Dagur - 25.03.1988, Blaðsíða 6
6 - DAGUR - 25.~mars 1988
66
Við þurfiim að
örva metnað
þatmig að
ekkert
tækifæri sé
látið ónotað til
að gera
vitlaust og
aumt mál svo
hlægilegt,
að menn
skammist sín
að taka sér
það í munn.
66
Það er reynsla
min að flestir
íslendingar,
sem dveljast
erlendis,
tengjast
íslandi enn
sterkari bönd-
um við það að
vera fjarrí
ættjörðinni.
v
66
Síðan þá hef
ég htið á mig
sem sveita-
manneskju.
— Forseti íslands, fru Vigdís Finnbogadóttir, ræðir við Dag mn tengsl sín við
landsbyggðina, íslenskatungu og menningu og starfsemi forsetaembættisins
Frú Vigdís Finnboga-
dóttir, forseti íslands,
hefur verið í embætti í
tæp átta ár og það er
ekki ofsögum sagt að
hún hefur á þeim tíma
áunnið sér bæði virð-
ingu og vinsældir, inn-
anlands sem utan. Dag-
ur hafði lengi hugsað
sér að ná tali af for-
setanum en það er hæg-
ara sagt en gert. Vigdís
er mjög önnum kafin og
það var ekki fyrr en eft-
ir laiigan biðtíma að
blaðamanni Dags tókst
að skjóta sér inn í við-
talstíma hjá henni. „Við
verðum að neita flest-
um blaðaviðtölum en
tengsl forsetaembætt-
isins við landsbyggðina
eru rnér sérstaldega
kær og því ákváðum við
hér hjá embættinu að
veita þetta viðtal,“
sagði forsetinn þegar
blaðamaðurinn lýsti því
yfir hve erfitt hefði ver-
ið að komast að hjá
henni.
Þaö var blíðviðri úti og mið-
bærinn iðaði af lífi þegar blaða-
maðurinn skokkaði léttur á fæti
upp tröppur stjórnarráðsins á
leið til fundar við forsetann. Inn-
an dyra var honum vel tekið af
starfsfólki ráðsins og vísaði það
honum inn til Vigdísar. Forsetinn
sat við stórt skrifborð við skriftir
þegar blaðamaðurinn stakk
hausnum inn úr gættinni. Hún
reis þegar á fætur og bauð blaða-
manninn velkominn. Eftir að þau
höfðu bæði komið sér vel fyrir í
hægindastólum og rætt um fyrir-
komulag viðtalsins var ákveðið
að vinda sér í spurningarnar.
- Vigdís, hafa tengsl þín við
landsbyggðina breyst eftir að þú
varðst forseti?
„Nei, ef svo væri hlyti eitthvað
að vera að. Mér hefur alltaf þótt
vænt um landsbyggðina og tengsl
mín við fólk í sveitum hafa ætíð
verið mjög sterk. Ég er að hluta
til alin upp í sveit og kynntist þar
sveitalífinu nokkuð vel því ég
dvaldi þar sjö sumur í röð. Þetta
var hjá mjög vænu fólki í Eystra-
Geldingaholti í Gnúpverjahreppi
í Árnessýslu. Síðan þá hef ég allt-
af litið á mig, a.m.k. að hluta til,
sem sveitamanneskju.
Það gleymist stundum hve
sveitadvöl er snar þáttur í mótun
og uppeldi borgarbarns. Yfirleitt
er ekki talað um að fólk hafi ver-
ið í sveit þegar spurt er um
reynslu, en hana ætti ekki að van-
meta. Reynsla mín af sveitarstörf-
um á þessum mótunarárum hefur
oft komið mér vel. I sveitinni lær-
„svcitadvöl er snar þáttur í mótun
og uppeldi borgarbarns.“
ist að meta náttúruna og þar
kemst maður í meiri snertingu
við landið, en ef maður kynnist
einungis borgarlífi. Mér þykir
alltaf jafn gaman að tala við
bændur um nýjungar í öllu því
sem tengist landbúnaði og fylgist
vel með þeim aðgerðum sem
snúa að því þjóðþrifamáli að
halda sveitum landsins í byggð.
Löngu áður en ég varð forseti,
þá notaði ég flest sumarfrí mín til
þess að ferðast innanlands. Þá
tók ég venjulega eina sýslu fyrir á
sumri og skoðaði alla sögustaði,
kirkjur, og önnur kennileiti í
þeirri sveit. Eftir að ég eignaðist
dóttur mína kom hún með mér í
þessar ferðir. Hún var komin
vel inn í ferðaáætlunina mína og
mér er það alltaf eftirminnilegt
þegar við vorum, einu sinni sem
oftar, á ferðinni og hún kom auga
á súrheysturn. Þegar hún sá að ég
ætlaði ekki að stoppa hrópaði
hún upp yfir sig: „Mamma,
mamma ætlarðu að sleppa þess-
ari kirkju!“
Ég var leiðsögumaður víða um
land með erlenda ferðamenn hér
í nokkur sumur og lærði
mikið um landafræði og sögu
hvers héraðs fyrir sig. Þannig hef
ég kynnst fólki víða að og þess
má geta að þá varð ég fyrir
skemmtilegri lífsreynslu í Japans-
ferð minni í haust. Þegar ég kom
á hótelið einn daginn, þá biðu
mín þar skilaboð frá enskri konu
búsettri í Japan. Ég hringdi í
hana og þá kom í Ijós að hún
hafði verið í einum ferðamanna-
hópnum sem ég var með í kring-
um 1971. Ég mundi ágætlega eftir
þessari konu og hún hafði lesið í
blöðunum að ég væri í Japan.
Við hittumst því þarna daginn
eftir og var gaman að rifja upp
þær tvær ferðir sem hún fór hér á
söguslóðir."
Dvöl erlendis styrkir
tengslin við ísland
- Nú dvaldir þú mörg ár erlend-
is, fannst þér þú missa tengsl við