Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.1994, Blaðsíða 15

FIMMTUDAGUR 1. DESEMBER 1994
15
Ofnotkun negldra
hjólbarða
Margar þjóöir hafa bannað
neglda hjólbarða alfarið, m.a.
vegna þess slits sem þeir valda á
gatnakerfi og þjóðvegum. Annar
ókostur negldra hjólbarða, fyrir
utan óþarfa veghljóð, er sá mikh
sóðaskapur og óþrifnaður sem
þeim fylgir. Það malbik sem spæn-
ist upp úr gatnakerfi vegna slits
þess verður ýmist að ryki, svipuðu
kolaryki, eða sest á farartæki og
aðra vegfarendur sem tjöruklessur
og hefir í för með sér ómæida vinnu
við þrif og notkun ýmissa leysiefna.
Leið leysiefnanna liggur síðan
um holræsakerfi í sjó fram. Ónefnt
er hversu umferð tefst þegar við-
gerð vega og gatna fer fram og þær
hættur sem skapast af hjólförum
fullum af vatni, hvort sem í þeim
frýs eður ei.
Kristjón Kolbeins
viðskiptafræðingur
„Framhjóladrifnar bifreiðar eru mun
betri til aksturs 1 þæfingi en afturhjóla-
drifnar samkvæmt reynslu þeirra sem
hana hafa og aksturseiginleikar batna
enn með læstu mismunadrifi.“
Engin ástæða
Sú skoðun er rík meðal íslenskra
ökumanna að þeim séu allar bjarg-
ir bannaðar í umferð án negldra
hjólbarða eftir að kominn er miður
október. Nú hefir reynslan sýnt að
ekki er nokkur ástæða fyrir mikinn
hluta ökumanna á höfuðborgar-
svæðinu að aka um á negldum
börðum frá miðjum október fram
í miðjan apríl. Þær aðstæður sem
gera neglda hjólbarða bráðnauð-
synlega eru sjcddgæfar þar eð vetur
eru almennt mildir og snjóléttir við
suður- og suðvesturströnd lands-
ins. Enn sem komið er, hefir vart
fallið snjór að ráði á því svæði í
haust ef undan er skilin föl um síð-
astliðin mánaðamót. Shkt er langt
frá því að vera einsdæmi.
Sé gert ráð fyrir að vetrarakstur
hverrar einkabifreiðar á höfuð-
borgarsvæðinu sé um 100 km á
mánuði lætur nærri að heildar-
akstur þeirra allra sé um 70 millj-
ónir km á mánuði. Gefur auga leið
að slíkur akstur á negldum hjól-
börðum fer ekki vel með marautt
gatnakerfi. Þorri ökumanna fer
aldrei út fyrir þéttbýli eftir að
haustar og ekur því almennt á
hálkulausum götum því í flestum
tilvikum er bæði búið að ryðja og
bera salt á ahar helstu samgöngu-
æðar í bítið á morgnana þegar þess
gerist þörf.
Stórlega ofnotaðir
Búnaður ökutækja skiptir veru-
lega miklu þegar um akstur í vetr-
„Búnaður ökutækja skiptir verulega miklu þegar um akstur í vetrarfærð
er að ræða.“
arfærð er að ræða. Þeir sem lenda
í vandræðum og teppa umferð eftir
fyrstu él haustsins eru helst öku-
menn stórra, þungra bifreiða, aft-
urhjóladrifmna á sléttum sumar-
hjólbörðum án alls fargs.
Hreinir grófmynstraðir hjólbarð-
ar bæta aksturseiginleika verulega
í snjó og hálku og mikið munar um
farg í farangursrými afturhjóla-
drifinna bifreiða enda ekki að ófyr-
irsyiyu að gatnamálastjóri hefir
boðið fólki sand í poka sem farg í
ökutæki sín eftir hentugleikum.
Framhjóladrifnar bifreiðar eru
mun betri til aksturs í þæfingi en
afturhjóladrifnar samkvæmt
reynslu þeirra sem hana hafa og
aksturseiginleikar batna enn með
læstu mismunadrifi.
Besti kosturinn er þó tvímæla-
laust aldrif en veVuleg fjölgun al-
drifsbifreiða hefir orðið í eigu
landsmanna undanfarin ár. Þótt
allt um þijóti er ekki nauðsynlegt
að grípa th keðja innanbæjar þótt
þær aðstæður geti skapast í gler-
hálku á þjóðvegum að fátt annað
komi að fullum notum en á mark-
aði eru grip sem hægt er að bregða
utan um hjólbarða ef í nauðir rekur
til að komast í gegnum einstaka
skafl, fari svo að venjulegir gróf-
mynstraðir vetrarhjólbarðar ráði
ekki við ríkjandi aðstæöur.
Niðurstaðan er því sú að á sama
hátt og fréttir af dauða Marks Twa-
ins voru stórlega ýktar eru negldir
hjólbarðar stórlega ofnotaðir.
Kristjón Kolbeins
Særður maður, Olafur Ragnar
Aum berast nú hljóð úr barka
Ólafs Ragnars Grímssonar, for-
manns Alþýðubandalagsins. Hann,
sem ávallt hefur haldið því fram
að sameining félagshyggjufólks í
einum flokki yrði að spretta upp
úr grasrótinni, á nú vart orð til aö
lýsa hneykslun sinni í garð Jó-
hönnu Sigurðardóttur, hveija
hann telur hafa dregið sig á asna-
eyrunum í sameiningarmálinu.
Út af fyrir sig er nokkuð merki-
legt til þess að vita að sjálfur stjóm-
spekingurinn skuh hlusta með eyr-
um asnans. En það er önnur saga
og heldur dapurleg.
Vekur ekki traust
Við, sem gengum úr Alþýðu-
flokknum og stofnuðum Jafnaðar-
mannafélagið, gerðum það ekki
aðeins vegna þess að Alþýðuflokk-
urinn hafði gefið jafnaðarstefnuna
upp á bátinn. Við gerðum það einn-
ig vegna þess að við teljum núver-
andi flokkakerfi gengið sér til húð-
ar.
Því hljótum við að krefjast þess
sama af þeim sem vilja ganga til
hðs við okkur og við kröfðumst af
okkur sjálfum, þ.e.a.s. að þeir gangi
úr þeim flokkum sem þeir eru í.
Öðruvísi geta menn ekki gengið
Kjallarinn
Pjetur Hafstein
Lárusson
rithöfundur
óbundnir th stofnunar nýrrar
hreyfingar.
Auk þess hlýtur það að vera ljóst,
að menn geta ekki setið eina vik-
una í þæghegheitum með Bimi
Bjamasyni og rætt við hann um
stjórnarmyndun með íhaldinu og
bankað svo þá næstu upp á hjá
Jóhönnu Siguröardóttur með'
vinstrabros í vör. Shk framkoma
vekur einfaldlega ekki traust.
Slík voru heilindin
Óneitanlega dregur þetta uppá-
tæki Ólafs Ragnars hugann aftur
th vetrarins 1970-71. Þá höfðum við
nokkrir ungir menn í Samtökum
frjálslyndra og vinstrimanna
áhyggjur af því að Hannibal Valdi-
marsson ætlaði að framlengja líf
Viðreisnar eftir kosningamar 1971,
meö þvi að láta Samtökin ganga th
liðs viö íhaldið og krata.
Th að spyrna við fæti komum viö
á staö viðræðum unghða í vinstri-
flokkunum, m.a. með þátttöku Ól-
afs Ragnars sem þá var enn í Fram-
sóknarflokknum. Við vhdum
tryggja þaö að unghðar allra
vinstriflokkanna spymtu við fæti,
hver þeirra sem gerði sig hklegan
til samstarfs við íhaldið.
Ólafur Ragnar sat með okkur
nokkra fundi og ekki nema gott
eitt um það að segja. Hitt þótti öllu
lakara, þegar það fréttist síðar, að
á sama tíma haföi hann átt viðræð-
ur við unga íhaldsmenn. Umræðu-
efnið mun hafa verið það hvernig
þessir ungu menn ættu að fara að
því að komast á jötuna ef flokkar
þeirra mynduðu ríkisstjóm. Slík
vom heihndi Ólafs Ragnars Gríms-
sonar fyrir aldarfjórðungi. Síðan
hefur mikið vatn rannið th sjávar.
En árfarvegurinn er greinhega enn
sá sami.
Pjetur Hafstein Lárusson
„ ... menn geta ekki setiö eina vikuna
í þægilegheitum með Birni Bjarnasyni
og rætt viö hann um stjórnarmyndun
með íhaldinu og bankað svo þá næstu
upp á hjá Jóhönnu Sigurðardóttur með
vinstrabros í vör.“
meoog
Alagning 0,15 prósenta hol-
ræsagjalds í Reykjavík
Fortíðarvandi
„Fjárhags-
staöa borgar-
innar ermjög
. slæm. eftir.
viðskilnað
Sjálfstæðis-
flokksins.
Skuldirnar
eru miklar og
afborgámr Og mgii»ors soirun uraia-
vextir falla OOUirborgarsljOri
með miklum
þunga á borgarsjóð á næsta ári.
Við þessar aðstæður hggur í aug-
um uppi að það þarf að auka tekj-
ur borgarsjóðs. Aðrir kaupstaðir
leggja yfírleitt á holræsagjald á
bilinu 0,1-0,3 prósent. Standandi
frammi fyrir frarnkvæmdum fyr-
ir um 700 mhljónir á ári i hol-
ræsamálum höfum við ekki efni
á að leggja ekki á þetta gjald. Við
verðum að fara í þessar fram-
kvæmdir þvi að þær eru þaö mik-
ilvægar í umhverfis- og mengun-
armálum. Auknar kröfur í um-
hverfismáium kosta auðvitaö
sitt.
Auðvitað má segja að með þessu
séum viö að efha kosningaloforð
því að við viljum og ætlum að
taka á í holræsamálum þó að við
gætum frestaö þeim, sleppt hol-
ræsagjaldi og látið holræsamáhn
lönd og leiö. Það fylgir þvi engin
sérstök ánægja að þurfa aö leggja
auknar álögur á borgarbúa en við
vorum búin að segja að fortíðar-
vandi Sjálfstæðisflokksins hlyti
einhvers staðar að koma niður.
Hann er búinn að framkvæma
fyrir 1.870 miUjónir í holræsa-
málutn á þessu ári. Á næsta ári
þurfum við að borga í afborganir
og vexti vegna þessara fram-
kvæmda 1.620 milljómr. Meö
stefnu sinni hafa sjálfstæöismenn
lagt á framtíðarskatta sem nú eru
að koma fram.“
Osáttur
„Eg er afar
ósáttur við
þessa skatta-
hækkun því
að þetta er 25
prósenta
hækkun á
fasteigna-
gjöldum. Fjöl-
Skylda Sem á ÁmlSlglússon, oddvltl
fbÚð 1 blokk sjöHstœðlsmanna
með sjö mhlj-
ónir í fasteignaraat hefm' þurft
að borga 40 þúsund krónur í fast-
eignagjald á ári. Eftir áramót
kemur reikningur upp á 50 þús-
und krónur á þessa fjölskyldu og
þvi þarf hún að afla sem svarar
18 þúsund krónum meira th að
borga þennan skatt.
Þessi skattlagning er ekki til að
greiða upp skuldir. Hún er til að
fjármagna loforðin sem Reykja-
víkurlistinn gaf i kosningunum.
Það er út í hött að afsaka sig með
því að verið sé að greiöa upp fjár-
hagsvanda sjálfstæöismanna. I
árbók sveitarfélaga 1994 kemur
meðal annars fram að greiðslu-
byröi lána nettó á síðasta ári var
23 prósent af landsmeöaltali í
Reykjavik en 167 prósent í öörum
kaupstöðum á landinu. í Reykja-
vík vora skuldir á ibúa 94.800
krónur en í kaupstööum 115.700
krónur á íbúa.
Staöa ahra sveitarfélaganna í
landinu hefur versnað á undan-
förnum áram en Reykjavík hefur
enga sérstöðu í því. Þessar tölur
sýna að liróp um erfiða fjárliags-
stöðu eru innantóra. Sveitarfé-
tögin um allt land eiga við svipaö
an vanda að glíma en ekkert
þeirra hækkar fasteignagjöld um
25 prósent á þessum forsendum.“