Dagblaðið Vísir - DV - 06.04.1993, Side 24

24
ÞRIÐJUDAGTJR 6. APRÍL 1993
Sviðsljós
Uppfærsla San Francisco ballettsins, undir stjórn Helga Tómassonar, á
Svanavatninu hefur slegið í gegn hjá áhorfendum.
The New York Times:
HelgaTómas-
. syni hrósað
Fariö er lofsamlegum orðum um
verk Helga Tómassonar, sem stjóm-
anda San Francisco Ballet, í The New
York Times.
Ballettinn sýnir um þessar mundir
Svanavatniö og önnur verk í ríkis-
leikhúsi New York-borgar en Helgi
dansaði í 15 ár á sviöi ríkisleikhúss-
ins þegar hann var ballettdansari hjá
New York City Ballet.
í greininni, sem ber fyrirsögnina
„Hjarta hans flutti til San Fran-
cisco", segir að sýningar ballett-
flokksins í New York séu mjög mikil-
vægar fyrir Helga, ekki eingöngu
faglega heldur einnig persónulega.
Þar segir aö Helgi vilji hins vegar
lítið tala um minningar sínar frá
þessum stað heldur leggi mesta
áherslu á að stærð sviðsins henti
ballettflokknum vel.
Uppfærsla San Francisco balletts-
ins á Svanavatninu er meö nokkm
öðru sniði en fólk á að venjast. Helgi
er höfundur dansanna í mörgum at-
riðum verksins sem hefur verið stytt
og breytt. Danskur hönnuður breytti
líka leikmynd verksins þannig að
yfirbragð hennar er nú léttara.
í greininni segir aö uppfærsla ball-
ettsins hafi slegið í gegn hjá áhorf-
endum en hlotið misjafna dóma
gagnrýnenda.
-ból
Bestu plötusnúðamir
Félagsmiðstöóin Frostaskjól stóð fyrir keppni um plötusnúð ársins fyrir
skömmu. Keppnin er orðin árviss viðburður en að þessu sinni hrósaði
Birgir Konráö Sigurðsson sigri en hann kemur frá Siglufirði. Að venju var
mikil gleði á úrslitakvöldinu og krakkarnir voru í besta skapi eins og sjá má.
DV-mynd ÞÖK
®3 Stilling
SKEIFUNN111 • SÍMI 67 97 97
Brúðarkjólatískan
Brúðarkjólaleiga Dóru sýndi þennan
bandaríska brúðarkjói i Naustkjall-
aranum um daginn. DV-mynd RaSi
Meiming
Hugleiknar
bókmenntir
Það fer ekki milli máia að leikhópnum Hugleik em
íslenskar bókmenntir fornar sem nýjar mjög hugleikn-
ar.
Á undanförnum ámm hafa pennahprir höfundar úr
hópnum skeiðað út um víðan völl hins íslenska menn-
ingararfs og alltaf haft úr nógu að moða. Skopskyn
hefur þeim ekki bmgðist hingað til og snýr það jafn
að bókmenntunum sem leiktilburðum þeirra sjálfra.
Stemningin á sýningum hópsins er alveg sérstök,
enda hefur hann aflað sér tryggra aödáenda sem aldr-
ei láta sig vanta á sýningar. Hins vegar er ekki nokk-
ur lifandi leið að stilla Hugleik saman í flokk með ein-
hveijum öðmm áhugahópum því að Hugleikarar hafa
skapaö sér sérstakan stíl og stefnu.
Þau em ekki öll fæddir leikarar (öðm nær), þó að
sum þeirra séu „náttúrutalentar". En þetta er bara
eitt af því sem gefur sýningum þeirra þennan sérstaka
og hugleikna svip sem áhangendur vilja alls ekki missa
af.
Leiklist
Auður Eydal
í ár færa þau upp Stútunga sögu, áður ókunna fom-
sögu, þar sem segir frá miklum tilburðum manna í
húsbrennum, mannvígum, kvonbænum og kálfa-
stuldi, draumfomm, eijum og ráðabmggi, allt í skop-
færðum fomsagnastíl. Og það er ekki verra að í verk-
inu upplýsist loksins hver er höfundur Njálu!
Öld er stórra elda
ok illra, manna á millum.
Vopnast höldar heppnir
höggva menn ok brenna...
Svo hljóðar byijun upphafssöngs verksins og er þar
í engu ofmælt. Hugmyndaflugi höfunda em lítil tak-
mörk sett eins og t.d. bæjamöfnin bera með sér: Hrað-
berg, Útistöður og Hrakhólar, Útnárar, Höfuðból og
Kaldakol (sem auðvitað er brennt til kaldra kola strax
í upphafsatriði verkins).
Sigrún Valbergsdóttir leikstjóri heldur hæfilega fast
um taumana enda gjörkunnug stíl og stefnu hópsins,
sem að þessu sinni hefur á sér nokkuð áhugafagmann-
legri svip en oft áður. Kann þar nokkru um að valda
betri aðstaða og meira svigrúm, sem sýningunni gefst
Frá uppfærslu Hugleiks á Stútunga sögu.
í Tiarnarbíói, miðað við fyrri sýningarstaði. Búningar
em tilkomumiklir en sviðsmyndin einfóld. Skipt er
um umhverfi milh atriða, með því að fletta mynd-
skreyttum blöðum í gríöarstórri skinnbók aftan til á
sviðinu.
Þama bregður fyrir mörgum kunnuglegum andlit-
um úr fyrri sýningum hópsins en jafnframt ganga glað-
ir til leiks ýmsir nýir og þrýðilega hæfir kraftar. Heild-
arsvipurinn er þannig nokkuð líkari sýningum „venju-
legra" áhugahópa en oft áöur en sem betur fer svífur
þó hinn sérstaki Hugleiksblær ennþá yfir sýningunni.
Sýningin var hressileg og lifleg, samkvæmt upp-
skrift sem hefur það að leiðarljósi að engum leiðist.
Höfundamir, Armann Guðmundsson, Hjördís Heið-
rún Hjartadóttir, Sævar Sigurgeirsson og Þorgeir
Tryggvason láta íjör og lífsgleði ráða ferðinni og leyfa
öðrum að njóta þess með sér, sem þau sjá spaugilegt
í hinni dæmigerðu fombók, Stútunga sögu.
Hugleikur sýnir í Tjarnarbæ:
Stútunga sögu.
Höfundar: Ármann Guömundsson, Hjördis Heiðrún HJartar-
dóttir, Sævar Sigurgeirsson og Þorgeir Tryggvason.
Tónlist: Ármann Guðmundsson, Þorgeir Tryggvason.
Leikstjóri: Sigrún Valbergsdóttir.
Leikmynd: Magnús Þorgrímsson, Árni Baldvinsson.
Búningar: Hrefna Hrólfsdóttir.
Lýsing: Kári Gíslason.
Háskólabíó - Kraftaverkamaðurinn: ★★★
Græn lína til Guðs
Jonas Nightegale er tungulipur, syngjandi og dans-
andi „guðsmaður", sem hnar þjáningar almennings
með innhegum trúarboðskap og nokkurs konar
„kraftaverkum". Það eina sem hann vih fá í staðinn
em peningar og hann beitir öhum mögulegum brögð-
um og tæknibrellum th að fá fólk th að láta þá af
hendi. Vegna vélarbhunar er Jonas og hans fjögurra-
trukka, $4.500-á-dag-fomneyti strand í dapurlegum
smábæ einhvers staðar í miðjum bókstafstrúarfylkjum
Bandaríkjanna. Jonas ákveður að slá upp tjaldi þrátt
fyrir htinn efnahag bæjarbúa því það er aht í lagi að
halda einu sinni sýningu fyrir fólk sem þarf á henni
að halda. Skerfarinn á staðnum (Neeson) er jarðbund-
inn og htið hrifinn af mönnum eins og Jonas. Þótt
hann sé í raun góðmenni og sjarmeri dyggan aðstoðar-
mann Jonas (Winger) upp úr stuttbuxunum þá er
hann staðráðinn í að koma falsspámanninum á kné,
í þágu almennings að sjálfsögðu.
Leap of Faith tekur á trúmálum eins og Hohywood
Kvikmyndir
Gísli Einarsson
einum er lagið, hún tekur ekki stökkið th fuhs, vekur
upp fleiri spumingar en svör en hún neyðir þig ekki
th að hugsa. Það er hægt að hta á hana bara sem bráð-
skemmthega gamanmynd með vænum skammti af th-
finningasemi. En það væri einum of auðvelt og ahs
ekki sanngjamt því hún ætlar sér meira og tekst það.
Höfundurinn, Cercone, hefur kynnt sér alvöru svika-
hrappa (eins og Bakker-hjónin) rækhega og handritið
veitir afskaplega sannfærandi innsýn í útsmognar
brehur predikarans. Hún fléttar þessu saman viö söng
og dans í líflegum atriðum þegar Jonas er að predika
með miklum thþrifum og aöstoðarfólk hans er að safna
upplýsingum um áhorfendur sem hann getur notað
Jonas Nightegale (Steve Martin) predikar guösorð
með aðstoð kórs.
sér th framdráttar.
Myndin sýnir vel undarlegt samband predikarans
og söfnuðarins. Jonas gefur fólkinu það sem það vih:
staðfestingu á því að það sé hægt að leysa öh þess
vandamál, sama hve stór þau em. Hann býður fólki
upp á auðveldu leiðina, að hann reddi málunum með
„aðstoð" Guðs, en myndin spyr í leiðinni: getur trúin
kannski flutt fjöll eftir aht saman?
Steve Martin er geyshega fjölhæfur leikari og hlut-
verk Jonas Nightegale er sniðið að hans bestu hhðum.
Handritið gerir Martin kleift að jafnhenda gamanleik,
látbragðsleik og ýktri sviðsframkomu. Hann getur líka
leikið dramatík og fer í raun miklu betur að leika
persónur með skuggalegar hliðar og beittan húmor
(eins og hér og í Pennies From Heaven) heldur en
virðulega flölskyldufeður, eins og hann hefur gert aht
of mikið af upp á síðkastið.
Leap ol Falth (Band. 1992).
Handrit: Janus Cercone.
Leikstjórn: Richard Pearce (Country, No Mercy).
Leikarar: Steve Martin, Debra Winger (Legal Eagles, Betray-
ed), Lolita Davidovich (Raising Cain, JFK, Blaze), Llam Nee-
son (Husbands & Wives, Under Suspicion), Lukas Haas (Ram-
bllng Rose, Witness), Meat Loaf.