Dagur - 21.12.1978, Blaðsíða 6

Dagur - 21.12.1978, Blaðsíða 6
: Íi * J i tf\i i ) J> | J > r~) 11J J’ T 77:7.T f i PA/ , P J. P r. p, foId~u qer og faqn-w liand' - a. per og mer x , (T=f=r. fr\o- ar-Jjc í á /;i)5 J- J7 a* - , J J1 aqn uo na ÍJd J ÍJ l . i ita fcj-fej f t r t > r f1 f fr Jt Hi— -h f- fr- 7 ’ 37 r j l n 1 1 1 r // 11 —ps r I í—1 r V 1 7 H k 7—-—1 ►— » j w » ■ r: i f! ídA i , w / * J* JþrJ. - J.-J’ / \Jr t ii m m w t 1 l/Vt 1. I. i .Æ L / ' » ví v r r r 1 7 1 it i) u 1 0* 0 \ r O,jolab ar/7/S, 'Jesús KaiJ um jör5 þln Ifömar sól. "Frá Hethlehem Kom hirtaq sKar, sem hlessar aíla nor oc/ fjar °£ 3efar oss^leéile^ jol. Sumir segja, að krossgötur sé þar t.d. á fjöllum eða hæðum, sem sér til fjögurra kirkna. Elzta trúin er sú, að menn skuli liggja úti jólanótt, því þá er áraskipti, og enn í dag telja menn aldur sinn eftir jólanóttum og sá er t.d. kallaður fimmtán vetra, sem hefur lifað fimmtán jólanætur. Síðar færðu menn árs byrjunina á nýjársnótt. Þegar menn sitja á krossgöt- um, þá koma álfar úr öllum áttum og þyrpast að manni og biðja hann að koma með sér, en maður má engu gegna. Þá bera þeir manni allskonar gersemar: gull og silfur, klæði, mat og drykk, en maður má ekkert þiggja. Þar koma álfakonur í líki móður og systur manns og biðja mann að koma, og allra bragða er leitað. En þegar dagur rennur, þá á maður að standa upp og segja: „Guði sé lof, nú er dagur um allt loft.“ Þá hverfa allir álfar, en allur þessi álfaauður verður eftir, og hann á þá maðurinn. En svari maður eður þiggi boð álfa, þá er maður heillaður og verður vitstola og aldrei síð- an mönnum sinnandi. Því varð manni, sem Fúsi hét og sat úti á jólanótt, og stóðst lengi, þang- að til ein álfkona kom með stóra flotskildi og bauð honum að bíta í. Þá leit Fúsi við og sagði það, sem síðan er að orðtæki haft: „Sjaldan hef ég flotinu neitað.“ Beit hann þá bita sinn úr flotskildinum og trylltist og varð vitlaus. Jón Sigurðsson forseti. 6.DAGUR

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.