Dagur - 21.12.1978, Blaðsíða 24

HEIÐDÍS NORÐFJÖRÐ:
BARNA
GAMAN
m
♦
♦A
Éfe.
Kóngulóin
Gömul
helgisaga
Eins og allir vita, fyrirskipaði
Heródes að lífláta öll svein-
börn, svo að hann gæti náð
til Jesú. En Jósef hafði verið
aðvaraður í draumi og flýði
með Maríu og Jesúbarnið til
Egyptalands.
Þegar Heródes heyrði það,
sendi hann þegar hermenn
til að leita þeirra. Og af því
að hermennirnir höfðu góða
hesta, en Jósef var gangandi
með Maríu, getið þið skilið,
að fljótt dró saman með
þeim.
Þegar þau Jósef og María
sáu hættuna nálgast, földu
þau sig í afskekktum helli
bið veginn. Þar ætluðu þau
að bíða, þar til hermennirnir
væru farnir fram hjá. Það
leið þó stutt stund, þar til
tveir hermenn komu að hell-
isdyrunum.
„Hér hafa þau eflaust falið
sig,“ sagði annar þeirra.
„Kveiktu á blysunum, við
skulum rannsaka hellinn.“
Jósef og María urðu auð-
vitað mjög óttaslegin, er þau
heyrðu þetta, en svo svaraði
hinn hermaðurinn hlægj-
andi:
„Nei, hér geta þau ekki
verið. Sjáðu bara. Inngang-
inum er lokað með kónguló-
arvef. Hvernig heldurðu að
þau hefðu getað komist inn
án þess að slíta vefinn?
24. DAGUR
Jóla-
sveinn
r
a
glasi
Þessi jólasveinn er
skemmtilegt borðskraut á
jólaborðið. Þið getið tekið
örk af glanspappír og
teiknað hring á örkina.
Þvermál 34 cm. Skiptið nú
þessum hring í fjóra jafna
hluta og límið hvern
Menn þurfa aðeins að hugsa,
þá sparar það bæði tíma og
áreynzlu.“
„Þú hefur rétt að mæla,“
sagði hinn hermaðurinn.
„Hér hafa þau ekki getað
falið sig.“ Svo keyrðu þeir
hestana sporum og hurfu.
Undrandi og ánægt skreið
flóttafólkið aftur út í sól-
skinið. Þá lyfti Jesúbarnið
hendinni og blessaði kóngu-
lóna, sem hafði spunnið vef
sinn fyrir innganginn á ör-
skammri stundu og með því
gabbað leitarmennina. Og
sjá. Þegar kóngulóin kom í
ljós kom tákn hins heilaga
kross fram á baki hennar!
Enn þann dag í dag ber
kóngulóin þetta heiðurs-
merki. Margir telja hana
gæfudýr, og í net sitt veiðir
hún að minnsta kosti flugur
og skordýr, sem annars
mundu kvelja menn og dýr á
sumrin.

þeirra saman og búið til
keilu. Þið berið lím á, eins
og er sýnt á mynd A. Þeg-
ar þessu er lokið, límið þið
skegg, augabrúnir og
húfukant úr baðmull. Ef
pappírinn er t.d. rauður
eða svartur, getið þið
klippt augu, eyru og nef
úr hvítum pappír. Svo er
jólasveinninn látinn á
glösin á borðinu og við
köllum hann þá glasa-
hettu.
Frú Heiðdís Norðfjörð hefur safnað og valið það efni fyrir yngri
lesendur, sem hér birtist og færir blaðið henni þakkir sínar og jóla-
óskir.
Leikendur: Matthildur 11 ára (M), og
kennslukonan (K).
K: Jæja, Matthildur mín, kantu nú lexíurnar þínar í dag?
M: Já það held ég.
K: Hvað áttir þú að hafa í náttúrufræðinni?
M: Ég átti að læra um húsdýrin.
K: Já rétt er nú það. Segðu mér þá frá húsdýrunum.
M: Kisa mín eignaðist fjóra kettlinga í gær.
K: Nei — sussu nei — alltaf ertu eins, Matthildur. Segðu
mér, hvað húsdýrin heita.
M: Snati, Branda......
K: (Grípur fram í). Nei þú átt að segja: Hundur, köttur og
svo framvegis.
M: Hundur, köttur og svo framvegis.
K: (Stynur). Ekki skil ég hvað verður úr þér Matthildur,
þegar þú ert orðin stór, þegar þú svarar aldrei rétt.
M: Ég ætla að verða mamma, þegar ég er orðin stór, og eiga
10 börn.
K: Jæja, þá held ég að þú verðir að taka framförum.
M: Þess þarf ég ekki. Pabbi segir að ég verði bara að taka
lýsi, þá verði ég stór.
K: Jæja, svo við höldum okkur við efnið. Eitt af okkar bestu
húsdýrum er kýrin. Geturðu nú hugsað þér, hvaðan við
fáum mjólkina?
M: Það er nú misjafnt.
K: Jæja, ekki hélt ég nú það. En segðu frá og vertu nú einu
sinni dugleg.
M: Já, litli bróðir fær mjólk úr mömmu, ég hjá Gunnu
frænku í mjólkurbúðinni og mamma og pabbi úr dós frá
Silla og Valda.
K: Datt mér ekki í hug, að þú svaraðir einhverju þessu líkt.
En nú skal ég segja þér nokkuð. Við fáum mjólkina úr
kúnni, og svo er búið til skyr, ostur og smjör úr mjólkinni
en nokkuð er soðið niður í dósir og látið í búðirnar,
reyndu nú að muna þetta.
M: Já, ég skal muna það.
K: Kantu vísuna sem þú áttir að hafa?
M: (Þylur í gríð og ergi). Þar sem háir hólar, hálfan dalinn
fylla...
K: Nú varstu dugleg. Manstu hver hefur ort þetta kvæði?
M: (Hugsar sig um, vandræðalega á svip).
K: Manstu það ekki — Hannes...?
M: (Flýtir sér). Ja-há — Hannes á horninu.
K: Nú hélst þú víst að þú værir dugleg. En þetta var nú samt
ekki rétt hjá þér. Ég átti við Hannes Hafstein. Hann orti
þetta kvæði um Jónas Hallgrímsson.
M: Ó, hann Jónas bróðir hans pabba?
K: Nei flónið þitt. Þessi Jónas var eitt af bestu þjóðskáldum
okkar. En reyndu nú að reikna svolítið, kannski gengur
það betur, þó að ég satt að segja efist um það.
M: (Tekur bók og blýant). Já, hvað á ég þá að reikna?
K: Varstu ekki farin að deila? Reyndu að deila 3 í 15.
M: (Starir á hana og endurtekur í sífellu: 3 í 15. Bítur í
blýantinn).
K: Hugsaðu þér að þú eigir 15 egg.
M: Ég borða aldrei egg.
K: Það var nú heldur ekki meiningin að þú ættir að borða
þau, hugsaðu þér bara að þú eigir að skipta 15 eggjum í 3
staði.
M: Eiga þau að vera hrá eða soðin?
K: (Óþolinmóð) A-ha! Það er alveg sama flónið þitt, hugs-
aðu þér að þú eigir að skipta 15 eggjum á milli þín og
systra þinna.
M: Já — þá fær nú Stína bara eitt, því að hún vill aldrei gefa
mér neitt, svo að ég gef mömmu mín egg.
K: Þú átt að skipta jafnt. Segja sem svo: Ég eitt, Stína eitt,
Magga eitt, svona heldur þú áfram, þangað til allt er
búið.
M: Jæja, komdu þá með eggin.
K: Nei, hættu nú, ég gefst alveg upp á þér. En mig langar
samt til þess að vita, hvort þú manst nokkuð úr Biblíu-
sögunum. Veistu, hver Abraham var?
M: Já, það veit ég vel — það er Færeyingurinn, sem býr í
kjallaranum hjá henni Möggu frænku.
Tjaldið
(Fengið að láni hjá skólum)