Dagblaðið Vísir - DV - 01.09.1994, Page 11

FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1994
II
Ofurnjósnarinn Harry Tasker (Arnold Schwarzenegger) er umkringdur
brjáluðum aröbum og konan (Jamie Lee Curtis) líka brjáluð út í hann.
Bíóhöllin/Háskólabíó - Sannar lygar: ★ ★ '/2
Sðnn hasarhetja
„My name is Bond, Tchames Bond“ býst maður við að Arnold Schwarz-
enegger missi út úr sér einhvern tímann í þessari rúmlega tveggja tíma
gaman-hasarmynd þar sem hann leikur alamerískan súpemjósnara,
Harry Tasker. Hann bjargar heiminum á daginn og eyðir kvöldinu með
fjölskyldunni, þ.e.a.s. ef hann hefur tíma til þess. Kona hans (Jamie Lee
Curtis) og dóttir hafa ekki hugmynd um ævistarfiö og finnst heldur fúlt
að hann er aldrei heima. En Harry Tasker er þvílíkur ofurmaður að
hann munar ekki um að bjarga hjónabandinu um leið og hann eltist við
hryðjuverkamenn.
Tme Lies er afskaplega dýr mynd. Framleiðslu- og auglýsingakostnaður
hennar hefði dugað til að borga upp íslenska fjárlagahallann og hefðum
við samt átt nóg afgangs til að gera tíu bíómyndir.
Þegar svona peningum er eytt þá er það ekki gert nema að öruggt sé
að áhorfendur skili sér og séu helst það ánægðir að þeir komi aftur. Það
verður enginn áhugamaður um hasarmyndir óánægður með True Lies,
svo lengi sem hann býst ekki við enn einu metnaðarfullu meistarastykk-
inu frá James Cameron. Cameron hefur gert nokkrar af bestu hasarmynd-
um seinustu tíu ára (Terminator, Aliens, Abyss, T2) en hefur eflaust vilj-
að taka sér smáfrí frá stórum, þungum myndum og gera eina stóra og létta.
True Lies er bæði nógu fyndin og nógu stórfengleg til að vera skemmti-
leg bíóferð en sagan er ekkert til að hrópa húrra fyrir enda kemur á
daginn að hún er meira uppfylling en annað. Hryðjuverkamennirnir eru
bara enn einn hópur brjálaðra araba (það þýðir víst ekki að nota Færey-
inga í svoleiðis) og myndin vinnur aldrei vel úr þeirri hugmynd að gera
Tasker að fjölskyldumanni. Á 40 mínútna kafli skiptir myndin alveg um
gír og sagan fer frá hryðjuverkamönnunum yfir á eiginkonu Taskers sem
verið er að draga á tálar af flagara (Bill Paxton) sem þykist vera njósn-
ari. Þessi hluti myndarinnar er sá eini sem er hreint illa útfærður og í
hann fer mikill tími til einskis.
Cameron hefur alltaf laumað húmor inn í myndir sínar en aldrei gert
mynd sem ætlast er til að sé fyndin. Honum tekst bæði að ná húmor út
úr því hvað allt er ýkt auk þess sem góðir brandarar koma með reglu-
legu millibili. Að vísu fylgja líka nokkrir með sem eru orðnir ansi gaml-
ir og þreyttir.
Schwarzenegger á ekki í vandræðum með að leika ofurhetju frekar en
Kvikmyndir
Gísli Einarsson
fyrri daginn og hann er augljóslega hrifmn af því að leika hetjur sem ekki
á að taka alvarlega, enda hæfir það ímynd hans betur í dag. Schwarzen-
egger hefur sífellt farið fram í leiknum milli mynda og hann hefur aldrei
komist eins vel frá eins stóru hlutverki og í True Lies.
Cameron er auðvitað á heimavelh í stórfenglegum hasar enda eru fáir
sem eru eins færir í flóknum sviðsetningum og hann. Gamanhasarmynd-
ir eru vandmeðfarinn kvikmyndaflokkur, því gaman og hasar/spenna
vilja strika hvort annað út. Ekki er hægt að vera spenntur ef myndin er
ekki tekin alvarlega. Auk þess geta ekki allir hlegið að mannvígum, sama
hvað þau eru sniðuglega útfærð. Það er þó hægt að pumpa hasarinn upp
á það stig að magnið eitt og sér sé nóg til að grípa taugakerfið. Cameron
geymir besta og stærsta hasarinn þar til alveg undir lokin. Eins og hann
hefur gert í öllum sínum myndum til þessa, þá býður hann bíógestum
upp á eitthvaö stórfenglegt sem aldrei hefur sést áður.
Cameron gerir nefnilega myndir undir þeim einfóldu formerkjum að
áhorfandinn eigi að fá eitthvað fyrir sinn snúð og hann hefur aldrei svik-
ist undan merkjum.
True Lies (Band. - 1994) 145 mín.
Handrit: James Cameron, byggt á kvikmyndahandriti (La Totale) eftir Claud Zidi,
Simon Michael og Didier Kaminka.
Leikarar: Arnold Schwarzenegger, Jamie Lee Curtis (Mother’s Boys, My Girl 2),
Tom Arnold (Undercover Blues), Bill Paxton (Boxing Helena, Tombstone), Tia Carr-
ere, Art Malik.

AUGLÝSINGAR
Þveriidtí 11-105 Reykjav* - Simi 632700 - Bréfasimi 632727
Grani sininn: 99-6272(fyrir landsbyggðina)
OPIÐ:
Virka daga kl. 9-22
Laugardaga kl. 9-16
Sunnudaga kl. 18-22
Athugið!
Smáauglýsingar í
helgarblað DV
verða að berast fyrir
kl. 17 á föstudögum.
Menning
Susanne Christensen hjá Sævari Karli:
Höggmyndir
í Hólastein
Steinninn í Hólabyrðu er afar sérstakur, sterkrauð-
ur en samt grófur og ansi þéttur. Líklegast er hér um
einhvers konar sandstein að ræða, en rauði liturinn
stafi af því að málmefni sem í honum eru hafi oxíder-
ast, eins og efnafræðingar segja, eða hreinlega ryðgað.
Steinn þessi var notaður við hyggingu dómkirkjunnar
að Hólum í Hjaltadal á árunum 1757-63. Þar hefur
hann reynst vel og þegar kirkjan var nýlega lagfærð
var aftur sóttur steinn í byrðuna.
Ekki veit ég þó til þess að Hólasteinn hafi verið notað-
ur af myndhöggvurum fyrr en nú að Susanne Christ-
ensen hefur tekið sig til og hoggið í hann þrjár mynd-
ir sem eru á sýningu hennar í galleríi Sævars Karls
ásamt fleiri verkum úr öðru efni. Steinninn virðist
henta vel í höggmyndir, að minnsta kosti nær Susanne
að rista fram úr honum myndir sem mynda eðlilega
heild með efninu.
Þeir sem höggva í stein þurfa að hafa næma tilfinn-
ingu fyrir efninu. Um leið og þeir móta steininn hefur
steinninn sjálfur áhrif á formið - hann er ekki alfarið
mótanlegt efni eins og til dæmis leirinn, heldur ráða
eiginleikar hans - mýkt, harka og samsetning - alltaf
nokkru um vinnu myndhöggvarans.
Á sýningu Susanne má sjá góð dæmi um þetta, því
áuk Hólasteinsmyndanna sýnir hún mydir unnar í
íslenskt móberg og kalkstein frá eynni Krít. Móbergið
er mjúkt en þó alltaf blandað mun grófari efnum og
móbergsmyndir Susanne eru þannig líka finlegar
sums staðar en grófari þar sem efnið gefur tilefni til;
kalksteinninn er í senn þéttur og mjúkur og því velur
Susanne hann fyrir fínlegustu myndirnar. Hverjum
steini hæfir þannig sérstök aðferð og efnisúrvinnsla
og það er athyglisvert að sjá hér hvernig myndir mót-
ast úr Hólasteininum. Myndefni Susanne er ekki síður
athyglisvert en steinninn sem hún velur, en tengist
honum um leið á skemmtilegan hátt.
Myndlist
Jón Proppé
Tvær stærstu myndirnar á sýningunni hera sama
nafn - re-cordis, sem er reyndar líka yfirskrift sýning-
arinnar allrar - og eru báðar úr Hólasteininum. Við-
fangsefni listakonunnar í þessum myndum eru tengsl
mannlegrar þekkingar og skilnings, en þetta útfærir
hún á táknrænan hátt: manneskja ber þunga bók opna
á höfðinu og heldur annarri hönd um bókina en hefur
hina á hjarta.
í sýningarskrá er þetta túlkað þannig að „re-cordis“
merki „að muna í merkingunni að fara aftur til baka
í gegnum hjartað". Við þurfum að gleyma því sem við
höfum lært til að geta lært aftur það sem við höfum
gleymt. Þannig samspil - það sem í heimspekinni hef-
ur verið kallað díalektík þekkingar og skilnings - er
einmitt nokkuð svipað því sem myndhöggvarinn upp-
götvar við vinnu sína: að um leið og hann mótar stein-
inn mótar steinninn aftur verk myndhöggvarans. Úr
glímu listamannsins við erfitt efni spretta einmitt oft
frjóustu verkin.
STUDIO RÚGNU
kvenna gallerí
Smiðsbúð 9-210 Garðabæ
S: 657399 - 659030
Kennarar: Sigga og
Ragna
Fitubrennslunámskeið
hefiast 8. september (12
vikur).
Eingöngu fyrir konur
sem berjast við 20-30 kg
eða meira. Fullkomið
aðhald.
100% árangur!
Hringið strax!!!
Sími 657399.
Þ0LFIMI - PALLAR
Frúartímar.