Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.1993, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 24. MAÍ 1993
Spumingin
Hver vaskar upp
á pínu heímili?
Einar Torfi Einarsson: Það er mis-
jafnt. Ég geri það stundum en samt
ekkert voðalega oft.
Friðrik Ellert Jónsson: Mamma og
pabbi en ég er líka yfirleitt nokkuð
duglegur.
Vilborg Stefánsdóttir: Allir hjáipast
að.
Sóley Halldórsdóttir: Ég og mamma
og kallamir, þegar þeir eru góðir.
Brynhildur Bjömsdóttir: Ég og
mamma mín.
Dröfn ösp: Uppþvottavélin.
Lesendur__________
Snúum vörn
ísókn
Nú blæs ekki byrlega fyrir þeim er vilja hefja hvalveiðar aftur til vegs og
virðingar.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Nú blæs ekki byrlega fyrir þeim er
vilja hefla hvalveiðar aftur til vegs
og virðingar. Nýafstaðin ráðstefna
Alþjóða hvalveiöiráðsins jók möim-
um heldur ekki bjartsýni þar eð það
hafnaði öllum tillögum er lutu að
veiðum.
Fráleitt bætti A1 Gore, varaforseti
Bandaríkjanna, úr skák í þessu máli
er hann fékk aílt í einu símaæði og
tók að hringja í þjóðir og hóta þeim
afarkostum ef þær svo mikið sem
sendu einn skutul í þessa „bestu vini
sína í hafinu". Norðmenn hyggjast
þó skutla fáeinar hrefnur í sumar og
hafa gefið út opinbera yfirlýsingu
þess efnis. Viðbrögðin erlendis voru
síðan þau að nær samstundis urðu
þeir af samningum upp á 8-900 millj-
ónir króna.
Svona eru þessi mál komin í dag.
Það verð ég að segja að manni ofbýð-
ur oft málflutningur þeirra er skipast
þama á móti. Mynd Magnúsar Guð-
mundssonar, í leit að Paradís, sem
mér fannst málefnaleg og nokkuð
hlutlaus, sýnir manni það svart á
hvítu á hvaða villigötum þetta bless-
aða fólk er í þessum hvalamálum.
Sum tilsvör fólksins eru reyndar
sprenghlægileg. Tvö þeirra voru efn-
islega á þessa leið: Það er ljótt að
deyða hvali og annað fólk og hljóðin,
er mjaldurinn gefur frá sér, halda
ósonlaginu yfir okkur saman. Annar
eins þvættingur á þessum nótum fær
engan veginn staðist og stangast á
við alla skynsemi.
Hvemig er hægt að spyrna við fót-
um og snúa þessari þróun við? Ég tel
að hægt sé að koma vitinu fyrir þetta
fólk eingöngu með fræðslu er byggir
á pottþéttum heimildum er ekki
verða hraktar. Þær heimildir höfum
við klárar. Þær sýna okkur með
óyggjandi hætti að stofnarnir em í
veiðanlegu ástandi um þessar mxmd-
ir, t.d. eru í hrefnustofninum um 700
þúsund dýr.
Fræðsla í málinu er nauðsynleg,
því ekki má líða óvönduðxun mönn-
um stundinni lengur að halda bábilj-
um að hrekklausu fólki. Þannig
vinnu- og bolabrögðum verður að
linna. Er enda svo komið aö hug-
sjónamenn, er studdu þessar hreyf-
ingar fyrrum, hafa flestir yfirgefið
þær.
Grindavík er blómlegur bær
Gestur Sturluson hringdi:
Þessa dagana er verið að sýna í
Ríkissjónvarpinu þáttaröð er nefnist
„Þjóð í hlekkjum hugarfarsins". Höf-
undur handrits er Baldur Her-
mannsson. Þessi þáttur hefur vakið
hörð viðbrögð, umræður og deilur.
Ég ætla mér ekki að blanda mér í
neinar deilur um þeiman þátt.
Þó er eitt sem ég vil fetta fmgur út
í. Sunnudaginn 9. maí var 2. þáttur
þessa myndaflokks og nefndist hann
„Fjósamenn á fiskislóð“. Eins og
nafnið bendir til, fjallar hann um
sjávarútveg fyrr á öldum. Víða var
komið við á landinu af atvinnu við
sjávarsíðuna, ekki síst í Grindavík
sem eðlilegt er, þar sem Grindavik
hefur verið og er ein af stærstu fiski-
höfnum landsins.
Höfundur segir að löngum hafi ver-
ið litið niður á Grindvíkinga og má
það svo sem rétt vera. Það sem verra
er er að höfundur fer heldur niðr-
andi orðum um Grindavík eins og
hún er í dag. Segir hann það vera
heldur óhijálegt og sóðalegt pláss.
Þessu vil ég mótmæla, síðast þegar
ég var þar á ferð sá ég ekki betur en
að þetta væri allra myndarlegasti
bær, mörg ný hverfi með fallegum
einbýlishúsum og vel ræktuðum lóð-
um. Nei, Grindvíkingar þurfa ekki
að skammast sín fyrir bæinn sinn.
Þeir geta bara verið stoltir af honum.
Athugasemd:
Engin átök milli okkar Arnar
fvar Hauksson skrifar:
Vegna fréttar á baksíðu DV þann
18. maí, og vegna fréttar í Pressunni
daginn eftir, óskar undirritaður eftir
birtingu á þessari athugasemd.
Það fyrsta sem mér datt í hug þeg-
ar ég las þessa frétt var: Er maðurinn
með krónískan heilahristing, og það
að kalla mig vin, þvílíkur vinskapur.
Ég hef aldrei verið vinur hans fyrr
né síðar, í mesta lagi kunningi ef það
nær svo langt.
Engin „átök“ urðu á milli okkar
Arnar Karlssonar á heimili hans.
Öm skuldaði mér persónulega fé, og
það að ég skuldi honum 1,5 milljónir
staöfesti mína hugsun um heilahrist-
inginn.
Eg fór heim til hans til að ræða
Hringið í síma
63 27 00
milli kl. 14 og 16-eóa skrifið
Naftiok simanr. verður aö fylRÍ& bréfum
Umrædd grein birtist í DV þriðjudaginn 18. mai.
skuld hans við mig. Öm greiddi ekki
og á plani fyrir utan heimili hans
stjakaði hann harkalega við mér. Það
eitt er rétt að ég bar af mér lagiö
þannig að hann féll á rassinn inn í
trérunna, og þær skrámur sem hann
fékk, sem lýst er í áverkavottorði, er
mér ókunnugt um hvernig hann
fékk.
Öm Karlsson er því miður hvorki
maður stöðugur á fótum né í sann-
leika og skinn hans virðist allt að því
jafn þunnt og „sannleikurinn" sem
úr munni hans kemur.
Þess má geta til gamans, og sýnir
það best hve vinsæll maður Örn er,
að fjöldi manns hefur hringt í mig
og þakkað mér fyrir það, sem ég ekki
gerði.
En því trúir enginn sem mig þekk-
ir aö hafi ég slegið Örn Karlsson sjö
högg og tekið hann fangbrögðum
hafi hann eftir það mátt kokhraustur
ljúga.
Mér sýnist það varla efni í baksíðu-
frétt þótt menn beri af sér atlögu.
En hvað gera menn ekki í þessari
gúrkutíð þegar sá sem skrifar þessa
athugasemd er annars vegar að
sinna sínum persónulegu málum, ja
mikið hlýt ég að vera merkilegur
maður og „stórhættulegur“.
Helgi Seljan skrifar:
Hátíð harmoníkunnar var hald-
in á Hótel íslandi á dögunum. Vel
var til hennar vandað, góðir gest-
irlékulistir sínarog ievfðu okkur
enn betur áð kynnast töfrum
þeirra hljóma sem harmoníkan
seiðir fram. Norski gesturinn var
einkar lifandi og fær í túlkun
sinni og íslensku gestimir létu
ekki sitt eftir liggja.
Harmoníkufélag Reykjavíkur
stóð fyrir þessar hátíð, en heilinn
þar á bak við er Karl Jónatans-
son, óþreytandi að gera veg
harmoníkunnar sem mestan og
gera um; leið sem fiesta að þátt-
takendum. Það er ótrúlega
skemmtilegt að heyra og sjá 50
manna stórsveitina hans Karls,
samstillta og leikandi létta.
Frumhlaup
borgarsQóra
örn skrifan
Borgarstjóri Reykjavíkur er um
flest ágætis maður og hefuroftast
staðið sig með ágætum í starfl.
Þvi kom það leiðinlega á óvart er
uppgvötvaðist að hann hefði
mælst til þess við aðra embættis-
menn borgarinnar að beina við-
skiptum til Hótei Borgar. Hvíiíkt
ffumlilaup hjá borgarstjóra og
þaö meira að segja án samráðs
viö aðila Hótel Borgar.
Ég er viss um að Hótel Borgar-
menn telja sig hafa orðið fyrir
skaða vegna beiðni borgarsfjóra.
Hótelið er hið glæsilegasta og er;
áreiðanlega þess umkomíð að
auglýsa sig sjálft á grundvelli eig-
in verðieika en þarf ekki á nein-
um „stuðningí“ af þessu tagi aö
halda.
Halldór hringdi:
Nu er byrjaöur aftur þátturinn
Mótorsport á Ríkissjónvarpinu
og þar ræður ríkjum Birgir Þór
Bragason. Ég má til með að lýsa
yfir ánægju minni með störf hans
því hann vandar vel til vinnu
sinnar og á stóran þátt í vinsæld-
: um þessa ajónvarpsfréttaefhis.
Úrslitakeppni bandariska
körfuboltans stendur nú yíir og
fer aö ná hámarki. Aðdáendur
þessarar íþróttar eru orönir
margir, unglingar sem stunda
körfúknattleik á íslandi skipta
orðið þúsundum.
Þeir hinir sörau krefjast þess
aö sýnt veröi meira frá þessum
leikjum á sjónvarpsstöðvunum
og sýnt beint frá leikjum í undan-
úrslitum og úrslitum keppninn-
ar. Það ætti að vera vandalaust
að fá auglýsendur til að fjár-
magna útsendinguna því nógu
margir myndu horfa á hana.
Haraldur hringdi:
Þrír íslendingar eru nú að
vinna þrekvirki á Grænlandi meö
því að ganga á gönguskíðum
þvort yfir Grænlandsjökul. Þetta
er kostnaðarsöm ferð fyrir þá og
landar þeirra mættu vel sýna
þeim stuöning með því að styrkja
þessa ofurhuga með fégjöfum.