Dagur - 05.01.1996, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 5. janúar 1996
-LEIÐARI------------------------------
tæknibyltingin og byggðavandinn?
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 462 4222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1500 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
AÐRIR BLAÐAMENN:
AUÐUR INGÓLFSDÓTTIR, GEIR A. GUÐSTEINSSON,
HALLDÓR ARINBJARNARSON,
SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON, FROSTI EIÐSSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 464 1585, fax 464 2285).
LJÓSMYNDARI: BJÖRN GISLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 462 7639
SÍMFAX AUGLÝSINGADEILDAR: 462 2087
Byggðavandinn á íslandi er gamalkunnugt um-
ræðuefni og verður um ókomin ár enda full þörf
á fyrir landsbyggðafólk að halda vöku sinni og
verjast þeirri sókn sem frá höfuðborgarsvæðinu
kemur, stærðar þess vegna. Þó þróunin hafi því
miður ekki enn snúið við og flótti sé úr höfuð-
borginni út á land hefur samt ýmislegt gerst
sem vert er að veita athygli. Forstjóri Sölumið-
stöðar hraðfrystihúsanna lét þau orð falla á dög-
unum að hann liti talsvert öðrum augum lands-
byggðarmálin og sjónarmið fólks úti á landi en
áður, nú þegar fyrirtækið hefur á undanförnu ári
unnið að því að flytja starfsemi sína norður til
Akureyrar. Oft er umræða um flutning starfsemi
sem er í Reykjavík út á land afgreidd snaggara-
lega á þann hátt að nálægðin þurfi að vera við
þá þjónustu sem er í höfuðborginni, opinberar
stofnanir, fjármálastofnanir og aðrar slíkar. í
flutningum SH til Akureyrar felst að nokkru svar
við þessu, einfaldlega það að nútíma fjarskipta--
tækni gerir að verkum að hægt er að brúa þetta
bil og standa því sem næst í sömu sporum og ef
starfsemin væri á Reykjavíkursvæðinu. Þessa
reynslu þurfa landsbyggðarmenn að nýta sér í
umræðunni um staðsetningu fyrirtækja og stofn-
ana.
Síðustu fréttir um flutning á hluta eða allri
starfsemi Opals eru auðvitað af sama toga og
fagnaðarefni þó eftirtektarvert sé hversu harka-
lega þessum fyrirætlunum er tekið í opinberri
umræðu þó þau, að hámarki 20 störf, sem hér
um ræðir sé snöggtum minna hlutfall af vinnu-
markaði á höfuðborgarsvæðinu en störf sem tap-
ast hafa í mörgum byggðarlögum úti á landi á
undanförnum árum. Formaður Landssambands
iðnverkafólks harmaði í sjónvarpsviðtali að horfa
á eftir störfum norður en ástæða er til að minna
á að þetta gerist á sama tima og talað er um
stórframkvæmdir á suðvesturhorninu sem skapa
mun fjölda starfa í uppbyggingunni og til fram-
búðar. Þær framkvæmdir munu auðvitað fyrst og
fremst koma vinnumarkaðnum á höfuðborgar-
svæðinu til góða og ekki er því hampað. Róður
landsbyggðafólks þarf því að vera stöðugur og
ber að fagna hverjum þeim áfanga sem næst.
Bæjarstjóm Akureyrar virði ieikreglur
Jón B. Arason.
Höfundur er tilboðsgjafi í Löngumýri 9 á Ak-
ureyri.
I framhaldi af grein er ég ritaði og
birt var í Degi þann 7. desember
og bar yfirskriftina „Viðskiptasið-
ferði húsnæðisnefndar Akureyrar-
bæjar“, þar sem ég rakti sögu
mína vegna tilboðs er ég gerði í
húseign er húsnæðisnefnd Akur-
eyrarbæjar hafði auglýst, tók bæj-
arráð Akureyrar málið upp til
skoðunar. Málið var rætt í bæjar-
ráði 30. nóvember og aftur var
það tekið fyrir í bæjarráði 14. des-
ember. Á jreim fundi fór bæjarráð
fram á að bæjarstjóri gæfi ráðinu
umboð til fullnaðarafgreiðslu á
málinu. Á bæjarráðsfundi þann
21. desember samþykkti meiri-
hluti bæjarráðs, að tillögu hús-
næðisnefndar, að selja einum aðila
báðar íbúðimar. Söluverð beggja
eignanna var kr. 7.100.000. - þótt
fyrir lægi hærra tilboð í eignirnar
frá tveimur aðilum er höfðu gert
tilboð í sína hvora eignina upp á
kr. 7.345.000,-.
Húsnæðisnefnd Akureyrarbæj-
ar bauð til leiks, mig langaði að
leika með. Þegar leikurinn hófst
taldi ég að leikreglur væru nokkuð
skýrar en þegar á leikinn leið þótti
mér sá er til leiksins bauð fara
ansi frjálslega með leikreglur.
í stuttu hléi kvartaði ég til eftir-
litsaðila, það er að segja bæjarfull-
trúa. Þeir tóku málaleitan minni
vel og kváðust skoða málið. Nið-
urstöður bæjarráðs liggja fyrir.
Skyldi hér vera um atvik að ræða
að menn dæmi í sjálfs sín sök?
Þessum leik er ekki lokið, ég er
sár en ekki sigraður. Til er annar
óháður aðili er ég mun leita til.
íbúð sú sem ég gerði tilboð í er
seld. Það er í sjálfu sér ekki aðal-
atriði þessa máls. Eg, sem einn lít-
ill leikmaður í þessum leik krefst
þess að bæjarstjóm Akureyrar
virði leikreglur og að allir sitji við
sama borð, en í þessum leik sýnist
mér ekki sama hvort það er Jón
eða séra Jón. Ég lít ekki á þetta
sem rnitt einkamál heldur gast þú
eða einhver annar tekið þátt í
þessum leik, því auglýst var eftir
leikmönnum og hverjum sem er
gefinn kostur á að leika með.
Ástæða þess að ég rita þessar
greinar er ekki sárindi yfir því að
ég hafi misst af þeirri íbúð er ég
taldi mig eiga rétt á, heldur sú að
samviska mín býður mér ekki að
þegja yfir máli þessu. Bæjarstjóm
Akureyrar stendur fyrir mikilli og
virðulegri stofnun sem að mínu
áliti getur ekki leyft sér að leggja
nafn sitt við slík vinnubrögð sem
viðhöfð voru í þessum skrípaleik.
fara ansi frjálslega
með leikreglur.“
Jón B. Arason.
„Húsnæðisnefnd Ak-
ureyrarbæjar bauð til
leiks, mig langaði að
leika með. Þegar leik-
urinn hófst taldi ég að
leikreglur væru nokk-
uð skýrar en þegar á
leikinn leið þótti mér
sá er tíl leiksins bauð
Langamýri 9. íbúð sú sem ég gerði tilboð í er seld. Það er í sjálfu sér ekki aðalatriði þessa máls. Ég, sem einn lítill
leikmaður í þessum leik krefst þess að bæjarstjórn Akureyrar virði leikreglur og að allir sitji við sama borð, en í
þessum leik sýnist mér ekki sama hvort það er Jón eða séra Jón.
LESEN DAHORN l€>
Notið varnargleraugu við flugeldaskotin
Flugeldaáhugamaður hringdi...
... og vildi vekja athygli fólks á
því að nota hlífðargleraugu við
meðferð flugelda. „Það er dálítið
skrýtið hversu fólk er kærulaust
þegar það er að skjóta upp flug-
eldum. Við hver áramót byrjar
umræðan um hættuna, læknar
koma fram í Ijölmiðlum og segja
frá ástandinu á slysavarðstofunum
á gamlárskvöld, þeir sem lent hafa
í slysum af þessu tagi segja frá
sinni hroðalegu reynslu en samt er
fólk ótrúlega kærulaust. Slysin
gera ekki boð á undan sér og
aldrei verður komið í veg fyrir öll
slys um áramótin en þessi augn-
slys eru hroðalegri en svo að hægt
sé að sitja hjá. Flugeldarnir eru
hvergi nærri hættulaus leikur en
það er strax til að draga verulega
úr hættunni ef notuð eru hlífðar-
gleraugu. Svoleiðis öryggistæki
eru ekki dýr og hlægilega ódýr ef
miðað við hversu miklu þau geta
bjargað.
Annað ætti að taka til alvar-
legrar athugunar og það eru ára-
mótabrennurnar. Væri til dæmis
ekki hægt að setja þær reglur að
við brennumar mæti fólk ekki
með sína flugelda heldur aðeins
stjörnublys en láti skátunum eða
öðrum söluaðilum flugelda um að
annast flugeldasýningarnar. Nú
um áramótin varð slys við brennu
í Reykjavík þar sem barn fékk
flugeld í augað og missti sjónina
eftir glannaskap nærstaddra við
flugeldaskotin. Þeim sem fá leyfi
til áramótabrenna ætti því að vera
gert skylt að hafa þá gæslu á
Brynjólfur Brynjólfsson skrifar:
„Þú viðurkennir í andmælum
þínum við bréfi mínu að áburður-
inn geti orðið sprengiefni. Að vísu
við marga keðjuverkandi þætti.
Það eitt að möguleiki sé fyrir
hendi er alls ekki ásættanlegt. Og
ættir þú sem starfsmaður ekki að
verja þessar aðstæður sem þarna
eru á svæðinu. Stimplar einhverra
stofnana breyta engu um þær full-
yrðingar sem ég setti fram í bréfi
mínu, þess vegna leitaði ég ekki
eftir upplýsingum um það atriði.
Fjarlægð íbúðarbyggðar frá
staðnum að flugeldum væri ekki
skotið upp nema af viðurkenndum
aðilum. Því ekki að gæta öryggis
Slippstöðinni er afstæð og verður
að miðast við hvað er að gerast
þarna. Ef til dæmis kæmist feiti í
súrinn fyrir einhver mistök og
tankurinn springi þá er spuming
hvort áburðurinn slyppi. Éf hann
slyppi ekki og þarna losnaði úr
læðingi höggbylgja við spreng-
ingu þá er hætt við að glerið í
íbúðunum sem þér finnst svo langt
í burtu færi ansi smátt. Slys á fólki
í þessum fjarlægu íbúðum gætu
orðið umtalsverð af glerbrotum og
ekki má gleyma verslunarhúsi
sem er staðsett þarna rétt hjá
þarna eins og annars staðar. Dæm-
in sanna að það er meira en lítil
ástæða til.“
Slippstöðinni. Ég læt starfsmönn-
um Slippstöðvarinnar eftir að hug-
leiða öryggi sitt við þessar að-
stæður en þeir gætu með samstillt-
um mótmælum ýtt á flutning
áburðarins þama í burtu. Það væri
meira í átt að hagsmunum þeirra
en mótmæli Símonar Magnússon-
ar.
Ég stend við það sem ég sagði
þegar ég gagnrýndi þessa sam-
setningu þama og ég held að bæj-
arstjórn ætti að gera mjög skjót-
lega drög að því að fjarlægja
áburðinn úr bænum.“
Svar við mótmælum