Dagblaðið Vísir - DV - 05.04.1995, Qupperneq 14

14
MIÐVIKUDAGUR 5. APRÍL 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Ritstjórar: JÖNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JONSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNÚSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)563 2700
FAX: Auglýsingar: (91 )563 2727 - aðrar deildir: (91 )563 2999
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
ISAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m/vsk.
Verð I lausasölu virka daga 150 kr. m/vsk. - Helgarblað 200 kr. m/vsk.
Hvað verður um Kvennó?
Meðan augu flestra mæna á fylgi gömlu flokkanna 1
þeim skoðanakönnunum sem birtar eru þessa dagana
vifl það gleymast að skoða fylgistölurnar sem Kvennalist-
inn fær. Þær eru ekki háar, um og yfir 5% atkvæða, og
svo virðist sem flestir séu búnir að afskrifa Kvennalist-
ann fyrir vikið.
Það er að vísu of snemmt, enda hefur Kvennalistinn
áður komið á óvart í kosningum og skemmst er að minn-
ast sigurs Ingibjargar Sólrúnar sem leiddi R-listann í
Reykjavík síðasthðið vor. Sá sigur R-listans hefði aldrei
orðið að veruleika nema fyrir tilstilh kvenna og þá þess
hóps kvenna sem fylkt hefur sér um kvennaframboðin
undanfarinn áratug.
En nú er engin Ingibjörg í framboði og slæmt útht hjá
Kvennahstanum. Hann rekur lestina í öhum þeim skoð-
anakönnunum sem hafa verið að mæla fylgið.
Velta má fyrir sér hvað valdi. Kvennalistinn er ekki
lengur nýjabrum, Kvennalistinn hefur ekki eins sterka
frambjóðendur og áður. Kvennahstinn hefur spyrt sig
of mikið við vinstri flokkana og er að því leyti orðinn
eins og hinir; einn af alltof mörgum valkostum á vinstri
vængnum. Síðastnefnda skýringin er vissulega fyrir
hendi enda þótt hún sé ekki allskostar sanngjöm.
Kvennahstinn er ekki vinstri sinnaður í hefðbundnum
skilningi en byggir málatilbúnað sinn á félagslegum for-
sendum kvenna eins og eðlilegt er.
Hér skal sett fram sú kenning að minnkandi fylgi
Kvennahstans megi rekja til bágrar stöðu kvenna í launa-
málum. Eftir rúmlega tíu ára starf Kvennahstans hefur
ekki orðið sá árangur af starfi hans að kjör kvenna á
vinnumarkaðnum hafi lagast að neinu marki. Þessar
niðurstöður bitna á Kvennahstanum. Þær hafa vissulega
hreyft þeim málum á Alþingi og í margvíslegri tihögu-
gerð, en árangurinn talar sínu máh og niðurstaða kjós-
enda virðist vera sú að sérstakt framboð af hálfu kvenna
skih sér ekki í bættum kjömm og réttindum.
Það má einnig leiða að því líkur að aðrir flokkar hafi
brugðist við kvennaframboðum með fleiri kvenframbjóð-
endum á sínum eigin listum og flest bendir jafnframt til
að Þjóðvaki Jóhönnu Sigurðardóttur hafi dregið til sín
fylgi kvenna á kostnað Kvennahstans. Þjóðvaki nýtur
ótrúlega mikils fylgis í Reykjavík þar sem Jóhanna sjálf
er í framboði, en höfuðborgin hefur einmitt verið sterk-
asta vígi Kvennahstans fram að þessu.
Kosningarnar á laugardaginn geta allt eins orðið enda-
lok sjálfstæðra kvennaframboða. Farið hefur fé betra
kunna einhverjir að segja. Sannleikurinn er þó sá að
Kvennalistinn átti rétt á sér og á enn rétt á sér meðan
launamisrétti er ennþá ríkjandi; meðan fordómar og
skilningsleysi á reynsluheimi kvenna er til staðar í karl-
þrungnum stjómmálaheimi; meðan fjölskyldumál sitja á
hakanum; meðan jafnrétti kynjanna er fótum troðið.
Það er tímanna tákn og kannske kaldhæðni örlaganna
að nú fyrst í þessari kosningabaráttu em augu hinna
hefðbundnu sljómmálaflokka að opnast fyrir því að
launamisréttið er ranglæti og félagslegt hneyksh, sem
er íslensku þjóðfélagi ekki samboðið. Á fundi í Hlaðvarp-
anum á dögunum var til þess tekið að fulltrúar ahra
stjómmálaflokka segjast vera reiðubúnir til að fylgja
jafnrétti í launamálum eftir og höfðu fógur orð um efndir.
En eitt em orð og annað efndir. Það fer eftir efndunum
ef einhverjar verða, hvort dagar Kvennahstans em tald-
ir eða hvort enn er þörf fyrir sjálfstæða kvennabaráttu.
Það ræðst ekki í kosningunum heldur á næsta kjör-
tímabih. Eflert B. Schram
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir borgarstjóri. - „Nú gerir hún hvort tveggja, rekur og aftengir, og fjölgar pólitísk-
um aðstoðarmönnum," segir Árni m.a. í grein sinni. -
„Aftengingar"
Ingibjargar
R-listinn hefur nú verið við völd
í Reykjavík í tæpt ár og stjórnun-
arstílinn er orðinn ljós. Stíllinn
gagnvart embættismönnum
Reykjavíkurborgar birtist í orðum
Ingibjargar S. Gísladóttur fyrir síð-
ustu borgarstjómarkosningar á
fundi með Alþýðubandalaginu.
Haft var eftir henni í Vikublaðinu
17. febrúar 1994 að varla yrðu menn
„afhausaðir" eins og fyrirspyrjandi
hafði oröað það en „kannski ein-
hverjir aftengdir".
Nú gerir hún hvort tveggja, rekur
og aftengir, og fjölgar pólitískum
aðstoðarmönnum. Stjórnunar-
stílhnn einkennist einnig af skatta-
hækkunum, löngum fundarsetum,
leit að „leyniskýrslum", póhtískum
stöðuveitingum og „furðu og
hneykslan" borgarstjóra ef sjálf-
stæðismenn gagnrýna.
Nýtt stjórnskipulag
Margir borgarbúar muna eftir
blaðamannafundi sl. haust sem R-
hstinn hélt í kjölfar „úttektar" Stef-
áns Jóns Hafsteins sem hann gerði
á stjórnkerfi borgarinnar. Helsta
niðurstaða úttektarinnar var að of
fá ljósrit væru í notkun í Ráðhús-
inu, notast væri við frumrit. í kjölf-
ar þessara yfirlýsinga var keypt út
ráðgjafavinna til að útfæra nýtt
„stjómskipulag". Stuttu síðar
hætti borgarritari störfum en ekki
var ráðið í hans starf í hálft ár því
R-hstinn sagðist vera að útfæra
„skipuritið“.
Af þeim göhuðu eintökum sem
nú líta dagsljósið hálfu ári síðar er
augljóst að borgarstjóri aftengir
sína næstu undirmenn, fækkar
þeim í þrjá, skiptir um tvo en fjölg-
ar embættismönnum neðar í
stjórnkerfinu. Svo virðist vera sem
þessir næstu þrír undirmenn borg-
arstjóra eigi að hafa undir sér 13-14
stjómendur sem er tvöfalt meira
en reyndir stjórnendur mæla með.
KjaHarinn
Árni Sigfússon
er oddviti sjálfstæðismanna
í borgarstjórn
Pólitískum bitlingum skipt
á milli flokka
Á sama tíma og vandræðagangur
með „skipuritið" í Ráðhúsinu er í
hámarki er R-hstinn loks búinn að
ákveða að innsti koppur í búri
Framsóknar verði borgarritari.
Þegar sjálfstæðismenn spurðu
hvort ekki væri eðlilegt að bíða eft-
ir því að „skipurit" R-listans væri
fullklárað áður en ráðið yrði í svo
viðamikið embætti bókuðu fulltrú-
ar R-listans að skipuritið kæmi
þessu ekki við.
Þar höfum við það: Vinstriflokk-
arnir eru einfaldlega að skipta á
mihi sín pólitískum stöðuveiting-
um og ráða inn áhrifamenn úr
flokkum sínum. Dæmi þessa.er
aðstoðarkona borgarstjóra, Kristín
Ámadóttir, sem er fyrrum starfs-
maður Kvennahstans, Einar Öm
Stefánsson, nýráðinn umsjónar-
maður með fréttabréfi borgarinn-
ar, sem var kosningastjóri R-list-
ans, atvinnuráðgjafi Reykjavíkur-
borgar, Hansína Einarsdóttir, sem
er frambjóöandi Kvennalistans á
Vesturlandi, úttektarstjórinn Stef-
án Jón Hafstein, sem var kosninga-
ráðgjafi R-hstans, og nú Helga
Jónsdóttir, staðgengill borgar-
stjóra, sem var aðstoðarkona Stein-
gríms Hermannssonar, þáverandi
forsætisráðherra.
Næst er það Alþýðubandalags
eða krata að fá enn eina nýja stöðu
„framkvæmdastjóra menningar-
og félagsmála" eða framkvæmda-
stjóra Atvinnu- og ferðamálastofu.
Þetta er stjórnunarstíh R-listans.
Þar sem R-hstinn telur að breyta
skuli stjórnskipulagi borgarinnar
og byggja það á pólitískum bithng-
um á engum að koma á óvart að
þessi hópur fylgi R-hstanum út úr
Ráðhúsinu þegar borgarbúar hafa
sagt áht sitt í næstu kosningum.
Árni Sigfússon
„Stjórnunarstíllinn einkennist einnig
af skatthækkunum, löngum fundarsét-
um, leit að „leyniskýrslum“ pólitískum
stöðuveitingum og „furðu og hneyskl-
an“ borgarstjóra ef sjálfstæðismenn
gagnrýna.“
Skoðanir aimarra
Úr takt við veruleikann
„Baráttan stendur um að fella þá ríkisstjóm sem
nú situr. Höfuðsynd hennar er að hta á kreppu og
samdráttareinkenni sem jákvæðan árangur í efna-
hagsmálum.... Þeir sem kalla þetta stöðugleika, eru
úr takt viö þann veruleika sem er í þjóðfélaginu.
ísland þykir heldur ekki áhtlegur kostur fyrir er-
lenda fjárfesta og aukið frelsi í flárfestingum og fjár-
magnsflutningum hefur engu skhað öðru en því að
fjármagn hefur flust úr landi. Það segir sitt um
stjórnarfarið." Úr forystugrein Tímans 4. apríl.
Vísað til erlendra banka
„Smæð banka hér á landi gerir þá vanmegnuga th
að veita stórum lántakendum fyrirgreiðslu þótt þeir
fegnir vhdu, því lán th einstakra lántakenda mega
ekki fara yflr ákveðið hlutfall af eigin fé bankanna
samkvæmt nýjum reglum frá bankaeftirliti Seðla-
bankans. Vegna þess er stórfyrirtækjum hreinlega
visað th erlendra banka nema um minni lán sé að
ræöa og innlendir bankar eru þá útilokaðir frá sam-
keppni við erlenda aðiía um trausta lántakendur
hérlendis."
Jón Snorri Snorrason í 13. tbl. Vísbendingar.
Samkeppni innanlands
„í mörgum tilfehum - til dæmis hvað varðar ríkis-
bankana og Póst og síma - er einkavæðing áhrifarík-
asta leiðin itl að auka samkeppni.... Útboð þjónustu
og þjónustusamningar við ríkisstofnanir, sem núver-
andi ríkisstjórn hefur beitt sér fyrir, eru dæmi um
slíkt.... Samkeppnin stuðlar að beztu nýtingu auð-
hnda, íjárfestinga og mannafla og eykur framleiðni
og hagkvæmni í atvinnulífinu. Aðeins með því að
ýta undir samkeppni innanlands getum við staöið
okkur í alþjóðlegri samkeppni á næstu öld.“
Úr forystugrein Mbl. 4. apríl.