Alþýðublaðið - 04.10.1967, Blaðsíða 16

— Hún ætlar í mál. Aldrei skal ég framar reyna að ganga neinni
í föður stað.
— Eg á von á storknum 25 sinnum á næstunni.'
Upphitun á Reykjanesi
Það var svo sem eftir öðru.
Nú kvað nýja hurðin fyrir AI-
þingishúsinu vera ónýt, þótt
hún kostaði skildinginn, og bú-
ið að rífa liana frá. Eftir þessu
ráðslagi að dæma fer líka bezt
á því, að þessi stofnun sitji í
hurðarlausu . . .
HVAÐ skyldi þeim í neðra nú
liafa mislíkað við okkur, fyrst
íiann þurfti einu sinni enn að
fara að minna á nærveru sína á
áþreifanlegan hátt? í fljótu bragði
er erfitt að sjá, hvað það getur
verið því að yfirleitt íhöfum við
verið dyggir lærisveinar okkar
meistara, þótt dyggðinni að öðru
leyti sé ekki alltaf fyrir að fara
tijá okkur. Verið getur að hann
sé með þessu að sýna hug sinn
til lokunar Keflavíkursjónvarps-
ins, og þess vegna hafi hann val
ið Reykjanes til að birtast á, en
þessi skýring getur þó naumast
verið rétt því að umrædd lokun
hefur einmitt verið alveg eftir
hans höfði; stöðin sést víðast
ttivar áfram, þótt svo eigi að
flieita að henni 'hafi verið lokað.
Líklega er skýringanna á ham
förunum iá Reykjanesi' að leita
annað en til þess, að húsbónda
okkar í neðra hafi mislíkað hátt
erni okkar. Öllu trúlegra er, að
ttiann sé með þessu aðeins að
leggja áherzlu á húsbóndavald sitt
yfir þessu landi, eins og hann hef
ur gert öðru hverju allt frá land |
námsölQ og raunar miklu lengur. !
Siíkt er eðlilegt að hann geri, j
jafnvel þótt engin sérstök tilefni
gefist til þess. Að vísu erum við
mjög farin að förlast í trúnni á j
fþann 'gamla og gerum okkur ekki
atltaf ljóst, hve víðtæk yfirráð
ttians eru, en það er honum sízt
í óhag að við áttum okkur ekki
á valdi hans, þegar við göngum
hans vegu livort eð er. Og sjálf
sagt blandast engum hugur um
að við gerum það, minnsta kosti
getur enginn efazt um það, sem
ttesið hefur sam-vinnuna síðustu
tneð athygli.
En hver svo sem ástæðan er,
þá er greinilegt að s:á gamli hef
ur tekið talsvert við sér síðustu
dagana. Jörðin tekur ekki upp á
því að tilefnislausu að gjósa
eimyrju og sjóðandi vatni ög auð-
vitað hlýtur sá, sem ræður hita-
birgðunum neðanjarðar, að eiga
þar hlut að máli. Það bendir líka
sterklega í þá átt, að hann sé
þarna að verki, að breytingarnar
syðra hafa verið bæði miklar og
örar, en það er alkunna að sá
gamli getur brugðið sér í allra
kvikinda líki og byggist frægð
'hans að nokkru leyti á því, hve
skjótur hann getur verði að skipta
um ham.
Að sjálfsögðu hafa jarðfræðing
ar vorir brugðið íhart og títt við,
er fregnaðist um hitaaukninguna
á Reykjanesi. Hins vegar hafa
þeir vaðið fyrir neðan sig flestir
og vilja litlu um það spá, hvað
út úr þessu kunni að koma. Þó hef
ur eitt blaðið það eftir nafngreind
um jarðfræðingi, að líklegt sé
að ekki verði úr þessu eldgos, og
er líklegt að þessi ummæli hafi
sannfært ýmsa um að eldgos
kunni þar að vera í vændum.
Þessi sami jarðíræðingur spáði
nefnilega nákvæmlega á sama
hátt um framvindu mála, áður en
Askja gaus hér um árið. En auð-
vitað getur líka legið í þessu þann
ig, að reynslan af þeim spádómi
hafi sannfært jarðfræðinginn um,
hve lítill spámaður hann væri, og
nú hafi hann viljað gera tilraun
til að knýja fram eldgos með því
að spá hinu gagnstæða.
STJÓRN LÍÚ VAR FALIÐ AÐ
ÁKVARÐA UM EFTA OG
EBE.
Fyrirsögn í TÍMANUM.
Eg' hélt nú' að stjórn LÍÚ
hefði meira en nóg á sinni
könnu á þessum erfiðu tímuni,
þótt hún fari nú ekki að leysa
þau mál, sem þéir finna eng-
an botn í suður í Briissel.

Vonandi verður eldgos úr
þessu þarna súour á Reykja.
nesi. Þá fáum við áreiðanlega
gosfrí í skólanum einhvern
daginn.