Dagur - 30.09.1995, Blaðsíða 7

Laugardagur 30. september 1995 - DAGUR - 7
ólíklegt að af sölunni til Ásprents
hf. hefði orðið ef samningar hefðu
tekist við Kaupfélag Eyfirðinga því
rekstur Dagsprents hf. hefði líklega
verið fluttur út í Trygggvabraut og
húsnæðið við Strandgötu selt.
DAGUR hefur verið prentaður í
POB svo það lá fyrir ákveðin
reynsla á því sviði."
Kaup á fyrirtæki í
deiglunni
- Er búið að setja punkt aftan við
umsvifykkar félaganna í atvinnulíf-
inu á Akureyri?
„Nei, vonandi ekki, því staðan
er sú að okkar hlutafélag, Akoplast
& POB hf„ hefur svigrúm til frek-
ari aðgerða eftir að það hefur hætt
eiginlegri starfsemi hér. Við vorum
komnir í rekstur í Reykjavík með
þátttöku í útgáfufyrirtæki í ferða-
þjónustu sem heitir Ferðakort en
það hefur verið selt. Það var hugs-
að m.a. sem verkefnaskapandi en
með sölu prentsmiðjunnar ákváð-
um við að selja það því við töldum
okkur ekki hafa neinn ávinning af
eignaraðild eftir söluna á prent-
smiðjunni. Ferðakort gaf m.a. út
bækling sem heitir „What’s on in
Reykjavik" og gerir enn.
Það hefur verið í farvatninu að
kaupa rekstur fyrirtækis á Eyja-
fjarðarsvæðinu en ég veit ekki
hvernig það mál fer. Við höfum
fyrst og fremst verið að leita að fyr-
irtæki sem er ekki í samkeppni á
þessu svæði en því miður er „flór-
an“ svolítið einhæf.“
Lítill tími til
trúnaðarstarfa í
stjórnmálum
- Þú staifaðir sem sveitarstjóri í
fjögur ár og varst í 5. sœti á fram-
boðslista Framsóknarflokksins við
Alþingiskosningarnar vorið 1991.
Þú hefur ekki haft frekari áhuga á
frama á stjórnmálasviðinu?
„Maður ólst upp við ákveðna
samhygð og samhjálp í bændasam-
félaginu fyrir austan og kenningar
samvinnuhreyfingarinnar eiga betri
aðgang að fólki sem elst upp í
dreifbýli. Mér var boðið sæti á list-
anum þegar ég kom frá Þórshöfn
og mér fannst gaman að reyna
þetta. Ég varð svo 2. varaþingmað-
ur Framsóknarflokksins en komst
að því að þetta var ekki eitthvað
sem ég sóttist eftir, mig vantaði
pólitíska neistann. Ég átti þess kost
að setjast inn á Alþing en baðst
undan því. Ég hef ekki heldur
hugsað mér að leita áhrifa í bæjar-
málapólitíkinni, áhuginn hefur
frekar færst að því að rækta eigin
garð en að koma skoðunum sínum
inn hjá öðrum. Þegar maður vinnur
fullan vinnudag og kannski gott
betur þá hefur maður mjög lítinn
tíma og ráðrúm til að sinna trúnað-
arstörfum með þeim hætti sem
maður vildi sjálfur. Ég starfa í at-
vinnumálanefnd og er stjómarfor-
maður Iðnþróunarfélags Éyjatjarð-
ar, sem hvoru tveggja em auðvitað
pólitísk störf.
Ég hef lengi átt hesta og haft
gaman af, en síðustu tvo vetur hef
ég ekki haft hesta, og dóttirin at-
yrðir mig stundum fyrir það en við
skreppum stundum í sveitina til að
komast á bak á hestum sem við eig-
um þar. Ég reyni líka að komast í
göngur austur á Melrakkasléttu og
er nýkominn þaðan. Ég reyni að
ganga fyrir báða bræður mína en í
haust tókst mér ekki að ganga
nema fyrir annan þeirra. Það er
mikil og góð næring fyrir veturinn
og kærkomin hvfld frá daglegu
amstri. Það blundar í manni ein-
hver villimaður og gott að hleypa
honum fram öðm hverju.
Svo er ég í fótbolta í góðum
hópi og reyni þannig að rækta á
mér skrokkinn svo hann verði ekki
ónýtur á undan andanum. Ég mæti
miklu umburðarlyndi af hálfu kon-
unnar hvað það varðar enda er öll
fjölskyldan í einhverri hreyfmgu,"
sagði Daníel Árnason. GG
dvölina á Þórshöfn þegar kjörtíma-
bilinu lauk?
„Jú, jú, en það var eitthvað sem
blundaði í mér og fjölskyldunni að
fara í eitthvað annað og til Akur-
eyrar var haldið án þess að ég væri
búinn að tryggja mér þar vinnu. Ég
fékk svo vinnu hjá Vátryggingafé-
lagi íslands við ýmis sérverkefni og
þar var ég í fjóra mánuði þar til ég
keypti plastpokaverksmiðjuna á
Bjargi ásamt félögum mínum.“
- Vissuð þið félagarnir eitthvað
um plastpokaframleiðslu eða prent-
verkþegarþið réðust íþau kaup?
„Nei, en við reyndum að reikna
dæmið út en eftir því sem menn eru
ókunnari viðkomandi rekstri því
meiri er hættan á skekkju. Áhættan
var því umtalsverð. Viðskiptavin-
irnir prentsmiðjunnar héldu tryggð
við fyrirtækið þrátt fyrir nýja eig-
endur og við nutum þess að halda
starfsmönnum sem höfðu starfað
hjá POB í áratugi og voru þar með
trygging fyrir umtalsverðri verk-
þekkingu. Þar get ég nefnt Bjarna
Sigurðsson að öðrum ólöstuðum en
auðvitað fundum við ákveðna tor-
tryggni frá sumum viðskiptavin-
anna, enda eðlilegt að menn gefi
sér að ungir, frískir menn séu gráð-
ugir.“
Lítillega rætt að kaupa
Asprent hf.
Vegna kaupa Ako-plasts hf. á hús-
næðinu í Tryggvabraut var nauðsyn
að leita að húsnæði fyrir prent-
smiðjuna. Síðan er prentsmiðju-
reksturinn seldur til samkeppnis-
aðila, Ásprents hf. Komu aðrir
möguleikar til greina áður en skrif-
að var undir þann sölusamning?
„Við vorum á fullu að leita að
nýju húsnæði fyrir prentsmiðjuna
og höfðum ákveðið húsnæði í huga
í þeim tilgangi. Það var erfið
ákvörðun að selja prentsmiðjuna
frá sér því með því sáum við að
baki frábæru samstarfsfólki og al-
veg einstökum vinnuanda. M.a. var
hér gefið út fréttabréf og fleira sem
undirstrikaði þetta góða andrúms-
loft. Það kom aldrei til greina að
Ásprent hf. og Ako-plast & POB
hf. stofnuðu saman fyrirtæki um
reksturinn, því réði meðal annars
ólík eignaraðild; annars vegar
hlutafélag en hins vegar fjölskyldu-
fyrirtæki. Það var hins vegar lítil-
lega rætt hvort við ættum að kaupa
Ásprent hf. þó það kæmist ekki á
alvarlegt umræðustig.
Við gerðum heiðarlega tilraun
til að kaupa meirihluta í Dagsprenti
hf. því það er nauðsynlegt að auka
hagræðingu í prentrekstri á Akur-
eyri og þá er nærtækast að horfa til
sameiningar, samnýtingar á tækja-
búnaði og verkþekkingar, ekki síst
í umbroti og úrvinnslu. Við gerðum
formlegt tilboð í hlut Kaupfélags
Eyfirðinga í rekstur og húsnæði
Dagsprents hf. sem hefði þýtt að
Dagpsprent hf. hefði setið eftir með
einhverjar eignir og skuldir. Við
teygðum okkur eins langt og við
töldum fært og það bar ekki mikið
á milli en niðurstaðan varð til þess
að menn skoðuðu með opnum huga
sölu á prentsmiðjunni. Það er mjög
Daníel Árnason á skrifstofu sinni í Tryggvabraut.
sumarið hitti ég nokkra vini mína á
hestamannamóti og það leiddi til
þess að ég var ráðinn sveitarstjóri á
Þórshöfn,“ segir Daníel Unnsteinn
Árnason.
Atvinnumálin í uppnámi
Á þeim tíma sem Daníel kemur til
Þórshafnar var atvinnulífið í sveit-
arfélaginu í töluverðu uppnámi en
ákveðið hafði verið að breyta tog-
aranum Stakfelli í alfrystitogara.
Nokkurt atvinnuleysi var þá til
staðar en margir sáu fram á óheilla-
þróun í atvinnumálum hreppsins
með þessari ákvörðun, verið væri
að færa vinnuna í frystihúsinu út á
sjó. Stakfellið var þá í eigu Útgerð-
arfélags Norður-Þingeyinga, sem
var í eigu aðila á Þórshöfn og Rauf-
arhöfn. Aðrir töldu að skipið hefði
verið blóðmjólkað af landvinnsl-
unni og þannig hafi tekjumöguleik-
ar þess verið rýrðir.
„Eigendur skipsins voru ósam-
mála og málið varð að mikilli púð-
urtunnu. Þetta olli nærri klofningi í
byggðarlaginu og var því öllum að-
ilum mjög erfitt. Niðurstaðan varð
sú að keypt var skip til að þjóna
landvinnslunni, Súlnafell. Hrað-
frystistöð Þórshafnar varð svo
meirihlutaeigandi að útgerð Stak-
fellsins eftir miklar hremmingar og
Súlnafellið selt til Hríseyjar og
heitir í dag Svanur. Það var varla
önnur lausn fær fyrir byggðarlagið
því annar aðili hafði kvótann á
hendi, en það var gert með fulltingi
sjóða Byggðastofnunar. Ég held að
það hafi ríkt sæmilegur friður í
sveitarstjómarmálum á Þórshöfn
seinni hluta kjörtímabilsins en ég
var þar í fjögur ár. Það var mikið
átak unnið til aukningar í atvinnu-
lífinu; loðnuverksmiðja reist og
bætt var hafnaraðstaða til að geta
tekið við stærri skipum. Komið var
á fót litlu dvalar- og hjúkrunar-
heimili fyrir aldraða og stórátak var
unnið til úrbóta í gatnamálum, m.a.
jarðvegs- og lagnaskipti í mörgum
götum. Neysluvatnsmál voru í
megnasta ólestri þegar ég kom til
Þórshafnar, vatnið tekið í mýra-
keldum upp á Brekknaheiði og öll-
um ráðlagt að sjóða það dyggilega
fyrir notkun. Samstarf náðist við
Rafmagnsveitur ríkisins, sem voru
að leggja jarðkapal austur á Gunn-
ólfsvíkurfjall fyrir ratsjárstöðina,
og var samstarfið fólgið í lagningu
aðveituæðar frá Gunnólfsvíkurfjalli
til Þórshafnar. Margir telja þessa
framkvæmd mestu úrbót sem unnin
hefur verið á seinni tímum fyrir
þetta byggðarlag. Leit að heitu
vatni hefur hins vegar ekki farið
fram enda hafa sérfræðingar af-
skrifað þá möguleika að á þessu
landshomi sé heitt vatn að finna í
jörðu. Þetta fjögurra ára tímabil
mitt á Þórshöfn var mér mjög lær-
dómsríkt og góður skóli. Því hefur
stundum verið kastað fram í hálf-
kæringi að það væri gott að hefja
starfsferilinn í opinbera geiranum
og læra þar af mistökunum áður en
farið yrði í einkabissnesinn."
Tóku töluverða áhættu
- Kom ekki til greina að lengja