Dagur - 24.12.1949, Qupperneq 1
p
22. árgangur
JÓLABLAÐ 1949
Akurcyri, Desember 1949
55. tbl.
Þáttur af Eggert Gunnarssyni
Eftir séra EENJAMÍN KRISTJÁNSSON
Vorhuguv sá, sem gerði vart við sig hér á landi um
og eftir þjóðltátíðina 1874, kom með ýmsu móti í Ijós,
en fyrst og fremst þó í auknum framfarahúg. íslending-
ar, einkum þeir, sem
dvalið höfðu erlendis,
fundu sárar og sárar
til þess, hversu þjóð
vor hafði dregizt langt
aftur úr öðrum þjóð-
um f verklegum efn-
um, og almennur
áhugi var í mönnum
að hefjast handa og
hrista af sér drungann
og deyfðina og að-
gerðarleysið. — Þetta
kemur fram í Vorhvöt
Steingr. Thorsteins-
sonar og ljóðum ann-
arra skálda.
Og svo voru skáld
veruleikans.sem vildu
' láta draumana rætast, menn, sem brunnu af áhuga að
hrinda ýmsum nauðsynjamálum áleiðis. Einn af þess-
um mönnum var Eggert Gunnarsson.
Hann kemur eins og bjartur vígabrandur inn í hér-
aðsstögu Eyfirðinga, meðan þeir voru enn þá sofandi
þjóð, fullur af hugsjónum, eldmóði og framkvæmda-
þreki, og áhugamál hans voru svo margþætt og víð-
faðma að furðu sætir.
Og enda þótt hann hyrfi aftur jafnsviplega tir sögu
þeirra, dró hann arnsúg í flugnum. Umrótið, sem
hann vakti, bergmálaði milli fjallshlíða hinnar blóm-
legu byggðar, svo að menn hrukku við og varð ekki
svefnsamt á eftir. Hgnn ltreif alla hina beztu krafta til
fylgis við sig. Og starfið hélt áfram ,eftir að hans missti
við, að vísu hægt lyrst í stað, en síðar með vaxandi
þunga. Býr þetta hérað vafalaust enn að eldhuga þessa
merkilega manns, og væri því ómaklegt að hann lægi
öllu lengur algerléga óbættur lijá garði, svo að hans
vari að engu getið, áður en afrek hans falla alveg í
fyrnskn.
Því að á hinum erfiðu árum fyrir og um 1880 gekk
hann hér fram fyrir skjöldu og barðist vasklegar fyrir
framfaramálum F.yfirðinga en nokkur maður annarj.
Ætt ct uppvöxtur.
Eggert Gunnarsson var kominn af gihnlum bg góð-
um eyfirzkum ættstofni.
Foreldrar hans voru: Gunnar Gunnarssón préstur
í Laufási og Jólianna Gunnlaugsdóttir Briem, sýslu-
manns á Grund. Ali Eggerts var Gunnar Hallgríms-
son, prestur að. Upsum og síðan í Laufási, bróðir Þor-
láks dbr. í Skriðu, sem á öndverðri 19. öld var mestur
frömuður jarðabóta og garðyrkju í Eyjafjarðarsýslu,
■enda hafði hann numið þau störf í Danmörku. Vortt
lorleður þeirra bfæðra í beinan legg allir bændur í
Eyjalirði eins langt og rekja má, eða fram um 1000.
Systkini Eggerts voru: Tryggvi Gunnarsson, banka-
stjóri, Kristjana, móðir Hannesar Hafstein, ráðherra,
Gunnar prófastnr á Svalbarði og Geir Finnur, sem var
þeirra yngstur. Hann varð fyrst bóndi vestur í Húna-
vatnssýslu, en fór síðan til Ameríku.
Um þá bræður var ort þessi barnágæla heirna í
L'aufási:
Gunnlaugur Tryggvi glaðlyndur,
Gunnar Jóhann siðprúður,
Eggert fríði Ólafur
og hann blíði Geir Finnur.
Var allt þetta fólk svo sem kunpugt er hið gervileg-
asta á velli, gætt ágætum gáfum og ríkum framfarahug.