Dagur - 28.12.1988, Blaðsíða 4
4 - DAGUR - 28. desember 1988
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 800 Á MANUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 70 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 530 KR.
Af skamm arstri k u m
Emils í Kattholti
RITSTJÓRI:
BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ANDRÉS PÉTURSSON (íþróttir),
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BJÖRN JÓHANN BJÖRNSSON
(Sauöárkróki vs. 95-5960), EGILL H. BRAGASON,
FRIMANN HILMARSSON (Blönduósi vs. 95-4070),
INGlBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON
(Reykjavík vs. 91-17450, pósthólf 5452, 105 Reykjavík),
MARGRÉT ÞÓRA ÞÓRSDÓTT'IR, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARAR: GUÐMUNDUR HRAFN BRYNJARSSON,
TÓMAS LÁRUS VILBERGSSON,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Vinnumiðlun er meira
en atvinnuleysisskráning
Á tímum óvissu í efnahagsmálum þjóðarinnar
hlýtur athygli manna að beinast að ráð-
stöfunum til að tryggja afkomu heimilanna,
ekki síður en afkomu þeirra fyrirtækja sem
atvinnu skapa á hverjum stað. Þessi mál eru
ekki einkamál ríkisstjórnar og alþingis, eins
og stundum má skilja, heldur einnig viðfangs-
efni sveitarstjórna um land allt.
Sveitarfélögin eiga að sjálfsögðu mikilla
hagsmuna að gæta í atvinnumálum byggðar-
laganna, bæði beint og óbeint. Með tilkomu
staðgreiðslukerfis skatta endurspeglar út-
svar atvinnutekjur íbúanna mun fyrr en áður.
Bæjarfélögin þurfa því að aðlaga sig breyttu
tekjuöflunarkerfi að þessu leyti.
Rekstur almennrar vinnumiðlunarskrif-
stofu er mikilvægur þáttur í þjónustu sveitar-
félags eins og Akureyrarbæjar, ekki síst á
tímum þegar útlit er fyrir samdrátt í atvinnu-
lífi og vaxandi atvinnuleysi, ef spár ganga
eftir. Úlfhildur Rögnvaldsdóttir, annar bæjar-
fulltrúi Framsóknarflokksins í Bæjarstjórn
Akureyrar, hefur vakið athygli á því að í bæn-
um stendur vinnumiðlunin varla undir nafni,
miklu fremur sé um atvinnuleysisskráningu
að ræða. Flutti hún tillögu um að þrír fulltrúar
yrðu kosnir í stjórnarnefnd vinnumiðlunar
samkvæmt lögum frá árinu 1985. Jafnframt
tilnefni samtök verkafólks og atvinnuveit-
enda fulltrúa í nefndina.
Tillaga Úlfhildar vakti verðskuldaða athygli
og vakti meirihluta bæjarstjórnar vonandi til
meðvitundar um þá brotalöm á vinnumiðlun
sem hefur viðgengist í bænum. Á síðasta
bæjarstjórnarfundi var samþykkt breyting á
„Samþykkt fyrir Atvinnumálanefnd Akureyr-
arbæjar frá 20. október 1987,“ í þá veru að
nefndin geri tillögu um þrjá fulltrúa í stjórnar-
nefnd vinnumiðlunar. Bæjarráð lagði jafn-
framt til að félagsmálaráð annist framkvæmd
vinnumiðlunar og sjái um mannaráðningar
fyrir skrifstofuna.
Heimir Ingimarsson, bæjarfulltrúi Alþýðu-
bandalagsins, lýsti ánægju með tillögu Úlf-
hildar um að lögum um vinnumiðlun væri
fylgt eftir á Akureyri. Kvaðst Heimir einnig
vera þeirrar skoðunar að starfsemi vinnumiðl-
unarskrifstofunnar í bænum væri nær ein-
göngu atvinnuleysisskráning, auk þess sem
þar hefur farið fram vinnumiðlun fyrir fatlaða.
Vonandi verður þessi umræða og tillögugerð
til að vinnumiðlun á Akureyri verði í framtíð-
inni meira en nafnið tómt. EHB
Leikfélag Akureyrar: Emil í Katthoiti
Höfundur: Astrid Lindgren
Þýðandi: Vilborg Dagbjartsdóttir
Leikstjóri: Sunna Borg
Leikmynd og búningar: Hallmundur
Kristinsson
Lýsing: Ingvar Björnsson
Hljómsveitarstjóri: Magnús Blöndal
Jóhannsson
Börn eru kröfuharðir áhorfend-
ur, ekki síður en fullorðna fólkið.
Sjónvarpstækni nútímans hefur
sýnt þeim mörg undur og stytt
þeim stundir með misjafnlega
góðu efni. Börn horfa einnig á
kvikmyndir, í kvikmyndahúsum,
sjónvarpi og á myndböndum.
Við þessa miðla þarf leikhúsið að
keppa. I kvikmyndum sjást engin
mistök. Atriðin eru tekin upp aft-
ur og aftur uns fullkomnum
árangri er náð. Með klippingum
eru atriðin skeytt saman, hægt er
að skipta um svið á sekúndu-
broti. í leikhúsinu er ekkert til
sem heitir „taka tvö“ því sýningin
verður að rúlla og sviðsskiptingar
kosta oft mikla fyrirhöfn. Ef þær
taka langan tíma er hætt við að
athygli áhorfenda glatist.
Leikfélag Akureyrar frum-
sýndi barnaleikritið Emil í Katt-
holti á annan dag jóla. Hinn
kunni sænski barnabókahöfund-
ur, Astrid Lindgren, samdi
leikritið upp úr fyrstu bókum sín-
um um prakkarann Emil og fjöl-
skylduna í Kattholti. Flest börn
þekkja söguna af bókum,
hljómplötu eða úr sjónvarpi og á
sýningu Leikfélags Akureyrar
mátti heyra athugasemdir frá
börnum ef leikritið stangaðist á
við þá þekkingu sem þau höfðu
af sögunni. En þau skemmtu sér
vel, sem og foreldrar þeirra og
aðrir gestir, enda var sýningin
Ijómandi góð og leikritið bráð-
skemmtilegt.
Lífið hjá fjölskyldunni í Katt-
holti er æði fjörugt og á Emil
mestan þátt í því, sbr. atriðið
með súpuskálina og þegar hann
hífði Idu systur sína upp í fána-
stöng. Oft mátti „strákskrattinn“
dúsa í smiðjukofanum og tálga
spýtukalla þegar Anton faðir
hans hafði fengið nóg af skamm-
arstrikunum. Alma móðir hans
þurfti líka ýmislegt að þola svo
og Lína vinnukona og Títuberja-
Maja. Alfreð vinnumaður var
góður vinur Emils, en Emil leist
ekkert á að Lína vildi trúlofast
Alfreð. Þið kannist áreiðanlega
við þetta ágæta fólk.
Ég fæ ekki betur séð en að
Sunna Borg leikstjóri hafi leyst
verk sitt prýðilega af hendi. Víst
er að leikritið er ekki ýkja heil-
steypt og sum atriðin æði snubb-
ótt frá hendi höfundar, en þessa
vankanta hefur Sunna yfirleitt
komið auga á og lagfært. Sviðs-
skiptingar eru margar en leik-
mynd Hallmundar Kristinssonar
er haganlega útfærð og auðveld í
meðförum. Á meðan liprir sviðs-
menn gjörbreyta umhverfinu
sýnir Ingvar Björnsson okkur
kynjamyndir með Ijóskösturum
og Lína syngur vísur. Þannig
heldur sýningin athygli áhorf-
enda og er sérstök ástæða til að
hrósa aðstandendum fyrir liðleg-
ar sviðsskiptingar. Eftir stendur
þó að sum atriði leikritsins eru
stuttaraleg og harla fábrotin.
Tónlistina við leikritið samdi
Georg Riedel og þýðingu söng-
texta önnuðust þeir Böðvar
Guðmundsson og Pétur Eggerz.
Magnús Blöndal Jóhannsson
stjórnar ágætri hljómsveit sem
skilaði sínu vel. Þó fannst mér
vanta dálítið á samræmingu tón-
listar og texta. Leikendur voru
stundum byrjaðir á texta sínum
áður en hljómsveitin hafði lokið
við viðkomandi lag og var þá erf-
itt að greina orðaskil. Söngatriði
eru með miklum ágætum í leikrit-
inu.
Ingvar Már Gíslason, 12 ára,
fer með hlutverk Emils. Hann er
trúverðugur í hlutverki sínu,
strákurinn sá, og börnin sættu sig
vel við hann sem hinn eina sanna
Emil í Kattholti. Ingvar Már
komst í hann krappann er hann
hneigði sig fyrir lækninum og
súpuskálin brotnaði ekki á borð-
brúninni eins og til stóð. Hann lét
þó ekki slá sig út af laginu og
endurtók atriðið með fullnægj-
andi árangri. Ingvar Már stóð sig
mjög vel í söngatriðum og kvíði
hans í þeim efnum reyndist'
ástæðulaus.
ídu systur Emils leikur 11 ára
gömul stúlka, Júlía Egilsdóttir.
Hún er ekki alveg óvön sviði
Samkomuhússins og hér fer hún
prýðilega með hlutverk sitt. Hún
hefur fallega söngrödd og er
örugg í framkomu. ída er hæglát
stúlka, algjör andstæða við grall-
arann Emil.
í meðförum Þráins Karlssonar
er Anton pabbi nokkuð frá-
brugðinn þeim skapofsamanni
sem maður hefur átt að venjast.
Þessi Anton er vissulega allæstur,
en þótt hann öskri á „strákskratt-
ann“ er glettnin aldrei langt
undan. Skapið hefur kannski
batnað með árunum. Nanna I.
Jónsdóttir kemst klakklaust frá
frekar daufu hlutverki Ölmu og
Pétur Eggerz er skemmtilegur í
hlutverki Alfreðs vinnumanns.
Lína vinnukona er ein litrík-
asta persóna leikritsins og á
Margrét Pétursdóttir drjúgan
þátt í því með sköruglegum leik,
skýru tali og kröftugri söngrödd.
Þórey Aðalsteinsdóttir átti hins
vegar á brattann að sækja í hlut-
verki Títuberja-Maju vegna þess
hve hás hún var og því erfitt að
greina hvað hún sagði.
I leikritinu má líka greina
þekkt andlit á borð við Kristjönu
Jónsdóttur, Marinó Þorsteins-
son, Björgu Baldvinsdóttur og
Árna Val Viggósson. Innan um
eru lítt reyndir leikarar og stóðu
þeir sig misjafnlega. Leikfélag
Akureyrar hefur ekki þurft að
sækja langt eftir góðum leik-
mynda- og búningahönnuði því
innanbúðarmaðurinn Hallmund-
ur Kristinsson leysir það verk sér-
deilis vel. Ingvar Björnsson hefur
hannað skemmtilega lýsingu við
verkið og umgjörðin því hin
besta.
Emil í Kattholti er stór og mik-
il sýning og gott til þess að vita að
Leikfélag Akureyrar skuli leggja
metnað í slíka barria- og fjöl-
skyldusýningu. Leikritið er
afþreying, býsna góð afþreying í
þessari uppfærslu, sem er á marg-
an hátt vönduð. Börn eru líka
fölk, þau eiga aðeins skilið það
besta. Það vill stundum gleymast.
Hér er sannarlega munað eftir
þeim. Stefán Sæmundsson
Súpuskálin brotnar þegar Emil hneigir sig fyrir lækninum og þannig græddi fjölskyldan í Kattholti heila krónu! Þrá-
inn Karisson, Nanna I. Jónsdóttir, Ingvar Már Gíslason og Marinó Þorsteinsson í hlutverkum sínum. Mynd: GB