Dagur - 03.04.1993, Blaðsíða 15

Laugardagur 3. apríl 1993 - DAGUR - 15
Unglingaleikklúbburinn Saga á Akureyri:
Tekur þátt í samnorrænu leiklistarverkeM í sumar
- frumsýning á Akureyri í júlí - æfmgaferð til Danmerkur um páskana
Félagar í Leikklúbbnum Sögu bregða á leik fyrir framan Dynheima sl. mið-
vikudag.
Um páskana munu 13 ung-
menni, félagar í Leikklúbbn-
um Sögu á Akureyri, dveljast í
Humlebek á Sjálandi viö
æfingar á samnorrænu leik-
verkefni. Verkefnið nefnist
FENRIS og er unnið af áhuga-
leikfólki frá Danmörku, Nor-
egi, Svíþjóð, Finnlandi og
Færeyjum auk þess sem Leik-
klúbburinn Saga frá Akureyri
og leikklúbbur frá Síberíu taka
þátt í því. Aformað er að sýn-
ingar FENRIS-hópsins verði í
júlí og hefjist með frumsýn-
ingu á Akureyri 9. júlí en síðan
verði ein sýning í Reykjavík
áður en haldið verður utan og
sýnt í heimabæjum þeirra
leiklistarklúbba á Norður-
löndunum er taka þátt í verk-
efninu. Hinir norrænu þátttak-
endur munu dvelja hér á landi
um tveggja vikna skeið. Jafn-
framt æfingafcrð til Danmerk-
ur nú um páskana eru félagar í
Leikklúbbnum Sögu að hefja
fjáröflun til þessa verkefnis en
það verður meðal annars gert
með því að leita eftir fjárstuðn-
ingi á meðal fyrirtækja auk
þess sem Sögumeðlimir hyggj-
ast selja styrktarmönnum
kflómetra af þeirri lögnu leið
sem er fyrir höndum. Ætlunin
er að gefa þeim er vilja styrkja
leikklúbbinn til þessa verkefnis
kost á að kaupa tvo, fímm eða
tíu kflómetra á sanngjörnu
verði.
FENRIS er sameiginlegt nor-
rænt verkefni sjö unglingaleik-
hópa og er þetta í þriðja sinn sem
efnt er til þess en það fór fyrst af
stað árið 1985 en nafnið er sótt í
norræna goðafræði. Samvinnan
við það verkefni gaf svo góða
raun að ákveðið var halda áfram
á þessari braut. Næstu þrjú árin
fóru í undirbúning og sumarið
1989 heimsóttu um 100 ungir
áhugaleikarar sex Norðurlönd
með stóra leiklistarsýningu. Sem
fyrr segir er FENRIS þrjú nú í
undirbúningi og taka rúmlega
eitt hundrað ungir leiklistar-
áhugamenn frá öllum Norður-
löndunum þátt í verkefninu.
Leikklúbburinn Saga hefur tekið
þátt í öllum þremur FENRIS-
verkefnunum.
Pað verkefni sem FENRIS-
hóparnir vinna að um þessar
mundir byggist að miklum hluta á
sjálfstæðum undirbúningi hvers
hóps um sig en síðan verða atrið-
in tengd saman með tónlist en
sérstakur hópur tónlistarmanna
mun annast flutning tónlistar.
Enginn eiginlegur texti verður í
verkinu - hcldur nota leikarar
látbragðsformið og spuna auk
þess sem tónlistin skipar veiga-
mikið hlutverk í uppfærslunni.
Thema sýningarinnar er spurn-
ingin hvað verði um Móður Jörð
í framtíðinni og með því ætla
áhugaleikhóparnir að fjalla um
umhverfismál. Með æfingabúð-
unum í Humlebek nú um pásk-
ana er ætlunin að samhæfa og æfa
þá vinnu sem hver leikhópur hef-
ur verið að þróa. Er þetta í fyrsta
sinn sem FENRIS-leikhópar hitt-
ast til æfinga fyrir eiginlegar sýn-
ingar.
í byrjun júlímánaðar koma
leikhóparnir saman á Akureyri
og eftir lokaæfingar verður verk-
ið frumsýnt þar, að öllum líkind-
um 9. júlí. Að loknum sýningum
á íslandi heldur allur hópurinn til
Noregs þar sem verkið verður
;sýnt í Nittedal, fyrir utan Osló, en
þaðan kemur einn unglinga-
áhugaleikhópurinn. Síðan verður
haldið til Sala í Svíþjóð en ferð-
inni lýkur með sýningu í Humle-
bek í Danmörku.
Leikklúbburinn Saga var stofn-
aður 1976 eftir leiklistarnámskeið
sem haldið var á vegum Æsku-
lýðsráðs Akureyrar. Klúbburinn
hefur starfað af fullum krafti síð-
an og eru félagar í honum á aldr-
inum 13 til 31 árs. f>ess má þó
geta að til að taka þátt í FENRIS
er ætlast til að ungmennin séu
orðin 16 ára. Leikklúbburinn
hefur aðsetur í Dynheimum á
Akureyri og hefur að jafnaði ver-
ið sett upp eitt verk á ári. Þá hafa
einnig verið haldin leiklistarnám-
skeið á hverju ári. Leikfélag
Akureyrar hefur yfirleitt útvegað
leikklúbbnum leikstjóra og hefur
Sigurjón Heimir Albertsson,
leikari hjá leikfélaginu, annast
leikstjórn hjá Sögu í vetur.
Þau Sólveig Tryggvadóttir og
Páll Tómas Finnsson, meðlimir í
Leikklúbbnum Sögu, sögðu mik-
inn kraft í krökkunum er störf-
uðu með klúbbnum og mikla
ánægju ríkja með undirbúning að
þessu verkefni. Fjárhagsdæmið
væri erfitt og því nauðsynlegt að
afla fjár til þess. Nú væri sérstakt
fjáröflunarátak að fara af stað
þar sem meðal annars verði lögð
áhersla á að afla styrktarmeðlima
með því að selja ákveðna kíló-
metra á þeirri leið sem leikhópur-
inn verður að leggja að baki í
sumar. Aðspurð sögðu þau að
ekki væri enn búið að reikna
vegalengdina út en hún væri
meðal annars hringurinn í kring-
um ísland. Akstur frá Esbjerg í
Danmörku, þaðan sem farið væri
frá borði Norrænu, til Oslóar-
svæðisins í Noregi, þaðan til Sví-
þjóðar og síðan aftur til Dan-
merkur. Þau kváðust vonast til
góðra undirtekta við kílómetra-
sölunni. Að lokinni æfingaferð-
inni til Humlebek nú um páskana
mun hópurinn frá Akureyri vinna
áfram að verkefninu hér heima
þar til í byrjun júlí að allir hóp-
arnir hittast hér og leggja loka-
hönd á undirbúning fyrir frum-
sýninguna, sem er fyrirhuguð 9.
júlí eins og að framan greinir.
ÞI
Minning
tGuðrún Jóhannesdóttir
Fædd 21. september 1904 - Dáin 23. mars 1993
Elskuleg vinkona mín, Guðrún
Jóhannesdóttir, lést að morgni
23. mars síðastliðinn. Útför
hennar fer fram frá Glerárkirkju
á Akureyri í dag. Verður það
fyrsta jarðarför er fram fer frá
kirkjunni síðan lokið var við frá-
gang kirkjuskipsins. Hún hafði
fylgst með byggingu hennar af
miklum áhuga frá upphafi og
sótti oft guðsþjónustur meðan
þær fóru fram í hliðarálmu kirkj-
unnar. Árið 1981 var dóttursonur
hennar, Pálmi Matthíasson, kos-
inn prestur í hinu nýstofnaða
Glerárprestakalli og fluttum við
þá til Akureyrar ásamt dóttur
okkar, Hönnu Maríu.
Guðrún var fædd í Litla-Laug-
ardal í Tálknafirði þar sem hún
ólst upp í stórum og samheldnum
systkinahópi. Af þessum stóra
hópi eru nú á lífi, Þorbjörg, Páll
og Guðjón, búsett á Patreksfirði
og Friðrika búsett í Reykjavík.
Guðrún var ung stúlka, er hún
réð sig í vist til föðursystur
sinnar, Gíslínu Friðriksdóttur og
Stefáns Jónassonar, útgerðar-
manns á Akureyri. Guðrún var
„betri stofustúlka" eins og það
hét þá og sinnti almennum heim-
ilisstörfum auk þess sem hún var
flink í höndunum og gat saumað
og prjónað á húsmóðurina og
börnin á heimilinu eftir óskum.
Það var ekki laust við að sumar
frúrnar öfunduðu Gíslínu af
stúlkunni, þegar lítið var af til-
búnum fatnaði á boðstólum.
Heimili Gíslínu og Stefáns var
mannmargt, myndar- og rausnar-
heimili. Á heimilinu voru ungir
sjómenn af skipum húsbóndans
og kom það í hlut Guðrúnar að
bera mat á borð fyrir þá. Þarna
var meðal annarra ungur maður,
Pálmi Friðriksson, sviphlýr með
glettið blik í augum. Ekki leið á
löngu áður en hann var farinn að
renna hýru auga til þessarar fal-
legu, ungu stúlku. Það var tekið
eftir henni eins og reyndar hinum
systrum hennar fyrir það hve lag-
legar þær voru og báru sig vel.
Þetta sá Pálmi líka og gengu þau
Guðrún í hjónaband nokkru síð-
ar og stofnuðu sitt heimili á
Akureyri. Heimili þeirra var í
Gránufélagsgötu 5 og var móðir
Pálma, Anna Guðmundsdóttir, í
heimili með þeim.
Þau voru elskuleg hjón og fal-
leg og það var sem allir hlutir
yrðu fegurri \ návist þeirra. Þann-
ig var persóna þeirra beggja og
framkoma.
Guðrún hafði hlýja og nota-
lega framkomu og hafði alveg
sérstakt jafnaðargeð. Henni lét
vel að annast um sjúka og var oft
fengin til aðstoðar á heimili þar
sem veikindi voru. Hefðu að-
stæður verið aðrar, þegar hún var
ung, sagði hún mér að sig hefði
langað að læra hjúkrun. Það varð
nú ekki en hennar nánustu fengu
notið umhyggju hennar í ríkum
mæli.
Þau Guðrún og Pálmi eignuð-
ust fjögur börn. Elst er tengda-
móðir mín, Jóhanna María, gift
Matthíasi Einarssyni og eru
þeirra synir Pálmi, Stefán Einar
og Gunnar Rúnar. Andrea var
næstelst, gift Bjarna Jónssyni,
hún lést úr krabbameini langt fyr-
ir aldur fram og eru dætur hennar
Guðrún og Rósa. Næst er Guð-
björg, gift Gunnari M. Guð-
mundssyni og þeirra börn eru
Hörður, Bragi og Anna Guðrún.
Yngstur er Jóhannes, kvæntur
Jóhönnu Árnadóttur og dætur
þeirra eru Magný, Guðrún og
Auður. Langömmubörnin eru
líka orðin mörg og sakna þess að
fá ekki lengur að hlaupa í fangið
á langömmu og finna hlýjuna
hennar.
Það var alltaf notalegt að koma
til Guðrúnar í eldhúsið og þiggja
veitingar. Þar var aldrei kaffisop-
inn einn, heldur fylgdu með aðr-
ar „trakteringar". Hún hafði
metnað í því að bera vel á borð
fyrir heimilisfólk og gesti. Stund-
um þegar ég rakst óvænt inn var
búið að leggja á borð og þá fann
hún á sér að mín væri von.
Þetta átti ekki bara við um
gestakomur, hún þurfti engin orð
til að vita hvernig sínu fólki leið.
Hún heyrði hljóminn í röddinni
eða blikið í augunum og það var
henni nóg. Oft sagði hún mér frá
draumum sínum og höfðum við
oft gaman af að reyna að ráða úr
þeim í sameiningu. Hún var ber-
dreymin og fátt kom henni á
óvart í lífinu.
Þannig hafði hún kvatt sína
nánustu og gengið frá sínum mál-
um áður en kallið kom. Nú síðast
er ég var hjá henni fyrir nokkrum
vikum, þá spurði hún um hagi
okkar, sem fyrr. Einnig varð
henni tíðrætt um Glerárkirkju og
það hvort kirkjuskipið, sem vígt
var fyrir jólin væri ekki fallegt.
Hún fagnaði þessum áfanga, því
það átti aldrei vel við hana, að
vita af verki, sem ekki væri lokið.
Enda þótt Guðrúnu auðnaðist
ekki að sjá kirkjuna fullgerða, þá
fylgjum við henni þar í dag síð-
ustu sporin og biðjum góðan Guð
að blessa minningu hennar.
Unnur Ólafsdóttir.
Athugasemd
ritstjóra
Greinin hér að ofan, átti að birt-
ast í blaðinu í gær, ásamt öðrum
minningargreinum um Guðrúnu
Jóhannesdóttur. Vegna mistaka
við vinnslu blaðsins fórst birting
þessar einu greinar hins vegar
fyrir. Um leið og við biðjum hlut-
aðeigandi velvirðingar á mis-
tökunum, gerum við undantekn-
ingu frá þeirri reglu, að birta ekki
minningargreinar í helgarblaði
Dags. Ritstj.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ESTER MARTEINSDÓTTIR,
áður til heimilis Fögruvöllum, Glerárhverfi,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju mánudaginn 5. apríl kl.
13.30.
Einar Gunnlaugsson,
Kristín Gunnlaugsdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.