Dagur - 17.09.1988, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 17. september 1988
Bílar sem framleiddir eru nú á
dögum eru flestir góðir. Undan-
tekning má teljast ef nýlegir bílar
eru ekki tiltölulega auðveldir og
öruggir í akstri. Ummæli mín um
bíla hér á síðum Dags eru því
flest keimlík að því leyti að ég
rekst sjaldan á bíla sem ekki falla
í þennan flokk góðra bíla. Því
kann lesendum að finnast lofið
ógagnrýnið og lítt marktækt. Ég
hef þó áðurnefndar staðreyndir
um bíla nútímans mér til máls-
varnar. Kröfur sem fólk gerir til
bíla eru auðvitað mjög mismun-
andi, en hér höfum við e.t.v.
reynt að huga að því fyrst og
fremst hve auðvelt og öruggt er
að stjórna bílum ásamt þægind-
um og rými. Ég neita því hins
vegar ekki að bílar eru mjög mis-
jafnlega skemmtilegir í akstri og
umgengni og sumir bílar hafa
„karakter“ og aðrir ekki. Ef til
vill ber dálítið á því að bílar
nútímans séu hver öðrum líkir og
jafnvel svo að bíladellukallar
eiga orðið fullt í fangi með að
þekkja sundur tegundir á færi.
Sama gildir um aksturseiginleika
og búnað.
Sem betur fer er þó ekki öll
nótt úti enn og allnokkrir fram-
leiðendur eru ekki endanlega
fallnir í gryfju vindgangahönnun-
ar, framhjóladrifs og slagstuttrar
fjöðrunar og því gleður það sál-
artetrið að komast yfir óvenju-
lega bíla annað slagið. Sá sem
hér er til umfjöllunar er einn slík-
ur og reyndar óvenjulegur í
fyllstu merkingu þess orðs. Er nú
Umsjón:
Úlfar
Hauksson
við hæfi að draga upp stóru lýs-
ingarorðin.
Snemma á þessu ári greindum
við frá því að umskipti hefðu orð-
ið í endalausri samkeppni þýsku
bílaverksmiðjanna BMW og
Daimler-Benz, með tilkomu
BMW 750i sem sérfræðingar eru
almennt sammála um að sé
fremstur meðal jafningja, ef svo
má að orði komast. Jafnframt
sögðum við frá því þá, að vænt-
anlegur væri á markaðinn nýr bíll
frá BMW til að leysa af hólmi 5-
gerðina sem var orðin sú lang-
elsta hjá verksmiðjunni. Við
sögðum reyndar ekki frá því að
7-gerðin og 5-gerðin voru þróað-
ar hlið við hlið um 5 ára skeið og
eru því tæknilega mjög áþekkar,
jafnvel umfram það sem búist var
við fyrirfram. Það var því eðlilegt
að gera sér nokkuð háar hug-
myndir um nýju 5-gerðina og ég
varð ekki fyrir vonbrigðum.
Útlit bílsins lætur ekki mikið
yfir sér við fyrstu sýn, en við nán-
ari athugun er það mjög vel
heppnað. Bíllinn er stærri-en
Útlit BMW lætur ekki mikið yfir sér en við nánari athugun er það mjög vel heppnað.
virðist og formin eru auðþekkj-
anleg. BMW-nýrun eru á sínum
stað á framendanum og hin sér-
stæða sveigja á aftasta dyrastafn-
um undirstrikar ætternið. Yfir-
byggingin er afar sterkleg og
kemur það berlega í Ijós þegar
bílnum er ekið á ósléttum
vegum.
Eintakið sem ég ók var 520i
með sjálfskiptingu. 5-gerðin er
annars fáanleg með nokkrum vél-
arstærðum (2,0 - 2,5 - 3,0 - 3,5
lítra bensínvélum og 2,4 lítra
turbodiesel) og miklu úrvali af
aukabúnaði. Innréttingin í bíln-
um er gerð af meistarahöndum,
ekki síst ef litið er til stjórntækja
og fyrirkomulags þeirra. Þar er
allt eins og best verður á kosið.
Sérstaka athygli vekja þó stjórn-
tækin fyrir miðstöð og loftræsti-
kerfi, sem eru nákvæm og auð-
notuð og þar að auki er hægt að
stilla hitann sérstaklega fyrir
vinstri eða hægri helming farþega-
rýmisins. Sætin eru fyrsta flokks,
stillanleg á alla vegu og klædd
vönduðu áklæði. Rýmið er gott
bæði í fram og aftursætum, en
aftursætið er þó fremur mótað
fyrir tvo farþega en þrjá. Farang-
ursrýmið er einnig ágætt og klætt
í hólf og gólf. Allir hlutir, stórir
og smáir, innan dyra og utan eru
vandaðir og vel fyrir komið og
innréttingin sem heild er að mínu
viti einstaklega vel heppnuð og
smekkleg.
Það er hins vegar ekki nóg að
vera bara fallegur og það vita
engir betur en þýskir bílasmiðir.
Því var lagt ofurkapp á að búa til
betri undirvagn en áður hefur
tekist í bíl af þessari stærð og í
því skyni nota Bæverjar sams
konar hjólabúnað og fjöðrun og í
stóru 7-gerðinni, þ.e. sjálfstæða
gormafjöðrun á öllum hjólum.
Jafnframt var lagt kapp á að hafa
þyngdarmiðju bílsins eins neðar-
lega og kostur var án þess að bíll-
inn yrði óþægilega kviðsíður. í
ofanálag tókst svo að jafna
þyngdinni bróðurlega milli fram-
og afturása, 50% á framás og
50% á afturás.
Með þessu og ýmsu fleiru hef-
ur BMW tekist að gefa bílnum
betri alhliða aksturseiginleika en
nokkrum öðrum sem ég hef ekið
til þessa (bílar með stjörnu á
grillinu þar meðtaldir).
Hér hefur tekist að nálgast svo
hinn eina sanna gullna meðalveg
milli þæginda og aksturseigin-
leika að svo virðist sem ekki hafi
þurft að fórna einu í staðinn fyrir
annað.
Fjöðrunin er ekki einasta þægi-
leg heldur furðulega vel dempuð
og samstillt. Þannig að þægindin
koma í engu niður á aksturseigin-
leikunum. Þeir eru í einu orði
sagt frábærir. Bíllinn liggur eins
Gerð:
BMW 520i, 4 dyra, 5 manna, vél að framan, drif á afturhjólum.
Vél og undirvagn:
6 strokka, vatnskæld, fjórgengis-bensínvél, borvídd 80,0 mm,
slaglengd 66,0 mm, slagrými 1990,0 cc, 129 hö. við 6000/mín.,
174,0 Nm við 4000/mín., þjöppun 9,4:1, yfirliggjandi knastás,
rafeindastýrð eldsneytisinnspýting, rafeindakveikja.
Sjálfberandi yfirbygging, afturhjóladrif, sjálfvirk drifbremsa í
mismunadrifi. 4-þrepa sjálfskipting.
Sjálfstæð fjöðrun á öllum hjólum. Að framan: Þríhyrndir þver-
armar með gormlegg; jafnvægisstöng. Að aftan: Skáarmar með
gormlegg; jafnvægisstöng. Gasdemparar við öll hjól.
Aflstýri, aflbremsur, diskabremsur á öllum hjólum, hand-
bremsa á afturhjólum.
Hjólbarðar 195/65 R 15 H eða 205/65 VR 15.
Bensíngeymir 80 1.
Mál og þyngd:
Lengd 472,0 cm, breidd 175,1 cm, hæð 141,2 cm, hjólahaf 276,1
cm, sporvídd 146,6/148,7 cm, eigin þyngd 1420 kg, burðargeta
510 kg.
Hámarkshraði ca. 200 km/klst. 0-100 á 13,3 sek.
Framleiðandi:
BMW AG, Múnchen, V.-Þýskalandi.
Innfiytjandi:
Kristinn Guðnason hf., Reykjavík.
Umboð:
Bílaverkstæði Bjarnhéðins Gíslasonar, Akureyri.
Verð:
Ca. kr. 1.450.000 (sjálfskiptur).
bremsum, sem auðvitað eru fáan-
legar. Engu að síður eru brems-
urnar, með diska við öll hjól,
einstaklega góðar og öflugar.
Vélin í 520i er gamalkunnug.
Hún er sex strokka línuvél,
tveggja lítra, 129 hö við 6000sn/
mín. Þessi vél hefur verið notuð í
320i og gömlu gerðinni af 520i í
mörg ár. Þessi vél (og 2,5 lítra
vélin einnig) er listasmíði, enda
nokkuð í lagt að hafa sex strokka
í 2 lítra vél. Hún hefur silkimjúk-
an gang, er fremur kraftlítil á litl-
um snúningshraða en hressist vel
þegar snúningshraðamælirinn er
kominn upp undir 3500. Vél með
þessum eiginleikum er e.t.v. ekki
sérlega heppileg með sjálfskipt-
ingu í svona þungum bíl, en þó er
hann langt frá að vera nokkuð
slappur. Sjálfskiptingin er mjög
góð, skiptingarnar hnökralausar
og eðlilegar bæði upp og niður.
Þegar bíllinn var kynntur seint
á síðasta ári mátti skilja á forráða-
mönnum BMW að ætlunin hefði
verið að búa til besta bílinn í efri
milliflokki. Ég held að það hafi
tekist. Það eru e.t.v. til bílar sem
eru þægilegri eða kraftmeiri eða
hraðskreiðari eða hafa í ein-
hverju eitthvað fram yfir þennan
bíl en ég þekki engan sem hefur
jafn vel heppnaða blöndu af eig-
inleikum sem prýða þurfa góðan
bíl.
og klessa við allar aðstæður,
hvort sem er á möl eða malbiki.
Á beinum vegi er hann rásfastur
eins og eimlest, en örlítið undir-
stýrður í beygjum. Ég reyndi
ýmislegt til að reyna að koma
þessum stóra og þunga bíl úr
jafnvægi, fá hann til að hrekkja
mig með einhverju móti. Mér
tókst það ekki. Undirvagninn
virtist ráða auðveldlega við allar
þrautir sem ég lagði fyrir hann.
Það vakti ekki hvað síst aðdáun
mína hve bíllinn var stöðugur á
malarvegi þrátt fyrir breiða og
lága hjólbarða, sem betur eru
fallnir til aksturs á bundnu slit-
lagi. Þó svo að nokkrir aðrir bílar
hafi afburða góða og örugga
aksturseiginleika, þá hefur þessi
vinninginn fyrir það að stjórnun
hans er einstaklega auðveld og
lipur. Eftir að hafa ekið bílnum
getur varla nokkrum heilvita
manni dottið í hug að hann sé yfir
1400 kg.
Hljóðeinangrunin er einhver
3Ú besta sem ég hef rekist á,
þannig að veghljóðið er lítið
meira á malarvegi en á malbiki.
Þetta, ásamt því hve yfirbygging-
in er sterk og stinn, veldur því að
BMW-inn virðist sérlega heill og
vel skrúfaður saman. Vökvastýr-
ið er alveg eins og stýri eiga að
vera, nákvæmt og ekki of létt.
Bíllinn er ekki búinn ABS-