Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.1994, Qupperneq 14

14
FIMMTUDAGUR 27. JANÚAR 1994
Útgáfufélag: FRJALS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÖNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVÍK. SlMI (91)63 27 00
FAX: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Askrift: 99-6270
AKÚREYRI: STRANDG. 25. SÍMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJALSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1400 kr. m/vsk.
Verð í lausasölu virka daga 140 kr. m/vsk. - Helgarblað 180 kr. m/vsk.
Hér og þar er glæta
Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra er ekki
heiftugur valdshyggjumaður að hætti allt of margra ís-
lenzkra stj ómmálamanna. Hann liggur ekki í símanum
til að reyna að fá menn rekna úr vinnu. Hann rekur
ekki starfshð heillar stofnunar með því að flytja hana til
Akureyrar vegna heiftar í garð eins starfsmanns.
Fleiri stjómmálamenn en hann umgangast starfið eins
og glaðbeittir burtreiðamenn, þar sem málsaðilar gera
sér saman glaðan dag að loknum burtreiðum dagsins.
En þeir hafa tilhneigingu til að níðast á minni máttar.
Jón Baldvin er blessunarlega laus við það vandamál.
Segja má Alþýðuflokknum til hróss, að til skamms
tíma hefur þar borið minna á heiftugri valdshyggju en í
öðmm stjómmálaflokkum, sem hafa tekið þátt í ríkis-
stjómum undanfama áratugi. Þetta kann að hreytast,
ef flokkurinn sækir toppa sína úr Alþýðubandalaginu.
Jóhanna Sigurðardóttir er ekki gráðúg eiginhags-
munakona að hætti aht of margra íslenzkra stjómmála-
manna. Hún hggur ekki í ferðalögum til útlanda til að
ná sér í aukatekjur ofan á ráðherralaun. Hún reynir
ekki heldur að ná sér í aðrar aukatekjur á borð við bið-
laun ofan á ráðherralaun. Og hún ekur sjálf bílnum.
Að þessu leyti hefur Jóhanna sérstöðu í valdapýra-
mída stjómmálanna, þar sem menn hafa lengi haldið
dyggan vörð um ýmsa spillingu, sem harðlega hefur ver-
ið gagnrýnd á opinberum vettvangi, svo sem sýnir dæmi
hinna ferðahvetjandi dagpeninga handa ráðherrum.
Jóhanna er ekki heldur hverflyndur tækifærissinni
að hætti fjölmargra stjómmálamanna, ekki hvað sízt í
Alþýðuflokknum. í flestum tilvikum reynir hún að
standa við sjónarmið sín, en hleypur ekki frá þeim við
fyrsta mótbyr eins og flestir ráðherrar flokksins.
Það má hafa til marks um sérstöðu Jóhönnu gagnvart
spillingu og hverflyndi, að flokksbræður hennar og fleiri
hagsmunaáðhar segja hana leiðinlega. Það virðist vera
lýsingarorð yfir þá, sem varpa skugga á spillingu þeirra
og hverflyndi með því að taka ekki þátt í slíku.
Sighvatur Björgvinsson er ekki vanhæfur eymdarkarl
að hætti aht of margra íslenzkra stjómmálamanna. Hann
nagar ekki blýanta í ráðuneytum sínum, heldur tekur
duglega th hendinni, með árangri, sem eftír á að hyggja
hefur náðst í stórlækkuðum lyíjakostnaði ríkisins.
Aht of margir ráðherrar ýmissa ríkisstjóma hafa iðk-
að það eitt að láta orðin tala, án þess að nein verk fylgi
í kjölfarið. Stundum stafaði þetta af því, að ekki stóð th
að gera neitt og stundum af því að ráðherrann var bara
að blaðra út í loftíð að htt athuguðu máh. Þetta á ekki
síður við um suma núverandi ráðherra en ýmsa fyrri.
Með leiðara þessum er ekki verið að hrósa nafngreind-
um ráðherrum fyrir annað en það, sem sérstaklega er
nefnt. Ekki er heldur verið að hrósa ónafngreindum ráð-
herrum fyrir neitt, hvorki fyrir hin nafngreindu atriði
né önnur, enda er ekki ástæða th að fara með fleipur.
Hins vegar er stundum ástæða th að vekja athygli á,
að hér og þar glóir á kosti í annars dapurlegri póhtík.
Mhdi og víðsýni eru ekki óþekkt fyrirbæri, ósérplægni
og flekkleysi ekki heldur og því síður dugnaður og stað-
festa. Aht em þetta þættir, sem skhja milli þess, sem er
þjóðinni annars vegar th gagns og hins vegar th skaða.
Fjölmennasti hópur kjósenda er sá, sem hefur sagt upp
hohustu við súómmálaflokk og greiðir atkvæði eftír að-
stæðum hveiju sinni. Þessum hópi ber að gera stóraukn-
ar kröfur th mannkosta á framboðshstum í póhtíkinni.
Jónas Kristjánsson
„Neytendur horfa fram á meira val á landbúnaðarvörum og væntanlega lægra verð I kjölfarið," segir m.a.
i grein umhverfisráðherra.
Sátt í landbún-
aðarmálum
Dómur Hæstaréttar í skinkumál-
inu er ótvíræður sigur fyrir Al-
þýðuflokkinn og sjónarmið hans í
landbúnaðarmálum. DeOur mn
landbúnað hafa snúist um túlkun
á lögum og stefnu til frambúöar; í
báðum atriðum hefur Alþýðuflokk-
urinn haft sitt fram.
Með GATT samkomulaginu hef-
ur tekist sátt til langframa um inn-
ílutning á landbúnaöarvörum. Þeg-
ar deilt var um skinku síðla sum-
ars í fyrra var ekkert slíkt sam-
komulag til staðar. Þær innflutn-
ingshömlur sem ríkisstjómin legg-
ur nú til gilda einungis fram að
gildistöku GATT samkomulagsins
um næstu áramót. Eftir þann tíma
verður innflutningur frjáls, nema
vegna heilbrigðisástæðna. Hins
vegar verður heimilt að beita toll-
ígildum til að vernda innlenda
framleiðslu.
Stóryrði dauð og ómerk
Þegar utanríkisráöherra heimil-
aði innflutning á kalkúnalærum
féllu mörg þung orð í hans garð og
margir kröfðust afsagnar hans. Nú
hefur komið í ljós að Jón Baldvin
Hannibalsson hafði rétt fyrir sér í
þessu máli og gagnrýnendur hans
ómerkingar gerðir. Rök utanríkis-
ráðherra voru hvorki ný né frum-.
leg.
Ríkislögmaöur hefur haldið því
fram allar götur frá 1989 að búvöru-
lögin gæfu ekki sjálfstæða heimild
til að takmarka innflutning á land-
búnaðarvörum. Raunar mátti þetta
öllum ljóst vera, enda tekið fram
fram í greinargerð með búvörulög-
unum frá 1985. Dómur Hæstaréttar
er því líka uppreisn æru fyrir ríkis-
lögmann.
Kjállariim
Össur Skarphéðinsson
umhverfisráðherra
Sátt um innflutning
Innflutningur á landbúnaðarvör-
um þarf ekki að vera deilumál í
íslenskum stjórnmálum. Þau mál
hafa verið sett í farveg sem er
ásættanlegur fyrir alla aðila. Land-
búnaðurinn í landinu fær aðlögun-
artíma sem nauðsynlegt er að nota
vel til hagræðingar. Neytendur
horfa fram á meira val á landbún-
aðarvörum og væntanlega lægra
verð í kjölfarið. Engin atvinnu-
grein hefur gott af því til langframa
að vera ofvernduð fyrir sam-
keppni. Shku fylgir stöðnun og
skortur á nýsköpun.
Alþýðuflokkurinn gerir sér mæta
vel grein fyrir þeirri erfiðu stöðu
sem íslenskur landbúnaður - og þá
alveg sérstaklega sauðfjárbúskap-
ur - býr við. Lausnin á því vanda-
máli er ekki sú að auka stöðugt
ríkisafskipö og innílutningshöft.
íslendingar hafa ekki efni á slíku
eins og berlega hefur komið í ljós.
íslenskur landbúnaður á að líta á
GATT jákvæðum augum og hefja
nýja sókn til framfara.
A næstu mánuðum fer fram mik-
il vinna.við að undirbúa og breyta
íslenskri löggjöf vegna GATT. Það
er mikils um vert að þessi vinna
fari fram í sátt allra aðila sem að
málinu koma. Alþýðuflokkurinn
hefur náð fram sínu grundvallar-
sjónarmiði um innflutning. í fram-
tíðinni munu menn eflaust minn-
ast deilnanna um skinku og kalk-
únalæri sem fjörbrota þess land-
búnaðarkerfls sem verið hefur á
brauðfótunum um allnokkum
tíma. Farið hefur fé betra, segi ég.
íslenskur landbúnaður á sér fram-
tíð án þess.
össur Skarphéðinsson
„í framtíðinni munu menn eflaust
minnast deilnanna um skinku og kalk-
únalæri sem fjörbrota þess landbúnað-
arkerfis sem verið hefur á brauðfótun-
um um allnokkurn tíma.“
Skoðaiúr annarra
Aukið réttaröryggi
„Þaö myndi að sjálfsögðu skapast aukið réttarör-
yggi og betri vemd fyrir þegnana, ef mannréttinda-
ákvæðin yrðu sett í stjómarskrá og hendur löggjaf-
ans þar með bundnar. í íslenskum málum, sem kom-
ið hafa til úrlausnar dómstólsins í Strasbourg, hefur
Alþingi oftar en framkvæmda- eða dómsvald van-
rækt að virða þjóðréttarreglurnar (lögbundin
skylduaðUd að félagi, samtvinnað dóms- og fram-
kvæmdavald í héraði). Vart er það vUji Alþingis aö
vera hafið yfir þessar mannréttindareglur.“
Guðmundur Alfreðsson þjóðréttarfr. í Tímanum 26. jan.
Síðasta verkf allið?
„VerkfaUsréttiu-inn er orðinn einskis virði á ís-
landi. Það hefur skapast hefð fyrir því að stöðva
verkfóll með lagaboði, jafnskjótt og þau hafa farið
að valda einhveijum vandræðum.... Þaö sýnir virð-
ingarleysi stjómvalda fyrir verkfollum, fyrir bráða-
birgðalögum og fyrir sjálfu Alþingi, að það skuli
vera orðin færibandaafgreiðsla og minnsta mál í
heimi að stöðva verkfoU með lagaboði, án tilverknað-
ar þingsins um leið og þau fara að valda einhverjum
erfiðleikum og fara þar með að hafa einhvem tU-
gang.“ Úr leiðara Vestfirska fréttablaðsins 20. jan.
Björgunarþyrla
spurning um sjálfstæði
„Þjóð sem byggir afkomu sína á sjónum, þarf að
sjálfsögðu ekki aðeins að vera búin fullkomnum
veiðiskipum, heldur einnig fullkomnum björgunar-
tækjum. ... Kaup á björgunarþyrlu sem uppfyllir
ströngustu kröfur við íslenskar aðstæður er mikil
fjárfesting. En sú fjárfesting á ekki að vera íslenska
ríkinu ofviða. Ákvörðun Alþingis um þyrlukaup er
spuming um sjálfstæði íslensku þjóðarinnar í björg-
unar- og öryggisþjónustu."
Úr forystugrein Alþbl. 26. jan.