Dagur - 01.07.1989, Blaðsíða 9

Dagur - 01.07.1989, Blaðsíða 9
Laugardagur 1. júlí 1989 - DAGUR - 9 ar breytingar síðan ég kom hing- að og nánast ekki fengið neina mótbáru. Andrúmsloftið var erf- itt þegar ég kom, óvissuástandið var búið að vara lengi og langur tími fór í að vinna upp móralinn hjá fólkinu. Þetta öryggi er auð- vitað ekki komið ennþá, ekki síst vegna þess hvernig staðan er í þjóðfélaginu. En þetta er allt annað en var fyrstu dagana.“ Haukur segist alltaf mæta skilningi og góðu viðmóti þeirra sem hann þurfi að leita til. Undir niðri finnist þó samt efinn um að þetta ævintýri þeirra félaganna geti gengið. „Þetta er ekkert óeðlilegt vegna þess að ýmsir sérfræðingar hafa margoft reikn- að út að þetta eigi ekki að vera hægt. En ef þú ferð tvítugur út og ætlar að kaupa þér íbúð þá á það heldur ekki að vera hægt þannig að það er hægt að reikna allt vonlaust ef viljinn er fyrir hendi. Og eins er margt hægt ef viljinn og rétta hugarfarið er fyrir hendi.“ Lifum ekki á fiskinum einum saman Þrátt fyrir að Haukur hafi ekki um langt skeið fengist við at- vinnurekstur á Akureyri þá hefur hann sínar ákveðnu skoðanir á atvinnuuppbyggingunni á svæð- inu. Hann segir grunnhugmynd- ina í sínum skoðunum þá að skapa verði næga atvinnu fyrir fólkið og þar verði að leita meiri fjölbreytni en að byggja á fiskin- um. Hann er ákveðið fylgj- andi stóriðju við Eyjafjörð ef fullvfst sé að hún gefi eitthvað af sér. Hvað létta iðnaðinn varðar þá segist hann þess fullviss að menn eigi að leita allra ráða til að framleiða þá hluti sem nú eru fluttir inn. „Við eigum að hætta að flytja það inn sem við getum búið til sjálfir." Ekki þarf það að koma á óvart að Haukur telur mörg fyrirtæki, ekki eingöngu á Akureyri heldur víðar, mjög vitlaust upp byggð. „Báknin eru alltof mikil og menn eru farnir að setja gífurlega yfir- byggingu á pínulítil fyrirtæki. Oft eru komnir bæði forstjórar, fram- kvæmdastjórar, fjármálastjórar, starfsmannastjórar og ritarar sem alveg eru að sliga hin bestu fyrir- tæki. Menn eru að drepa mörg fyrirtæki með pappírsgeiranum og áætlanagerðinni. Það fer óskaplega í taugarnar á mér að horfa á slík dæmi.“ Vil ekki vera neinn rutlari Framkvæmdastjórinn brosir út í annað þegar hann er spurður hvort hann geti hugsað sér að taka eina kúvendinguna enn og leita á vit nýrra ævintýra í atvinnulífinu. „Þetta kemur allt í ljós. En ég hylmi ekki yfir það að þetta starf er miklu fjölbreyttara heldur en Texti og myndir: Jóhann Ólafur Halldórsson ég átti von á, gefur meira og er mun skemmtilegra. Starfið tekur á mörgum þáttum en hvað ég verð lengi mun koma í ljós. Það er ekkert takmark að vera alltaf að skipta um starf, ég vil frekar vera staðfastur í starfi frekar en einhver rutlari. Ég vil vinna vel og lengi í því sem ég tek mérfyrir hendur hverju sinni,“ svarar Haukur. Þrátt fyrir annríkið segir hann alltaf tíma til að sinna fjölskyld- unni. Reglulega taki hann góð frí en því verði ekki leynt að síðasta árið hafi hann verið mjög upp- tekinn af skóverksmiðjunni. „Blessaður vertu, maður er búinn að vera nánast með skósól- ann á milli eyrnanna alveg síðan í maí í fyrra,“ segir hann skelli- hlæjandi. „Þetta hefði ekki geng- ið öðruvísi. Ef við félagarnir hefðum skrifað á okkur alla þann tíma sem við höfum verið hér á þessum mánuðum þá væri þetta ekki í jafnvægi í dag. En þegar út í þetta var farið þá var Ijóst að þetta væri mikil vinna og fyrir vikið hefur maður verið nánast ósamræðuhæfur síðasta árið. En við erum ánægðir með uppsker- una,“ bætir hann við. Menn verða að tryggja sig fyrir vondu árunum Hinn 28 ára gamli framkvæmda- stjóri hefur ekki dregið dul á að eftir fyrsta árið sé talsverðum áfanga náð, ekki einungis sé reksturinn kominn í betra horf heldur sé að baki stór hluti kaup- anna á verksmiðjunni. Þegar hann er spurður hvert sé tak- markið með þennan rekstur þá verður umhugsunartíminn ekki langur. „Takmörk okkar eru í sjálfu sér engin önnur en þau að láta þessa einingu ganga og ganga vel. Ef við ætlum að fara að safna ein- hverju þá verða það ekki neinar eignir eða neitt svoleiðis. En menn verða að geta tryggt fyrir- tækið í góðum árum fyrir vondu árunum þegar þau koma og mér finnst það einmitt alltof ríkjandi að menn rjúki til og skelli marm- ara á skrifstofugólfið og geri allt eins og hjá kóngafólki í góðærinu en bölvi svo bara ríkisstjórninni þegar kemur að verri árunum. Þetta er auðvitað út í hött. Víst reynum við að hafa aðstöðuna mannsæmandi og borga sæmileg laun en við munum ekki rjúka til með látum ef að góðærin koma. Þá þyrftum við fljótlega að loka. En ég hef oft sagt að ef þetta eru vondu árin sem við erum núna að ganga í gegnum þá hlakka ég til góðu áranna.“ JÓH

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.