Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.1995, Page 4
4
FIMMTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1995
Fréttir________________________________________________________________
Tveir grímuklæddir ræningjar áttu við samhenta flölskyldu í sjoppu í Kópavogi:
Ræninginn hló
er hann gafst upp
- móðir og dóttir börðust við „ógeðslega“ sterkan ræningja og urðu undir
„Það hlupu héma tveir grímu-
klæddir menn inn rétt fyrir lokun.
Annar stökk upp á borðið og fór yfir
það en hinn hljóp inn fyrir það, þar
sem á að fara, og fór beint í peninga-
kassann. Sá sem stökk yfir borðið
sleit símann úr sambandi en sá sem
var við kassann ýtti mér frá svo ég
kæmist ekki að peningakassanum.
Ég var alveg frosin en náði að átta
mig og hljóp hér yfir í næsta pláss
þar sem foreldrar mínir og kærasti
vom að standsetja nýtt húsnæði sem
við erum að flytja í,“ segir Sylvía
Arníjörð, 16 ára afgreiðslustúlka í
sölutumi við Hlíðarveg í Kópavogi.
Laust efdr klukkan hálftólf í gær-
kvöld ruddust tveir dökkklæddir
menn með grímur inn í sölutum sem
foreldrar Sylvíu eiga og reka og hún
vinnur í. Sylvía var nýbúin að kveðja
vinkonu sína þegar mennimir, sem
í raun em 16 ára unglingspiltar og
hafa áður komið við sögu lögreglu,
raddust inn.
„Ég sagði mömmu og pabba og
kærasta mínum að verið væri að
ræna sjoppuna og þau hlupu öll yfir.
Byssumálið á Raufarhöfn um helgina:
Sylvía Arnfjörð og Kristbjörg Helga Guðlaugsdóttir, móðir hennar, sem í
fyrrakvöld börðust hetjulega við annan ræningjanna en urðu að láta i minni
pokann. DV-mynd GVA
I þann mund var annar ræningjanna
að stökkva yfir borðið og pabbi og
kærasti minn náðu að berja hann
niður en hann baröist á móti. Þeir
reyndu að halda honum niðri en á
meðan reyndum við mamma að ná
peningunum af hinum, sem var
ógeðslega sterkur, með þvi að beija
í hendurnar á honum. Hann hrinti
mömmu á stand sem var þarna og
reyndi að veijast og slapp út,“ segir
Sylvia.
Pilturinn komst út með nokkur
þúsund krónur og hvarf út í myrkr-
ið. Pabba Sylvíu og kærasta hennar
tókst hins vegar að halda hinum pilt-
anna þangað til lögreglan kom.
„Ég læsti dyrunum eftir að annar
þeirra komst út. Þá róaðist hinn nið-
ur og settist á bekk sem er hér inni.
Hann fletti grímunni, sem er svona
snjógríma, og spurði hvort við ættum
sígarettu og hló bara. Svo kom lögg-
an og tók hann,“ segir Sylvía.
Pilturinn var yfirheyrður af Rann-
sóknarlögreglu í gær og í kjölfarið
var hinn handtekinn. Þeim hafði
báðumveriðslepptímorgun. -pp
Mannvirki
falin í snjó-
sköflum
Súnon Sigurmonsson, DV, Görðunu
Mikil snjóalög em hér i Snæ-
fellsbæ, sunnan heiðar, og viða
era mannvirki hálffalin i snjósk-
öflum og algjör hagleysa á jörö.
Sundlaugin við Lýsuhólsskóla er
umkringd háum snjóveggjum en
skólanemendur láta það ekki á
sig fá við sundnámið, Samgöngur
eru samt í góðu lagi.
Á síðasta sumri voru fullgerðir
siðustu kaflar vegarins um sunn-
anvert nesiö og era þctta mikil
viðbrigði frá gömlu vegunum.
Einu snjóhöftin eru við einbreiö-
ar brýr, sem safna snjó, og á veg-
um þar sem Vegagerðin hefur
lækkað vegarstæðin: í gegnum
hæðardrög.
Böðvar Jónsson á Hellissandi
og starfsmenn Borgarverks í
Borgarncsi sjá um að hreinsa
veginn frá Ólafsvík yfir Fróðái*-
heiði til Borgarness alla daga og
hafa þeir alltaf getað opnað leið-
ina nema þegar Vegagerðin hefur
stöðvað snjómokstur af öryggisá-
stæðum.
Meðferð útigangshrossa batnar
hér ár frá ári. Þó mátti sjá hross
híma úti á hagleysu og gaddi í
skafrenningi og illviðranum í
janúar. Vonandi leggur nýja bæj-
arstjórnin þessum þegnum sín-
um lið þegar hún fer að festast í
sessi þó þeir hafi ekki atkvæðis-
rétt til bæjarstjórnarkosninga í
Snæfellsbæ.
Mál lögreglumannsins sent til Akureyrar
- blóðsýnirannsókn óviðkomandi konunum sem kvörtuðu
Sýslumanninum á Akureyri hefur
verið falið að annast rannsókn á
máli vegna kvörtunar kvenna á
Raufarhöfn um framgöngu lögreglu-
manns í starfi þegar þær óskuðu eft-
ir aðstoð hans eftir að maður með
byssu hafði ógnað þeim um síðustu
helgi. Lögreglumaðurinn fór að
gefnu tilefni í blóðrannsókn eftir at-
burðinn en það var gert að tilhlutan
annarra embættismanna í umdæm-
inu. Maðurinn var kallaöur út í fri-
tíma sínum.
Lögregluembættið á Akureyri mun
annast rannsókn málsins enda taldi
sýslumaðurinn á Húsavík embætti
sitt vanhæft til að rannsaka málið
þar sem um er að ræöa starfsmann
í lögsagnarumdæmi hans. Konurnar
sem kvörtuðu yfir framgöngu lög-
reglumannsins, sem ók meintum
byssumanni til síns heima eftir að
hann hafði haft afskipti af honum,
telja að honum hefði átt að koma
undir lás og slá til að komast hjá frek-
ara ónæði af honum eins og þær
segja að raun hafi orðið. Einnig var
sterkur grunur um að byssumaður-
inn hefði ekið bíl sínum ölvaður.
Varðandi blóðprufurannsókn lög-
reglumannsins er um að ræða rann-
sókn sem lögreglan stendur að og er
óviðkomandi kvörtun kvennanna á
Raufarhöfn eins og sagt var í DV á
mánudagvegnamisskilnings. -Ótt
í dag mælir Dagfari
Ríkisdagblað
Það er góð hugmynd hjá Guðrúnu
Helgadóttur, þingmanni Alþýðu-
bandalagsins, að hér verði stofnað
ríkisdagblað. Satt að segja er þetta
einhver snjallasta hugmynd sem
sett hefur verið fram eftir að Al-
þingi íslendinga var endurreist. í
raun og vera kemur ekkert annað
til greina en að framkvæma þessa
hugmynd. Hún leysir allan þann
vanda sem bæði þing og þjóð era
komin í. Einkum eftir að íslenska
útvarpsfélagið keypti hlut í Fijálsri
fjölmiðlun. Þá . fór lýöræöið til
Qandans. Þá fór frelsið í hundana.
Þingmenn Alþýðubandalagsins
hafa afskaplegar áhyggjur af fjöl-
miðlavaldinu og þeirri einokun
sem þar er að myndast. Sú einokun
birtist þjóðinni í því formi að nú
getur hvaða labbakaútur sem er
gefið út blað og rekið sjónvarpsstöð
og hafið útvarpssendingar. Þetta
ástand er algjörlega stjómlaust og
það er allt sagt í fréttum sem er í
fréttum og líka það sem er ekki í
fréttum. Það er allt sagt.
Stjómmálamennimir vita ekki
sitt rjúkandi ráð og geta búist við
því hvenær sem er að hlusta á frétt-
ir án þess að vita um það fyrir fram
hvað er í fréttum og þeir heyra jafn-
vel fréttir sem þeim er á móti skapi.
Þær fréttir era jafnvel í fullri and-
stöðu við það sem þeir telja rétt og
satt og fréttamenn og fréttablöð eru
fullkomlega óábyrg gagnvart þeim
sem stjóma þjóðinni og bera
ábyrgð á því hvað er í fréttum.
Þetta er óþolandi og þegar við það
bætist að menn úti í bæ, upp á eig-
in spýtur, ákveða að leggja eignir
sínar í hlutafélög sem reka fjöl-
miðla og kaupa svo önnur hluta-
bréf í öðram fyrirtækjum sem líka
reka fjölmiðla þá er það aðför að
lýðræðinu og ekkert frelsi lengur.
Þá er frelsið í það minnsta kosti
misnotað herfilega í skjóli þess
frelsis sem á að umgangast með
varúð. Frelsi hugans og frelsi tján-
ingar er mikilvægt en menn eiga
ekki að geta keypt sér þetta frelsi
meðan aðrir geta ekki keypt sér
það. Svo mikið er víst.
Með vísan til þesarar þróunar er
tímabært að stofna ríkisdagblað
sem flytur hinar einu sönnu fréttir
úr þjóðlífinu og verður hafið yfir
alla gagnrýni og allan vafa um að
þar standi eitthvað sem er í blóra
við það sem stjómmálamenn vilja
að sé í fréttum. Blaðið þarf ekki
endilega á áskrifendum eða lesend-
um að halda, því ríkissjóður mun
kosta útgáfu þess. Meira aö segja
mætti gera það að skylduáskriftar-
blaði alveg eins og Ríkisútvarpið
þannig að allir séu skyldugir til að
kaupa blaðið hvort sem þeir lesa
það eða ekki.
Ritstjórar verða kosnir af Alþingi
en ekki ríkisstjóm því ríkisstjómin
getur verið hlutdræg gagnvart
stjómarandstöðunni og blaðið
verður að vera hlutlaust og áreið-
anlegt og ekki má halla á neinn.
Kosning verður því aö fara þannig
fram að allir flokkar eigi hver sinn
ritstjóra og svo er sennilega rétt til
öryggis að kjósa útgáfusfjóm með
fulltrúum aÚra flokka, sem gæta
þess að starfsmenn og blaðamenn
séu hlutlausir og óflokksbundnir
eða þá jafn margir frá hveijum
flokki til að ekkert hallist á.
Ritstjórar, ritnefnd ogblaðamenn
munu síðan halda með sér fundi til
að greiða atkvæði um það hvaö
verði í blaðinu og ef ágreiningur
kemur upp skal honum vísað til
Alþingis þar sem fram fer ein um-
ræða, fyrir og eftir nefndarálit, þar
sem flallaö verður um efni blaðsins
og þær hlutleysisreglur sem vérða
að gilda varðandi birtingar og
áreiðanleika.
Eðlilegast væri auðvitaö að allt
það efni, sem ágreiningm* kann að
vera um, birtist ekki, til að ríkis-
dagblaðið standi undir því hlut-
verki sínu að gæta hlutleysis í
fréttaskrifunj. Engar fréttir mega
birtast sem orka tvímælis, nema
allir flokkar séu um það sammála.
Þetta blað mundi tryggja frelsið
og lýðræðið og koma í veg fyrir að
óvandaðir einstaklingar úti í bæ
kaupi og selji fjölmiðla og gefi út
blöð sem eru með fréttum sem ekki
eru þóknanlegar fréttir. Frétta-
flutningur mundi taka stakka-
skiptum og almenningur gæti
smám saman látið af þeim leiða
ósið að lesa önnur blöð og þannig
mundi ríkið annast þann frétta-
flutning sem þjóðinni er fyrir bestu
í hinu eina og sanna ríkisdagblaði.
Dagfari