsins og
annars staðar.
P.H. skrifar:
Ég er ttitölulega nýkominn úr
ferð um Evrópulönd og þegar
heim kemur fer maður að sjólf-
sögöu á rölt um miðbæinn. En
viti menn: Á torginu við Austur-
vöti og Pósthúsið og á bekkjum
viö Austurvöll var allt fitilt af
rónum. - Hvergi í borgum Evrópu
mönnum Og á okkar fagra Aust-
urvélli, þar sem fttilt var af bekkj-
uro, var útilokaö að tyUa sér niö-
ur fyrir þessum mönnum.
Hvað hefur skeö hér? Hefur
áhrif? Mér sýnist sem róna- og
dópistalýður sé að fæla almenna
borgara úr miðborgmni.
Vottar Jehóva hafa oft verið
gagnrýndir fyrir að vtija ekki
þiggja blóð hafi læknar tatið lífs-
nauðsyn á blóögjöf. Þótt ég sé
ekki skráöur meölimur í söfnuði
vottanna er ég fylltiega sainmála
hvað þetta varðar. Raunin er sú
aö hægt er að gefa vökva í æð,
t.d. við blóömissi, einfaldlega til
saman. VökvinnfyUir þannig upp
í tómarúmið sem er lífshættulegt.
Vottur Jehóva sagði mér þá
sögu nýlega að hann heföi verið
fluttur á sjúkrahús meö blæðandi
magasár. Missti hann um tvo
lítra af blóði. Læknir sagði hon-
«m að hann myndi deyja ef hann
fengi ekki blóðgjöf. Sagði að það
Sjúklingurinn er
spreÍUifandi í dag og það er ekki
blóðgjöfinni að þakka. Hann fékk
þess í stað tvísoðið sykurvatn,
kalk og saltvatn 1 æð og heilsaðist